Sedewakantysci są heretykami ponieważ nie dokonują wyboru papieża

To na czym polega zmiana, gdy się zostaje sedwakantystą?

No widzę, że Pan bardzo dociekliwy. Jakby Pan pracował w kadrach.

I słuszne stwierdzenie, kiedyś kadrowiec był pracownikiem SB.

A skąd Pan to wie?

Każda osoba prowadząca badania naukowe musi być bardzo dociekliwa. Widocznie każdy kto je prowadzi należał do SB. Musiała to być bardzo potężna i liczna organizacja.

A na czym ta pełnia i świadomość polega?

A można prosić o bardziej konkretną odpowiedź?

Kto ma prawo oskarżyć papieża o herezję?

A można prosić o bardziej konkretną odpowiedź?

No ... konkretniej to się nie da. Tu ma Pan wszytko w pigułce.

Radek Buczyński

Pan wybaczy, dla mnie to są ogólniki - można pod tym rozumieć co się chce.

A można prosić o bardziej konkretną odpowiedź?

No ... konkretniej to się nie da. Tu ma Pan wszytko w pigułce.

Radek Buczyński

Pan wybaczy, dla mnie to są ogólniki - można pod tym rozumieć co się chce.

"mądremu wystarczą dwa słowa, a głupiemu to i referatu mało" - jak widać myśl Sofronowa jest uniwersalna

Proszę nie zwracać uwagi na tę prowokację i spróbować odpowiedzieć. Wiem, że najtrudniej odpowiada się na najprostsze pytania.

Heretykami to pewnie nie są, ale mają poważny problem z wyborem papieża. Kiedyś była ciekawa dyskusja na fidelitasie, jedyna konkluzja była taka, że sedewakantyści nie tworzą (konstytuują) Kościoła katolickiego, gdyż Kościół musi mieć możność wyboru papieża. Ale - mam nadzieję - sami sedewakantyści tak nie twierdzą. Czy się mylę i jednak uważają za członków Kościoła jedynie wyznawców dogmatu o pustym tronie?

A tak na marginesie, panie Krusejder, dwa słowa to może wystarczą na "odp...l się", ale chyba nie dla uzasadnienia swojej wiary. To pan Radek twierdzi, że niedawno zyskał nowy, prawdziwszy wymiar katolicyzmu, więc na nim spoczywa ciężar wykazania, w czym jego wiara jest lepsza/doskonalsza od wiary innych katolików.

I jeszcze uwaga o charakterze ogólnym: można było niejednokrotnie zaobserwować w posoborowej historii, że pseudoultramontanizm sedewakantystyczny wykonuje woltę i staje się pseudoultramontanizmem typu ferreriuszowskiego. Ostatni przypadek z tej serii to Papa Stronsay - zawsze uchodzili za radykałów, a nawet tolerowali jawny sedewakantyzm w swoich szeregach ("radykalne typy", jak by napisał z finezją p. JB), a po zmianie frontu poczuli gwałtowną potrzebę dowiedzenia, że Dignitatis humanae to jednak najwspanialszy wytwór myśli katolickiej wszech czasów.

Zatem spokojnie poczekajmy, być może pan Radek niebawem odnajdzie kolejny, jeszcze lepszy wymiar katolicyzmu... Sam już nie wiem, czego mu życzyć. Może zdrowia?

sedewakantyści nie tworzą (konstytuują) Kościoła katolickiego, gdyż Kościół musi mieć możność wyboru papieża.

W rzeczy samej Sokratesie!
Więc mówię: na podstawie tego co zostało powyżej napisane, sedewakantyści (mam tu na myśli ich biskupów) ponieważ nie mają papieża i nie mogą dokonać wyboru papieża, nie posiadając do tego tytułu prawnego, są poza Kościołem katolickim. Oni sami zresztą uważają innych za heretyków i schizmatyków, którzy nie mogą dokonać wyboru papieża.
Ten ich pogląd sprowadza do absurdu artykuł wiary o Kościele. I dlatego są heretykami.

A tak na marginesie, panie Krusejder, dwa słowa to może wystarczą na "odp...l się", ale chyba nie dla uzasadnienia swojej wiary. To pan Radek twierdzi, że niedawno zyskał nowy, prawdziwszy wymiar katolicyzmu, więc na nim spoczywa ciężar wykazania, w czym jego wiara jest lepsza/doskonalsza od wiary innych katolików.

Myślę, że jest to jednak najwłaściwsze podejście względem osoby udającej, że przeprowadza tu w dość kuriozalny sposób badania naukowe. Tymczasem Pan Radek ma zasadniczo rację i chyba dokładnie to samo co on mógłby (mam nadzieję) powiedzieć kazdy z nas.

Oczywiście kluczowym czynnikiem sukcesu nie jest przejście z lefebryzmu na antylefebryzm a potem dodanie doń sedeprywacjonizmu, bowiem przy tej metodologji doszlibyśmy do dojrzałości alla kard. Glemp ("Tylko dojrzali katolicy mogą przyjmować na rękę Ciało Chrystusa"). Jest jednak rzeczą normalną, że im więcej się czyta o religji i ją praktykuje, tem dojrzalszą i pełniejszą ma się wiarę.

Moja dzisiejsza wiara jest zatem lepsza niż 7 lat temu nie z samego faktu, że słucham Mszy (i kazań!!) o. Krzysztofa w św. Benonie, zamiast Mszy i kazań x. Stehlina, lecz w wyniku normalnego, w miarę prawidłowego, rozwoju duchowego.

Zwracam też Państwa uwagę, że z punktu widzenia relacji do Boga różnice między praktykującym lefebrystą, sedeprywacjonistą i postindultowcem są praktycznie żadne, a przynajmniej żadne w porównaniu ww. z praktykującym oazowiczem czy członkiem neokatechumenatu. Do wiary te rozróżnia i duchowość i -w 98 przypadkach na 100 - dogmatyka

Pan wybaczy, dla mnie to są ogólniki - można pod tym rozumieć co się chce.

No ... katolik to rozumie jednoznacznie.

Radek Buczyński

Moderacja się bała, że będzie propagowany sedewakantyzm, a właściwie okazuje się, że nie ma Pan prawie nic do powiedzenia. To trochę podobne do tego co robią neoni na tym forum. Oczywiście zauważam i cenię ogromną różnicę w poziomie kultury między Panem a pisującymi na tym  forum neonami.

W rzeczy samej Sokratesie!
Więc mówię: na podstawie tego co zostało powyżej napisane, sedewakantyści (mam tu na myśli ich biskupów) ponieważ nie mają papieża i nie mogą dokonać wyboru papieża, nie posiadając do tego tytułu prawnego, są poza Kościołem katolickim. Oni sami zresztą uważają innych za heretyków i schizmatyków, którzy nie mogą dokonać wyboru papieża.
Ten ich pogląd sprowadza do absurdu, artykuł wiary o Kościele. I dlatego są heretykami.

Pan Panie Jacku dalej swoje. Otóż kwestia stanu "niemożności wyboru Papieża" to nie jest kwestia natury doktrynalnej tylko dyscyplinarnej. Hipotetycznie proszę sobie wyobrazić sytuację, kiedy np podczas konklawe wybucha w Rzymie bomba atomowa i mamy wszystkich kardynałów uśmierconych, zaś Ci którzy na nim nie są obecni na skutek tej wiesci dostają wylewów iczy zawałów ( z uwagi na fakt iż są to osoby z reguły mocno podeszłe wiekiem rzecz nie jest wcale taka nieprawdopodobna ) i również opuszczaja ten padół,  lub np. jakiś masoński "rząd światowy" wybija do nogi wszystkich  kardynałów, których liczba wszak nie jest tak duża bo wacha się coś ok. 120 do 200 w porywach ( nie znam danych aktualnych ). CZy wówczas również "niemożnośc" sprawia że Kosciół zanika Pana zdaniem? Poza tym o ile mi wiadomo Kościół wyboru Papieża może dokonać poprzez:
- konklawe kardynałów - według przepisów konstytucji obowiązującej;
oraz w sytuacjach nadzwyczajnych :
- przez kler rzymski;
- przez wybór całego Kościoła ( Sobór );
Nie ma więc sytuacji, w której de facto "nie można wybrać Papieża". To że sedewakantyści twierdzą iż obecny Papież popadł w herezję i utracił władzę, nie znaczy, że Kościół nie może wyjść z tego impasu. Problemem sedewakantystów jest jednak fakt, że ich stanowisko choć usprawiedliwione ( kryzysem Kościoła oraz treściami głoszonymi przez ostatnich 4 Papieży) jest nieuprawnione z uwagi na fakt, że "nikt nie może sądzić Stolicy Świętej". Nie oznacza to jednak, że konkluzje do których doszli nie mają de facto miejsca. Może się bowiem okazac, że Papież, który powróci do wierności Doktrynie Wiary fakty te potwierdzi uroczyście dokonując osądu stanu w jakim znalazł sie Kościół. NAtomiast sedeprywacjonizm, który uznaje fakt materialnego istnienia papiestwa choć nie formalnego całkowicie wyklucza dokonanie powtórnego konklawe, bowiem materialnie Papieżem jest wciąż legalnie wybrany Benedykt XVI. Drogą wyjścia w tej koncepcji jest fakt "nawrócenia się" Papieża i powrotu do wierności Doktrynie Wiary, stąd nie ma tu mowy o jakimś nowym wyborze, chyba, że dopiero następcy obecnego Papieża.
Tak czy owak stanowiska te nie zaprzeczają Doktrynie Wiary, w myśl której Papież który jest faktycznie materialnie i formalnie sprawującym Najwyższy Urząd w Kościele jako Następca św.Piotra i Zastępca Chrystusa na Ziemi ma pełnię władzy uświęcania, nauczania i rządzenia nad Kościołem Świętym, czego nikt z nas katolików nie będących sedewakantystami przecież nie neguje i co każdy z nas w pełni podziela.
Oczywiście całe zmieszanie związane z kwestiami dyscyplinarnymi zarówno sedewakantystów, sedeprywacjonistów, FSSPX jak i także przecież IBP, FSSP,( tu także wszak wchodzą dylematy dyscyplinarne pomimo kanonicznego statusu tych ostatnich ) wynika niestety z bezprecedensowego Kryzysu w historii Kościoła, który po praz pierwszy sięga niestety samego autorytetu.
Stąd ogólne pomieszanie w postawach katolików z poszczególnych że tak się wyrażę "orientacji" bo przecież nie obediencji nie jest ich winą, lecz sprawców owego niespotykanego dotąd zamieszania. Osobiście co nie jest tu tajemnicą uznaję Benedykta XVI za Papieża i uważam racje prezentowane przez FSSPX za najlepszą odpowiedź na kryzys w Kościele, zwłaszcza w ścisłym połaczeniu i współpracy z IBP i FSSP którą uważam za niezbędną dla wyjścia z obecnej sytuacji, to jak najbardziej rozumiem stanowisko sedewakantystów, zwłaszcza zaś sedeprywacjonistów, które nie jest w niczym stanowiskiem niekatolickim.
 

Czy może pan wyjaśnic w krótkiej wypowiedzi, znaczenie nauki soboru watykańskiego zawartej w poniższym anatematyzmie?
„Jeżeliby tedy kto powiedział, że nie polega to na ustanowieniu samego Chrystusa Pana czyli na prawie Boskim, żeby św. Piotr a naczelnej władzy nad całym Kościołem miał zawsze następców (…), niechaj będzie wyklęty”. (Sobór Watykański, sess. IV, Cst. de Ecclesia, cap. 2.)

Przepraszam z gory wszystkich forumowiczow, ale musze to napisac : jest pan idiota. Pierwszym prawdziwym idiota, ktorego spotykam na tym forum.