w temacie sede...

@Kefasz
Myślę że postać księdza Dariusza Olewinskiego jest powszechnie znana w tradiswiatku.
Książki o liturgii, np Servite Domino! Albo "Patrząc na liturgię" Nicholasa OP. Z nowych ujęć dogmatyki odsyłam do wygooglowania haseł: Muller-dogmatyka oraz Bartnik-dogmatyka.

@Emte no wlasnie, perspektywy nie są zbyt wesołe. Zastanawiam się czy w ogóle jest jakiekolwiek wyjście. Mam wrażenie że spotkania w Asyżu to małe piwo przy kulcie Paczamamy. Już wtedy wiele osób było zagubionych, co by powiedzieli teraz?

[...] co by powiedzieli teraz?

https://www.youtube.com/watch?v=TM0ZZNERPpA&feature=youtu.be&t=570
:-D

@Kefasz
Myślę że postać księdza Dariusza Olewinskiego jest powszechnie znana w tradiswiatku.
Książki o liturgii, np Servite Domino! Albo "Patrząc na liturgię" Nicholasa OP. Z nowych ujęć dogmatyki odsyłam do wygooglowania haseł: Muller-dogmatyka oraz Bartnik-dogmatyka.

Wyborny troling. Gratuluję.

Okej...

...A ktoś, kto "niekoniecznie" na episkopa się nadaje 29 lipca w Kentucky właśnie PRÓBOWAŁ się konsekrować, rozwalając i tak poobijaną konfliktami wewnętrznymi rezystancję AD 2012:
https://youtu.be/E-RldiTGupE

https://youtu.be/TZW0UHUPrkg
PS. Módlmy się o opamiętanie "Ojca Dżo" wsłuchując się w cudowny akcent Fr. Chazala

Proszę napisać to jeszcze raz. Tym razem zrozumiale.

Ks. Pfeiffer został konsekrowany na biskupa przez niejakiego biskupa Neala Webstera z frakcji "feeneyickiej". I teraz niektórzy, w tym sedewakantyści z Nov.OrdoWatch, twierdzą, że ów biskup błędnie wypowiedział słowa konsekracji, poprzekręcał je, pomylił "misterium" z "ministerium" itd., i dlatego ks. Pfeiffer to nadal tylko ksiądz, a święcenia biskupie mu się nie przyjęły  Z tego, co rozumiem, ten drugi ksiądz, Chazal, nie działa już wspólnie z Pfeifferem i też nie jest pewien jego sakry (ale nie chciało mi się go słuchać, tylko jakieś fragmenty przeklikałem; więc mogę się mylić).

Najważniejsze pytanie - czy używają TRADYCYJNEGO pontyfikału czy HERETYCKIEGO Piusa 12??

Ks. Pfeiffer został konsekrowany na biskupa przez niejakiego biskupa Neala Webstera z frakcji "feeneyickiej". I teraz niektórzy, w tym sedewakantyści z Nov.OrdoWatch, twierdzą, że ów biskup błędnie wypowiedział słowa konsekracji, poprzekręcał je, pomylił "misterium" z "ministerium" itd., i dlatego ks. Pfeiffer to nadal tylko ksiądz, a święcenia biskupie mu się nie przyjęły  Z tego, co rozumiem, ten drugi ksiądz, Chazal, nie działa już wspólnie z Pfeifferem i też nie jest pewien jego sakry (ale nie chciało mi się go słuchać, tylko jakieś fragmenty przeklikałem; więc mogę się mylić).

Panie Adimadzie, konia z rzędem temu, co ktoś zrozumiał z rzekomej łaciny kardynała Cushinga z Bostonu, lata temu. On tez konsekrował. Moznaby się zastanowic nad jego linią sukcesji apostolskiej i święceń kapłańskich.

Dlatego współkonsekratorów było trzech jakby główny konsekrator miał błędną intencję

W dyskusjach okołosedewakantystycznych nieuchronnie powracają argumenty z historii Kościoła. Rozważa się casus Jana XXII, napominanie Piotra przez Pawła, niektórzy twierdzą że sw. Hipolit był antypapiezem. Przykłady i analogie można mnożyć. A co jeśli zamiast do historii papiestwa sięgniemy bezpośrednio do historii Ludu Wybranego w Starym Testamencie?
Izraelici wielokrotnie zbaczali ze ścieżek Pańskich i, co znaczące, często czynili to w intencji przypodobania się JHWH, mniemając iż sami wiedzą, co spodoba się Bogu. Taka historia ze Złotym Cielcem ukazuje szczególnie przewrotne bałwochwalstwo - nie był to kult jakiegoś nieznanego bożka, tylko żydowska projekcja właściwej modlitwy ludu pozbawionego pasterza... A ustanowienie Saula królem nad Izraelem? Żydzi domagali się pośrednika w kontaktach z Bogiem, a Bóg poczuł się obrażony, że Izraelowi nie wystarcza już Jego obecność. W końcu ustanowił im jednak nowego władcę. A Abrahamowe targowanie się z Bogiem? A mocowanie się Jakuba z aniołem? Przykładów "wystawiania na próbę" jest wiele i nie zawsze kończyły się one dobrze.
Czy można w historiach Starotestamentowych poszukać analogii do działań sedewakantystow? Załóżmy na chwilę, że wszyscy zostają sedekami - czy Pan Bóg stworzył lub wskazałby wtedy jakiegoś papieża jak niegdyś namaszczał władców nad Izraelem? Może właśnie na to liczą ultramontanie? "Prędzej, niech przyśpieszy swe dzieło, byśmy zobaczyli" - cytując proroka. Byłby to jakiś sposób rozwiązania kwestii "gdzie jest papież" - ale no właśnie, czy nie jest to opcja najgorsza z możliwych? Rola sedewakantystów byłaby wtedy niejednoznaczna - z jednej strony mogliby osiągnąć swoje cele, z drugiej sciagneliby na siebie gniew Pana za wystawianie Go na próbę...
A może analogia ze ST jest chybiona?

Byłby to jakiś sposób rozwiązania kwestii "gdzie jest papież"

Typowo rzymska bezradność i papolatria wyłania się z tego tekstu.

Stolic Apostolskich jest więcej niż tylko Rzym. To pierwsza sprawa. Piotr założył chyba nie jedną wspólnotę/stolicę. Biskup Rzymu powinien być strażnikiem doktryny wiary. Nie kreatorem nieomylnym.

Bezradność i papolatria katolików widoczna jest w tym, że wszyscy wiedzą, że papieże ostatni odstąpili subtelnie (lub poszli po bandzie) od wiary Chrystusowej. Ale nie wiedzą jak zracjonalizować zjawisko, bo stali się zakładnikami nieomylności papieża i swojej papolatrii.

Stolic Apostolskich jest więcej niż tylko Rzym.

Co pan nie powie! Jest pan w stanie je wymienić?

Panie Licht, z tą interpretacją ST bym się jednak wstrzymał. Nie jesteśmy protestantami, że każdy sobie interpretuje Pismo Św. "na własne kopyto", nawet hipotetycznie...

Bezradność i papolatria katolików widoczna jest w tym, że wszyscy wiedzą, że papieże ostatni odstąpili subtelnie (lub poszli po bandzie) od wiary Chrystusowej.

Szczerze wątpię, żeby wszyscy wiedzieli to.... szczególnie, że tak nie jest.