w temacie sede...

teoretycznie oczywiście są rozłączne. praktycznie - tak jak pan pisze - większość sedeków wyznaje obie te tezy, a nawet można by prawdopodobnie przeprowadzić doskonałą indukcję w wyniku której okazałoby się, że nie istnieje człowiek, który by wątpił w ważność święceń nie będąc jednocześnie sedekiem.

pisze pan o "większości znanych nurtów sedewakantystów" - więc właściwie moje pytanie o sedeprywacjonistów można potraktować ogólniej jako pytanie: czy znają państwo jakichś sedeków, nurty sedeckie, które nie podważałyby ważności święceń?

Nie ma zwiazku miedzy kwestia waznosci swiecen i ogolnie nowych sakramentow, a kwestia wakatu na stolicy apostolskiej. Sa to sprawy rozlaczne.

Czy aby na pewno? Jeśli Paweł VI nie był papieżem, to wprowadzony przez niego ryt święceń jest nieważny, czyż nie tak?

Czy aby na pewno? Jeśli Paweł VI nie był papieżem, to wprowadzony przez niego ryt święceń jest nieważny, czyż nie tak?

Nie ma to związku. Ryty wprowadzanae przez na ten przykład hierarchów schizmatyckich są ważne, o ile nie mają defektów co do materii, formy, intencdji i szafarza. Natomiast najczęściej są niegodziwe i niedozwolone, ale to zupełnie inna sprawa.

Na przykład "Msza Jubileuszowa" bp. Próchniewskiego jest ważna przy zachowaniu warunków ważności, ale w Kościele katolickim niedozwolona.

albo liturgia "patriarchy" Farskiego:
http://www.ccsh.cz/dokumenty/291-liturgie1.pdf

Nie ma zwiazku miedzy kwestia waznosci swiecen i ogolnie nowych sakramentow, a kwestia wakatu na stolicy apostolskiej. Sa to sprawy rozlaczne.

Czy aby na pewno? Jeśli Paweł VI nie był papieżem, to wprowadzony przez niego ryt święceń jest nieważny, czyż nie tak?

Ważność rytu nie zależy od osoby, która go wprowadziła.

Jeśli Paweł VI nie był papieżem, to wprowadzony przez niego ryt święceń jest nieważny

Co za bzdura piramidalna.

Ryty wprowadzanae przez na ten przykład hierarchów schizmatyckich są ważne, o ile nie mają defektów co do materii, formy, intencdji i szafarza.

Ryty i wariacje na temat rytu np. NOM wprowadzane przez biskupow i ksiezy "w pelnej lacznosci" tez sa wazne, jesli ktoregos z tych elementow nie brakuje. A wszak od takich na swiecie sie roi.

Kolejny raz w Polsce będzie gościł JE. X. Bp. Donald Sanborn i udzieli Sakramentu Bierzmowania:
http://glostradycji.blogspot.com/2013/06/wizyta-je-ks-bp-donalda-sanborna-w.html?spref=fb

Za Piusow? To dosc szroki zakres. 1559-1958.

Za Piusow? To dosc szroki zakres. 1559-1958.

A nawet jeszcze szerszy ... o ponad 1400 lat od daty przez Pana podanej. 

Watpie. Papieze sprzed Pawla IV nie mogli zniesc decyzji Pawla IV. Nawet jesli nosili imie Pius.

Słuszna uwaga. 

Sedewakantystyczni "Słudzy Jezusa i Maryji" z Meksyku, może do nich chodzi(ł) ojciec Mela Gibsona. Ktoś polskojęzyczny  proawdzi ich stronę internetową.
Opierają się na duchowości Świętego Ignacego Loyola. 
 
https://www.youtube.com/watch?v=2gyQGzD2z7U
https://www.youtube.com/watch?v=u_qT_lhl7V0

Kazanie ojca Krzysztofa adekwatne do ich postawy i innych sedewakantystów. Nie można od tak porzucać Łodzi Piotrowej w czasie sztormu, licząc że na tratewce się przetrwa sztorm. 

Z Meksyku? W Meksyku nie ma takich gor, jak na filmikach. To klasztor w Andach, w Argentynie nad chilijska granica. Nalezy do biskupa Andresa Morello, z linii Thuca.

A tak na marginesie to jak tradycyjny katolik ma traktować postać arcybiskupa Thuca?
https://pl.wikipedia.org/wiki/Pierre_Martin_Ng%C3%B4_%C4%90%C3%ACnh_Th%E1%BB%A5c
Koleje jego życia są skomplikowane. Szczególnie jeśli chodzi o konsekrację biskupów palmariańskich.

Nie można patrzeć na Palmar de Troya wyłącznie z dzisiejszej perspektywy. 40 lat temu wydawało się wielu tradycyjnym katolikom, że to są prawdziwe objawienia, tak jak w Garabandal. Czas pokazał, że jest inaczej.

Sytuacja tradycyjnych biskupów była bardzo ciężka - presja, osamotnienie, brak sporego zaplecza intelektualnego. Każdy popełniał błędy. Ale abp Piotr Marcin działał dla dobra Kościoła i pragnął pozostać katolikiem. W przeciwieństwie do tabunów posoborowych papieży, kardynałów i biskupów.

Abp Thuc powrócił do pełnej jedności i zapewne żałował za swoje grzechy. Sedewakantyści raczej pozostaną poza Kościołem do końca świata, chociaż nie można wykluczyć, iż pokłócą oraz podzielą się tak bardzo, że całe przedsięwzięcie umrze śmiercią naturalną. Bardziej ciekawi mnie, jak tradycyjny katolik traktować ma o. Guerarda des Lauriers, który zadarł z posoborowiem, lefebrystami i sedekami. W sumie szkoda, bo m.in. przez to nie jego cenny dorobek teologiczny (mariologia!) leży odłogiem nieprzetłumaczony nawet na j. angielski (a co dopiero polski).