Poza Kościołem nie ma zbawienia

Ja zauważyłem, że ten człowiek na każdy stawiany mu zarzut odpowiada tak pokrętnie, że szkoda gadać. Świadczy to tylko o tym, że nie potrafi najpierw myśleć, a potem robić. Czyżby takie postępowanie przyświecało komuś, kto ma być odpowiedzialny za 38 milionów ludzi? Najlepsze jest to, że aż bije od niego hipokryzją i efekciarstwem, chęcią zabłyśnięcia w mediach.

Cóż - ja o panu Palikocie mam zdanie takie, że ktoś go przesunął z mniej odpowiedzialnego odcinka (wydawca pisma katolickiego) na bardziej odpowiedzialne (następca premiera Tuska, konkurencja dla SLD). Czyli - pacynka...

Facet kończył filozofię, jedyne co z tego wyniósł to tandetna erystyka.

Znalazłem niedawno coś interesujący filmik.

http://www.youtube.com/watch?v=8yyCT4pFHlg

Czy ktoś z ludzi o większej wiedzy, mógłby się do tego odnieść?

interesujący

Radzę nie zajmować się głupotami: szkoda czasu. Wątpię, by komuś tutaj chciało się polemizować z autorem tego filmu.

interesujący

Faktycznie, ma Pan rację, złego określenia użyłem. Zaciekawił mnie po prostu, bo przecież jak to możliwe, że Ojciec Święty miałby zaprzeczać całemu dziedzictwu Matki Kościoła...

Co cóż jeżeli chodzi o filmik z pewnością są to cytaty wyrwane z kontekstu,jeśli chodzi o Pana Palikota no cóż trzeba modlić sie o Jego nawrócenie,ale sposób apostazji był oburzający zamiast porostu puść do kancelarii zrobił to publicznie a potem nadęty wszedł do świątyni gdzie jest Pan w tabernakulum władca wszechswiata wobec którego trzeba paść na kolana,aż chciało by się zachować jak Pan Jezus wobec kupczących.

Środowiska tradycjonalistyczne podnoszą szum przeciwko negowaniu istnienia "limbus puerorum" argumentując, że co prawda nie wiadomo czy on istnieje na pewno (nie jest to dogmatem) ale negacja jego istnienia i twierdzenie jakoby nieochrzczone (np. wyabortowane) dzieci trafiały do raju powoduje poważne problemy: np. sprzeciwia się konieczności chrztu do zbawienia itd. itp.
Jednak twierdząc, że poza Kościołem nie ma zbawienia dopuszcza się jednocześnie możliwość zbawienia tych, którzy pozostali w nieprzezwyciężalnej nieświadomości co do wiary katolickiej.
Ale kto pozostaje w bardziej nieprzezwyciężalnej nieświadomości niż nienarodzone dzieci?

Środowiska tradycjonalistyczne podnoszą szum przeciwko negowaniu istnienia "limbus puerorum" argumentując, że co prawda nie wiadomo czy on istnieje na pewno (nie jest to dogmatem) ale negacja jego istnienia i twierdzenie jakoby nieochrzczone (np. wyabortowane) dzieci trafiały do raju powoduje poważne problemy: np. sprzeciwia się konieczności chrztu do zbawienia itd. itp.
Jednak twierdząc, że poza Kościołem nie ma zbawienia dopuszcza się jednocześnie możliwość zbawienia tych, którzy pozostali w nieprzezwyciężalnej nieświadomości co do wiary katolickiej.
Ale kto pozostaje w bardziej nieprzezwyciężalnej nieświadomości niż nienarodzone dzieci?

Trochę za szybko: nieprzezwyciężona nieświadomość - w wypadku ochrzczonych, lub tam, gdzie zachodzi chrzest pragnienia.

Środowiska tradycjonalistyczne podnoszą szum przeciwko negowaniu istnienia "limbus puerorum" argumentując, że co prawda nie wiadomo czy on istnieje na pewno (nie jest to dogmatem) ale negacja jego istnienia i twierdzenie jakoby nieochrzczone (np. wyabortowane) dzieci trafiały do raju powoduje poważne problemy: np. sprzeciwia się konieczności chrztu do zbawienia itd. itp.
Jednak twierdząc, że poza Kościołem nie ma zbawienia dopuszcza się jednocześnie możliwość zbawienia tych, którzy pozostali w nieprzezwyciężalnej nieświadomości co do wiary katolickiej.
Ale kto pozostaje w bardziej nieprzezwyciężalnej nieświadomości niż nienarodzone dzieci?

Trochę za szybko: nieprzezwyciężona nieświadomość - w wypadku ochrzczonych, lub tam, gdzie zachodzi chrzest pragnienia.

Jak to nieprzezwyciężona nieświadomość w wypadku ochrzczonych? Brzmi to trochę paradoksalnie, że ktoś ochrzczony jest w niepokonanej nieświadomości. Ale w sumie dlaczego nie? Nie tyczyło by się to już jednak dzieci zalanych błotem w górskiej wiosce w Nepalu? Jest taki znany cytat z Piusa IX: "Trzeba wprawdzie przyjąć jako zasadę wiary, że poza Kościołem apostolskim nikt zbawić się nie może, ponieważ on jest jedyną arką zbawienia, i kto się do niej nie schroni, zginie w wodach potopu; jednakże z najzupełniejszą pewnością przyznać trzeba, że ci co odnośnie do prawdziwej religii znajdują się w niepokonalnej nieświadomości, wcale nie odpowiadają za nią w oczach bożych".
Pius IX. Alokucja Singulari quadam. 1854.

z tego cytatu nie zdaje się wynikać, że niepokonana nieświadomość dotyczy tylko jakiejś ściśle określonej grupy osób. Poproszę - jeśli istnieją - o jakieś namiary na inne magisterialne wypowiedzi na ten temat. 

 

Dzieci nienarodzone zabite w wyniku aborcji przechodzą chrzest krwi - w ich przypadku jest pewne że są zbawione.

Dzieci nienarodzone zabite w wyniku aborcji przechodzą chrzest krwi - w ich przypadku jest pewne że są zbawione.

Nie tak szybko! Chrztu krwi dostępują tylko męczennicy za wiarę. Nie każdy zamordowany jest męczennikiem.

Też bym nie był tego pewien.

Środowiska tradycjonalistyczne podnoszą szum przeciwko negowaniu istnienia "limbus puerorum" argumentując, że co prawda nie wiadomo czy on istnieje na pewno (nie jest to dogmatem) ale negacja jego istnienia i twierdzenie jakoby nieochrzczone (np. wyabortowane) dzieci trafiały do raju powoduje poważne problemy: np. sprzeciwia się konieczności chrztu do zbawienia itd. itp.
Jednak twierdząc, że poza Kościołem nie ma zbawienia dopuszcza się jednocześnie możliwość zbawienia tych, którzy pozostali w nieprzezwyciężalnej nieświadomości co do wiary katolickiej.
Ale kto pozostaje w bardziej nieprzezwyciężalnej nieświadomości niż nienarodzone dzieci?

Trochę za szybko: nieprzezwyciężona nieświadomość - w wypadku ochrzczonych, lub tam, gdzie zachodzi chrzest pragnienia.

Jak to nieprzezwyciężona nieświadomość w wypadku ochrzczonych? Brzmi to trochę paradoksalnie, że ktoś ochrzczony jest w niepokonanej nieświadomości. Ale w sumie dlaczego nie? Nie tyczyło by się to już jednak dzieci zalanych błotem w górskiej wiosce w Nepalu? Jest taki znany cytat z Piusa IX: "Trzeba wprawdzie przyjąć jako zasadę wiary, że poza Kościołem apostolskim nikt zbawić się nie może, ponieważ on jest jedyną arką zbawienia, i kto się do niej nie schroni, zginie w wodach potopu; jednakże z najzupełniejszą pewnością przyznać trzeba, że ci co odnośnie do prawdziwej religii znajdują się w niepokonalnej nieświadomości, wcale nie odpowiadają za nią w oczach bożych".
Pius IX. Alokucja Singulari quadam. 1854.

z tego cytatu nie zdaje się wynikać, że niepokonana nieświadomość dotyczy tylko jakiejś ściśle określonej grupy osób. Poproszę - jeśli istnieją - o jakieś namiary na inne magisterialne wypowiedzi na ten temat.

Christus Rex

Proszę sobie poczytać :

http://swiety.krzyz.org/poza.htm
http://swiety.krzyz.org/limbus.htm
http://swiety.krzyz.org/kanony.htm

http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,778.msg73217.html#msg73217

Jak to nieprzezwyciężona nieświadomość w wypadku ochrzczonych? Brzmi to trochę paradoksalnie, że ktoś ochrzczony jest w niepokonanej nieświadomości.

Trwanie (po chrzcie) w herezji/schizmie + niepokonana nieświadomość (+ do tego łaska uświęcająca). Np. jedyny misjonarz jaki dotarł na wioskę to luteranin.

Jest taki znany cytat z Piusa IX: "Trzeba wprawdzie przyjąć jako zasadę wiary, że poza Kościołem apostolskim nikt zbawić się nie może, ponieważ on jest jedyną arką zbawienia, i kto się do niej nie schroni, zginie w wodach potopu; jednakże z najzupełniejszą pewnością przyznać trzeba, że ci co odnośnie do prawdziwej religii znajdują się w niepokonalnej nieświadomości, wcale nie odpowiadają za nią w oczach bożych".

Ta alokucja mówi, że sam fakt trwania w  religii nieprawdziwej z powodu NN nie jest grzechem herezji/schizmy/apostazji ( w przypadku ochrzczonych) lub nie ponosi się winy odrzucenia wiary prawdziwej w wypadku nieochrzczonych. Warunek konieczny, acz niewystarczający do zbawienia. 

Dzieci nienarodzone zabite w wyniku aborcji przechodzą chrzest krwi - w ich przypadku jest pewne że są zbawione.

Czyli - zabicie dziecka przed narodzinami - to najlepsza rzecz jaką może dlań zrobić rodzic??? Przecież nic innego nie gwarantuje świętości, a taka aborcja tak...

Dzieci nienarodzone zabite w wyniku aborcji przechodzą chrzest krwi - w ich przypadku jest pewne że są zbawione.

Czyli - zabicie dziecka przed narodzinami - to najlepsza rzecz jaką może dlań zrobić rodzic??? Przecież nic innego nie gwarantuje świętości, a taka aborcja tak...

Oczywiście że nie - rodzić, lekarz dokonujący aborcji popadają w ekskomunikę z mocy samego prawa. Oczywiście nie wiadomo czy zamordowane nienarodzone dziecko nie stało by się wielkim Świętym gdyby się narodziło.