Nowości na blogu Krusejdera - http://przedsoborowy.blogspot.com

obiło mi się gdzieś o uszy, że przy tej 'okazji' dostał się na audiencję do papieża Mickiewicz i mu naubliżał...

to znaczy że powstanie nie było pięknym zrywem niepodległościowym, tylko próbą zaprowadzenia rządów masonerii??

A czy jedno przeczy drugiemu? Masoneria żeruje na potrzebie dobra i piękna porządnych ludzi.

Tak na szybko, to powinni o tem pisać choćby: Kazimierz Marjan Morawski czy Michał Bobrzyński. Bobrzyńskiego wydał i komentował niedawno Pająk, co nie dodaje tekstowi wiarygodności

Ale któremu ? Tekstowi Pająka czy tekstowi Bobrzyńskiego...?

p.s. co do powstania listopadowego: czy ma Pan jakieś przesłanki, by sądzić, że masoni po zwycięstwie powstania stworzyliby jakąś dobrą i piękną Polskę ? Bo ja wątpię ...

całkowita zgoda...Grzegorz XVI po prostu miał całkowitą słuszność tylko prawie nikt w naszym kraju karmionym insurekcjonizmem w rytmach "Marsylianki" nie jest wstanie tego przełknąć...

Temat staje sie coraz bardziej ciekawy!
to znaczy że powstanie nie było pięknym zrywem niepodległościowym, tylko próbą zaprowadzenia rządów masonerii??
Bardzo proszę o jakieś wyjasnienie wszystkiego od poczatku, bo coraz bardziej zaczyna mnie to intrygować

To po prostu wynika z samej zasady chrystianizmu: posłuszeństwo wobec władzy, a nie buntowanie się przeciw niej. Nasz Pan powiedział: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” - a przecież cezar był wtedy poganinem, nieprawdaż? Do takiego posłuszeństwa jesteśmy zobowiązani wobec władzy! Pomijam już fakt, że mieszkaniec Królestwa Polskiego cieszył się takimi swobodami, o jakich ziemianin z Galicji mógł tylko pomarzyć.

ad. Matthaeus
Z tego co Pan pisze i przekładając to na dzisiejsze czasy to patriotyzm Jana Pawła II przemawia raczej przeciw jego świętości niż za.

A poza tym oznacza to że każdy zryw niepodległościowy to grzech. Nawet walka z okupantem hitlerowskim.

Należy odróżnić szlachetne intencje polskich patriotów od rewolucyjnych i masońskich inspiracji. Nie jest grzechem obrona Ojczyzna czy walka o jej niepodległość, lecz to co wydarzyło się w Królestwie Polskim A.D.1831 roku to było działanie wręcz na jego szkodę oraz przeciwne żywotnym polskim interesom oraz racji stanu.

A poza tym oznacza to że każdy zryw niepodległościowy to grzech. Nawet walka z okupantem hitlerowskim.

No chyba jest różnica między sytuacją, gdy:

a) suwerenny kraj A atakuje suwerenny kraj B*

b) kilkunastu żołnierzyków do spółki ze swoimi wtajemniczonymi kumplami wznieca nieodpowiedzialnie (i samowolnie!) powstanie posiłkując się przy tym chorymi ideologiami

* tu zresztą walka w obronie ojczyzny jest wręcz obowiązkiem

Rzeczywiście trochę przesadziłem z interpretacją Pańskich słów, ale chodziło mi ogólnie o ocenę działań powstańczo - konspiracyjnych, a nie obrony granic w kontekście Pańskich słów:

To po prostu wynika z samej zasady chrystianizmu: posłuszeństwo wobec władzy, a nie buntowanie się przeciw niej. Nasz Pan powiedział: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga” - a przecież cezar był wtedy poganinem, nieprawdaż? Do takiego posłuszeństwa jesteśmy zobowiązani wobec władzy!

I właściwie tu wypowiedział Pan moje myśli, które rozwinąłem w pierwszym zdaniu poprzedniego posta i,  które dały początek tej dyskusji, w tym wątku, przy okazji beatyfikacji. Mówiąc wprost: czy Jan Paweł II nie przekroczył swoich papieskich kompetencji,  swej "piotrowej misji", zarówno "zwalczając komunizm w Polsce" (niezależnie od tego jak by to robił) jak również bawiąc sie w politykę i będąc takim "strażnikem pokoju" na świecie (przy okazji beatyfikacji zaczęto mówić o różnych zakulisowych grach Watykanu)  szczególnie w przypadku państw, które nie są katolickie więc "co ich zdanie papieża obchodzi".  Np. po co Watykan plątał sie w sprawę prześladowań pogan-buddystów przez władze chińskie. 

"komunizm" nie jest i nigdy nie był , żadną władza, nie miał nigdy i mieć nie może żadnych "praw", zwalczanie go to  obiązek święty kazdego katolika,
zatem tu nie ma dyskusji, to była zwyczajna czy nawet "nadzwyczajna uzurpacja"...

Zabawa z Jezusem

Chyba każdy z nas zaryzykowałby tezę, że objaśnianie Mszy Świętej jako "zabawy z Jezusem" jest chorem urojeniem jakiegoś posoborowego oprawcy liturgicznego. Jednak czasem pozory mogą mylić, albowiem nazywa się tak jeden z cenniejszych i ciekawszych zabytków językowo - liturgicznych wieku XVII. Mam tu na myśli opracowanie pt. "Zabawa z Jezusem przez Mszą Świętą" autorstwa x. Marcina Hinczy TJ...

http://przedsoborowy.blogspot.com/2011/05/zabawa-z-jezusem.html

widziałem też dziewiętnastowieczny modlitewnik/śpiewnik pt. ZABAWA DUSZY

Zapowiedź zorganizowania w Olsztynie wykładu i Mszy Świętej trydenckiej celebrowanej przez x. Edmunda Naujokaitisa FSSPX zmobilizowała miejscowych hierarchów do dania silnego odporu.

http://przedsoborowy.blogspot.com/2011/05/po-staremu.html

Człowiek jest bezsilny.

Dobrze, że jest czujna kuria. Czy myśli Pani, że Tradycjonaliści zapewniliby lepszą reklamę Fsspx wśród młodego pokolenia?
Tylko jak to zrobić, aby odczytano ten komunikat w kościołach?

Gdyby tak w Warszawie jakieś połajanki z ambon odczytano... cóż, co robić,  warszawska kuria jest mądrzejsza.

Zapowiedź zorganizowania w Olsztynie wykładu i Mszy Świętej trydenckiej celebrowanej przez x. Edmunda Naujokaitisa FSSPX zmobilizowała miejscowych hierarchów do dania silnego odporu.

http://przedsoborowy.blogspot.com/2011/05/po-staremu.html

Na FF oporna uczennica Pańska - Klara (wielu znana Klarcia) pisze:
Poniżej dokument pokazujący na ile Bractwo jest w Kościele, a udział w ich nabożeństwach godziwy.
(...)
http://forum.fronda.pl/forum/pokaz/id/70329

Dokument czy "dokument" ?