Obawiam się, że symbolicznie ten gest niewiele zmieni. Zamiast w stolicy oznaki godności i podległości będą po prostu przekazywane przez "pod-namiestników w prowincjach".
W tym roku, tak jak zawsze, Franciszek odprawi 29 czerwca mszę, na którą mianowani w ciągu 12 ostatnich miesięcy metropolici zostaną zaproszeni do koncelebry. To wtedy przeznaczone dla nich paliusze zostaną poświęcone, a papież na zakończenie mszy wręczy je arcybiskupom w "formie prywatnej".Oficjalne ceremonie nałożenia paliusza - ogłosił papieski ceremoniarz w cytowanym liście - odbędą się w archidiecezjach metropolitów. Otrzymają je z rąk nuncjuszy apostolskich podczas uroczystości z udziałem wszystkich miejscowych biskupów.
Przed zniewoleniem przez Franków Kościoła Prawosławnego na Zachodzie żadnego prymatu piotrowego nie było. Jest to powolny powrót papieża do prawosąłwia i soborowości (synodalnosci, powszechności/katolickości) Kościoła i uwolnienie z niewoli.
No ta, zwłaszcza Ignacy Antiocheński, to agent i sługus Franków był...
Głupi Pan jest, panie "Bogoslow", głupi jak but. I niedouczony.
Moim zdaniem, Patriarcha Cyryl ma świetną możliwość zaniesienia sztandaru prawosławia do Europy Zachodniej. Tylko on może ponownie przynieść prawdziwe chrześcijaństwo do Europy. W oczach mieszkańców Europy Kościoły zachodnie splamiły się problemem pedofilii wśród duchowieństwa. Kościół prawosławny nie ma takiego problemu, z czego wynika to, że jest w stanie przynieść chrześcijaństwo z powrotem. Kościół rosyjski w krajach Europy Północnej ma prawdziwą szansę na powtórne przekształcenie Europy. [/i]
Kościół w Brytanii oraz Połnocno-Zachodniej Europie ma bardzo dawną historię. Święty Doroteusz z Tyru skierował apostoła z 70-ciu uczniów Jezusa Arystobula jako biskupa do Brytanii w 37 roku naszej ery. Wiemy, że Arystobul założył pierwsze wspólnoty dookoła kanału bristolskiego na zachodzie Anglii. Świadczy to, że Kościół w Brytanii jest starszy, niż Kościół w Grecji czy w Rzymie.
Początkowo dołączyłem do Antiocheńskiego Kościoła Prawosławnego, ale wkrótce przeniosłem się do Kościoła Rosyjskiego poza Granicami Rosji
Arystobul – żyjąca w I wieku postać biblijna, święty prawosławny[1].Postać występująca w Nowym Testamencie w Liście do Rzymian apostoła Pawła (Rz 16, 11 (BT)[2]. Zaliczany do grona Siedemdziesięciu dwóch wysłańców Jezusa Chrystusa[3]. Synaksaria zaliczają Arystobula do uczniów Pańskich[4]. Według niektórych badaczy miał być towarzyszem apostoła wyświęconym na biskupa prowadzącym później działalność misyjną na Półwyspie Iberyjskim i wśród Brytów[4]. Twierdzenia te nie znajdują potwierdzenia w źródłach historycznych[4]. Wspominany jest w synaksariach 15 i 16 marca, choć nie ma dowodów, iż był chrześcijaninem[4].
W czasach mniej od nas oddalonych Święty Synod w Rosji dwukrotnie, w roku 1870-tym i w 1907-mym, udzielał błogosławieństwa na używanie rytu zachodniego przez prawosławnych mieszkańców w krajach Zachodu. Rosyjski Kościół Zarubieżny zachowuje go po dzień dzisiejszy. Patriarchat Antiocheński ma błogosławieństwo na sprawowanie Liturgii obrządku zachodniego od 1958 roku do dziś. Cerkiew Serbska praktykuje ryt zachodni we Francji. Powinniśmy pamiętać, że od czasu Wielkiej schizmy piętnastu prawosławnych patriarchów, siedmiu metropolitów, ośmiu arcybiskupów oraz siedemnastu biskupów udzielało błogosławieństwa na używanie rytu zachodniego w Jerozolimie, Konstantynopolu, Polsce, Czechosłowacji, Francji, Stanach Zjednoczonych, Australii, Kanadzie i Nowej Zelandii. Wielki święty Jan Maksymowicz osobiście celebrował Liturgię według rytu zachodniego w Paryżu, zarządzał diecezją rytu zachodniego oraz wyświęcił biskupa rytu zachodniego. Inny rosyjski arcypasterz, metropolita Antoni (Chrapowicki), uczestniczył w chirotonii biskupa rytu zachodniego świętego męczennika Gorazda (Pawlika) oraz biskupa Dosyteusza (Iwanczenko), przyjętego w 1965 roku do prawosławnego monasteru rytu zachodniego w jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego.
Niestety, wśród prawosławnych chrześcijan są ludzie, którym nie podoba się już sama myśl o obrządku zachodnim. Wielu rusofilów czy grekofilów, którzy przyjęli prawosławie, nie potrafi zrezygnować ze swojej anglikańskiej albo katolickiej przeszłości. Sądzą niebezpodstawnie, że ich byłe Kościoły ich zdradziły, dlatego kategorycznie sprzeciwiają się wszystkiemu, co choć trochę przypomina im przeszłość.Pragnę szczególnie podkreślić, że nasz zachodni ryt nie ma nic wspólnego ze współczesnym obrządkiem rzymskokatolickim.
Czy istnieje zasadnicza różnica w nabożeństwach w obrządku zachodnim i wschodnim?Liturgia obrządku zachodniego niczym się nie różni od Liturgii obrządku wschodniego. Również używamy epiklezy (przywoływanie Ducha Świętego) itd. W istocie, jest to jedno i to samo nabożeństwo. Zwykle ryt zachodni jest nieco krótszy, ale niewiele.Jaki jest obecny stan prawosławia w Wielkiej Brytanii? Czy dużo jest prawosławnych w Anglii?Obecnie w Wielkiej Brytanii liczba prawosławnych chrześcijań wszystkich jurysdykcji wynosi 331 tys. Szacuje się, że w najbliższym czasie ich liczba wzrośnie do 7 procent od ogólnej liczby mieszkańców. Większość należy do greckiego prawosławia (trzeba pamiętać, że Cypr przez prawie sto lat był częścią Imperium Brytyjskiego). Jedynie 30-40 tysięcy wiernych nie należy do Cerkwi Greckiej. Biskup Kallistos (Ware) z Patriarchatu Ekumenicznego jest jedynym prawosławnym biskupem-Brytyjczykiem. Większość kapłanów należy do Cerkwi Antiocheńskiej oraz, oczywiście, Zarubieżnej.
Jakie są relacje między Kościołem anglikańskim a prawosławnym w Wielkiej Brytanii?Ze względu na skrajny liberalizm, który całkowicie opanował Kościół anglikański w ciągu ostatnich czterech dziesięcioleci, obecnie nie ma prawie żadnych relacji między Kościołem anglikańskim a prawosławnym, za wyjątkiem stosunków na bardzo niskim szczeblu. Jednak prawosławni utrzymują ciepły dialog z anglikanami, co pozwoliło im otrzymać większość budynków w niskiej cenie. Wielu prawosławnych używa byłych anglikańskich świątyń dla sprawowania nabożeństw, jak również wynajmuje je, zarówno od anglikanów, jak i metodystów.
Słabą stroną prawosławia jest brak zainteresowania misją. W niektórych jurysdykcjach nie przerywały tu posługi właściwie tylko grupy etniczne. Inni zaś byli przeciążeni ogromną liczbą nowych imigrantów, przybyłych do kraju w ciągu ostatnich dwudziestu lat. Jak zawsze, brakuje nam księży: wielu z nich poświęca cały swój czas pomocy Rosjanom, Rumunom, Grekom itd. Z tego powodu nie są w stanie dostukać się do ludności miejscowej, po prostu nie mają czasu.
Z opatem Michaelem (Woodem) rozmawiał Wiktor SzczedrynPrzetłumaczył z rosyjskiego Andrzej Nieścierowicz
Większość rdzennych Europejczyków to osoby religijnie obojętne którym zupełnie abstrakcyjne byty i pojęcia jak np.Bóg nie są już do niczego potrzebne. Niezwykle ciężko nawrócić ludzi którym niemalże od dzieciństwa w szkołach i uniwersytetach wbija się do głów materialistyczne i scjentystyczne schematy myślowe a w mediach bombarduje grzeszną Pop-kulturą lub lewacką demagogią.
Święty Doroteusz z Tyru skierował apostoła z 70-ciu uczniów Jezusa Arystobula jako biskupa do Brytanii w 37 roku naszej ery.
To są oczywiście wszystko legendy