Kwestie związane z prawosławiem

A jak to było z tytułem patriarchy konstantynopolitańskiego w wiekach pierwszych- czy to prawda, że sam go sobie nadał?

Co zaś do Stalina to sprwa jasna, ale nie da się ukryć, że to on wówczas w Moskwie rządził cerkwią ...

Nie on jedyny w historii, to jest zresztą fundamentalna różnica między Rzymem a Bizancjum.

A kim dla Pana jest św. Maksym Gorlicki?
http://www.beskid-niski.pl/index.php?pos=/lemkowie/biografie/maksym

(Jak wynika z tekstu:) Mnich nowicjusz katolicki porzucił zakon i przeszedł na prawosławie, czyli dokonał schizmy . Mimo swojego odszczepieństwa, mógłby być wzorem duszpasterstwa i heroiczności dla wielu dzisiejszych księży katolickich. Jego uwięzienia były bezpodstawne, jego egzekucja była haniebną zbrodnią - zamordowano niewinnego człowieka. Wierzę, że Pan Bóg ma wiele dróg dojścia do duszy każdego człowieka. Być może niesprawiedliwości, jakie otrzymał i niesprawiedliwa śmierć były tą drogą. Mam nadzieję, że śp. x. Maksym będzie w gronie zbawionych, mimo tego, że zewnętrznie jego nawrócenia do prawdziwej wiary nie zaobserwowano.
Niech Bóg zlituje się nad jego duszą! Za spokój duszy x. Maksyma: + Ave Maria.

Maksym Gorlicki jest w gronie świętych, więc o jego zbawienie nie musimy sie martwić, tylko raczej o swoje.

Pozdrawiam serdecznie Pana Petrosa. Takie dwa pytania mam. Czy w polskich cerkwiach jest mniej młodych ludzi, czy dotyka Was też problem sekularyzacji i laicyzacji? I drugie pytanie. Z czego żonaci duchowni utrzymują swoje rodziny? Bo jakoś nie wyobrażam sobie by katolicy chcieli utrzymywać ze swoich ofiar rodziny księży, gdyby kiedyś u nas zniesiono celibat

Maksym Gorlicki jest w gronie świętych, więc o jego zbawienie nie musimy sie martwić, tylko raczej o swoje.

Nie słyszalem, by papież ogłosił go świętym, więc nie możemy być tego pewni. Modlitwa mu nie zaszkodzi.

Pozdrawiam serdecznie Pana Petrosa. Takie dwa pytania mam. Czy w polskich cerkwiach jest mniej młodych ludzi, czy dotyka Was też problem sekularyzacji i laicyzacji? I drugie pytanie. Z czego żonaci duchowni utrzymują swoje rodziny? Bo jakoś nie wyobrażam sobie by katolicy chcieli utrzymywać ze swoich ofiar rodziny księży, gdyby kiedyś u nas zniesiono celibat

Panie Ryszardzie, a z czego katoliccy kapłani obrządków wschodnich utrzymują swoje rodziny?
Słyszałem, że jedną z przyczyn popularnści ruchu tradycyjnego na Ukrainie jest to, że Jozafaciści są celibatariuszami i nie biorą pieniędzy za posługę (poza w pełni dobrowolnymi ofiarami)- bo nie muszą utrzymywać rodzin. W przypadku regularnego duchowieństwa jest tam inaczej, i często "zdzierają" z owieczek ostatnie hrywny.

Pozdrawiam serdecznie Pana Petrosa. Takie dwa pytania mam. Czy w polskich cerkwiach jest mniej młodych ludzi, czy dotyka Was też problem sekularyzacji i laicyzacji? I drugie pytanie. Z czego żonaci duchowni utrzymują swoje rodziny? Bo jakoś nie wyobrażam sobie by katolicy chcieli utrzymywać ze swoich ofiar rodziny księży, gdyby kiedyś u nas zniesiono celibat

Duchowni otrzymują pensję z parafii, matuszki (żony księży), również pracują, jeżeli mają wszykształcenie teologiczne mogą pracować jako katechetki, prowadzić chór parafialny lub podejmują inną pracę zawodową, zogdnie ze swoimi ambicjami.

Cerkiew stara się jak najlepiej dbać o młodzież, bo jest ona naszą przyszłością. W parafiach są chóy dziecięce i młodzieżowe, prowadzi się lekcje religii od przedszkola, świetlice socjoterapeutyczne dla dzieci z rodzin dysfunkcjonalnych. W prawie każdej parafii działa Bractwo Młodzieży Prawosławnej. Co roku w maju odbywa się pielgrzymka młodżieżowa na św. Górę Grabarkę i wiele innych.
Stwarza się możliwości, każdy może znaleźć miejsce dla siebie.

Sekularyzacja, konsumpcjonizm jest problemem ogólnospołecznym, dotyczy nas wsyzstkich, bez względu na wyznanie.

Maksym Gorlicki jest w gronie świętych, więc o jego zbawienie nie musimy sie martwić, tylko raczej o swoje.

Nie słyszalem, by papież ogłosił go świętym, więc nie możemy być tego pewni. Modlitwa mu nie zaszkodzi.

Nie szkodzi. Papież nie ma jurysdykcji do ogłaszania świętych w PAKP. Właściwy jest Sobór Biskupów.

Ostatnia panichida (modlitwa za zmarłych) została za niego odsłużona przed dokonaniem kanonizacji.

Maksym Gorlicki jest w gronie świętych, więc o jego zbawienie nie musimy sie martwić, tylko raczej o swoje.

Prosił Pan o zdanie, to wyjaśniłem Panu zdanie katolika na temat tegoż księdza. Można mieć nadzieję, że x. Maksym jest już w niebie i oręduje u Boga za Wami, abyście błędy swoje poznawszy, odwrócili się od nich, a przez przyjęcie wiary katolickiej, wrócili na łono prawdziwego Kościoła Chrystusowego

Bardzo ciekawa rozmowa!

Mnie zawsze nie powiem, że dręczyło ale jednak zastanawiało co znaczy słowo "autokefaliczny" czy "cerkiew autokefaliczna"? Czy istnieje precyzyjna (w sensie tradycyjnej filozofii Zachodu zbudowanej na Arystotelesie i św. Tomaszu) definicja tych pojęć? Pytanie jest i do Pana Petrosa (choć rozumiem, że zasad języka filozofii Zachodu przyjmować nie musi) i do braci katolików, którzy siłą rzeczy innego języka pojęciowego (niż Akwinaty) tak na prawdę nie mają.

Tomizm nie jest stosowany w prawosławiu.

Autokefalia (z greckiego "autos" - sam, "kefale" - głowa), kościelna forma ustrojowa prawosławia - jej istotą jest niezależność poszczególnych Kościołów krajowych przejawiająca się m.in. w: 1) odrębności ich ustrojów wewnętrznych, 2) wzajemnej niezależności ich hierarchii, 3) zachowywaniu miejscowych zwyczajów i obrzędów kościelnych, 4) autonomii prawodawstwa i sądownictwa na obszarze działalności danego Kościoła.

Autokefalię nie oznacza rozbicia organicznej jedności powszechnego Kościoła prawosławngo. Ogranicza ją np. zakaz wprowadzania nowych dogmatów (uprawniony do tego jest jedynie sobór powszechny) oraz naruszania zasad prawnych i tradycji Kościoła powszechnego. Wzorem dla niej jest niezależna, choć prowadzona we wzajemnej łączności ze sobą działalność apostołów. Autokefalię należy odróżnić od autonomii, którą dany Kościół, zw. autonomicznym, realizuje w granicach pełnomocnictw uzyskanych od macierzystego Kościoła autokefalicznego.

Autokefalia (z greckiego "autos" - sam, "kefale" - głowa), kościelna forma ustrojowa prawosławia - jej istotą jest niezależność poszczególnych Kościołów krajowych przejawiająca się m.in. w: 1) odrębności ich ustrojów wewnętrznych, 2) wzajemnej niezależności ich hierarchii, 3) zachowywaniu miejscowych zwyczajów i obrzędów kościelnych, 4) autonomii prawodawstwa i sądownictwa na obszarze działalności danego Kościoła.

Autokefalię nie oznacza rozbicia organicznej jedności Świętego Powszechnego i Apostolskiego Kościoła Prawosławngo. Ogranicza ją np. zakaz wprowadzania nowych dogmatów (uprawniony do tego jest jedynie sobór powszechny) oraz naruszania zasad prawnych i tradycji Kościoła powszechnego. Wzorem dla niej jest niezależna, choć prowadzona we wzajemnej łączności ze sobą działalność apostołów. Autokefalię należy odróżnić od autonomii, którą dany Kościół, zw. autonomicznym, realizuje w granicach pełnomocnictw uzyskanych od macierzystego Kościoła autokefalicznego.

Nie szkodzi. Papież nie ma jurysdykcji do ogłaszania świętych w PAKP. Właściwy jest Sobór Biskupów.

Ostatnia panichida (modlitwa za zmarłych) została za niego odsłużona przed dokonaniem kanonizacji.

A ten lokalny sobór (w zasdzie po polsku to będzie raczej synod) jest, jakby, w tym zakresie nieomylny?

Nie szkodzi. Papież nie ma jurysdykcji do ogłaszania świętych w PAKP. Właściwy jest Sobór Biskupów.

Ostatnia panichida (modlitwa za zmarłych) została za niego odsłużona przed dokonaniem kanonizacji.

A ten lokalny sobór (w zasdzie po polsku to będzie raczej synod) jest, jakby, w tym zakresie nieomylny?

Po polsku to także sobór. Są dwa rodzaje soborów danego kościoła autokefalicznego: Sobór Lokalny, składający sie ze wszystkich biskupów, przedstawicieli prezbiterów, diakonów, psalmistów, monasterów, szkół teologicznych i wiernych. Decydują o najważniejszych sprawach danego kościoła, wybierają patriarchę itp.
Ich odpowiednikiem są sobory zwoływane w KK, np. V II.

Sobór Biskupów, to kolegium biskupów, które na bieżąco zarządza Kościołem. Ich odpowiednikiem, ale w okrojonej formie, są synody. Sobór Biskupów wybiera kolejnych biskupów, dba o dyscypline duchowieństwa (nagrody,kary), tworzy i znosi diecezje, dokonuje kanonizacji itd.

W sprawach dogmatów wiary (potępienie herezji) orzec może tylko Sobór Powszechny, czyli zgromadzenie  wszystkich biskupów, przedstawicieli prezbiterów, diakonów, psalmistów, monasterów, szkół teologicznych i wiernych, z całęgo świata, ze wszystkich 15 kościołów prawosłąwnych.

Pan Kamil pytał o  szybkość naadwania autokefalii.

Znalazłem jedem aktualny casus:

Sytuacja kanoniczna Kościoła Prawosławnego w Ameryce.

Uzyskanie autokefalii
W 1967 metropolita Ireneusz podjął próbę normalizacji sytuacji kanonicznej Metropolii poprzez nawiązanie kontaktu z Patriarchatem Konstantynopolitańskim. Przedstawił wówczas patriarsze Atenagorasowi projekt nadania statusu autokefalicznego Greckiej Prawosławnej Archidiecezji w Stanach Zjednoczonych, która następnie mogłaby połączyć się z Metropolią. Patriarcha odmówił jednak rozważenia tego planu[37]. Ostatecznie zwierzchnik Metropolii podjął na nowo negocjacje o autokefalizacji z patriarchatem moskiewskim. W 1969 w Nowym Jorku doszło do pierwszego spotkania metropolity Ireneusza z przedstawicielem Cerkwi Rosyjskiej – metropolitą leningradzkim Nikodemem (Rotowem). Kolejne miały miejsce w Genewie, Tokio i w Nowym Jorku. Wreszcie w 10 kwietnia 1970 rozmowy te zakończyły się porozumieniem. Na mocy tomosu patriarchy Aleksego I powstał autokefaliczny Kościół Prawosławny w Ameryce w obecnym kształcie. Tomos ten delegacja amerykańska pod przewodnictwem arcybiskupa Sitki i Alaski Teodozjusza (Lazora) odebrała 18 maja tego samego roku[39].

 
Metropolita Jonasz z biskupem troickim Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, Pankracym (Żerdiewem), w czasie swojej wizyty w Monasterze WałaamskimAutokefalia Kościoła amerykańskiego jest uznawana za kanoniczną przez Rosyjski Kościół Prawosławny, Bułgarski Kościół Prawosławny, Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny oraz Kościół Prawosławny Czech i Słowacji[3]. Patriarchat Antiocheński oraz Rumuński Kościół Prawosławny nie przedstawiły jednoznacznego stanowiska w tej sprawie[39]. Największym przeciwnikiem autokefalii OCA pozostaje Patriarchat Konstantynopolitański, który do 1990 nie utrzymywał żadnych kontaktów z Cerkwią Amerykańską. Zdaniem patriarchów Konstantynopola jedynie ten właśnie patriarcha ma prawo tworzenia Kościołów autokefalicznych na terytoriach, które nie są uważane za tradycyjnie prawosławne.

Rozmowy, które miały na celu uregulowanie bilateralnych stosunków, były prowadzone między Patriarchatem Konstantynolitańskim a Kościołem w Ameryce w latach 1990-1991 w czasie wzajemnych wizyt hierarchów: patriarchy Demetriusza i metropolity Teodozjusza. W 1994 w czasie spotkania biskupów wszystkich jurysdykcji działających na kontynencie amerykańskim w Ligonier biskupi struktur podległych patriarsze Konstantynopola zadeklarowali chęć współpracy z hierarchią OCA w celu budowy jednego Kościoła w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Mimo tego oficjalne stanowisko patriarchatu nie uległo zmianie[3].

Również pozostałe Kościoły, chociaż formalnie nie uznają kanoniczności OCA, w praktyce utrzymują w nim regularne kontakty[45]. Kościół ten bierze udział w konferencjach ogólnoprawosławnych, jednak ze względu na brak powszechnego uznania nie może być uczestnikiem ogólnoprawosławnego dialogu z innymi wyznaniami.