Zaśnięcie Najświętszej Marii Panny - "Uspienije Preswiatoj Bohorodicy"Jest to święto w roku cerkiewnym wielkie ,nieruchome święto ku czci Matki Bożej.
Ustanowione zostało IV wieku i jest obchodzone 15/28 sierpnia. Wydarzenie, które stało się podstawą do ustanowienia święta nie zostało odnotowane w Piśmie Świętym. Wiadomo tylko, że Matka Boża została powierzona opiece umiłowanego ucznia – Jana.
Pokora i świętość życia zjednały jej szacunek i miłość pierwszych chrześcijan. Na trzy dni przed śmiercią, jak mówi cerkiewna tradycja, Bogurodzicy ukazał się Archanioł Gabriel oznajmiając, że nadszedł czas jej odejścia ze świata. Przygotowawszy się i oznajmiwszy swą wolę by pochowano ją między mogiłami rodziców i św. Józefa Bogurodzica w ciszy oddała duszę Bogu. Rozproszeni po odległych miastach i krajach Apostołowie wiedzeni mocą Bożą stawili się na jej pogrzeb za wyjątkiem ap. Tomasza.
Ciało ze śpiewem Psalmów było niesione na miejsce pochówku. W pewnej chwili jeden z żydowskich kapłanów Attoniusz usiłował znieważyć Matkę Bożą, lecz zaledwie dotknął trumny – obie ręce zostały mu ucięte. Gdy uczynił pokutę Bogurodzica sprawiła cud i przywróciła mu je.
Po pogrzebie wejście do grobu założono kamieniem. Gdy po trzech dniach przybył apostoł Tomasz i chciał oddać hołd Matce Bożej ku zdumieniu wszystkich Jej ciała nie znaleziono w grobie. Od czasów wczesnochrześcijańskich panowało powszechne przekonanie o odejściu Matki Bożej duszą i ciałem do nieba. Jak mówi patriarcha jerozolimski Modest[VII w.] "powszechnie sławiona Matka Tego ,który dał początek życia nieśmiertelności, Chrystusa Zbawiciela, zostaje przez Niego ożywiona by cieleśnie dzielić życie wieczne z tym, który wziął Ją z grobu i przywiódł do siebie w sposób tylko Jemu znany". Dlatego odejściu Bogurodzicy towarzyszy nie smutek lecz radość. Stad jej śmierć Cerkiew określa jako zaśnięcie, śmierć ciała jest stanem czasowym jak sen i jest przejściem ku wieczności i nieśmiertelności.
Nabożeństwo święta z jednej strony podkreśla niezwykłe wydarzenia towarzyszące zaśnięciu, cudowne zgromadzenie się Apostołów i objawienie się samego Chrystusa w otoczeniu aniołów dla przyjęcia duszy Matki Bożej. Drugim dominującym tematem jest orędownictwo Matki Bożej, która nie pozostawiła świata bez opieki i jest naszą największą Pocieszycielką i orędowniczką. Świadczą o tym liczne cuda czynione na przestrzeni wieków przez Bogarodzicę. Jest Ona Żarliwą Wspomożycielką, Ścianą, Niewzruszoną Radością wszystkich udręczonych, wspomożeniem grzeszników, pocieszycielką wszystkich matek na świecie. To Ona dała nam swego Syna i Zbawiciela, to dzięki Niej Syn Boży stał się człowiekiem i dokonało się zbawienie. Teraz zaś nieustannie troszczy się o świat i błaga Pana Jezusa Chrystusa o przebaczenie, pomyślność i Królestwo Boże dla ludzi. Prawdę tą przepięknie wyraża troparion święta.
"W rożdiestwie diewstwo soch raniła Jesi, wo uspienii mira nie ostawiła Jesi Bohorodice; prestawiłasia Jesi k żiwotu, Mati suszczi Żiwota i molitwami Twoimi izbawlajeszi ot smierti duszi nasza". [ W macierzyństwie Dziewicą pozostałaś i w Zaśnięciu swym świata nie opuściłaś; przeniosłaś się do życia będąc Matką Życia i przez modlitwy swoje wybawiasz od śmierci dusze nasze ].
Święto poprzedza dwutygodniowy post zwany Uspieńskim. Rozpoczyna się on 14 sierpnia i trwa do 27 sierpnia włącznie [Typikon,rozdział 33]
Zaśnięcie N.M.P. zamyka cykl dwunastu wielkich świąt – dwunadiesiatych prazdnikow - z których każde odsłania stopniowo Boży plan zbawienia ludzi i przybliża nas do zrozumienia tej tajemnicy. W tym dniu na zakończenie nabożeństwa święci się plony zebrane z pól.
https://www.youtube.com/watch?v=NJ3L5Ik3koE
Forum Krzyż
Autor
