Sukcesja apostolska- pytania nurtujące pytania .

co to znaczy dojść do wieku pozwalającego na użycie rozumu? Ktoś przez x lat wychowywany jest w pewnej atmosferze, nasiąka pewnymi naukami i myśli pan że nauka Katolicka jest tak prosta i oczywista że po prostu zacznie inaczej patrzeć na świat? Chyba pan nigdy nie spotkał żadnego protestanta albo i prawosławnego. Ich wizja Kościoła zakodowana przez okres dorastania, formacji religijnej jest tak różna od katolickiej że bez specjalnej łaski Bożej, studiowania wiary katolickiej, ba bez pomocy "ekspertów" trudno mieć nadzieje na konwersje do Kk. Pytaniem jest jak ważyć winę za swój stan tych wszystkich nie-katolików którzy urodzili się w herezji.
Tak naprawdę przypadki konwersji z protestantyzmu to bardzo indywidualne historie.

http://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/641

Wynika z tego jeden oczywisty wniosek. Katolik przechodząc do sekty dokonuje prawdziwej apostazji, ponieważ zmienia wiarę i neguje dziś to, w co wierzył wczoraj. Przeciwnie natomiast postępuje sekciarz, który przechodzi do Kościoła. On nie wyrzeka się żadnego dogmatu. Z tego, w co wierzył, niczego nie neguje; przeciwnie – wyznaje wiarę w to, czemu zaprzeczał. To duża różnica.

We wszystkich dziedzinach wiedzy zaszczytne jest dokonywanie odkryć i poznawanie prawd, których się [wcześniej] nie znało. Za sprawą jakiej osobliwej cechy wiedza religijna, jedyna jaka jest człowiekowi naprawdę niezbędna, miałaby być wyjątkiem? Muzułmanin, który staje się chrześcijaninem, przechodzi od jednej religii pozytywnej do innej tego samego rodzaju. Jego duma może więc ucierpieć z powodu wyrzeczenia się pozytywnych dogmatów i wyznania, że ów Mahomet, który zdawał się być posłanym przez Boga prorokiem, jest jedynie oszustem.

Zupełnie inaczej przedstawia się sprawa z kimś, kto przechodzi z chrześcijańskiej sekty do Matki Kościoła. Nie żąda się od niego rezygnacji z żadnego dogmatu, lecz jedynie przyznania, że poza dogmatami, w które wierzy (a w które – tak jak on – wierzymy my wszyscy) są jeszcze inne, które ignorował, a które pomimo to są prawdziwe.

Każdy człowiek obdarzony rozumem musi odczuwać olbrzymią różnicę między tymi dwiema supozycjami.

co to znaczy dojść do wieku pozwalającego na użycie rozumu? Ktoś przez x lat wychowywany jest w pewnej atmosferze, nasiąka pewnymi naukami i myśli pan że nauka Katolicka jest tak prosta i oczywista że po prostu zacznie inaczej patrzeć na świat? Chyba pan nigdy nie spotkał żadnego protestanta albo i prawosławnego. Ich wizja Kościoła zakodowana przez okres dorastania, formacji religijnej jest tak różna od katolickiej że bez specjalnej łaski Bożej, studiowania wiary katolickiej, ba bez pomocy "ekspertów" trudno mieć nadzieje na konwersje do Kk.

Pytaniem jest jak ważyć winę za swój stan tych wszystkich nie-katolików którzy urodzili się w herezji.
Tak naprawdę przypadki konwersji z protestantyzmu to bardzo indywidualne historie.

Witam pana panie Marcinie

Pytaniem jest jak ważyć winę za swój stan tych wszystkich nie-katolików którzy urodzili się w herezji. - Niech się pan nie martwi Pan Bóg wszystkich sprawiedliwie osądzi

Polecam to dla konwertytów tu są omówione wyżej postawione przez pana trudności  :

http://www.ultramontes.pl/morawski_wieczory_co_robic.htm
http://msza.net/m/i/cz17_00.html