Teologia sutanny

O kim pan mówi?

A ilu w Polsce pracuje księży z FSSP? Myślałem że tylko jeden...

O kim pan mówi?

Odpowiedziałem w PM.

http://www.youtube.com/watch?v=959y8yxmTl4   

Jeśli ktoś ze stroju duchownego nosi tylko koloratkę, czy na wykłady czy do oficjalnego zdjęcia, to znaczy, że sutanna już w ogóle nie jest mu potrzebna. A czy aby na pewno po to ona jest, żeby zakładać ją jedynie do kościoła?

Nie odpowiedział mi Pan na moje pytanie A było ono odrobinę prowokacyjne aby pokazać ,że świat nie jest czarno-biały. Może Pan spotkać kiedyś u siebie na parafii księdza który zawsze będzie pojawiał się w sutannie i birecie ale Msza będzie dla niego "fajną imprezą dla ludzi", a KRR "jakimiś snobistycznymi obrzędami", za to miłością do Mszy Świętej i zainteresowaniem KRR może Pana kiedyś zaskoczyć jakiś "PAN w garniturze z koloratką". Ludzi trzeba głębiej poznawać

Pan Alagor wcześniej już to napisał. Szacunek należy się temu kto mnie też szanuje. Święcenia nie upoważniają nikogo żeby ludzi - wiernych traktować delikatnie mówiąc źle.
Ja  mam brata księdza i wielu moich kolegów z seminarium to księża a już słyszałem głosy że nieważne że to rodzina i kumple ale powinienem zwracać się do nich per ksiądz czy ojciec.
Wątek jest o sutannie. Ja nosiłem ją prawie cały czas poza snem, pracą i paroma innymi momentami jak np. jazda autobusem na trasie Kalisz - Poznań w wielki upał czy wyjście na piwo z kolegami( też klerykami).

"Kiedy rok temu byłem w Rzymie, naprzeciw naszego domu generalnego spotkałem brata sekretarza wrzucającego listy do skrzynki pocztowej. Zagadnąwszy go, wyraziłem pewne zdziwienie z powodu noszenia przez niego sukni zakonnej. On odpowiedział: "C'e nostra bandiera", tzn. "To jest nasz sztandar!" Ks. E. Wesołek [w:] ZW, nr. 20, s. III (nlb.) wkładki.

Nie odpowiedział mi Pan na moje pytanie A było ono odrobinę prowokacyjne aby pokazać ,że świat nie jest czarno-biały

Ależ odpowiedziałem. Mieszanie wizji czarno-białego świata z ewidentnym olewaniem noszenia sutanny to jakieś nieporozumienie. Nie interesuje mnie, czy kocha KRR czy nie. Na miłości do KRR nie kończy się ani świat ani formacja kapłana.

Dziwnym trafem słyszałam [...]
............................................
[...] i dał nogę z kolejki.

Język giętki, proza piękna, skrzy humorem, celnością spostrzeżeń zachwyca. Dziękuję i śmiem prosić o więcej ...

A jak wczoraj na poczcie na Warszawskiej Ochocie widziałem księdza w sutannie i aż mnie zamurowało.

A ja proponuję żeby księży w sutannie spotykanych na ulicy przeprosić na chwilę i prywatnie na ucho (bez obciachu) szepnąć: "gratuluję księdzu odwagi za tę sutannę, tak trzymać, popieram, niech Bóg błogosławi". Może to podniosłoby ich na duchu. Sam zamierzam tak postąpić... tylko że mało takich "odważnych" spotykam. 

No i mamy węzeł gordyjski. Jeśli lud prosty gęsto mijany na ulicach miasta tak serdecznie nienawidzi wszystkiego, co się z kapłaństwem kojarzy, trudno dziwić się księżom, że boją się i wstydzą wychodzić w sutannie. Z drugiej strony - projektowanie tego lęku i wstydu na parafian, co przejawia się w homiliach, to absurd, który mógłby zinterpretować chyba tylko Woody Allen.
Kto ma przeciąć ten węzeł? Czy księża potrzebują psychoterapeutów, by przestać tkwić w schizofrenii tożsamości?

No to ja może w jakimś innym kraju żyję... Zdarzyło się w niedzielę wielkanocną, że miałem możliwość pojechania do rodziców. No i zadzwonił mój kolega jeszcze ze szkolnej ławy i harcerstwa i zaproponował wieczorny spacer. No i wyszlismy. Ja w sutannie, on w kurteczce. I tak sobie przeparadowalismy przez całe nasze miasteczko. Nie spotkałem się z żadnym przejawem nienawiści - może dlatego, że kumpel mój to kawał chłopa Więcej - pozdrawiali mnie a raczej chwalili Jezusa Chrystusa przechodzący obok młodzi ludzie, nawet tacy, po których bym się tego nie spodziewał. Forsowaliśmy przez jakiś zagajnik, ciemno było a tam grupka młodzieży piwko jakieś rozpracowywała - i zamiast docinek - "Szczęść Boże" usłyszałem.
Nie żeby się chwalić, boć to żaden powód do chluby, ale bardzo często (choć niestety nie zawsze) chodzę w sutannie. Do sklepu, do warsztatu samochodowego, oczywiście do szkoły, w gości... Do lekarza nie chodzę w sutannie, bo się czasem pani doktór rozebrać każe i głupio to wygląda jak księżulo przed kobitą sutannę ściąga, nawet gdy owa lekarzem jest. Do kina też nie chodzę w sutannie - a bo po pierwsze - prawie wcale nie chodzę do kina - a po drugie - teraz to nie wiadomo jakie sceny tam będą. I muszę powiedzieć, że częściej, o wiele częściej spotykam się z przejawami sympatii niż niechęci. Mało tego - pójście w sutannie chroni mnie przed takimi głupimi sytuacjami, jakie opisała pani Szmulka. Od razu widać, że ksiądz jest ksiądz i nie trza się głupio kulić jak ktoś na mój widok chce Pana Jezusa pochwalić.

A NIECH NAS ZOBACZĄ!!! że tak zapożyczę pewne onegdaj popularne hasło!

Owszem, zdarzyło się kilka razy, że usłuszałem za sobą czarna "czarna mafia" - no i co? Z powodu jakichś młodocianych frustratów mam nie zakładać sutanny? Poza tem  - nie muszę się zastanawiać jakie portki na tyłek wrzucić - pod sutanną nie widać.
Chodzenie w sutannie? SAME PLUSY.   

Zdarzyło się w niedzielę wielkanocną...

... czyli w dzień dobroci dla księży
A serio - Bóg zapłać za ten wpis. Niech posłuży tym, którzy się lękają.

Ja dziś przyniosłam z pracy kolejną refleksję. W miarę pobożna osoba przyznała mi rację, że owszem, że trwoży chamstwo wobec księży, ale też i księża już nie tacy jak dawniej... już takiego szacunku nie wzbudzają...
Jakoś jednak przemówił do niej argument, że może i księża nie tacy jak dawniej, bo i ludzie nie tacy jak dawniej, ale kapłaństwo wciąż to samo co zawsze.
No i ta refleksja: może trzeba mniej z tych ambon powtarzać słowo "ksiądz", które ludzie kojarzą z wikarym Zenonem co lubi pokerka, a zacząć tłumaczyć ludziom czym jest sakrament kapłaństwa?

Owszem, powinni tez wspomniec o niedogodnosciach zwiazanych z ta posluga i wytlumaczyc ze kaplanstwo to nie sam miod jak sie wiekszosci parafian wydaje. Moze przestana rozpowiadac glupoty.

A ja proponuję żeby księży w sutannie spotykanych na ulicy przeprosić na chwilę i prywatnie na ucho (bez obciachu) szepnąć: "gratuluję księdzu odwagi za tę sutannę, tak trzymać, popieram, niech Bóg błogosławi". Może to podniosłoby ich na duchu. Sam zamierzam tak postąpić... tylko że mało takich "odważnych" spotykam. 

Wystarczy zacząć od "Szczęść Boże"/"Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus", w obecnych czasach niestety można księdza zaskoczyć, rzadko się słyszy to pozdrowienie.

A ja proponuję żeby księży w sutannie spotykanych na ulicy przeprosić na chwilę i prywatnie na ucho (bez obciachu) szepnąć: "gratuluję księdzu odwagi za tę sutannę, tak trzymać, popieram, niech Bóg błogosławi". Może to podniosłoby ich na duchu. Sam zamierzam tak postąpić... tylko że mało takich "odważnych" spotykam. 

Wystarczy zacząć od "Szczęść Boże"/"Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus", w obecnych czasach niestety można księdza zaskoczyć, rzadko się słyszy to pozdrowienie.

Moja zona tak ksiedza pochwalla kiedys na koledzie za uzywanie kanonu. Mowe mu odjelo. Byl zszokowany.