Teologia sutanny

Bo tak naprawdę, św. Ignacy założył zakon, który miał nie wyróżniać się swoim własnym strojem.

Nie chciał odrębnego stroju, ale dziwnym trafem nosili tonsurę. Co za dziwne poczucie estetyki i logiki.

Bo tak naprawdę, św. Ignacy założył zakon, który miał nie wyróżniać się swoim własnym strojem.

Nie chciał odrębnego stroju, ale dziwnym trafem nosili tonsurę. Co za dziwne poczucie estetyki i logiki.

Dziwne. Ale z drugiej strony być może chodziło mu o to, żeby nosili to co aktualnie noszą duchowni diecezjalni. Wtedy to i tonsura pasuje.

http://www.redemptorismater.pl/foto.php?galeria=87211241e508267&id=54080841e57e84e
Swoją drogą mogli wypożyczyć sutanny  z wypożyczalni w Rzymie, wszakże prywatna audiencja u Ojca Świętego raczej nie często się zdarza .

http://www.redemptorismater.pl/foto.php?galeria=87211241e508267&id=54080841e57e84e
Swoją drogą mogli wypożyczyć sutanny  z wypożyczalni w Rzymie, wszakże prywatna audiencja u Ojca Świętego raczej nie często się zdarza .

JPII nie wyglada na szczesliwego.

Właśnie nie orientuję się czy neoni podczas obłóczyn otrzymują sutanny czy tylko koszule z koloratką?

Właśnie nie orientuję się czy neoni podczas obłóczyn otrzymują sutanny czy tylko koszule z koloratką?

Otrzymują?

W diecezjalnych otrzymuje się tylko - i AŻ - prawo do noszenia stroju duchownego. Sutanna we własnym zakresie.

Inna sprawa, jak mile jest widziane u nich chodzenie w sutannie...

http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/artykuly/1519164,1,o-odejsciach-zakonnic-mowi-przeor-klasztoru-dominikanow-w-krakowie.read

Problem jest taki jak zauważony w wywiadzie. Zakonnice są traktowane z góry jak tania siła robocza. Podobnie zaniknęły powołania brackie do zakonów. Pisałem o tym wielokrotnie że brat zakonny jest traktowany jako poczciwy głupek, braciszek, albo jako pół ksiądz. A film na temat br. Kosiby OFM ten stereotyp utwierdził. Chociaż, czy to był tylko stereotyp?

Problem jest taki jak zauważony w wywiadzie. Zakonnice są traktowane z góry jak tania siła robocza. Podobnie zaniknęły powołania brackie do zakonów. Pisałem o tym wielokrotnie że brat zakonny jest traktowany jako poczciwy głupek, braciszek, albo jako pół ksiądz. A film na temat br. Kosiby OFM ten stereotyp utwierdził. Chociaż, czy to był tylko stereotyp?

Mam całkowicie inne zdanie niż o. Dominikanin. Uważam, że jego ocena jest płytka.
Kryzys życia zakonnego u swych podstaw oparty jest na dysonansie miedzy treścią ślubowanych rad ewangelicznych, a pragnieniem  aktywności.
Najtragiczniej ten dysonans wyraża się w odrzuceniu Ofiary z siebie, Ofiarowania siebie Bogu i Kościołowi.
Śmierci dla świata , rezygnacji ze swych namiętności i aspiracji.
Sens ofiarowania siebie, jest połączony z pragnieniem przylgnięcia do Ofiary Chrystusa.
Ofiara z siebie jako wynagrodzenie, współcierpienie, naśladowanie.

Pojawia się jednak nowa idea życia zakonnego.
Idea realizacji siebie w zakonie.
Idea życia dla świata, siebie i ludzi.

 Jak wiadomo w zakonie jednak "realizują się nieliczni", to rodzi frustracje brak sensu.
Niemożności wyrażania siebie poprzez zalecaną aktywność.
Brak też jest wzoru w osobie Chrystusa ukrzyżowanego, który "przeszedł transformacje" w Chrystusa ...... (wpisać właściwe).
Jeśli celem życia zakonnego jest realizowanie siebie dla dobra świata, to można to lepiej zrobić opuszczając mury klasztorne.
Ten tok argumentacji widziałem u kilku sióstr, które opuściły już zgromadzenia.

Powodów jest zapewne więcej, dla których osoby konsekrowane odchodzą.
Jedno jest pewne, nie są to powody tak płytkie i banalne jak podano.

Na pewno ma Pan( Ksiądz?) Adaltare trochę racji. Ale jest fakt że zakonnice traktowane są jako tanie robotnice a bracia zakonni jako niespełna rozumu chłopkowie. I to przez współbraci zakonnych kapłanów i księży diecezjalnych. Pomału to mija na szczęście.

Na pewno ma Pan( Ksiądz?) Adaltare trochę racji. Ale jest fakt że zakonnice traktowane są jako tanie robotnice a bracia zakonni jako niespełna rozumu chłopkowie. I to przez współbraci zakonnych kapłanów i księży diecezjalnych. Pomału to mija na szczęście.

Wczoraj i dziś spowiadałem w pewnej parafii, kilka godzin (pomoc przedświąteczna dla proboszczów).  Ksiądz ma wyspowiadanych parafian, zakonnicy trochę pieniędzy na ogrzanie klasztoru i inne wydatki. Po wyspowiadaniu całej parafii proboszcz z uśmiecham złożył ofiarę na klasztor - 150 zł. Po odliczeniu 30 zł na dojazdy zostało za dwa dni pracy 130 zł na klasztor. Szczodry proboszcz trafił do osobistej Liber chamorum.
Wykonana praca  została uznana przez przełożonego jako - ad maiorem Dei gloriam.
Jak pan widzi wyzysk dotyka wszystkich. Można poczuć się niedocenionym, nawet okradzionym (bo godzien jest robotnik zapłaty).
Można też powiedzieć bądź wola Twoja i przyjąć to jak lekcje pokory.
Gdy dotyka osobę zakonną lekceważenie, niedocenienie, wyzysk, można się buntować.
Można też zrobić z tego ofiarę dla Boga.
Życie zakonne jest połączone z krzyżem w wielu różnych aspektach, kto tego nie rozumie, lub ucieka przed krzyżem, ten wstępując do klasztoru się pomylił.
Nie jest ważne kto wykorzystuje i jak to robi. Ważne jest to czy posiada się umiejętność ofiarowania tego Bogu.
W końcu zakony są po to by wynagradzać Bogu zniewagi i oziębłość.
Niestety ta świadomość zanika.

Ma Ksiądz rację. Brak teraz ducha ofiary. Ale to wcale nie znaczy że należy popierać chamstwo. Chamstwo i prymitywizm duchownych(nie duchownych również) należy potępiać i zwalczać.

Wczoraj i dziś spowiadałem w pewnej parafii, kilka godzin (pomoc przedświąteczna dla proboszczów).  Ksiądz ma wyspowiadanych parafian, zakonnicy trochę pieniędzy na ogrzanie klasztoru i inne wydatki. Po wyspowiadaniu całej parafii proboszcz z uśmiecham złożył ofiarę na klasztor - 150 zł. Po odliczeniu 30 zł na dojazdy zostało za dwa dni pracy 130 zł na klasztor. Szczodry proboszcz trafił do osobistej Liber chamorum.

Ma ksiądz rację... licząc 5 godzin dziennie, czyli 10 h PRACY, daje to lichą stawkę 15 zł za godzinę PRACY. To licho, odprawiając mszę można zgarnąć 50 zł, co daje stawkę 100 zł za godzinę PRACY.

Licząc dla zwykłego pracownika, który zarabia 8h przez 22 dni w tygodniu, taka stawka dałaby 2640 zł za miesiąc netto, na rękę. Z głodu można umrzeć...

Wczoraj i dziś spowiadałem w pewnej parafii, kilka godzin (pomoc przedświąteczna dla proboszczów).  Ksiądz ma wyspowiadanych parafian, zakonnicy trochę pieniędzy na ogrzanie klasztoru i inne wydatki. Po wyspowiadaniu całej parafii proboszcz z uśmiecham złożył ofiarę na klasztor - 150 zł. Po odliczeniu 30 zł na dojazdy zostało za dwa dni pracy 130 zł na klasztor. Szczodry proboszcz trafił do osobistej Liber chamorum.

Ma ksiądz rację... licząc 5 godzin dziennie, czyli 10 h PRACY, daje to lichą stawkę 15 zł za godzinę PRACY. To licho, odprawiając mszę można zgarnąć 50 zł, co daje stawkę 100 zł za godzinę PRACY.

Licząc dla zwykłego pracownika, który zarabia 8h przez 22 dni w tygodniu, taka stawka dałaby 2640 zł za miesiąc netto, na rękę. Z głodu można umrzeć...

Dziękuje za obliczenia, przyszłym roku najmę się do odgarniania śniegu, zapracuje na opał.