Ciało Chrystusa na posadzkach kościołów !!!

Zakonsekrowanie "tych części które będą spożyte przez wiernych" jak dla mnie nie podchodzi pod intencję warunkową. Jak głębiej sprawę przemyślałem to nie widzę nic przeciwko temu...

Do ważności sakramentu potrzebna jest z ustanowienia Chrystusowego („TO jest bowiem Ciało Moje”, „TEN jest Kielich...”) intencja jednoznacznie wskazująca materię (np. „hostia wielka + wszystkie hostie w puszce”). Kapłan w momencie konsekracji nie jest w stanie przewidzieć, które fragmenty hostyj ukruszą się do momentu spożycia ich przez wiernych, stąd nie potrafi ich wskazać (Merkelbach t. III n. 212.3, n. 81.3b)

Wątpliwość może być co do zasadności tej intencji: czy da się pogodzić intencję "zakonsekrowania w ten sposób" z intencją "jaką zawsze miał Kościół gdy to czynił". Używanie paten komunijnych wskazuje na to, że Kościół miał zawsze intencję zakonsekrowania całej hostii, razem z partykułami których wierni nie spożyją.

Małe doprecyzowanie: intencja wymagana do ważności sakramentu musi spełnić kilka warunków. Warunek ze strony podmiotu to: wola „czynienia tego, co czyni Kościół” - ale w sensie OGÓLNYM, a nie w sensie praxis Kościoła Rzymskiego. Wie Pan, że heretyk z ważnymi święceniami, nawet nie wierzący w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii, a przekonany że prawdziwym Kościołem Chrystusowym jest jego sekta, może sprawować Najświętszą Ofiarę, jeśli tylko jego sekta zachowała właściwą materię i formę sakramentu. (Merkelbach t. III n. 83)

Druga sprawa: żadna z partykuł oderwanych od hostyj, leżących w MOMENCIE KONSEKRACJI na korporale czy w puszce nie jest konsekrowana, chyba że kapłan wzbudzi intencję rozciągającą na nie konsekrację (co byłoby jednak grzeszne z uwagi na ryzyko ich znieważenia – Noldin Schmitt t. III n. 115.2) Tak więc nie w każdej partykule spoczywającej na patenie jest Chrystus.

...czyli, jeżeli nie ma intencji konsekrowania całych hostyj, to msza jest nieważna. Wystarczy jednak, że ma intencję konsekrowania bez bzdurnych warunków dużej hostii z pateny, to Msza jest już ważna.

Msza ważna, ale wierni de facto do Komunii nie przystępują...

Moralista nauczał Sakramentologii???

Przed Soborem, zdaje się, inaczej to szeregowano. Moralista = wykładowca sakramentologii moralnej.

Odpowiedź Ojca Jacka:



Chyba trochę obok tematu...

Odpowiedź Ojca Jacka:

 Chyba trochę obok tematu...

Dlaczego tak Pan uważa. Nie jest z boku. Ja rozumiem to dokładnie, że chodzi o to, o czym było wcześniej. Znaczy to, że w tym wypadku nie ma żadnej konsekracji, tak jak wyżej było mówione. I do tego ten ksiądz jest heretykiem. 

Z podręcznika książki "Zobowiązujące znaki łaski" ks. Adama Kokoszki (sakramentologia moralna, Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej "Biblos", Tarnów, 2003).



Tom I, s. 42



Tom II, s. 28

Dlaczego tak Pan uważa. Nie jest z boku. Ja rozumiem to dokładnie, że chodzi o to, o czym było wcześniej. Znaczy to, że w tym wypadku nie ma żadnej konsekracji, tak jak wyżej było mówione. I do tego ten ksiądz jest heretykiem.

Rzeczywiście. Ja tę odpowiedź czytam: Kościół nie dysponuje takim rozwiązaniem, które gwarantowałoby brak obecności Pana Jezusa w tych partykułach, które nie zostaną spożyte przez wiernych.

Tak, ale liczyłem że odniesie się wprost do zagadnienia intencji warunkowej. Bardzo skromna odpowiedź.

Dzięki za ks. Kokoszkę, panie Bartku, przyda się!

Druga sprawa: żadna z partykuł oderwanych od hostyj, leżących w MOMENCIE KONSEKRACJI na korporale czy w puszce nie jest konsekrowana, chyba że kapłan wzbudzi intencję rozciągającą na nie konsekrację (co byłoby jednak grzeszne z uwagi na ryzyko ich znieważenia – Noldin Schmitt t. III n. 115.2) Tak więc nie w każdej partykule spoczywającej na patenie jest Chrystus.

Btw - ciekawy dwugłos ks. Kokoszki i Noldina.

(...) mieszają się nam później partykuły niekonsekrowane i konsekrowane. Dziwactwo. (...)

Jest sposób, żeby się nie mieszały.
Zaobserwowane:
korporał wielokrotnego użytku, niekrochmalony, ot taka biała ścierka przyprasowana kiedyś na 9 części.
Kościelny-ministrant przed rozłożeniem tegoż korporału potrząsa nim jak ścierką do ścierania kurzu, a jeżeli coś z niego spadnie, to to "coś" ( co? - to już nie wiem) strząsa z obrusa ołtarzowego na posadzkę prezbiterium.
I po kłopocie

(...) mieszają się nam później partykuły niekonsekrowane i konsekrowane. Dziwactwo. (...)

Jest sposób, żeby się nie mieszały.
Zaobserwowane:
korporał wielokrotnego użytku, niekrochmalony, ot taka biała ścierka przyprasowana kiedyś na 9 części.
Kościelny-ministrant przed rozłożeniem tegoż korporału potrząsa nim jak ścierką do ścierania kurzu, a jeżeli coś z niego spadnie, to to "coś" ( co? - to już nie wiem) strząsa z obrusa ołtarzowego na posadzkę prezbiterium.
I po kłopocie

 

U mnie to ksiądz proboszcz nawet pateny nie puryfikuje, a jak położę na stary ołtarz (żeby wypuryfikowali), to ni ma komu.

Chciałby się zapytać o następującą rzecz. Dziś podczas udzielania Komunii Św. kapłanowi spadł na posadzkę jeden konsekrowany komunikant. Co się powinno stać z takim komunikantem?
Pytam, bo gdzieś kiedyś czytałem, że powinien zostać umieszczony w naczyniu z wodą, a nie został umieszczony...

Pytam, bo gdzieś kiedyś czytałem, że powinien zostać umieszczony w naczyniu z wodą, a nie został umieszczony...

To dokąd trafiła ta hostia po zakończonej Mszy?

http://ropczyce.rzeszow.opoka.org.pl/Wspolnota/Nr134/pytania.html

To dokąd trafiła ta hostia po zakończonej Mszy?

Wydaje mi się, że została spożyta przez kapłana, albo wiernego. Ale pewności nie mam. Jak ksiądz zakończył rozdawanie komunii i wrócił do ołtarza, to już jej nie miał.

Dziękuję za odpowiedź.