Postawy liturgiczne

Wiem, po prostu chce różaniec poprzedzić wstępnymi modlitwami.
P.S. Ale nic nie stoi na przeszkodzie zacząć w czasie kolekty. 

Chciał Pan pewnie napisać: "kolekty".

Ojej, moja wina. 

http://gloria.tv/?media=288410
zamieszczam tu , ale jeśli admin uzna za stosowne proszę o przeniesienie do odpowiedniego wątku.

Bardzo dobra wypowiedzi.

Mam pytanie odnośnie postaw wiernych i ministrantów podczas Mszy św. w klasycznym rycie rzymskim.

1. Czy wierni mogą (i czy powinni) mówić te kwestie, które mówi ministrant?
Tj: psalm u stopni ołtarza, confiteor, gloria, Agnus Dei, Credo i inne wezwania?
I jaka jest tu różnica pomiędzy "Mszą cichą" a Mszą z akolitami, turyferem etc?
Podobno kiedyś trzeba było mieć pozwolenie, aby wierni mogli mówić pewne kwestie, jak to jest obecnie?

2. Czy jeśli jest 4, lub więcej ministrantów, to czy wszyscy powinni mówić psalm u stopni ołtarza, confiteor i inne kwestie, które mówi ceremoniarz?

3. Jeśli służy więcej niż 4 ministrantów i kilku "bezrobotnych" zajmuje miejsca w prezbiterium, to w których momentach powinni stać, a w których siedzieć?
Czy mają zachowywać się podobnie jak akolici, którzy bardzo mało siedzą, czy też tak jak wierni?

4. Jeśli ministranci skłaniają się wraz z kapłanem w stronę krzyża podczas gloria, kolekt i innych modlitw, to czy robią to w pozycji w której stoją, czy też powinni całym ciałem obrócić się w stronę krzyża?

Bóg zapłać za odpowiedzi!

1.Nigdy praktyką kościoła nie było, aby słuchający Mszy świętej gadali, czy choćby odpowiadali księdzu. Jest to rzeczą ministrantów.
W ramach ruchu liturgicznego promowano niezgodny z tradycją sposób celebry, aby wszyscy uczestniczyli poprzez odpowiedzi.
Zaraz po zaprowadzeniu owej praktyki, doszło do reform Soboru Watykańskiego drugiego.
Zwyczajem już przyjętym jest, że odpowiada się księdzu wówczas, gdy organistra zagra odpowiedź na organach.
Jeżeli chcesz recytować mszę, to służ do niej. Albo idź na księdza, lub zostań śpiewakiem kościelnym.
Wyjątkiem są msze brackie, czyli odprawiane dla konkretnego towarzystwa pobożnego, na przykład arcykonfraterji literackiej w katedrze warszawskiej.
Każda msza bracka ma nieco inny zwyczaj odprawiania i przypuszczam, że wykształcony patrycjat niekiedy odpowiadał do mszy.
Dykteryja: Kiedy polska delegacja ruchumodernliturgicznego przyjechała do Wiecznego miasta, udali się na mszę papieską. I zaraz pootwierali swoje gęby, na wyścigi, na głosy odpowiadając "et cum spiritu tuo". Na co odwrócił się na pięcie ceremoniarz papieski i rzekł stanowczo: "SILENTIUM!!".

2.W Warszawie mnie uczono, że tak
 
3.Bezrobotni ministranci tworzą chór.

4.Całem ciałem.

Nigdy praktyką kościoła nie było, aby słuchający Mszy świętej gadali, czy choćby odpowiadali księdzu. Jest to rzeczą ministrantów.

A to dla mnie nowość! Jakieś dowody uzasadniające użycie kwantyfikatora ogólnego w tej tezie?

3. Jeśli służy więcej niż 4 ministrantów i kilku "bezrobotnych" zajmuje miejsca w prezbiterium, to w których momentach powinni stać, a w których siedzieć?
Czy mają zachowywać się podobnie jak akolici, którzy bardzo mało siedzą, czy też tak jak wierni?

Jest to opisane w Rubrykach Mszału, p. 520-522.
http://mszatrydencka.waw.pl/index.php/msza-trydencka/zrubryk/25-cz-trzecia-rubryki-ogolne-mszau-rzymskiego-

Panie Maswerk, bardzo dobrze że pan to podał, wiele osób zapomina o tych rubrykach.
Pozdrawiam

Przy okazji zwróciłem uwagę na rubrykę:

519. Usługujący we Mszach ze śpiewem zawsze klękają z odprawiającym kapłanem oprócz subdiakona trzymającego księgę na ewangelię i akolitów trzymających świeczniki, którzy wtedy nie klękają.

Z tego wynikałoby, że np. akolici powinni klękać w momencie, gdy kapłan przyklęka przed ołtarzem przez pójściem na sedilla w czasie Gloria, albo gdy kapłan przyklęka po zdjęciu palki przed obrzędem zmieszania Postaci. Czy zatem tak powinni uczynić?

Panie Dernapol.
Chodzi o momenty takie jak przyklęknięcie na Incarnatus, Verbum caro..., albo podczas pewnych Lekcji lub Ewangelii, kiedy kapłan przyklęka. Stąd też jest zwrócenie uwagi na brak przyklęknięcia ze strony subdiakona trzymającego księgę, i akolitów trzymających lichtarze ze świecami.
Przynajmniej ja tak rozumiem tą rubrykę.
Pozdrawiam

Panie Dernapol.
Chodzi o momenty takie jak przyklęknięcie na Incarnatus, Verbum caro..., albo podczas pewnych Lekcji lub Ewangelii, kiedy kapłan przyklęka. Stąd też jest zwrócenie uwagi na brak przyklęknięcia ze strony subdiakona trzymającego księgę, i akolitów trzymających lichtarze ze świecami.
Przynajmniej ja tak rozumiem tą rubrykę.
Pozdrawiam

W tej samej rubryce dalej jest mowa o klękaniu na konsekrację. W poprzednich rubrykach mowa jest również o przyklęknięciach występujących w samym Ordo:

We Mszy czytanej kapłan odprawiający klęka:
a) ilekroć w obrzędach Mszy (Ritus servandus in celebratione Missæ) albo w Częściach stałych Mszy (Ordo Missæ), albo w częściach zmiennych Mszy (Proprium) zaznaczono, że ma klękać;

Nie sądzi pan, że absurdalną byłaby rubryka nakazująca np. turyferowi z dymiącą kadzielnicą będącemu po stronie lekcji przyklękać, bo akurat celebrans idzie do sedilli, chociaż akurat ta czynność celebransa w ogóle z tym turyferem nie jest związana (celebrans nie robi tego, bo akurat jest moment w celebracji nakazujący mu przyklęknąć, tylko oddaje szacunek Sanctissimum bo odchodzi od ołtarza)? Nie jest tak. Po to w dokładnie tej samej rubryce jest podkreślenie tych dwóch akolitów i subdiakona, wskazujące jasno, o co piszącemu tą rubrykę chodziło.
Natomiast, skoro logika nie wystarczy, to jak będę miał okazję to zapytam mądrzejszych od siebie o dobrą interpretację tej rubryki.
Pozdrawiam

Nigdy praktyką kościoła nie było, aby słuchający Mszy świętej gadali, czy choćby odpowiadali księdzu. Jest to rzeczą ministrantów.

A to dla mnie nowość! Jakieś dowody uzasadniające użycie kwantyfikatora ogólnego w tej tezie?

Przeczytawszy kilka ceremoniałów, dziesiątki wspomnień i pamiętników, opisów historycznych etc, etc, nie spotkałem jeszcze opisu takiej sytuacji. Co więcej, pytając starszego pokolenia nikt mi nie odpowiedział, żeby w czasie mszy recytowanej tak było, wręcz przeciwnie, wszyscy utrzymują że była cisza, bądź gra na organach, a w czasach historycznych na harmonium, lirze korbowej itp, bądź śpiew nabożny, bądź nabożeństwo.
Zresztą, kto miałby odpowiadać?
 Tylko ktoś kto znał łacinę, a jego poziom myślenia abstrakcyjnego pozwalał na "łuczestnictwo" w liturgji, czyli
kler z ministrantami i chórem
kształcona szlachta, kolatorzy i młodzież ze szkół kościelnych
bogaci mieszczanie zrzeszeni w bractwach kościelnych, utrzymujący własnych kapelanów.
W imieniu wiernych zgromadzonych na nabożeństwie w kościele odpowiada chór i ministranci, zaś sami wierni modlą się tak, jak chcą i umieją.
Na to Kościół przez wieki nakazywał całodobową chóralną modlitwę swoim kapłanom, aby do tej samej łacińskiej, skomplikowanej modlitwy nie przymuszać pozostałych stanów. To rola, zaszczyt i chluba kapłańska modlić się za resztę społeczeństwa. Na to przez wieki możnowładcy, królowie i miasta fundowały kapituły, klasztory i chóry, żeby one w ich imieniu tę skomplikowaną i trudną liturgię odprawiali.

Moja babcia urodzona już w czasach szalejącego ruchu liturgicznego do dzisiaj pamięta asperges-śmerges(!!) i Kyrie eleison. Po łacinie Pater noster nie powie. Moja mama od dwóch lat się uczy i całego nie powtórzy.

Starczy Bartku?

Nie sądzi pan, że absurdalną byłaby rubryka nakazująca np. turyferowi z dymiącą kadzielnicą będącemu po stronie lekcji przyklękać, bo akurat celebrans idzie do sedilli, chociaż akurat ta czynność celebransa w ogóle z tym turyferem nie jest związana (celebrans nie robi tego, bo akurat jest moment w celebracji nakazujący mu przyklęknąć, tylko oddaje szacunek Sanctissimum bo odchodzi od ołtarza)? Nie jest tak. Po to w dokładnie tej samej rubryce jest podkreślenie tych dwóch akolitów i subdiakona, wskazujące jasno, o co piszącemu tą rubrykę chodziło.
Natomiast, skoro logika nie wystarczy, to jak będę miał okazję to zapytam mądrzejszych od siebie o dobrą interpretację tej rubryki.
Pozdrawiam

Z tym pójściem na sedilla to może przesadziłem, ale co ze zdjęciem palki przed Łamaniem Chleba?