Coś się zmienia?? Popierasz in vitro? Nie przyjmiesz Jezusa.

i oczywiście o ile jest dobry wykładowca ale te lekcje są niesamowitą możliwością zastanowienia się nad problemami moralnymi ale z punktu widzenia filozofii a nie tylko li religii. Argumentacja religijna problemów jak aborcja, in vitro dla wielu jawi się jako narzucanie jakiegoś systemu wartości, a przecież można to wszystko ładnie tłumaczyć bez odwoływania się do chrześcijaństwa, Biblii itd.

No właśnie, jeśli jest dobry wykładowca. Bo jak się trafi taka pani Magdalena Środzina, filozof-etyk... ? brrr
Albo profesor Hartmann, były (chyba były) grand master polskiej macki B'nai B'rith?
Aż strach pomyśleć.

oni są tak lewaccy że ich treści budzą najpierw konsternację, przerażenie a na końcu śmiech. Tak na prawdę to ja nie wiem czy KUL ma katedrę etyki bo UKSW z tego co wiem ma. Edukacja to wielkie wyzwanie i odpowiedzialność. Niestety ostatnio to biskupi mają na uwadze majątki niż zastanowienie się co by tu poprawić. Czasami patrząc na nasz episkopat myślę sobie że to heroizm nie być w Polsce antyklerykałem.

Między wątki, dramatyczne świadectwo ojca szczęśliwie urodzonej córeczki, który przeżywa ogromny konflikt sumienia.

Każdego dnia mam wyrzuty sumienia.

Myśleliśmy, że napięta sytuacja między mną i żoną, po urodzeniu dziecka poprawi się. Mieliśmy nadzieję na spokój w naszej rodzinie. Stało się jednak zupełnie inaczej. Cały proces osiągnięcia celu, jakim było poczęcie i urodzenie się dziecka nie zbliżył nas do siebie, ale spowodował, że zaczęliśmy się od siebie jeszcze bardziej oddalać. Techniki, jakimi posługiwali się lekarze dla przeprowadzania badań, jak również implantacja , pozostawiły bardzo przykre wspomnienia, czego skutkiem są ogromne straty w naszym małżeństwie.
Proces „hodowli człowieka” nie przypomina w niczym intymności, która towarzyszy normalnym aktom małżeńskim. Nikt nam wcześniej nie powiedział, nie uświadomił, co nas czeka....

Mimo, iż cieszymy się z tego oboje, że posiadamy dziecko, którego bardzo pragnęliśmy, to jednak niesmak, który pozostawiły po sobie te przeżycia powoduje, że nie jest to pełnia radości i szczęścia. Każdego dnia , mam wyrzuty sumienia, że gdzieś w zamrażalniku znajduje się 25 naszych dzieci, które być może będą żyły, a może zostaną zabite. Pomimo tego, że Pan Bóg wybaczył mi ten grzech i uzyskałem rozgrzeszenie, ja nie potrafię wybaczyć sobie i ciągle o tym pamiętam. Teraz widzę, jak ważna jest akceptacja zamysłu Bożego. Obecnie jestem przekonany, że adopcja jest najbardziej sensownym rozwiązaniem.

Przestrzegam też wszystkich, którzy stoją przed podobnym wyborem i radzę , żeby w ten sposób rodzicielstwa nie podejmowali. Nie życzę nikomu takich przeżyć, jakich sami doświadczyliśmy i nadal doświadczamy. Właśnie dlatego przekazuję, to wszystko innym i tak pojętym apostolstwem pragnę uchronić inne małżeństwa przed wejściem w ten obłędny krąg, w którym poprzez działania wielu osób realizowany jest szatański program, wymierzony przeciwko prawdziwemu macierzyństwu i szczęściu rodziny, przeciwko godności człowieka.”

Świadectwo ojca narodzonej dziewczynki, prawnika, wygłoszone podczas sesji poświęconej tematowi sztucznego zapłodnienia, 6 maja 2006 r. w Instytucie Teologicznym w Bielsku Białej.

Służba Życiu 2/2006
http://www.pro-life.pl/?a=articles_show_all&id=45

@marcin: Tak na prawdę to ja nie wiem czy KUL ma katedrę etyki bo UKSW z tego co wiem ma.

Skoro Pan nie wie to po co to pisze? Czy tak trudno przy pomocy wyszukiwarki sprawdzić co KUL ma a czego nie ma?

Katedra Etyki KUL
http://www.kul.pl/1548.html
Katedra Etyki Szczegółowej KUL
http://www.kul.pl/1376.html
Katedra Etyki Społecznej i Politycznej KUL
http://www.kul.pl/1550.html

@ marcin: Edukacja to wielkie wyzwanie i odpowiedzialność.

Czy to mądre stwierdzenie stosuje Pan do zawartości treści swoich wpisów?

@marcin:ale przeciez wiemy czemu medycyna w Europie w średniowieczu była w tyle nie tylko za chińską, indyjską ale i arabską!

Zechce Pan podać wiarygodne źródła uzasadniające odpowiedzialnie powyższe stwierdzenie..?

Miasto, data
Jego Ekscelencja
Bp Adam Lepa
Biskup Pomocniczy Archidiecezji Łódzkiej
ul. I. Skorupki 9,
90-458 Łódź


Czcigodny Księże Biskupie,
powodowana głębokim zaniepokojeniem, którego źródłem są wydarzenia mające miejsce w dniu 28 października 2010 w łódzkiej Bazylice Archikatedralnej, zwracam się do Jego Ekscelencji z poniższym pismem. Dotyczy ono zgorszenia, jakie wywołało udzielnie Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Bronisławowi Komorowskiemu Komunii świętej podczas Mszy w intencji tragicznie zmarłego Marka Rosiaka. Wydarzenie to napawa mnie głębokim smutkiem, gdyż Kościół wyraźnie opowiadał się przeciw metodzie in vitro, którą publicznie popiera Prezydent Komorowski. W Komunikacie sygnowanym przez bpa Kazimierza Górnego i o. Andrzeja Rębacza zostało jasno stwierdzono, że:
Należy pamiętać, że ci którzy je [dzieci poczęte] zabijają i ci, którzy czynnie uczestniczą w zabijaniu, bądź ustanawiają prawa przeciwko życiu poczętemu, a takim jest życie dziecka w stanie embrionalnym, w ogromnym procencie niszczone w procedurze in vitro, stają w jawnej sprzeczności z nauczaniem Kościoła Katolickiego i nie mogą przystępować do Komunii świętej, dopóki nie zmienią swojej postawy. (Komunikat z Konferencji Rady ds. Rodziny KEP, Diecezjalnych Duszpasterzy Rodzin i Diecezjalnych Doradców Życia Rodzinnego, Warszawa, dn. 18 maja 2010 r.)
Pan Prezydent Bronisław Komorowski udzielił również kontrowersyjnej  wypowiedzi, deklarując, że „nie boi się ekskomuniki” (komunikat Polskiej Agencji Prasowej z 27 października 2010). Taka postawa wskazuje na lekceważenie nauczania Kościoła w kwestii zapłodnienia metodą in vitro. Nie można zatem twierdzić, iż nie był on świadomy swoich czynów i wypowiadanych słów. Ponadto, jako że jego wypowiedź miała charakter publiczny, powinna być również publicznie odwołana, nim zostanie on dopuszczony do Komunii św.(por. Kan. 915 KPK).
Wydarzenie z 28 października, o którym mowa było transmitowanie przez telewizję, tak więc niewątpliwie  wywołało zgorszenie wielu wiernych. Fakt udzielenia świętokradczej Komunii św. Prezydentowi Bronisławowi Komorowskiemu stawia też pod znakiem zapytania  spójność nauczania Kościoła z praktyką i wywołuje osłabienie poczucia Jego wiarygodności.
Zwracam się przeto do Jego Ekscelencji, prosząc o rozważenie przedstawionych przeze mnie wątpliwości w trosce o Kościół święty i Jego wiernych.
Z pozdrowieniem, zapewniając o pamięci w modlitwie,


PS. Niniejszy list przesyłam również na ręce Nuncjusza Apostolskiego w Polsce.


List do wysłania- trzeba zmienić "powodowana", jeśli pisze mężczyzna i dopisać swoje miejsce i datę oraz podpisać się.

PS. Niniejszy list przesyłam również na ręce Nuncjusza Apostolskiego w Polsce.

A na Nuncjusza Apostolskiego to na jaki adres pisać?  I jeszcze jedno, znaczy to,  że to nie maile pisać, tylko trzeba napisać i w kopercie wysłać, bo tak jest podany adres.

@ cabbage

Bardzo przepraszam, omyłkowo do mojej skrzynki pocztowej fk Moderacja wrzuciła list adresowany do Pani

Sz.Pani
Cabbage
forum krzyż
Polska


      Szanowna Pani,

      W odpowiedzi na Pani pismo skierowane do Ksiedza Arcybiskupa w przedmiotowej sprawie uprzejmie informuję, że ze względu na bardzo nikłe zainteresowanie wiernych zgorszeniem publicznym i towarzyszacym mu efektem cieplarnianym, poruszona sprawa zostanie przekazana do komisji GZM.
Jak Pani się orientuje kwestie zwiazane z udzielaniem Komunii św. w naszej Diecezji regulują "wskazania KEP z dn 30 marca 2014 r. nr.12$%&@/ 2010", z późniejszymi zmianami. 
W imieniu ks.Arcybiskupa i własnym, wyrazam szacunek dla wiernych przywiazanych do tradycji liturgicznej Koscioła łacińskiego skupionych wokół forum krzyż .

   mgr inż.doc.hab.płk.dypl.żeglugi wlk. Waldemar Cycko
         //podpis nieczytelny//

@marcin: Tak na prawdę to ja nie wiem czy KUL ma katedrę etyki bo UKSW z tego co wiem ma.

Skoro Pan nie wie to po co to pisze? Czy tak trudno przy pomocy wyszukiwarki sprawdzić co KUL ma a czego nie ma?

Katedra Etyki KUL
http://www.kul.pl/1548.html
Katedra Etyki Szczegółowej KUL
http://www.kul.pl/1376.html
Katedra Etyki Społecznej i Politycznej KUL
http://www.kul.pl/1550.html

@ marcin: Edukacja to wielkie wyzwanie i odpowiedzialność.

Czy to mądre stwierdzenie stosuje Pan do zawartości treści swoich wpisów?

@marcin:ale przeciez wiemy czemu medycyna w Europie w średniowieczu była w tyle nie tylko za chińską, indyjską ale i arabską!

Zechce Pan podać wiarygodne źródła uzasadniające odpowiedzialnie powyższe stwierdzenie..?

daj sobie pan na wstrzymanie, proszę moich postów nie czytać i wyjdzie pan na tym najlepiej. I zwalniam pana z bycia recenzentem swoich wpisów. Pana zdanie odnośnie wartości merytorycznej najwyraźniej nie cenię wysoko.  Tak od serca życzę po chrześcijańsku.

@marcin: daj sobie pan na wstrzymanie

w jakiej szkole -uczelni uczyli Pana takich zwrotów i zasad pisowni ?

@marcin:I zwalniam pana z bycia recenzentem swoich wpisów.

Od kogo otrzymał Pan taką władze "zwalniania"? Słyszy Pan jakieś głosy?

@marcin:Tak od serca życzę po chrześcijańsku.

a o jakiej odmianie chrześcijaństwa Pan wspomina? Zapewne nie jest to rzymski -katolicyzm, więc proszę konkretnie bo wyraźnie ma Pan problem z tożsamością...

A kto to jest pan wielu tytułów Waldemar Cycko? I co to jest płk żeglugi wielkiej?

@ Major

http://krzyz.katolicy.net/index.php/topic,121.msg7076.html#msg7076

Żarty, żartami.  Proponuję wysłać pismo do ks. bpa, a wnet się okaże, że listonosz nie będzie nadążał z dostarczaniem listów w owej sprawie.

ale dlaczego tylko pisać do biskupa Lepy? On zrobił to samo co niedawno uczynili dwaj polscy kardynałowie. I to w dodatku  uczynili to w Watykanie dnia 16 pażdziernika. A to już są książeta Kościoła, a nie biskup pomocniczy.

I co z tego, że kardynałowie - książęta Kościoła ? Na Sądzie Ostatecznym każdy za siebie odpowie. Wspólnotowości, kolegializmu  i "ja wykonywałem tylko rozkazy" nie będzie. A do w.w. kardynałów napisać też trzeba. Nawet jeśli ktoś uważa, że nie warto, bo i tak reakcji nie będzie.

Etyka czy kamień u szyi?

Przed kilkoma dniami  Prezydium Konferencji Episkopatu Polski wydało komunikat, w którym „zwraca się z apelem do wszystkich wierzących w Polsce o gorliwą modlitwę, aby parlamentarzyści i politycy w sprawach dotyczących moralności podejmowali uchwały zgodne z sumieniem uformowanym w świetle Dekalogu”. Choć rozumiem i podzielam stanowisko polskich biskupów w sprawie zapłodnienia in vitro, tego rodzaju apel nie może nie wzbudzić zasadniczej refleksji.

Trzeba bowiem zapytać: jak hierarchowie polskiego Kościoła mogą wzywać wiernych, by modlili w sprawie ustawy bioetycznej i powoływać się na nakaz działania zgodnie z sumieniem i Dekalogiem, jeśli przez ostatnie lata dopuścili do niewiarygodnych aktów zgorszenia i przyzwolili  na niszczenie elementarnych zasad moralnych i etycznych?

Jak mogą odwoływać się dziś do głosu sumienia Polaków lub apelować do sumień polityków,  skoro pozwolili się na deptanie podstawowych prawd i moralny relatywizm, w imię politycznych lub materialnych  korzyści?

“Kościół nie może dopuścić, by zleceniodawcy zabójstwa księdza pozostali nieznani ” – tymi słowami 27 listopada 1984 roku Jan Paweł II zobowiązał polski Kościół do wyjaśnienia całej prawdy o śmierci księdza Jerzego. Przez 26 lat, jakie minęły od męczeńskiej śmierci księdza Jerzego, Kościół w Polsce nie spełnił tego nakazu. Wszystko, co wiemy o późniejszej postawie prymasa Glempa i zachowaniach innych hierarchów dowodzi, że przyjęli wersję zdarzeń narzuconą Polakom przez komunistyczną propagandę i uczynił bardzo wiele, by prawda o zleceniodawcach zbrodni została głęboko pogrzebana. Co więcej – tych, którzy chcieli tę prawdę odkryć nazywano wrogami Kościoła i przeciwnikami beatyfikacji księdza Jerzego.

To hierarchowie Kościoła paktujący potajemnie z komunistami dopuścili do mordów na kapłanach w przeddzień haniebnych umów „okrągłego stołu”. 20 stycznia 1989 roku zamordowano księdza Stefana Niedzielaka, 30 stycznia został zamordowany ksiądz Stanisław Suchowolec, a w dniu 11 lipca 1989 roku zabito księdza Sylwestra Zycha.

Polski Episkopat nie wykazał żadnych starań, by wyjaśnić okoliczności tych mordów.

Ludzie, którym Polacy bezgranicznie zaufali, którym powierzyli swój los prowadzili w tym czasie zakulisowe ustalenia z sowieckimi namiestnikami i dążyli do powierzenia najwyższego urzędu w państwie agentowi NKWD odpowiedzialnemu za pacyfikację Wybrzeża, stan wojenny, zabójstwa księży i setek polskich patriotów.

Przez 20 lat hierarchowie Kościoła nie zdobyli się na odwagę, by powiedzieć Polakom, jak okrutnie oszukano ich w czasie „ustrojowej transformacji” i kim byli ludzie budujący III Rzeczpospolitą. Zawiązany nad grobami księży „sojusz tronu i ołtarza” trwa do dziś, niwecząc polskie marzenia o niepodległości.

Przez 20 lat hierarchowie Kościoła nie dopuścili do przeprowadzenia lustracji, nie pozbyli się z organizmu Kościoła setek tajnych współpracowników bezpieki ulokowanych na najwyższych urzędach i stanowiskach. Ilu z nich ma na rękach krew współbraci w kapłaństwie, ilu donosiło na Jana Pawła II, ilu oczerniało księdza Jerzego?  Pustym dokumentem pozostał „memoriał” Episkopatu Polski z 25 sierpnia 2006 r w sprawie lustracji duchownych, w którym znalazły się m.in takie słowa: „Kościół nie boi się prawdy, ponieważ wierzy słowu Jezusa, że prawda wyzwala. Kościół nie boi się również rzetelnej lustracji, jeżeli to słowo ma oznaczać zmierzenie się z bolesną prawdą, prowadząc do oczyszczenia i pojednania”.

Czym innym, jeśli nie lękiem przed prawdą były podyktowane decyzje wobec księdza Tadeusza Zaleskiego, publiczne wyzywanie go i piętnowanie przez hierarchów? Nie słuchano jego głosu, gdy bił na alarm w sprawie esbeka zarządzającego Komisją Majątkową, nie zwracano uwagi, gdy wskazywał na agenturalne powiązania i korupcyjne układy. Jakim prawem ludzkim lub boskim wytłumaczyć zamykanie ust kapłanowi dążącemu do oczyszczenia Kościoła? Dziś, gdy „sojuszowi tronu i ołtarza” zagraża prawda o Komisji Majątkowej, obecny rząd i hierarchowie dążą do jej pospiesznej likwidacji.

Nikt z tych hierarchów nie wskazał Polakom na czym polega donosicielstwo i zdrada, nikt nie potępił biskupów – zaprzańców, pedofilów i gorszycieli, nie pokazał palcem sprzedajnych polityków – oszustów, nie wytyczył wyraźnej granicy dobra i zła.

Dlatego  „głosem medialnym” Kościoła jest dziś abp. Życiński – tajny współpracownik bezpieki o pseudonimie „Filozof”, a przewodzi mu  abp Kowalczyk, zarejestrowany w aktach SB jako kontakt informacyjny „Capino”. Dlatego ksiądz Stanisław Małkowski – przyjaciel księdza Jerzego, jest dziś „zesłany” na Węglową Górkę z zakazem publicznej działalności, a zaszczyty odbierają miernoty i tchórze.

Trzeba pytać: gdzie byli hierarchowie Kościoła, gdy rozpętano kampanię nienawiści wobec Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, gdy niszczono życie publiczne kłamstwem, prywatą i partyjną arogancją?  Gdzie byli, gdy wrzaskiem prymitywnych typów udających „autorytety” i „mężów stanu” zabijano w Polakach prawdę ?  Kto z tych hierarchów powiedział Polakom, że ukrywa się prawdę o tragedii smoleńskiej, że obecna władza w pakcie z kremlowskim ludobójcą pozbawia nas resztek godności i suwerenności? Gdzie byli biskupi, gdy bito i lżono obrońców krzyża na Krakowskim Przedmieściu, a człowiek wybrany prezydentem rozpętał wojnę z symbolem chrześcijaństwa? Głosem tego Kościoła stał się wówczas nienawistny bełkot biskupa Pieronka o „zadymieniu PiS-em” i „fanatycznej sekcie broniącej krzyża”, a oficjalnym stanowiskiem słowa miałkie i tchórzliwe.

Jeśli zatem dziś hierarchowie przywołują głos sumienia – ten szczególny dar rozsądzania dobra i zła – jak chcą go odnaleźć we współczesnych Polakach? Skąd chcą wydobyć pokłady prawdy, skoro przez lata III RP nie potrafili zasiać jej ziaren? Do jakiej odwołać się moralności, jeśli sami byli przyczyną zgorszenia? Czy można w tej sytuacji pominąć ewangeliczny obraz kamienia młyńskiego – przerażającego znaku wielkości grzechu zgorszenia?

W tak ważnej sprawie, jaką są regulacje ustawy bioetycznej dotykamy przecież fundamentalnych zasad prawa naturalnego, mamy rozstrzygnąć, jakie dobro należy popierać, jakiego dobra bronić oraz jakiemu złu zapobiec.  By tego dokonać, trzeba nie tylko indywidualnej wiedzy, ale przede wszystkim wzoru życia według  niepodważalnych  zasad moralnych, bez „światłocienia”, bez relatywizmu.

Skoro u podstaw etyki leży prawda, czy można wymagać prawidłowych wyborów, nie ukazując Polakom prawdy lub wręcz z nią walcząc?

Jest wśród hierarchów wielu ludzi prawych i godnych miana pasterzy. Czasem ich głos przebija się przez medialną zasłonę. Pisząc o hierarchach Kościoła nie chcę zatem stosować prostych uogólnień. Tu byłyby szczególnie groźne i krzywdzące. Trzeba jednak odważnie zmierzyć się z prawdą o zgorszeniu, jakie wynika z działań lub zaniechań ludzi Kościoła i nie bać się mówić o tym wprost.  Trzeba to zrobić według tej mądrości, która kazała księdzu Jerzemu po spotkaniu z prymasem Glempem napisać: „Zarzuty mi postawione zwaliły mnie z nóg. SB na przesłuchaniach szanowała mnie bardziej”, lecz zakończyć dopiskiem: „Nie jest to oskarżenie. Jest to ból, który uważam za łaskę Boga prowadzącą do lepszego oczyszczenia się”.

Aleksander Ścios

Za: Bez Dekretu - Aleksander Ścios Blog
http://bezdekretu.blogspot.com/2010/10/etyka-czy-kamien-u-szyi.html