Dziecięce poszukiwania odpowiedzi na pytania błahe i całkiem poważne.

No niech pan czyta na własną rękę ale nie ma sensu czytać wyłącznie wikipedii ani wyłącznie źródeł papistowskich. Jak w każdym konflikcie opinii oraz interesów trzeba poznać zdanie każdej ze stron.

No niech pan czyta na własną rękę ale nie ma sensu czytać wyłącznie wikipedii ani wyłącznie źródeł papistowskich. Jak w każdym konflikcie opinii oraz interesów trzeba poznać zdanie każdej ze stron.

Zdanie innych stron poznawałem, chociażby czytając wywody na ten temat na stronie Reformowanego Kościoła Katolickiego i tam np. przeczytałem o tzw. Pseudo-Izydorze i rzekomym wykorzystaniu spreparowanych tekstów w trakcie Vaticanum I. Poza tym Wikipedia to encyklopedia, więc (przynajmniej w większości, no dobra, może w dużej części) prezentuje obiektywne suche fakty.
Poza tym, @Kefasz jakie jest pańskie zdanie nt. prymatu papieża? We wcześniejszych wpisach wypowiadał się pan o nim dość… z dystansem? Jeśli mogę to tak nazwać.

Zamiast czytać starokatolików sugeruje czytać łacińskich koncyliarystów i greckich ortodoksów. To tyle jeśli chodzi o ideologie. A jeśli chodzi o praktykę to trzeba czytać również zapiski historyczne.

Zamiast czytać starokatolików sugeruje czytać łacińskich koncyliarystów i greckich ortodoksów. To tyle jeśli chodzi o ideologie. A jeśli chodzi o praktykę to trzeba czytać również zapiski historyczne.

To czy mógłby pan w miarę możliwości podlinkować jakieś teksty? Dobrze by było, gdyby były po polsku/angielsku, bo u mnie z łaciną to tak mocno średnio    poza częściami stałymi mszy św. oczywiście.

Jeśli chodzi o wyważone opinie biorące pełny kontekst i uznający każda ze stron to polecam książki Stefana Runcimana.

Co ma zrobić kapłan na NOMie w trakcie mszy ze ślubem, kiedy jeden z młodych powie „nie”? Na KRR nie ma problemu, bo ślub poza mszą, po prostu xiądz wychodzi. Z resztą w NOMie ślub i msza też mogą być osobno, ale wiadomo jak to zazwyczaj jest. Ma kontynuować dalej mszę za nowożeńców, tyle że już nie za nich? (zmienia sobie np. prefację i postkomunię na te z dnia?)

Ciekawy jestem jak osoby takie jak ja miałyby funkcjonować wyznając pogląd że nie wolno działać w razie wątpliwości ,przecież to może doprowadzić do jakiejś hospitalizacji przecież jakby tak dzielić włos na czworo to by nie było czasu na wykonywanie swoich obowiązków .Szczerze ten tekst  fanpage Nowe Średniowiecze zniechęcił mnie do wiary i próby korzystania z sakramentów ,naszły mnie myśli że trzeba żyć w ciągłym napięciu psychicznym...

Ponadto z innej częsci tego nieszczęsnego wpisu  jest o lęku przed piekłem ktoś może zrozumieć to tak że cały dzień ma być w lęku przed piekłem i zniszczy zdrowie psychiczne i nie będzie w stanie wykonywać swoich obowiązków

Ogólnie rzecz biorąć nie polecam ...

Randome! Carpe Diem et carpe gratiam!

Czy i jeśli tak to dlaczego wyrażanie swojego niezadowolenia miałoby być grzechem ? Czy taka teza jest sententia communis?
Przecież jest odwrotnie , ktoś kto dusi w sobie niezadowolenie raczej chyba sobie szkodzi niż gdyby powiedział o tym co go trapi ,mówienie o emocjach jest dozwolone przez katolicka wiarę ?


https://www.michalbrzegowy.com/artykuly/dlaczego-warto-narzekac
"
Grzechem, który najczęściej uchodzi naszej uwagi, jest narzekanie. Święty Benedykt nazywa to szemraniem. Wyrażanie swego niezadowolenia czasami może być jedynie wewnętrzne. Cóż zatem w tym złego, skoro człowiek jedynie sam sobie szkodzi, nie innym? Szemranie jest złe przez to, że otwiera serce na działanie Złego, który jest oskarżycielem braci i chce w nas zniszczyć miłość do innych przez zaszczepienie w sercu nieufności, niezadowolenia, niechęci do innych i to w samym sercu. Dlatego św. Benedykt w Regule występuje tak zdecydowanie przeciwko szemraniu pod każdą postacią. Z jednej strony ostrzega przed nim każdego, a z drugiej nakazuje przełożonym, żeby tak postępowali, rozstrzygali sprawy i troszczyli się dla mnichów o wszystko, co niezbędne, żeby ci nie mieli powodów do szemrania. Kiedy ludzie czują się pokrzywdzeni, szemranie samo się narzuca"

https://cspb.pl/grzechem-ktory-najczesciej-uchodzi-naszej-uwagi-jest-narzekanie-zrozumiec-list-sw-jakuba-jk-3/

Sanhedryn nie krył swojego niezadowolenia z Jezusa za Mesjasza. Chcieli, żeby królował na ziemi. Judasz też był rozczarowany z Mesjasza i sprzedał go za 30 monet. Zadajmy sobie pytanie na czym polega Jego Królestwo Niebieskie ? Będąc na ziemi naszym zadaniem jest wychwalanie Boga i czeka nas nagroda w Niebie. Te Deum laudamus.

No ok ,ale samo uczucie rozczarowania nie było złe,no i chyba gdyby judasz powiedział "jestem rozczarowany bo to i tamto ale wiem że to nieprawidlowe" to by to też nie było złe?

Później dochodzimy do absurdów że nie mogę powiedzieć lekarzowi że mnie noga boli bo narzekam

Ze zdrowiem należy zgłaszać się do lekarza. Nikt tego nie zakwestionuje. Ważne jak traktujesz kogoś. Nie czyń drugiemu co tobie nie miłe.

Zakaz narzekania jeśli jest sentencją communis zakazuje chyba powiedzenia o tym że nas noga boli bo to jest narzekanie

No dla mnie niemiłe jest zakazywanie narzekania ,czyli wyrażenia swojego niezadowolenia (w umiarze) ,czy powiedzenia o tym co nas trapi

Znam osobę która mu noga bolała. Lekarz kazał iść na długi spacer. Chodzenie, to jest dreptanie.