Dziecięce poszukiwania odpowiedzi na pytania błahe i całkiem poważne.

Tylko jeśli wcześniej otrujesz jej exa.

Nic nie da. Nadal będzie przeszkoda...

Nie, skądże, z wdowami można się spotykać. A nawet należy, dla miłosierdzia bliźnim. Nawet jeśli jest w tym cel, wszakże "u wdowy chleb gotowy".

L.I.Ch.

W tradycjonaliźmie podoba się mi odwołanie do rozumu np. dowody na istnienie Boga i jego jedność i zmartwywstanie Chrystusa ale czy są jakieś rozważania nad biologiczną możliwością dziewiczego macierzyństwa NMP? Czy jedyna odpowiedz to cud mi niezbyt jest ta wiedza potrzebna ale przydała się by do rozmowy z pewną kobietą nastawioną antykatolicko.

Dziewictwo oznacza nieznajomość mężczyzny. Panna Maryja poczęła będąc panną i panną pozostała po porodzeniu Chrystusa Pana, nie zbliżając się ze swoim ślubnym.
Kwestia "co się stało z hymen" jest zupełnie dla teologii nieistotna, tak jak fizyczna uroda apostołów. Zupełnie nie rozumiem zainteresowania pierścieniowatą błoną śluzową u kogokolwiek.
Dziewictwo=czystość, a nie hymen.

Dlatego samotne kobiety po związkach mogą zostać konsekrowanymi dziewicami, bo chodzi o dobrowolne życie w czystości, a nie o jeden konkretny kawałek ciała.

Dziewictwo oznacza nieznajomość mężczyzny. Panna Maryja poczęła będąc panną i panną pozostała po porodzeniu Chrystusa Pana, nie zbliżając się ze swoim ślubnym.
Kwestia "co się stało z hymen" jest zupełnie dla teologii nieistotna, tak jak fizyczna uroda apostołów. Zupełnie nie rozumiem zainteresowania pierścieniowatą błoną śluzową u kogokolwiek.
Dziewictwo=czystość, a nie hymen.

Dlatego samotne kobiety po związkach mogą zostać konsekrowanymi dziewicami, bo chodzi o dobrowolne życie w czystości, a nie o jeden konkretny kawałek ciała.

Chodzi o bioligiczną możliwość spłodzenia dziecka bez udziału a mężczyzny a nie o hymen.

A, to to jest cud.






.

Czy mógłbym prosić o polecenie jakichś dobrych podręczników do sakramentologii? Mogą być posoborowe ale niech bazują na paradygmacie tomistycznym.

Na początek xiążeczki wydawnictwa Te Deum a potem się zobaczy

Cała seria:

http://www.tedeum.pl/tytul/496,Chrzest

http://www.tedeum.pl/tytul/495,Bierzmowanie

http://www.tedeum.pl/tytul/494,Eucharystia-(Najswietszy-Sakrament)

http://www.tedeum.pl/tytul/493,Pokuta

http://www.tedeum.pl/tytul/542,Ostatnie-namaszczenie

http://www.tedeum.pl/tytul/543,Kaplanstwo

http://www.tedeum.pl/tytul/544,Malzenstwo

I jeszcze Sakramentalia:

http://www.tedeum.pl/tytul/545,Sakramentalia


On-line ciekawie o Sakramentach [rozdz. 8] jest tu:

http://msza.net/i/cz08_0.html

Zapewne wszyscy słyszeli o śmierci Roberta Leszczyńskiego. Są nagrania w internecie jak postanowil dokonac apostazji. Jedni mówią, że jej dokonał, inni że nie dokonał. Czytałam informacje z jego pogrzebu i mozna było przeczytać słowa jego matki wypowiedziane na cmentarzu:

"- Moje dziecko nie było najgorsze na świecie - powiedziała nad grobem zapłakana matka i mimo protestów córki kontynuowała swoją przemowę. - Miał ostry język. Czasem coś powiedział, co mogło sprawić ludziom przykrość. Przepraszam wszystkich za niego! - powiedziała, wywołując łzy wzruszenia. - On nie był taki... To było dobre dziecko. Był ochrzczony, miał wszystkie sakramenty, w szpitalu przyjął ostatnie namaszczenie od młodego, bardzo mądrego księdza. I wiem, że Bóg czuwa nad moim synem. Bóg zapłać wszystkim. A kto może, niech się pomodli za niego - prosiła."

Ktoś skomentował tak:

"Na łożu śmierci wszystkie sakramenty są ważne. Nawet jeśli nie ma kapłana, a człowiek wzbudzi doskonały żal, grzechy są odpuszczone. Pod warunkiem, że jeśli jednak wyzdrowieje ma obowiązek dochowania wszelkich procedur obowiązujących w Sakramencie Pojednania."


Odnośnie całej sytuacji i tego co powyżej pisze, ktoś pyta i ja również dołączam się do pytania:

"Właśnie, też tak się zastanawiam, jaka jest ważność sakramentów po apostazji i czy w ogóle można je wtedy przyjmować. Był też pogrzeb świecki."

Apostazja to grzech ciężki, uporczywe trwanie w bezbożności mimo przyjęcia chrztu świętego i wiary katolickiej. Chrztu ona nie zmywa. Po dokonaniu apostazji nawracający człowiek wpierw przystępuje do sakramentów pokuty i pojednania (tu bardzo pasuje to określenie) a potem jest zobowiązany spowrotem wpisać się do xiąg parafjalnych.

Apostazja to grzech ciężki, uporczywe trwanie w bezbożności mimo przyjęcia chrztu świętego i wiary katolickiej. Chrztu ona nie zmywa. Po dokonaniu apostazji nawracający człowiek wpierw przystępuje do sakramentów pokuty i pojednania (tu bardzo pasuje to określenie) a potem jest zobowiązany spowrotem wpisać się do xiąg parafjalnych.

Ja to wszystko rozumiem, w tym przypadku nie chodzi co on mógł a czego nie zrobił, bo i śmierć przyszła nagle. Pytanie jest o co inne, do którego i ja się dołączyłam. Przeciez on był nieprzytomny (tak jest podane w prasie), nie wiemy czy w końcu była ta apostazja czy nie, zapowiadał na pewno (to już jest grzechem cięzkim) a są różne zdania w tym temacie i zacytowałam słowa Matki na cmentarzu, że w szpitalu przyjął ostatnie namaszczenie i na końcu jest to pytanie:

"Właśnie, też tak się zastanawiam, jaka jest ważność sakramentów po apostazji i czy w ogóle można je wtedy przyjmować. Był też pogrzeb świecki." 

Ja to wszystko rozumiem, w tym przypadku nie chodzi co on mógł a czego nie zrobił, bo i śmierć przyszła nagle. Pytanie jest o co inne, do którego i ja się dołączyłam. Przeciez on był nieprzytomny (tak jest podane w prasie), nie wiemy czy w końcu była ta apostazja czy nie, zapowiadał na pewno (to już jest grzechem cięzkim) a są różne zdania w tym temacie i zacytowałam słowa Matki na cmentarzu, że w szpitalu przyjął ostatnie namaszczenie i na końcu jest to pytanie:

"Właśnie, też tak się zastanawiam, jaka jest ważność sakramentów po apostazji i czy w ogóle można je wtedy przyjmować. Był też pogrzeb świecki."

1) Apostazja jest jak każdy inny grzech. Można jej dokonywać i 100 razy. Efekt taki sam jak każdego grzechu ciężkiego (+ekskomunika...).
2) Zapowiedź apostazji NIE JEST grzechem, o ile w wyniku opamiętania do aktu nie doszło. (zgorszenie apostazją dziś?)
3) Nie znam sprawy, ale nie wiadomo, czy nie odzyskiwał na chwilę przytomności. A to wystarczy.
4) "Przyjął" sugeruje że świadomie.

1) Apostazja jest jak każdy inny grzech. Można jej dokonywać i 100 razy. Efekt taki sam jak każdego grzechu ciężkiego (+ekskomunika...).
2) Zapowiedź apostazji NIE JEST grzechem, o ile w wyniku opamiętania do aktu nie doszło. (zgorszenie apostazją dziś?)
3) Nie znam sprawy, ale nie wiadomo, czy nie odzyskiwał na chwilę przytomności. A to wystarczy.
4) "Przyjął" sugeruje że świadomie.

Apostazja mnie nie gorszy, bo dziś bardzo dostrzegalna, to tylko bolec nad tym wypada. Czy zapowiedź jest grzechem?  Słuchając tej wypowiedzi, wychodzi na to że tak. Podane inne przykłady.



https://www.youtube.com/watch?v=P2c0FiqjNjo

Ja też nie znam sprawy, tyle wiem co przeczytałam, a podawane informacje sa różne i sprzeczne ze sobą.  Tyle wiemy co za zycia mówił, a wiele mówił, np.:

"Oczywiście jako osoba niewierząca zdawałem sobie sprawę z ostatecznej konsekwencji. Ogień piekielny czy „zasiadanie po prawicy Ojca” nie wchodzi tu oczywiście w rachubę. Nie wierzę w życie po śmierci w ogóle. Gaśnie światło i koniec. Nie ma nic. Żadnej myśli. Pozostajemy tylko w pamięci bliskich."

całość jego wypowiedzi tu:

http://wyborcza.pl/1,76842,9156386,Akcja_apostazja__czyli_jak_nie_byc_niewierzacym_praktykujacym.html

... a i tu większe fragmenty:

http://www.apostazja.info/index.php/teksty/34-news/484-zmarl-robert-leszczynski


Ja do Nieba nikogo na siłę nie wpycham, ale i do Piekła tez nikogo nie wysyłam. Tak naprawdę nie wiemy, co dzieje się z człowiekiem w momencie śmierci, jakby nie było, najważniejszym momencie naszego życia, decydującym w końcu o naszej wieczności. Czasem wystarczy chwila dla wzbudzenia żalu doskonałego za grzechy i taka osoba ma realną szansę na ocalenie swojej duszy.

Gdy pewien człowiek popełnił samobójstwo rzucając się z mostu do rzeki święty proboszcz z Ars, Jan Maria Vianey odpowiedział jego zrozpaczonej żonie: "Między mostem a wodą miał jeszcze dość czasu, aby prosić o Boże miłosierdzie. Nigdy nie wiemy do końca co rozgrywa się w sercu człowieka."

Postawione tu pytanie powstało w pewnej dyskusji w tym temacie, gdzie moje argumenty nie docierały, bo osoba ta trwała przy swoim, że umiera w grzechu śmiertelnym, to idzie do Piekła.

Apostazja mnie nie gorszy, bo dziś bardzo dostrzegalna, to tylko bolec nad tym wypada. Czy zapowiedź jest grzechem?  Słuchając tej wypowiedzi, wychodzi na to że tak. Podane inne przykłady.

Faktycznie - pomieszałem.  Akt woli zaszedł. Wybrano zło. (ale nie doszedł do skutku - nie ma kary ekskomuniki).