Dziecięce poszukiwania odpowiedzi na pytania błahe i całkiem poważne.

Może to troszkę pomoże Panu, chociaż nie wiem na ile jest to ścisła odpowiedź na pytanie.

http://news.fsspx.pl/2012/03/rzym-konserwatywni-luteranie-pomijani-w-%E2%80%9Edialogu-ekumenicznym/

„Jeśli mówi się, że jesteśmy przeciwko ekumenizmowi, to nie oznacza, iż jesteśmy przeciwko jedności chrześcijan — mówił bp Fellay. — My tylko krytykujemy środki, jakie mają do tego prowadzić. (…) Nie jesteśmy przeciw dyskusjom. To dobry środek prowadzący do jedności. Nie możemy jednak zgodzić się na zmianę depozytu wiary. Może się pan zdziwi, ale na przykład w krajach bałtyckich utrzymujemy kontakt z konserwatywnymi pastorami luterańskimi, którzy są zaniepokojeni postępem progresizmu w ich wspólnotach. Nie oznacza to jednak, że jesteśmy z nimi we wspólnocie. Prawdziwa jedność może się dokonać jedynie na gruncie wspólnej wiary. Na fundamencie prawdy. Inne sposoby dochodzenia do jedności nie mają nic wspólnego z wiarą”

Dziękuje za odpowiedź. Tak słyszałem o o tego typu inicjatywach "ekumenicznych" Bractwa.  Jeśli mogę wiedzieć to jaki jest  Pana osobisty pogląd na opisany przeze mnie hipotetyczny model dialogu międzyreligijnego? Czy pańskim zdaniem byłby on poprawny z tradycyjnego punku widzenia?

Osobiście nie miałbym nic przeciwko temu, aby biskupi katoliccy razem z duchownymi innych wyznań wystosowali jakiś list np. postulujący zakazanie aborcji, ochronę małżeństwa i rodziny itp.

Jeśli mogę wiedzieć to jaki jest  Pana osobisty pogląd na opisany przeze mnie hipotetyczny model dialogu międzyreligijnego? Czy pańskim zdaniem byłby on poprawny z tradycyjnego punku widzenia?

Dialog międzyreligijny prowadzi do synkretyzmu czyli odstąpienie od wiary.

Dialog pomiędzy ludźmi różnych religii jest całkiem ok.

Osobiście nie miałbym nic przeciwko temu, aby biskupi katoliccy razem z duchownymi innych wyznań wystosowali jakiś list np. postulujący zakazanie aborcji, ochronę małżeństwa i rodziny itp.

Tylko po co? Po to by na drugi dzień z uśmiechem udzielać Komunii Bronkowi i innym "otwartym katolikom"?
Lepiej będzie gdy ich mowa będzie tak-nie, nie-tak. Przynajmniej wszystko będzie konsekwentne i czytelne.

Dialog pomiędzy ludźmi różnych religii jest całkiem ok.

Opinia przeciwna bylaby dziwaczna. Jak by to mialo wygladac w praktyce? Ktos mi mowi na ulicy "dzien dobry", a zanim odpowiem "dzien dobry" musze sie najpierw upewnic, ze to katolik? Jak? Jesli sie go o to zapytam, to juz prowadze dialog, wiec zle. Poprosic kogos, zeby sie go zapytal? Ale kogo? Niekatolika? Nie da rady, bo przeciez bym prowadzil dialog z niekatolikiem? Katolika? Tez nie, bo bym musial zachecac brata w wierze do dialogu z niewierzacymi. Ot, zagwozdka.

Dlaczego w 1. Niedzielę Męki Pańskiej szaty liturgiczne były czerwone, podczas gdy w mszaliku mam fioletowe ?

Powinny być fioletowe.

Chodzę już od dłuższego czasu na Mszę Św. według dawnego mszału, ale nie mogę się totalnie połapać w niektórych rzeczach :-(

Kolejne pytanie: u Dominikanów przy ul. Freta niejednokrotnie słyszałem łacińskie pieśni podczas Mszy Św., schola przepięknie śpiewa, również podczas ich modlitw zakonnych, które odmawiali w kościele po Mszy Św. słyszałem łacinę, ponadto mają swój własny ryt dominikański, a ponadto papież Pius V był dominikaninem, a jego portret wisi w kościele.

Czemu w takim razie nie odprawiają Mszy Św. w rycie dominikańskim ?

Czemu w takim razie nie odprawiają Mszy Św. w rycie dominikańskim ?

 

Ksieza diecezjalni mają swój własny ryt rzymski, a papiezy mieli ze stu kilkudziesieciu. A mimo to swojego rytu nienawidza/nie znaja/jest im obojetny (niepotrzebne skreslic). Nie odprawiaja go, choc maja prawo. Dominikanie z dokladnie tych samych powodow.

Pytanie z moralności.
Niedawno spotkałem koleżankę z liceum i dowiedziałem się że jest rozwódką.
Zastanawia mnie taka teoretyczne sytuacja - czy wolno mi się z nią ( i tylko z nią ) umówić na kawę do kawiarni.
Ja jestem kawalerem (starym) a ona... jak była panną to oczywiście że mogłem, jak wyszła za mąż to nie wypadała, a teraz. Teoretycznie to jest "wolna", ale dla nas, katolików, rozwodów nie ma więc powinienem traktować ją jak mężatkę, więc nie powinien się z nią spotkać.

@ prosty człowiek.
Ciekawa kwestia. Lubię takie moralne dylematy. Dlaczego miałbyś się z nią nie spotkać? Spotkać się zawsze można. A co złego w spotkaniu się z koleżanką z liceum?
Też spotykam się czasami z koleżanką (obecnie zamężną emerytką) z liceum i żona nie widzi w tym nic złego.  Bywa że razem we trójkę się spotykamy.   
Ludzie powinni się spotykać.

Kolejne pytanie: u Dominikanów przy ul. Freta niejednokrotnie słyszałem łacińskie pieśni podczas Mszy Św., schola przepięknie śpiewa, również podczas ich modlitw zakonnych, które odmawiali w kościele po Mszy Św. słyszałem łacinę, ponadto mają swój własny ryt dominikański, a ponadto papież Pius V był dominikaninem, a jego portret wisi w kościele.

Czemu w takim razie nie odprawiają Mszy Św. w rycie dominikańskim ?

Proszę to pytanie skierować do prowincjała, ucieszy się i życzliwie odpowie. Urzęduje właśnie przy Freta.

Tylko jeśli wcześniej otrujesz jej exa.

Ja jestem kawalerem (starym) a ona... jak była panną to oczywiście że mogłem, jak wyszła za mąż to nie wypadała, a teraz. Teoretycznie to jest "wolna", ale dla nas, katolików, rozwodów nie ma więc powinienem traktować ją jak mężatkę, więc nie powinien się z nią spotkać.

W takich układach trzeba być ostrożnym, panie wtórnie samotne mogą na coś liczyć. Osobiście znam przypadek, kiedy mąż tak się zajął problemami wdowy po swoim dobrym znajomym, że doszło do separacji z legalną małżonką i przeprowadzki w odległe miejsce, zdala od obu pań.

[/quote]W takich układach trzeba być ostrożnym, panie wtórnie samotne mogą na coś liczyć.
[/quote]

Albo odwrotnie, mogą mieć takich atrakcji serdecznie dosyć.

@ prosty człowiek
Bez przesady, nie ma nic podejrzanego w rozmowie przy kawie w publicznym miejscu, ludzie po rozwodach czy w separacji też mają prawo do życia towarzyskiego i koleżeńskich kontaktów z bliźnimi. Nie popadajmy w brawaryzm.