Dziecięce poszukiwania odpowiedzi na pytania błahe i całkiem poważne.

Czy zna ktoś ładną litanię do Anioła Stróża z jakiegoś starszego modlitewnika??

Litania do Anioła Stróża

http://www.laudate.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=156&Itemid=37

Cały zbiór róznych litanii:

http://www.laudate.pl/index.php?option=com_content&task=section&id=5&Itemid=37

Molinizm - poglądy głoszone przez hiszpańskiego jezuitę, Luisa de Molinę (1535-1600) o wzajemnej relacji między wolną wolą a łaską.
Molina zajął się tym tematem w nawiązaniu do problemów wyostrzonych przez reformację, zwłaszcza kalwińskiej teorii predestynacji.
Łaska jako dar darmo dany przez Boga determinuje nasze przyszłe postępowanie i kierunkuje naszą drogę życiową do zbawienia. Jednak aby ta łaska zadziałała, musi zostać rozpoznana jako scientia condicionata (łac. „wiedza uwarunkowana”), przyjęta w akcie wolnej woli i realizowana czynem. Molina wyróżnił dwa rodzaje łaski Bożej: łaska wystarczająca (gratia [mere] sufficiens) zawsze jest dana, ale tylko łaska skuteczna (gratia efficax) jest przyjęta przez wolną wolę.
Tak ujęta relacja łaski i wolnej woli wywołała opory w niektórych środowiskach kościelnych. Stały się one szczególnie silne, gdy Molina w 1588 r. w dziele Concordia liberi arbitrii cum gratiae donis, divina praescientia, providentia, praedestinatione et reprobatione (Uzgodnienie wolnej woli z darami łaski, boską przedwiedzą, opatrznością, przeznaczeniem i potępieniem) przedstawił systematycznie ułożone i logicznie spójne założenia swojej teologii. W opozycji do Moliny stanęli zwłaszcza dominikanie w osobie Domingo Báñeza (1528-1604), który mówił o Bożym współdziałaniu (nadrzędna wolność Boga) z ludzkimi czynnościami jako o praemotio physica (łac. „uprzednie fizyczne poruszenie”).
Twórczym rozwinięciem teorii Moliny było dzieło Francisco Suareza De gratia, w którym ceniony autor wyłożył zasady tzw. kongruizmu (od congruus - łac. "zbieżny"). Śladem Moliny poszedł także Robert Bellarmin oraz w ogóle cały wpływowy zakon jezuitów.
W latach 1598-1607 komisja De auxiliis działająca w Rzymie nie znalazła jednoznacznej drogi wyjścia w tej dyspucie. Wynikiem jej prac było jednak to, że zakazała jezuitom piętnowania dominikanów jako „kalwinów”, a dominikanom nazywania jezuitów „pelagianami”.
Reakcją na optymizm molinizmu co do natury ludzkiej była potępiona przez Kościół katolicki wizja teologiczna Janseniusza, polegająca na zaprzeczeniu możliwości istnienia czystej natury.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Molinizm
----------------
kwietyzm mistyczna doktryna teol. sformułowana przez hiszp. teologa kat. Miguela de Molinosa (i stąd zwana też molinizmem, zob.) w 1675 r., głosząca wyzwolenie duszy spod władzy ciała przez kontemplacje, zaprzestanie jakichkolwiek dążeń, bierne zdanie się na wolę Boga; potępiona w 1687 r. przez inkwizycję i papieża Innocentego XI, stała się tematem długotrwałych sporów w Kościele fr.; pot. beznamiętny, bierny, obojętny stosunek do świata i jego spraw.

żródło: http://www.slownik-online.pl/kopalinski/72C1FDF183E0ACF1C12565ED0054DAAA.php
-----------------
Ważne pytanie:
Wielokrotnie w internecie można znaleść informację jakoby bł. Innocenty XI potępił molinizm. Czy to potępienie dotyczy (tylko?) kwietyzmu czy też doktryny Ludwika Moliny??

Czy molinizm jako doktryna o łasce została potępiona przez KK?
Przeczytałem również że spór banezjanizmu z molinizmem jest nierostrzygnięty.

To ciekawe, bo ja właśnie wczoraj usłyszałem o sporze z epoki, który rozgrzewał umysły do czerwoności. Papież, któremu to przedstawiono odpowiedział, że oba stanowiska jako ze sobą niesprzeczne, bo tyczące innych spraw, są do pogodzenia ale zakazał dalszej dyskusji.

Ja spotykam się z różnymi informacjami: raz że spór nie został rozstrzygnity (ultramontes i inne strony www) i z drugiej strony ze molinizm został potępiony (x. Jan Jenkins,  a słownik herezji w kościele katolickim zalicza molinizm do błędnej doktryny chcącej pogodzić wolną wolę z predestynacja). Mam mętlik w głowie.

Innocenty XI  bullą z 19 listopada 1687 roku "Coelestis Pastor" potępił kwietyzm, głoszony przez hiszpańskiego teologa Miquela de Molinosa, który utrzymywał, że chrześcijańska doskonałość polega na bierności duszy i zaniechaniu działania.

http://www.wladcy.myslenice.net.pl/papiestwo/osoby/Innocenty%20XI.htm

http://www.papalencyclicals.net/Innoc11/i11coel.htm


W latach 1598 - 1607 komisja De auxiliis działająca w Rzymie nie znalazła jednoznacznej drogi wyjścia w tej dyspucie. Spór ten wciąż odżywa w dyskusjach teologicznych. W 1848 roku Benedykt XIV potwierdził wcześniejsze rozstrzygnięcia Pawła V, uznając tak molinizm, jak i banezajanizm (obok propozycji augustyńskiej) za systemy, które mogą z równą swobodą być głoszone na łonie Kościoła katolickiego .

http://notatek.pl/odnowienie-scholastyki-na-przelomie-wiekow-xv-xvi

[...] W 1848 roku Benedykt XIV [...]

Jeśli to o niego chodzi, to z pewnością o jakieś sto lat wcześniej.

Oczywiście, że tak pomyłka w tekście, podany rok nie pasuje do tego papieża.

Tylko dlaczego x. Jenkins powiedział mi ze molinizm w sporze z banezjanizmem został potępiony?

Rozmowa nikomu tu nie znana, podać informacje na jakich tu się opieramy, może coś było później, a my nie wiemy. 

Pyt. 1 czy molinizm może być herezją która nie została oficjalnie potępiony przez papieży?
Pyt. 2 kto jest wykonawcą muzyki w tle i jakie są to tytuły owych utworów?   
   
http://m.youtube.com/watch?v=QgFbphm51Yc
       

1) Nominalnie tak. Ale realnie nie za bardzo. Póki co jest to jedna z możliwych interpretacji.
2) Jest to  pieśń żołnierska o Najświętszej Maryi Pannie (konfederatów barskich, 1769) - Jacek Kowalski
http://www.youtube.com/watch?v=ljmFsNmhoKE

Mam pytanie błahe a może i całkiem poważne;

Czy zmarli bliscy (rodzice, dzieci) śledzą nasze życie? Czy zmarła matka ma "wgląd" w to co porabia jej syn na tym łez padole?

Jaka jest nauka Kościoła w tym względzie? Co mówi Pismo?

Pewien ks. tłumaczy tak:

(...)

Prawda o świętych obcowaniu z kolei mówi nam o relacji Kościoła tu, na ziemi, z Kościołem w czyśćcu i Kościołem w niebie. Jest to relacja pełna miłości i wzajemnej pomocy. Nasze modlitwy i ofiary – Msze św. i odpusty – są darem dla tych wszystkich, którzy czekają na chwałę nieba. W ten sposób nasza miłość do nich rozciąga się poza granice śmierci. Natomiast zbawieni, czyli Kościół tryumfujący w niebie, wstawia się za nami u tronu Boga. Można powiedzieć, że sprawuje nad nami opiekę. Dlatego właśnie prosimy świętych o wstawiennictwo, za ich przyczyną przedkładamy Bogu nasze potrzeby i strapienia.

Zatem nasi bliscy zmarli nie tylko widzą i słyszą, co robimy, ale też jak tylko mogą starają się nam pomagać, byśmy dobrze żyli i mogli dojść do Pana Boga. (...)"

http://www.przewodnik-katolicki.pl/nr/ksiadz_odpowiada/ksiadz_odpowiada16.html


... i tu pisze w tym temacie:

http://adonai.pl/wiecznosc/?id=64

Dziękuję p. Aniu za odpowiedź. To już jest coś, ale tak do końca . . . . coś mi tu jeszcze brakuje.
Z drugiej strony wiadomo, że . . . .wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój.
Co to jest, że im bardziej posuwam się w latach, tym bardziej zaczynam "rozumować"?
Chyba mi to "rozumowanie" na dobre nie wyjdzie.