FSSJV i Personalna Administratura Apostolska ŚJMV

...

zacznijmy od tego, że młody uzytkownik nie powinien zaczynać wypowiedzi od "witam". Ta formuła moze byc uzywana przez gospodarza lub moderatorów

Hmmm, z sympatia patrze na pana wpisy, ale tu akurat uwazam, ze powinien pan nieco poglebic swoja wiedze przed zabieraniem glosu, zwlaszcza, ze to dosc proste : wystarczy np. zapytac w przeoracie czy poszukac w internecie. Nieznajomosc sprawy Campos dyskwalifikuje pana od zabierania glosu w sprawach historii katolickiego ruchu oporu po soborze i rzuca cien na dosc sluszne IMHO diatryby odnosnie FSP i tp.

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/listy/rangel_vianney_25122001.html

http://nowyruchliturgiczny.blogspot.com/2008/11/nowa-parafia-personalna-w-campos.html

Prosze bardzo :
Abp de Castro Mayer byl biskupem diecezjalnym, ktory odrzucil reforme liturgiczna, ale pozostawal w stanie calkowitego posluszenstwa wobec Stolicy Apostolskiej. Dlatego kiedy jego kadencja dobiegla konca nie urzadzal zadnych rewolt, ale poslusznie zlozyl urzad w rece papieza. Ruch oporu zaczal sie dopiero kiedy nowy biskpup zaczal wprowadzac zmiany. Ksieza diecezjalni zawiazali wowczas Bractwo Kaplanskie sw. Jana Marii Vanneya, ktore stalo sie "oficjalna twarza" tradycjonalizmu w diecezji. Potem byl rok 1988, smierc bpa de Castro Mayera, wyswiecenie nowego biskupa przez FSSPX etc. W 2000 roku zaczela sie nowa faza rozmow miedzy Watykanem a tradycjonalistami. Po dwoch latach Bractwo uznalo, ze jeszcze nie czas na porozumienie, ale ksieza z Campos na ugode poszli i w ten sposob Bracwto sw. Jana-M. V. przeksztalcilo sie w administracje apostolska czyli quasi-diecezje z ordynariuszem, seminarium etc. (dokumenty sa dostepne w internecie.). Niestety, ewolucja zaczela przebiegac w zla strone - obecnie bp. Rifan jest na etapie zacieklych atakow na FSSPX, okazjonalnych koncelebr i zezwalania swym ksiezom na birytualizm.
Zdaje pan sobie sprawe, ze poswiecilem kilka minut z mojego cennego czasu na wklepywanie informacji, ktore mogl pan bez trudu wyguglowac ?

W 1991 roku biskupi FSSPX udzielili sakry biskupiej x. Rangelowi z "diecezji na wygnaniu w Campos". Pierwotnie miał tego dokonać abp Lefebvre i bp de Castro Mayer, ale nie zdążyli- obaj zmarli w marcu i kwietniu 1991 roku. Konsekracja biskupia w KRR udzielona bp. Rifanowi była pierwszą od 33 lat w KK udzileloną z mandatu apostoloskiego. Głównym konsekratorem był kard. Hoyos, a współkonseratorem bp Rangel i biskup z sąsiedniej diecezji.

http://www.piusx.org.pl/fsspx/bp-Antoni-de-Castro-Mayer

http://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/219

Trochę też pisze o tym dr Milcarek w "Historii Mszy ..."

Nieznajomosc sprawy Campos dyskwalifikuje pana od zabierania glosu w sprawach historii katolickiego ruchu oporu po soborze

Popieram i ponawiam do Pana DominoNR apel, aby wiecej czytac a mniej pisac.

Jesli chodzi o Campos to nawet jesli powolutku sie NOMuja to i tak ich tradycjonalizm jest jakies 2 klasy wyzej od przecietnej polskiego postindultu.

Powierzchnia diecezji Campos jest rowna powierzchni wojewodztwa slaskiego. Jest tam 13 parafii tradycyjnych, kazda ma przynajmniej jedn kosciol i kilka kaplic. Gdy w Polsce osianiemy takie nasycenie tradilandu to zaczne narzekac na nomizacje Campos.

Zaprzepaszczona? Proszę przeczytać 4 razy post Pana Fons Blaudiego, a potem popatrzeć na mapkę SP i mówić o jakimś zaprzepaszczeniu. Wolność (to, że biskup taki jaki jest, to nie jest powód do rozpaczy) tak daleko idąca jest dziwna, patrząc na posoborowie. Poza tym proszę nie zapominać, że to właśnie księża z Campos napisali "62 powody, dla których nie możemy uczęszczać na Nową Mszę".

A czy ja coś takiego napisałem?

Pan myślał, że Pan się domyśli o co mi chodzi. Za wolnością Mszy stoi wolność poglądów i ich głoszenia.

Zastanawiam się, skąd ta pewność Pana DominoNR w opiniach na temat chociażby FSSP. Zna Pan wielu księży z tego środowiska? Czy po prostu nie lubi Pan postindultowców?

Taa.. jasne, właśnie widać.
Kolejna zjawa w stylu FSSP.
Znam twoje czyny, że ani zimny, ani gorący nie jesteś. Obyś był zimny albo gorący! A tak, skoro jesteś letni i ani gorący, ani zimny, chcę cię wyrzucić z mych ust.
Już chyba wolę od nich liberałów.

Gdybym brał Pana słowa na poważnie, zacząłbym intensywnie myśleć nad kondycją fsspx skoro takie "diabelstwo":  fssp, campos, idp z niego wychodzi.

Przy okazji chciałbym zapytać o cos innego, nie wiem gdzie ale napisał Pan, że NOM dostarcza mniej łask. Moje pytanie brzmi ile mniej, i czy mógłby mi Pan wypisać ile jaki ryt dostarcza łask.

Z góry dziękuję.

To narodowy radykalizm jakoś specjalnie wpisuje się w Tradycję Kościoła?

Pan wybaczy, ale nie bardzo ufam ideom z gruntu lewicowym

Wracam do tematu, bo ciekawy.

Abstrahujac od polemik, to Campos jest ciekawym przykladem przetrwalnika "przedsoborowia" w odroznieniu od wiekszosci innych duszpasterstw tradycyjnych, ktore sa owocem restauracji albo rekonstrukcji. Oczywiscie jest na swiecie calkiem sporo parafii, ktore nigdy nie porzucily dawnego rytu i wypracowalo jakis modus vivendi z ordynaruszami - ostatni dlugowieczni proboszczowie wlasnie odchodza na emeryture - ale w skali diecezji czegos takiego nie bylo nigdzie na swiecie. Parafie i przeoraty to nie kontynuacja danych duszpasterstw, ale zupelnie nowe placowki czy to zalozone (FSSPX) czy powierzone przez bpow (indult), w kazdym razie rozwijaly sie po posoborowym zerwaniu i stanowily swego rodzaju powrot z przeskokiem. Nie musze dodawac, ze czesto oblicze dzisiejszego tradycjonalizmu to owoc tego jak maly Jasio wyobraza sobie golden age przed V2 i co wyczytal w starych ksiazkach. Campos ma ten gigantyczny plus i wielki kapital moralny, ze przedsoborowie nigdy sie tam nie zagniezdzilo. Szkoda, ze bastion zostal podany gdy zwyciestwo tak blisko.

Prawy porządek chrześcijańskiego miłosierdzia nie zabrania prawdziwej miłości Ojczyzny, ani nacjonalizmu; przeciwnie, kontroluje on go, uświęca i ożywia. - Święty Pius XI „Caritate Christi compulsi”

Byłby Pan łaskaw najpierw rzeczoną encyklikę przeczytać i dopiero później się na nią powoływać? Dosyć kompromitującym jest fakt, że przywołuje Pan jakieś zdanie, którego w tej encyklice nie ma, i przypisuje je Piusowi XI.