Sakrament Pokuty - pytania i odpowiedzi

Do czego mozna sie tu przyczepic?

"...znajdą przygotowane w niebie wieczne mieszkanie".

Chodzi o powszechnosc zbawienia czy niewlasciwa metafore?

Jeśli wyznaję na spowiedzi wszystkie grzechy, ale zapomnę podać pewną okoliczność mającą wpływ na ciężar grzechu, ale nie mam zamiaru zataić tego, tylko moje zapomnienie wynika z trochę za szybko zrobionego rachunku sumienia, to spowiedź winnam powtórzyć?

Jeśli chodzi o grzech ciężki, to przy spowiedzi podać tylko ten grzech i okoliczność daną, ale nie wszystkie, które się wyznało na poprzedniej spowiedzi, bo przecież rozgrzeszenie było ważne.

Co to jest "rozgrzeszenie warunkowe" I jak się to ma do niemożności spełnienia wymagań stawianych przez spowiednika. Z przyczyn powiedzmy obiektywnych.

Co to jest "rozgrzeszenie warunkowe"

Właśnie co to jest? Nigdy nic takiego nie widziałem.

Co to jest "rozgrzeszenie warunkowe"

Właśnie co to jest? Nigdy nic takiego nie widziałem.

Ja też nie.
Dziś znajoma dostała takie rozgrzeszenie. Ma po prosyu w ciągu jakiegoś czasu spowodować to i to i wtedy... Na zasadzie warunku i "przymusu"

3. ODŁOŻENIE ROZGRZESZENIA I JEGO PRZYCZYNY

Wsród istotnych aktów penitenta w sakramencie pokuty i pojednania, obok
integralnego wyznania grzechów, sa: żal za grzechy, postanowienie poprawy i
zadoscuczynienie. Wymienione elementy składaja sie na dyspozycje penitenta.
Brak dyspozycji lub watpliwosci o jej wystarczalnosci zobowiazuja spowiednika
do zajecia okreslonej postawy. W tym przypadku może wchodzic w gre albo odmowa
rozgrzeszenia lub jego odłożenie, które bedzie stanowiło przedmiot poniż-
szej refleksji.
Interesujacy nas w tej materii kan. 980 stanowi, że nie należy odkładac rozgrzeszenia,
gdy penitent o nie prosi i spowiednik nie ma watpliwosci o dyspozycji
spowiadajacego sie. Wymieniona norma przewiduje wsród możliwosci (obok
udzielenia rozgrzeszenia lub jego odmowy) także odłożenie rozgrzeszenia z powodu
okreslonych przyczyn. Może ono nastapic z dwu różnych przyczyn tj. albo
ze wzgledu na ważnosc spowiedzi, albo ze wzgledu na dobro penitenta.
Odłożenie rozgrzeszenia ze wzgledu na ważnosc spowiedzi wynika z braku
lub niedostatecznej dyspozycji penitenta. Zanim spowiednik tak postapi, powinien
podjac starania, by penitent zdobył sie na istotne elementy jego aktu sakramentalnego.
Kolejnym krokiem może byc próba udzielenia rozgrzeszenia warunkowego,
by nie pozbawic penitenta absolucji, a zarazem nie narażac sakramentu
na nieważnosc. Wsród przyczyn, ze wzgledu na które należy udzielic watpliwie
dysponowanemu warunkowego rozgrzeszenia, moralisci i kanonisci wymieniaja
nastepujace: 1) zagrożenie niebezpieczenstwa smierci penitentowi; 2) obawa
zniesławienia; 3) jest sytuacja, że penitent musiałby powtórzyc cała spowiedz u
innego spowiednika; 4) obawa zniechecenia sie penitenta do tego sakramentu; 5)
jest to spowiedz doroczna i poprzedzajaca Komunie swieta wielkanocna; 6) jest to
spowiedz przedslubna i penitent wkrótce zawiera małżenstwo; 7) jest to spowiedz
wiernych duchowo zaniedbanych i rzadko z niej korzystajacych23. W konkretnym
przypadku wystarczy, by istniała jedna z wyżej wymienionych przyczyn, a spowiednik
może warunkowo rozgrzeszyc.
Druga przyczyna odłożenia absolucji jest prawdopodobne dobro penitenta.
Spowiednik winien byc przekonany o tym, że z odłożenia wyniknie dobro i na to
zgadza sie penitent. Zatem korzysci dla penitenta i jego zgoda to dwa warunki, które
musza sie spełnic w każdym przypadku odłożenia rozgrzeszenia. Zdaniem znanego
moralisty Witka penitent odniesie korzysc z odłożenia mu rozgrzeszenia, gdy wskutek
tego lepiej pozna on wielkosc swej winy, wzrosnie intensywnosc jego żalu, łatwiej
dokonana restytucji, intensywniej popracuje na poprawa swego życia, zerwie z
bliska okazja do grzechu oraz pogłebi ducha pokuty. Praktyka odłożenia wydaje sie
stosowna w przypadku penitentów, którzy znajduja sie w niebezpieczenstwie grzechu
i nie starajacych sie zmienic swojej sytuacji, wykazujacych obojetnosc na wielkie
wykroczenia oraz recydywistów. Ten sam uczony dodaje, że odłożenie absolucji
można zastosowac tylko w przypadku, gdy chodzi o szczególna duchowosc osoby
penitenta i przy stałym kierownictwie jego życia wewnetrznego24.
Odłożenie rozgrzeszenia czy to z uwagi na ważnosc sakramentu pojednania,
czy ze wzgledu na dobro penitenta, nie może byc długotrwałe. Mówi sie o paru
dniach, najwyżej tygodniu czasu lub dwu.

http://www.seminare.pl/24/Stawniak-2-2007.pdf

Tak, przeczytałem i nijak się to ma do w/w przypadku. Znajoma dostała rozgrzeszenie, otrzymała stosowną pokutę, ale teraz pozostaje pytanie. Co będzie jeśli nie wykona zalecenia, ponieważ... Czy spowiedź będzie nieważna, czy przez okres 2 tygodni, które miną od spowiedzi do czasu wypełnienia zalecenia Komunia będzie przyjmowana niegodnie? Czy powinna pójść do innego spowiednika, przedstawić mu sytuację i prosić o zmianę warunków spowiedzi? Dodam, że spowiednik nie chciał wysłuchać argumentacji i obrazu całej tej sytuacji, którą chciała przedstawić znajoma.

Jeśli dostała rozgrzeszenie i w momencie rozgrzeszenia miała mocne i szczere postanowienie poprawy, żal za grzechy i był a zdecydowana wykonać zadaną pokutę, to sakrament był ważny i nie da się cofnąć jego skutków, nawet jeśli niedługo potem w skutek jakichkolwiek okoliczności dana osoba wróci do popełniania tych samych grzechów, czy nie wykona pokuty. Teraz musi dołożyć wszelkich starań, by pokutę wykonać. Modlić się o potrzebne siły, odwagę i inne cnoty w zależności od tego co jest przedmiotem pokuty. Jeśli nie uda się jej zrobić tego, to na następnej spowiedzi musi spowiednikowi (najlepiej temu samemu) wytłumaczyć, dlaczego nie udało się jej wykonać zadanej pokuty.
Naprawdę nie znam innych rozwiązań, no chyba że ta osoba źle zrozumiała spowiednika, który postanowił odłożyć rozgrzeszenie.

Jeśli dostała rozgrzeszenie i w momencie rozgrzeszenia miała mocne i szczere postanowienie poprawy, żal za grzechy i był a zdecydowana wykonać zadaną pokutę, to sakrament był ważny i nie da się cofnąć jego skutków, nawet jeśli niedługo potem w skutek jakichkolwiek okoliczności dana osoba wróci do popełniania tych samych grzechów, czy nie wykona pokuty. Teraz musi dołożyć wszelkich starań, by pokutę wykonać. Modlić się o potrzebne siły, odwagę i inne cnoty w zależności od tego co jest przedmiotem pokuty. Jeśli nie uda się jej zrobić tego, to na następnej spowiedzi musi spowiednikowi (najlepiej temu samemu) wytłumaczyć, dlaczego nie udało się jej wykonać zadanej pokuty.
Naprawdę nie znam innych rozwiązań, no chyba że ta osoba źle zrozumiała spowiednika, który postanowił odłożyć rozgrzeszenie.

Proszę Xiędza, pokuta pokutą,ale oprócz pokuty dostała jeszcze jeden warunek do spełnienia (nie w ramach pokuty) który ma wypełnić (w ciągu dwóch tygodni), a z przyczyn obiektywnych i subiektywnych raczej nie wchodzi to w grę.

Powinna była o tym powiedzieć spowiednikowi od razu.

Próbowała, ale spowiednik jechał swoje i jej nie chciał wysłuchać do końca.

Czasem trafiają się dziwne pokuty i spowiednicy. Oczywiście mogło dojść do niezrozumienia poleceń spowiednika, lub spowiednik w niejednoznaczny sposób się wysłowił.
Warunkowe rozgrzeszenie nie istnieje. Nie można udzielić rozgrzeszenia obwarowując jego ważność poleceniami dotyczącymi przyszłości. Można natomiast odłożyć rozgrzeszenie, do czasu usunięcia przeszkód.
Rozgrzeszenie było ważne. Natomiast warto postarać się o spowiednika, który jeszcze raz rozezna tę sytuacje.

A czy nie chodzi przypadkiem o naprawienie skutkow grzechu, o zadoscuczynienie w rodzaju przyznania sie komus do czegos, czy np. zwrotu ukradzionego mienia? Cos mi sie kiedys obilo o uszy, ze spowiedzi nie uzna sie za wazna, dopoki penitent nie wypelni polecenia spowiednika w kwestii naprawienia szkody (wedle mozliwosci), czy przynajmniej zatamowania zlych konsekwencji.

Edit
Albo taki przypadek: czy spowiednik moze dac taki warunek, ze penitent ma podjac wszelkie kroki by wyprowadzic sie od swojej kochanki? I jesli nie podejmie ich w okreslonym czasie, swiadczy to o braku woli poprawy i spowiedz jest niewazna?
Albo inny dylemat: ktos komus pozyczyl pieniedzy na aborcje, ktora ma sie dokonac. Czy spowiednik moze postawic warunek - zazadasz zwrotu pieniedzy zanim nastapi aborcja, inaczej spowiedz jest niewazna?

Odnośnie do przypadków przez p. Murkę przedstawionych, to spowiednik musi postawić warunek wyprowadzenia się od kochanki lub zwrotu pieniędzy i spowiedź będzie ważna, jeśli w tym samym momencie penitent będzie miał szczerą wolę uczynić to polecenie i oczywiście będzie żałował za grzechy przynajmniej żalem niedoskonałym. Jeśli post factum nie zrobi tego, to nie wpływa to na ważność rozgrzeszenia. Gorzej by było, gdyby od samego początku typ tylko udawał, że żałuje i chce się poprawić, a w sercu miałby zamiar dalej robić to samo. Wtedy rozgrzeszenie jest nieważne, a penitent do katalogu swoich grzechów dodaje świętokradztwo.