Przykład: Jakiś czas temu przyszedł do mnie człowiek, mający wielkie problemy ze złym duchem. Ktoś w rodzinie zajmował się czarną magią. Ta osoba jest pobożna, chodzi na Mszę św., wiele się modli, a mimo to zaczęło się jej wszystko naraz sypać. Wszystko czego się dotknie, się psuje. Do tego dochodzą okropne koszmary. Przede mną ta osoba była u kilku księży i wszyscy jej mówili: potrzebujesz wypoczynku, to jest pewnie szok po trzęsieniu ziemi, postaraj się zrelaksować no i pomódl się za tego członka rodziny, co się zajmował magią. Nikt nawet nie wspomniał, że może to być dręczenie przez złego ducha, nikt go nie odesłał do egzorcysty. Wszystko jest właśnie na horyzontalnym poziomie, bez odniesienia do rzeczywistości nadprzyrodzonej.
Nie znam dostatecznie szczegółów charyzmatu IDP, więc chciałem zapytać, co dalej? Jak mi się zdaje, został odesłany do egzorcysty. Księża IDP sami nie egzorcyzmują? A co w przypadku, gdy biskup lokalny nie wyznacza egzorcysty, co w takim przypadku Ksiądz zrobi?
Proszę Księdza o wyjaśnienie sprawy, jak to jest z przyjmowaniem komunii świętej przez osoby innych wyznań(casus Jerzego Buzka) w Kościele Katolickim. I jeszcze jedna sprawa(casus sp. księdza prałata Romana Indrzyjczaka http://www.ekumenizm.pl/content/article/20100413134742123.htm ). Czy jest do wytłumaczenia fakt rozdawania przez duchownych katolickich komunii w zborze ewangelickim?
Kan. 844 § 4Jeśli istnieje niebezpieczeństwo śmierci albo przynagla inna poważna konieczność, uznana przez biskupa diecezjalnego lub Konferencję Episkopatu, szafarze katoliccy mogą godziwie udzielać wymienionych sakramentów także pozostałym chrześcijanom, nie mającym pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim, którzy nie mogą się udać do szafarza swojej wspólnoty i sami o nie proszą, jeśli odnośnie do tych sakramentów wyrażają wiarę katolicką i do ich przyjęcia są odpowiednia przygotowani.
Kan. 844§ 3. Szafarze katoliccy godziwie udzielają sakramentów pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych członkom Kościołów wschodnich nie mających pełnej wspólnoty z Kościołem katolickim, gdy sami o nie proszą i są odpowiednio przygotowani. Odnosi się to także do członków innych Kościołów, które według oceny Stolicy Apostolskiej, gdy idzie o sakramenty, są w takiej samej sytuacji, jak i wspomniane Kościoły wschodnie.
Kan. 844§ 2. Ilekroć domaga się tego konieczność lub zaleca prawdziwy pożytek duchowy i jeśli nie zachodzi niebezpieczeństwo błędu lub indyferentyzmu, wolno wiernym, dla których fizycznie lub moralnie jest niemożliwe udanie się do szafarza katolickiego, przyjąć sakramenty pokuty, Eucharystii i namaszczenia chorych od szafarzy niekatolickich tego Kościoła, w którym są ważne wymienione sakramenty.
Forum Krzyż
Autor
