zniesienia postów czy indywidualnej spowiedzi. - można więcej na ten temat ? daty fakty kto to proponował papież, akurat w poście dokonał Pius XII , zniesienie postów WSZYSTKICH??? I spowiedzi indywidualnej czy to wyszło od papieża Piusa X czy Piusa XII?
Proszę na spokojnie przeczytać całe zdanie, z którego pochodzi cytowany fragment.
DOBRZE
Modę na wychodzenie z Mszą „do ludu”. Pierwsze msze odprawiane versus populum, u św. Piotra w Rzymie papież odprawia mszę dialogowaną z odpowiedziami w różnych językach. Pierwsza kaplica dworcowa (Monachium). Na kongresach eucharystycznych wprowadza się msze stadionowe i nocne.
- kto gdzie kiedy fakty czy nakazał to papież, czy pochwalał to papież, który papież to pochwał i w jakich dokumentach kościelnych się to znajduję pytam bo nie wiem.
Można by założyć osobny wątek na ten szeroki temat
25 maja 1922 roku Pius Parsch w Klosterneuburg celebrował tzw. "wspólną mszę świętą", z użyciem języka narodowego i znakiem pokoju. Jak twierdzi ksiądz Nadolski, eksperymenty te odbywały się za wiedzą i zgodą Ojca Świętego Piusa XI, który zresztą już dwa dni później sam odprawił wspomnianą Mszę dialogowaną.
dziękuję za informację, a jak wyglądała ta Msza św. Piusa XI dialogowa twarzą do ludzi itp. ?, Pius XI wyraził zgodzę w jakimś dokumencie ? Czy ustnie ?
Kodeks Prawa Liturgicznego ogólnie to o chodzi, o ogólnie zmiany w liturgice jeśli coś pomieszałem to przepraszam 
:
A zna Pan oryginał tej 23-punktowej wklejki? Bo mi wygląda na kalkę z języka angielskiego.
Nie; nie znam angielskiej wersji
===============================================================================
co do zmian :
1. Świeccy mogą głosić kazania w sytuacjach opisanych poniżej
2. Mogą "odprawiać sprawować" ? Msze św. w dziwny sposób :
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WR/kongregacje/kkultu/redemptionis_sacramentum_25032004.html#r22. GŁOSZENIE SŁOWA BOŻEGO
161. Jak już zostało powiedziane, homilia podczas Mszy świętej ze względu na swoje znaczenie i naturę jest zarezerwowana kapłanowi lub diakonowi260. Co do pozostałych form przepowiadania, jeśli w określonych okolicznościach domaga się tego konieczność albo gdy to w szczególnych przypadkach zaleca pożytek, do przepowiadania w
kościele lub w kaplicy poza Mszą świętą można dopuścić wiernych świeckich, zgodnie z przepisami prawa261. Może to mieć miejsce jedynie z powodu małej liczby wyświęconych szafarzy w niektórych miejscach w celu ich uzupełnienia; z tego całkowicie wyjątkowego przypadku nie wolno czynić zwyczaju ani uważać go za autentyczną promocję laikatu262. Ponadto wszyscy powinni pamiętać, że władza na tego rodzaju zezwolenie należy do ordynariuszy miejsca i to jedynie jednorazowo (ad actum), nie zaś do innych, nawet prezbiterów lub diakonów.
3. CELEBRACJE SZCZEGÓLNE – ODBYWAJĄCE SIĘ PODCZAS NIEOBECNOŚCI KAPŁANA
162. W dzień, który się nazywa „dniem Pańskim”, Kościół wiernie wspólnie się gromadzi, aby wspominać zmartwychwstanie Pana oraz całe misterium paschalne zwłaszcza przez sprawowanie Mszy świętej263. Albowiem „nie zbuduje się (...) żadnej wspólnoty chrześcijańskiej, jeżeli nie jest ona zakorzeniona w celebracji Najświętszej Eucharystii”264. Stąd lud chrześcijański ma prawo, aby dla jego dobra sprawowana była Eucharystia w niedziele i święta obowiązujące oraz inne ważniejsze dni świąteczne, a w miarę możliwości nawet codziennie. Dlatego tam, gdzie w niedzielę trudno zorganizować sprawowanie Mszy w kościele parafialnym lub w innej wspólnocie wiernych, biskup diecezjalny w łączności ze swoim prezbiterium winien w odpowiedni sposób zaradzić tej sytuacji265. Wśród tych możliwych rozwiązań najważniejsze będą: wezwanie do tego innych kapłanów albo udanie się wiernych w celu uczestniczenia w tajemnicy Eucharystii do najbliższego im kościoła266.
163. Wszyscy kapłani, którym „dla dobra” innych zostało powierzone kapłaństwo i Eucharystia267, powinni pamiętać, że są zobowiązani stworzyć okazję wszystkim wiernym, aby mogli wypełnić obowiązek uczestniczenia we Mszy niedzielnej268. Ze swojej strony, wierni świeccy mają prawo, by żaden kapłan, jeśli nie zachodzi rzeczywista przeszkoda, nigdy nie odmawiał sprawowania Mszy dla dobra ludu lub nie sprzeciwiał się, gdy będzie sprawowana przez innego kapłana, jeśli wierni nie mogą w inny sposób wypełnić obowiązku uczestniczenia we Mszy w niedzielę oraz inne ustalone święta.
164. „Jeżeli z braku świętego szafarza albo z innej poważnej przyczyny nie można uczestniczyć w Eucharystii”269, l
ud chrześcijański ma prawo, aby biskup diecezjalny w miarę możliwości zatroszczył się o zorganizowanie w niedzielę jakiejś celebracji dla samej wspólnoty zgodnie z jego autorytetem i z przepisami kościelnymi. Jednakże tego rodzaju szczególne celebracje niedzielne zawsze należy uważać za coś całkowicie nadzwyczajnego. Zadaniem więc wszystkich, zarówno diakonów, jak wiernych świeckich, którym biskup diecezjalny zleci wypełnianie funkcji w takich celebracjach, „będzie (...) troska o nieustanne podtrzymywanie we wspólnocie prawdziwego «głodu» Eucharystii, który sprawi, iż nie zostanie zmarnowana żadna okazja do odprawiania Mszy świętej, dzięki skorzystaniu chociażby z okazjonalnej obecności kapłana”270.
165. Należy starannie unikać wszelkiego pomieszania między tego rodzaju zgromadzeniami a celebracją eucharystyczną271. Biskupi diecezjalni powinni więc roztropnie rozstrzygnąć, czy na tych zgromadzeniach powinna być udzielana Komunia święta. W celu zapewnienia szerszej współpracy w tej dziedzinie jest korzystne, aby sprawa ta została określona przez Konferencję Episkopatu i aby znaleziono rozwiązanie, które musi uzyskać zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej za pośrednictwem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Ponadto w przypadku nieobecności kapłana i diakona lepiej będzie podzielić wypełnianie różnych funkcji między wielu wiernych, niż gdyby jeden wierny świecki sam kierował całą celebracją. Nie wypada nigdy mówić, że jakiś wierny świecki „przewodniczy” celebracji.
166. Podobnie biskup diecezjalny, do którego wyłącznie należy podejmowanie decyzji, nie powinien łatwo zezwalać, aby takie celebracje, zwłaszcza jeśli rozdaje się na nich również Komunię świętą, odbywały się w dni powszednie, a przede wszystkim w miejscach, gdzie w poprzednią lub następną niedzielę Msza mogła być lub będzie mogła być sprawowana. Usilnie prosi się kapłanów, by w miarę możliwości codziennie odprawiali Mszę świętą dla ludu w jednym z kościołów im powierzonych.
167. „
Podobnie też nie można myśleć o zastąpieniu Mszy świętej niedzielnej ekumenicznymi celebracjami słowa Bożego lub spotkaniami modlitewnymi razem z chrześcijanami należącymi do (…) Wspólnot kościelnych czy też uczestnictwem w ich służbie liturgicznej”272. Jeśli więc z powodu naglącej potrzeby biskup diecezjalny pozwoli jednorazowo (ad actum) na uczestnictwo katolików w tego rodzaju spotkaniu modlitewnym, duszpasterze powinni czuwać, aby wśród wiernych katolików nie powstało nieporozumienie dotyczące konieczności uczestniczenia we Mszy nakazanej również w tych okolicznościach w innej godzinie dnia273
Forum Krzyż
Autor
