W Rzymie zaczyna się dostrzegać rzeczywistość

Zgromadzenia zakonne w świecie zachodnim potrzebują szybkiej zmiany mentalności. Są one bowiem pogrążone w poważnym kryzysie, spowodowanym przez przyjęcie świeckiej mentalności i porzucenie tradycyjnych praktyk – uważa kard. Franc Rodé. Prefekt Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego zabrał głos na kongresie o zakonach, jaki odbył się w Neapolu. Jego zdaniem dzisiejsi zakonnicy pogrążyli się w tym samym kryzysie, który przeżywają społeczeństwa ich krajów. „Wyschły źródła, które przez wieki ożywiały życie konsekrowane i misyjne w Kościele – powiedział szef watykańskiej dykasterii. – Zsekularyzowana kultura przeniknęła również do umysłów i serc niektórych osób konsekrowanych. Pomylono ją z otwarciem na nowoczesność i ze zbliżeniem do współczesnego świata, ze wszystkimi tego konsekwencjami, takimi jak: naśladowanie bez wyrzeczenia, modlitwa bez spotkania, braterstwo bez wspólnoty, posłuszeństwo bez zaufania, miłość bez transcendencji”.

Prefekt watykańskiej kongregacji przypomniał, że XX w. był dla zakonów czasem dynamicznego rozwoju. Zakończył się on jednak gwałtownie wraz z soborem. Epoka posoborowa obfitowała w eksperymenty, ale brakowało jej solidnych i przekonujących wizji. Konsekwencją tego był katastrofalny kryzys powołań. Dziś osoby konsekrowane to niemal milion osób. Jednakże za Zachodzie są to przede wszystkim starcy. Średnia wieku przekracza 60 lat, a w niektórych zgromadzeniach nawet 70 czy 80 lat. Prowadzi to do porzucania dzieł i obumierania zgromadzeń. Problemem staje się też trwanie nowych powołań w starczych wspólnotach.

Konkludując kard. Rodé, podkreślił, że zakony powinny odczytać obecny kryzys jako prawdziwy znak czasu, i pilnie zmienić sposób myślenia, powrócić do charyzmatów założycieli i stać się alternatywą dla dominującej dziś mentalności. Szczególną uwagę należy poświęcić formacji nowych powołań, które przychodzą do nowicjatów z obciążeniami współczesnej kultury. Jeśli formacja nie zdoła ich przezwyciężyć, będziemy kształtować ludzi bez entuzjazmu, zakonników zmęczonych, zrozpaczonych i sfrustrowanych, którzy po pewnym czasie opuszczają wspólnoty, sami nie bardzo wiedząc dlaczego – powiedział słoweński kardynał.


http://www.radiovaticana.org/pol/Articolo.asp?c=355225

Kard. Rodé: niektórzy mówią, że dziś zakonnicy i zakonnice modlą się zbyt mało. Nie wiem czy to prawda i żywię nadzieję, że nie. Modlitwa przedstawia dziś trudności, raczej rzadko spotykane w przeszłości, w czasach gdy tempo życia było bardziej ludzkie i nie było tyle stresu, hałasu, może [wtedy] modlitwa, zaduma, koncentracja, myślenie, wzniesienie umysłu ku Bogu były łatwiejsze. We współczesnym szybkim świecie modlitwa staje się z pewnością o wiele trudniejsza. Należy podkreślić absolutną konieczność modlitwy dla życia konsekrowanego. W tym celu tworzymy odpowiedni dokument. Oprócz tego, mamy też inny punkt widzenia: kard. Cañizares, prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, wpadł na pomysł — którym się ze mną podzielił — by stworzyć międzydykasterialny dokument w sprawie liturgicznej formacji zakonnej, którego pierwsza część przypadłaby naszej dykasterii, druga zaś dykasterii Kultu Bożego. Takie posunięcie wydaje mi się również bardzo ważne, bowiem z jednej strony mamy do czynienia z pewną „ignorancją”, brakiem wiedzy liturgicznej i edukacji młodych zakonników i zakonnic — z drugiej zaś z przejawami „liturgicznej fantazji” nie zawsze w najlepszym guście, które nie odpowiadają ani pragnieniu ani woli Kościoła czy samemu duchowi liturgii. Zatem pewne środki naprawcze są konieczne. Ta część zadania zostanie powierzona Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów i wspólnie wydamy dokument, składający się z dwóch części: jednej dotyczącej modlitwy, drugiej zaś — formacji liturgicznej. Sądzę, że obie części są konieczne i żywię nadzieję, że przyczynią się do zgłębienia życia duchownego w zakonach.

http://nowyruchliturgiczny.blogspot.com/2010/02/kuria-rzymska-przygotowuje-dokument-w.html

Otóż, "zakony mają się dobrze":

http://goscniedzielny.wiara.pl/?grupa=6&art=1264686760&dzi=1104764436&idnumeru=1264683362

 

Nie tylko:

Kryzysowe liczby
W ostatnich latach o życiu zakonnym mówi się i pisze głównie w kontekście kryzysu liczby członków instytutów życia konsekrowanego. Dane potwierdzają spadki, jednak nie oznaczają od razu kryzysu. Jeśli porównamy łączną liczbę osób zakonnych w Polsce w 2008 r. do danych sprzed siedmiu lat, to okaże się, że spadła ona w tym czasie o 4,75 proc. W zgromadzeniach żeńskich spadek ten jest większy i wynosi 6,5 proc., a w męskich tylko 3. Skąd więc lament o kryzysie? Wynika on z niewątpliwego spadku powołań do zgromadzeń czynnych.

Zarówno w zgromadzeniach żeńskich, jak i męskich liczba nowicjuszy od 1998 r. zmniejszyła się średnio o połowę. To właśnie drastyczny spadek powołań, a nie ogólne dane, mogą być powodem do niepokoju o przyszłość. O przyszłość, bowiem obecnie w życiu zakonnym w Polsce zachodzą bardzo dynamiczne procesy, których przedstawiona tu analiza pokazuje wręcz jego rozkwit, a nie kryzys.

Nowa wiosna panie...

o k...uria, ze tak sie nieladnie wyraze  . Dramat, macie oczy nie widzicie, macie uszy nie sluchacie. Oto istota wspolczesnego novusowego kosciola. Zakony ida w rozsypke, za 10 lat ponad 50 % obecnych zakonnikow w Europie odejdzie z tego lez padolu a tu Panie Dziejku sie propaganda sukcesu zalegla. Jest nas mniej a tak jakby wiecej - taka logika z Misia rodem. Byle tak dalej, ostatni zgasi swiatlo (radosnie, optymistycznie, z przekonaniem ze tak mialo byc). Chryste Panie zlituj sie nad nami!

za 10 lat ponad 50 % obecnych zakonnikow w Europie odejdzie z tego lez padolu a tu Panie Dziejku sie propaganda sukcesu zalegla.

Wtedy powiedzą, że mamy chwilowy kryzys

Te oznaki przebudzenia w Rzymie dają pewną nadzieję...oby nie zwlekano dłużej z działaniami...potrzebne są decyzje - szybkie decyzje ...

Dzisiaj z kolei GN pisze o nowej wiośnie Kościoła w Afryce - "Serce Kościoła bije poza Europą" (tytuł numeru): http://goscniedzielny.wiara.pl/?grupa=6&art=1265291801&dzi=1104764436&idnumeru=1265288910. No i Matka Boża jest murzynką

A, i polecam też tekst o nowej książce o Janie Pawle II, gdzie Beata Zajączkowska tłumaczy dlaczego udzielał on Komunii br. Rogerowi (bo w sercu był chrześcijaninem) i dlaczego kochał Medjugorie.

Ciekawe dlaczego nie napiszą o sytuacji we Francji na przykład...

19 lutego rozprawa apelacyjna A 666+344 vs. GN. Oj dam popalić w rozmowach kuluarowych obu stronom. (ale kulturalnie - zeby nie było  )
Swoją drogą, wg. mnie Bóg też daje redaktorom GN znaki poprzez tę rozprawę. Z jednej strony walczą przeciw cenzurowaniu Prawdy, a z drugiej sami to robią.

To "afrykanskie serce Kosciola" to po prostu przedluzenie filozoficzno-politycznego etnomasochizmu Bialego Czlowieka : poniewaz biale jest zle i diableskie, to czarne musi byc dobre - tak rozumuja europejscy "intelektualisci". A tak naprawde stan Kosciola w Afryce jest zatrwazajacy : przestrzeganie celibatu w granicach bledu statystycznego, synkretyzm religijny, tolerowane niesamowite odchyly moralne (np. orgie kazirodcze z okazji pogrzebow), formacja kleru na poziomie zerowym etc. Jesli chodzi o ten ostatni punkt, to np. ks. Obih, ktory przeszedl do FSSPX mowil, ze nikt mu nigdy nie powiedzial, ze kaplan ma obowiazek sub gravi odmawiania brewiarza. Masa nawrocen nie wynika ze szczegolnej gorliwosci, ale z faktu, ze przyjecie chrzescijanstwa postrzegane jest jako awans cywilizacyjny. Katechuemen moze popatrzyc z wyzszoscia na swojego animistycznego wspolplemienca jako na bardziej czarnego Murzyna podczas gdy on sam staje sie bardziej bialy. Zreszta nieproporcjonalnie duzo jest nawrocen na sekciarski protestantyzm (podobnie zreszta wsrod Berberow w krajach Maghrebu), a nie na katolicyzm.

To "afrykanskie serce Kosciola" to po prostu przedluzenie filozoficzno-politycznego etnomasochizmu Bialego Czlowieka : poniewaz biale jest zle i diableskie, to czarne musi byc dobre - tak rozumuja europejscy "intelektualisci".

A ja uważam, że dlatego tak się mówi, gdyż po prostu ilość katolików (co nie oznacza wzrostu na jakość) w Afryce (i nie tylko tam) bardzo szybko wzrosła, a w Europie wiemy jak się dzieje. Gdyby tam nie nastąpił taki "boom" katolicki, to by się tak odważnie nie mówiło o "wiośnie" Kościoła.

Naprawdę z tym przestrzeganiem celibatu w Afryce jest tak żle? To chyba też dotyczy zakonników i zakonnic?

To "afrykanskie serce Kosciola" to po prostu przedluzenie filozoficzno-politycznego etnomasochizmu Bialego Czlowieka : poniewaz biale jest zle i diableskie, to czarne musi byc dobre - tak rozumuja europejscy "intelektualisci".

To się kolebnęło w drugą stronę. Pamiętam jeszcze, jak bodaj w 1993 słyszałem kazanie pewnego paulina takiej mniej więcej treści: "Czarna Madonna nie jest czarna, a oliwkowa. Czarny to jest Murzyn i diabeł." :-)

19 lutego rozprawa apelacyjna A 666+344 vs. GN.

+334 (-:

19 lutego rozprawa apelacyjna A 666+344 vs. GN.

+334 (-:

Przepraszam moja dyskalkulia znów dała znać o sobie 

Naprawdę z tym przestrzeganiem celibatu w Afryce jest tak żle? To chyba też dotyczy zakonników i zakonnic?

Chodzi glownie o tubylczy kler diecezjalny. Zdrowy facet bez wianuszka konkubin nie moze sie cieszyc na Czrnym Ladzie powazaniem.