Nowości wydawnicze

Na ten sam temat - książki P. Lisickiego - "Luter" wywiad z autorem przeprowadza Jacek Ożóg. Odkryłem dosłownie przed chwilą
https://www.youtube.com/watch?v=IHLGlJlwM-4&list=PLsqiLrOnpUpfIZuxebqICiI-vJ-oT9GoU

Nowy portal "chrześcijański": www.aleteia.pl

Sama reklama tego portalu sporo o nim mówi. Chyba trzeba ją odczytać tak, że współczesny święty to taki należowany laluś z brodą i w modnych okularkach.

Aż taki surowy bym nie był. Są tam także ciekawostki w rodzaju https://pl.aleteia.org/2016/09/09/jezu-czy-ci-nie-zal

Proszę: https://www.youtube.com/watch?v=lP33NliOJUw - melodia znana chyba każdemu Polakowi   

Pisuje tam, widze, kilku księży, a poza tym - mnóstwo pań o dwu-członowych nazwiskach, które autorytetami nie są, przynajmniej dla mnie, ich nazwiskach brzmią mnie zupełnie nieznajomo.

Artykuł z dzisiaj: https://pl.aleteia.org/2017/10/28/rodzina-na-etacie-mama-tata-praca-i-dzieci/
Pani Autorka pisze, że "nie zgadza się ze stwierdzeniem, że nie ma urlopu od bycia mamą", by w końcu powiedzieć o tej słynnej w naszych zagubionych czasach "idealnej równowadze między pracą zawodową a pracą w domu"....

Chociaż i wśród tradi-kobiet spotykałem i na pewno i dzisiaj bym spotkał kobiety podobnie myślące.

Z tejże Aletei:
Być może już za mniej niż dziesięć lat na świecie będzie miliard chrześcijan zielonoświątkowych. Ruch charyzmatyczny jest też mocno obecny w Kościele katolickim i nie brak związanych z nim wielkich nadziei. Ale pojawiają się również ostrzeżenia przed zagrożeniem określanym jako pentekostalizacja.

Przyznaję, że ta informacja (o liczebności penteków) mocno mnie zdziwiła.
Skądinąd mi wiadomo, że nawet jedyni protestanci, których jako-tako szanuję, czyli konserwatywni luteranie, odnoszą się do penteków powiedzmy z dużą rezerwą.

Myślę, że warto zaanonsować. Chyba nikt na Forum tego jeszcze nie zrobił:

Uroczysta premiera filmu "Luter i rewolucja protestancka" Grzegorza Brauna - https://www.youtube.com/watch?v=WOOBT7CTlAA

...mnóstwo pań o dwu-członowych nazwiskach, ...

"Uwielbiam" "dwuczłonowe" . Kilkukrotnie się porządnie o to pokłóciłem z byłymi już znajomymi
Ale do autorytetu automatycznie +30.

Ks. Józef Stedman - Mój niedzielny mszalik
http://prohibita.pl/p192,ksiazka.html
http://multibook.pl/pl/p/Moj-niedzielny-mszalik-PRZEDSPRZEDAZ/9129

Ks. Józef Stedman - Mój niedzielny mszalik

75 zł ... ktoś oszalał

Ks. Józef Stedman - Mój niedzielny mszalik

75 zł ... ktoś oszalał

Ale tańszy od reprintu codziennego mszału pallottinum. Kiedyś w oryginale był to bardzo dobrze solidnie zrobiony mszalik. 

Nie lepiej kupić oryginał? Wprawdzie w miękkiej okładce, ale można dostać za 20 zł.

edit: z plusów: książka jest większa, 10x14 cm - to znacząca zaleta. Ale wciąz uważam, że do 50 zł to powinno kosztować

Znalazłem w sieci  treść "Mojego Niedzielnego Mszalika" (wyd. 1948), przeglądam sobie i jak na razie rozczarowanie. Po Palmowej Niedzieli od razu Niedziela Wielkanocna? Pominięto obrzędy Wielkiego Tygodnia Skoro tak, to niestety!  Mój "Mszał niedzielny i świąteczny" AD 1956 znacznie lepszy. Szkoda

PS Fakt! Nie zwróciłem uwagi na tytuł - "Mój Niedzielny Mszalik"! Dlaczego zatem spodziewałem się w nim Triduum Paschalnego? 

Ciekawa pozycja na niedzielę. Niestety, cena z kosmosu. W Polsce ktoś chce robić biznes na katolikach Tradycji. Np. mam Breviarium Romanum, które na Zachodzie jest tańsze niż w Polsce a jaka różnica w zarobkach.

Bp. Robert Barron, "Katolicyzm. Podróż przez świat i w głąb wiary katolickiej” - seria filmów dokumentalnych. więcej o projekcie na: https://kosciol.wiara.pl/doc/4843459.Prawda-piekno-katolicyzm

Z opisu wydaje się ciekawą propozycją. Na uwagę zwraca fragment opisu projektu:

"Katolicyzm” jest pozytywną odpowiedzią na pewien rodzaj zubożonego, zakompleksionego katolicyzmu, który on sam nazywa „beżowym katolicyzmem” („beige Catholicism”). Po polsku lepiej byłoby powiedzieć „poszarzały katolicyzm”. To katolicyzm, który stał się mdły, nijaki, niepewny swego, dostosowujący się do zmieniającego się otoczenia tak bardzo, że traci własne kolory, staje się szary, nieodróżnialny od innych religii i dominującej kultury. Barron zwraca uwagę, że w takim właśnie Kościele ery posoborowej wzrastał w latach 70. i 80. ubiegłego wieku. Przy czym nie obwinia soboru, ale wskazuje na jego błędną recepcję czy interpretację, co prowadziło do tego, że katolicyzm zagubił swój cel, energię, siłę przekonania, kolor. Zatarły się jego ostre krawędzie, wyróżniki zostały osłabione. „Doświadczyłem na własnej skórze takiego nijakiego katolicyzmu i jestem mu przeciwny” – mówi Barron – „Chcę inteligentnej prezentacji wiary. Takiej, która uwydatnia także piękno katolicyzmu. Rozum i piękno to moje priorytety. Nijaki katolicyzm, w którym wzrastałem, źle nam służy. Doszedłem nawet do stwierdzenia, że to była duszpasterska katastrofa. Straciliśmy dwa pokolenia z powodu tego”

Rzecz faktycznie wydaje się obiecująca. Aczkolwiek ten fragment opisu jest przezabawny:

… nie obwinia soboru, ale wskazuje na jego błędną recepcję czy interpretację …

– co by nikt sobie nie pomyślał, że to w samym soborze jest coś potencjalnie szkodliwego.