Reforma reformy - Jak powinien wygladać zreformowany NOM?

Jakaś choćby krótka modlitwa u stopni ołtarza

PO CO?
Jest przecież w zakrystii odmawiana modlitwa ; "Oto za chwilę..."

Żarty na bok.

Kiedyś byłem świadkiem jak 60-letni ministrant odmawiał modlitwę (po NOM), w której był taki fragment: "żebym był przykładem dla moich koleżanek i kolegów"

Wydaje się, że pytanie może być źle sformułowane. Proponuje zmienić na:

Jak powinno wyglądać Muzeum Historyczne NOM?

 W takim muzeum będzie się znajdować się dział świętych mikrofonów , miejsc dowodzenia , stołów , taboretów. Z głośników płynąć będą dźwięki " Przepraszam Cię Jezu .. '' , " Bilet miesięczny na okaziciela ( psalm responsoryjny ) '' i podobnych przebojów. Można również umieścić ekspozycję inteaktywną pozwalającą zwiedzającym w kilka minut własnoręcznie zdemolować tradycyjne prezbiterium i  przywrócić do stanu sprzed SVII. 

Usunięcie całkowite i bezwarunkowe modlitwy wiernych.

A to czemu, Panie Krzysztofie? Modlitwa wiernych była dawniej nawet w tridentinie, tylko po drodze zaginęła Akurat jeśli byłaby to modlitwa poważna, nie byłoby pozwolenia na radosną tfurczość , no to akurat uważam, że to było dobre posunięcie, jedno z nielicznych, o ile nie jedyne w NOM-ie

Akurat sa odnosne przepisy dotyczace modlitwy wiernych, tylko ze czesto sie je olewa. Stad radosna tworczosc.

Przepisy się olewa, bo są miękkie rubryki ze zwrotem wytrychem " ważne względy duszpasterskie". Dopóki nie będą twarde rubryki( "należy zrobić to i to", "kapłan odmawia to i to"), to żadne zmiany niewiele dadzą. Twarde rubryki i tak będą olewane, nie czarujmy się, ale jednak bardziej kłuje sumienie, gdy olewasz przepisz "należy zrobić to i to", niż "zaleca się zrobić to i to". Jak zaleca, to nie muszę? Logiczne? Dlatego trzeba wywalić te wszystkie zalecenia, usilne prośby, porady, a pisać, że ma się robić tak i tak i koniec!

Są też "twarde rubryki" sformułowane tak, żeby je olewano - np. "należny gest czci" przed  przystąpieniem do Komunii...

W ogóle nie powinien wyglądać. To tak, jakby się pytać jak powinien wyglądać zreformowany komunizm.

A to czemu, Panie Krzysztofie? Modlitwa wiernych była dawniej nawet w tridentinie, tylko po drodze zaginęła Akurat jeśli byłaby to modlitwa poważna, nie byłoby pozwolenia na radosną tfurczość , no to akurat uważam, że to było dobre posunięcie, jedno z nielicznych, o ile nie jedyne w NOM-ie

Zaginęła, bo jest niepotrzebna. Intencje, w których należy się modlić w modlitwie wiernych, są zawarte w kanonie. Kanon zaś jest nieomylny. Skoro reforma de facto usunęła kanon, to przywrócono modlitwę wiernych. Jak ona wygląda -- wiemy. Radosna twórczość księży, radosna twórczość świeckich. Można przepchnąć dowolną herezję, wystarczy odpowiednio szybko przeczytać. Modlitwa wiernych bardzo łatwo nowotworzeje, dlatego trzeba ją usunąć wraz z szerokim marginesem zdrowych tkanek.

Akurat sa odnosne przepisy dotyczace modlitwy wiernych, tylko ze czesto sie je olewa. Stad radosna tworczosc.

Będąc całkowicie w zgodzie z przepisami wiernomodlitewnymi też można uprawiać swobodnie radosną twórczość.

Teza Pana Krzysztofa , że istota modlitwy wiernych zawarta jest w Kanonie jest ciekawa . Cechą Liturgii Rzymskiej jest pewna '' ascetyczność '' rozumiana jako przeciwieństwo ' repetycyjności charakterystycznej dla liturgii wschodnich. Innymi słowy unika się zbędnych powtórzeń - co jest charakterystyczne dla zachodniej arystotelesowsko - scholastycznej umysłowości.
Pierwowzorem modlitwy wiernych są wschodnie ektenie , śpiewane przez diakona kilka razy w ciągu liturgii. Diakon stojący przed ikonostasem pełni rolę pośrednika między ludem a kapłanem.  Wschodnie anafory - niejednokrotnie dłuższe niż Kanon Rzymski - również zawierają szczegółowe prośby kierowane do Boga , lecz  odmawiane są przez kapłana przy ołtarzu , należą do innego , wyższego porządku liturgii.
Być może zanik modlitwy wiernych w liturgii rzymskiej wynikał ze zmiany rozumienia funkcji diakona w celebracji. Czy ktoś z Państwa studiował te zagadnienia ?

Takie moje drobne spostrzeżenie w związku spożywczem...

Nasi biskupi od kilku lat nieświadomie kontestują jeden z elementów reform przełomu lat 50-tych i 60-tych, jakim była redukcja dopuszczalnej liczby modlitw mszalnych (kolekta, sekreta, pokomunia), uwieńczona posoborową zasadą „unica tantum oratio”. Proszę zauważyć, że coraz częściej z różnych okazji przepisuje się – do zastosowania jednorazowego lub okresowego – różne modlitwy, błagalne czy dziękczynne (ostatnio z okazji Roku Kapłańskiego), wtrącane w obrzędy Mszy najczęściej przed pokomunią.

Po prostu w wyniku reform Piusa XII, które zawęziły zakres dni liturgicznych, w których należy odmawiać przepisaną przez biskupa okolicznościową modlitwę (oratio imperata), powstała pewna luka w strukturze obrzędów, którą przez ostatnie półwiecze usiłuje się na różne sposoby załatać, w tym również stosując modlitwę powszechną (czyli de facto organiczny rozwój obrzędów par excellence

p. Krzystofie - co miałby Pan przeciwko takiej modlitwie wiernych (chodzi o słowa)?:
http://www.newliturgicalmovement.org/2008/02/ambrosian-lent-iii-divinae-pacis.html

Modlitwa powszechna - równie piękna jak ta, bez jakiejkolwiek możliwości jej zmieniania i w formie jak napisałem powyżej (śpiewana przez diakona przed stopniami ołtarza) - jak najbardziej nawet do starej Mszy - byłaby jeszcze piękniejsza I jak soborowo by było

Reforma reformy: materiał filmowy z WSI24:

http://wiadomosci.onet.pl/2122670,12,koniec_z_radosna_tworczoscia_na_mszy,item.html