Bractwo św. Piusa X a SVII

następnie w związku z przedłużającymi się negocjacjami ostateczna  data została ustalona na wspomnienie śś. Piotra i Pawła (30 czerwca 1988 r.) I co? ten ostatni termin też nie dotrzymano.

z całym szacunkiem ale można by powiedzieć że to z arcybiskupa "winy" Rzym nie mógł się zgodzić na wyświęcenie w ostatnim terminie gdyż to Arcybiskup wycofał podpis pod protokołem.

A ja z całym szacunkiem do pana, czytam pana wpisy, pytania i niestety stwierdzam, że nic do pana nie dociera, czy nie rozumie pewnych spraw.  Powyżej p. Bolt tłumaczył i napisał; "to jeszcze raz łopatologicznie" i niestety twierdzę, że nic pan nie zrozumiał. Dziękuje pan za odpowiedź i co z tego rozumienia?

następnie w związku z przedłużającymi się negocjacjami ostateczna  data została ustalona na wspomnienie śś. Piotra i Pawła (30 czerwca 1988 r.) I co? ten ostatni termin też nie dotrzymano.

z całym szacunkiem ale można by powiedzieć że to z arcybiskupa "winy" Rzym nie mógł się zgodzić na wyświęcenie w ostatnim terminie gdyż to Arcybiskup wycofał podpis pod protokołem.

A co z poprzednimi trzema terminami?

Proszę zwrócić uwagę, że abp Lefebvre był człowiekiem chorym (chyba miał raka), Watykan zwlekał, liczył na jego śmierć.

W filmie "Biskup podczas burzy" sam abp Lefebvre mówi na ten temat. Pytał Rzym o różne terminy, podawał daty nawet późniejsze niż 30 czerwca 1988 i za każdym razem odpowiadano mu, że muszą mieć więcej czasu na wydanie decyzji itd. Czekano więc wyraźnie na Jego śmierć i stąd decyzja o konsekracji 30 czerwca.

Cała sprawa jest krótko, ale dokładnie omówiona w książce ks. Karola Stehlina "W obronie prawdy katolickiej". Myślę, że każdy człowiek o przeciętnym IQ jest w stanie zrozumieć wywody Dobrodzieja zawarte w tej książce, zwłaszcza, że obficie cytuje On dokumentację. Co więcej, uważam, że połowy wpisów w tym wątku mógłby Pan sobie i nam darować, gdyby szukał Pan, Panie Neotomisto informacji tam, gdzie trzeba i z właściwą intencją. Zachęcam do lektury.
http://www.tedeum.pl/tytul/16,W-obronie-Prawdy-katolickiej-Dzielo-abpa-Lefebvre

Poza kwestia terminu i zwodzenia, jest jeszcze kwestia wyboru kandydata do swiecen z lona FSSPX. Abp Lefebvre proponowal kandydatow, z ktorych zaden nie uzyskal nieoficjalnej akceptacji Watykanu. Kto by na liscie trzech kandydatow? Rozni roznie mowia. Prawdopodobnie trzech z czterech wyswieconych 30 czerwca. Niektorzy twierdza, ze nie "czwarty" byl bp Alfonso de Galarreta. Inni jeszcze, ze pierwszym kandydatem byl ks. Faure. Z kolei z powaznych zrodel z Bractwa sw. Piotra mozna sie dowiedziec, ze sakry spodziewal sie ks. Bisig i to wlasnie przy jego kandydaturze kard. Ratzinger mial postawic krzyzyk. Niestety, nie bylo go na przedstawionej liscie. Negocjatorzy byli sklonni zgodzic sie na biskupa, ale nie dowolnego.

To były obiecanki cacanki dla kogo? Nieustanne zwodzenie. Pierwsza data została ustalona na 40. rocznicę święceń biskupich abp. Lefebvre’a (3 października 1987 r.). Pod koniec września ten termin, wobec  pewnej pozytywnej zmiany nastawienia Rzymu i perspektywy właściwie przeprowadzonej wizytacji Bractwa, został przełożony na święto św. Jana Ewangelisty (27 grudnia 1987 r.). W czasie wizyty, wobec nowych nadziei na prawdziwe rozwiązanie, termin został ponownie odłożony do niedzieli Dobrego Pasterza (17 kwietnia 1988 r.), a następnie w związku z przedłużającymi się negocjacjami ostateczna  data została ustalona na wspomnienie śś. Piotra i Pawła (30 czerwca 1988 r.) I co? ten ostatni termin też nie dotrzymano.

Pani Anno - bardzo proszę o źródełko przyda się do rozmów z indultdoulami.

Źródełko to nie raz już tu zostało podane. Pierwsze podał Pan Bolt, (proszę zerknąć w przypisach na stronie 219)  drugie Pan Kozłowski podając ksiązkę. Panie Kefasz czytać troszkę!

Po ostatnich danych statystycznych na temat Bractwa św Piusa X podanych na swoich stronach:

http://laportelatine.org/quisommesnous/statistiques/stat.php

http://www.fsspx.org/fr/homepage/a1s1/

http://www.dici.org/en/news/the-priestly-society-of-st-pius-x-in-statistics-2/

KAI też podało informacje Nic nowego pod słońcem, poza tymi nowymi danymi, a poza tym stara odgrzewana "mantra". Od początku można już nanosic poprawki.

Treść tej depeszy można przeczytać tu:

Bractwo św. Piusa X ma prawie 600 księży i blisko 200 seminarzystów
(...)
http://niedziela.pl/artykul/10754/Bractwo-sw-Piusa-X-ma-prawie-600-ksiezy-i


W powyższym artykule wspomniane jest MP Jana Pawła II odnośnie "starej" mszy. Warto w tym miejscu poczytać ten artykuł:

Jan Paweł II a stara msza, czyli “dobrze, że jesteście, ale lepiej, gdyby was nie było…”
(...)
http://www.bibula.com/?p=74147

Chyba dzis smutny dzien dla tradycjonalistów.

"Mszę św. bł. Pawła VI" trudno będzie zmienić lub zastąpic.

Chyba dzis smutny dzien dla tradycjonalistów.

"Mszę św. bł. Pawła VI" trudno będzie zmienić lub zastąpic.

Niby dlaczego? Liturgie sw. Grzegorza wedlug ksiag w wydaniu sw. Piusa V dalo sie, to i odwrotnie tez sie da. Co jest konieczne, jest mozliwe- to tylko kwestia czasu i woli.

"Mszę św. bł. Pawła VI" trudno będzie zmienić lub zastąpic.

Myślę, że nie ma Pan racji. Msza Pawła VI jest jałowa, jak gleba na Saharze. To dlatego wciąż dodaje się do niej jakieś nowości i wciąż urozmaica się ją występami błaznów przenajróżniejszych. Gdyby nie to, ludzie już dawno by ją zapomnieli, bo sama w sobie nie warta jest tego, aby na nią chodzić.
Czy można ją zastąpić? - młodzi ludzie mają dużo pomysłów: ci bardziej przywiązani do chrześcijaństwa poszukują czegoś głębszego, niż ten prostacki ryt mszy, a znajdują to (przynajmniej tak im się wydaje) w sektach charyzmatycznych. Ci, którzy są mniej przywiązani do chrześcijaństwa, odnajdują głębię (tak im się przynajmniej wydaje) w tzw. religiach wschodu. Katolicy świadomi bogactwa liturgicznego Kościoła wracają do dawnych rytów. Ja sam, zanim zacząłem uczęszczać na mszę tzw trydencką, nie praktykowałem ponad lata, a mszę Pawła VI z powodzeniem zastępowałem codziennym różańcem. Zatem można tę nieszczęsną pokrakę, mszę Pawła VI, zastąpić i ludzie czynią to całkiem skutecznie. Inna kwestia, czy jeszcze pozostają przy wierze katolickiej, bo najczęściej niestety od niej odpadają...

Niby dlaczego? Liturgie sw. Grzegorza wedlug ksiag w wydaniu sw. Piusa V dalo sie, to i odwrotnie tez sie da. Co jest konieczne, jest mozliwe- to tylko kwestia czasu i woli.

I ewentualnego odpadanie wiernych i kapłanów....

Beatyfikacja uwiarygadnia postac sameg Pawła VI.
Zaden papiez, a tym bardziej biskup nie odwazy sie ruszyc nową msze, bo to przeciez msza św. Pawla VI.

Z Waszych wpisow wynikaże nową msze wprowadzno wlasciwie jednym podpisem, w ciagu kilku/kilkunastu tygodni i tylk jeden biskup mial odwagę stanac na przeciw papiezowi.

Wiernych sprzeciwiajacych sie nowej mszy tez nie bylo zbyt wielu. W Polsce chyba byla cisza.

Tak bardzo krytykuje sie tutaj prawoslawna soborowosc, ale nie sadze by takie rozwiazania uzyskalyby zgode biskupow a tym bardziej wiernych.

Proboszcz, który naruszałby ryt cerkiewny zastałby cerkiew z drzwiami zabitymi na głucho.

Wiernych sprzeciwiajacych sie nowej mszy tez nie bylo zbyt wielu. W Polsce chyba byla cisza.

[/i]

A wie Pan dlaczego? Bo w tamtych czasach lud wierzył w autorytet Kościoła i ufał mu. Miało być lepiej, miała być wiosna.
Oprzytomnienie przyszło później.

Beatyfikacja uwiarygadnia postac sameg Pawła VI.
Zaden papiez, a tym bardziej biskup nie odwazy sie ruszyc nową msze, bo to przeciez msza św. Pawla VI.

Z Waszych wpisow wynikaże nową msze wprowadzno wlasciwie jednym podpisem, w ciagu kilku/kilkunastu tygodni i tylk jeden biskup mial odwagę stanac na przeciw papiezowi.

Wiernych sprzeciwiajacych sie nowej mszy tez nie bylo zbyt wielu. W Polsce chyba byla cisza.

Tak bardzo krytykuje sie tutaj prawoslawna soborowosc, ale nie sadze by takie rozwiazania uzyskalyby zgode biskupow a tym bardziej wiernych.

Proboszcz, który naruszałby ryt cerkiewny zastałby cerkiew z drzwiami zabitymi na głucho.

tylko na jak długo, niestety jesteśmy tylko ludźmi...
Żabę należy podgrzewać powoli.

To przypomina mi historię którą chyba opowiadał jakiś biskup; gdy pierwszy raz odprawiał NOVusa, to ludzie wyszli z kościoła - wszyscy.

Tak czy owak polecam wszystkim książkę "Sedno sprawy" o księdzu w czasie rewolucji w Meksyku. Tytuł jest bardzo adekwatny i bardzo na czasie.
Jak zaczynam liczyć świece to sobie ją przypominam.