kult Jana Pawła II

Proszę dorzucić jeszcze okazjonalne bicie się w piersi za Jedwabne, w którym rzekomo stu Polaków spaliło dwa tysiące żydów w jednej małej szopie, bo to pasuje do Pańskich "watykańskich agentów"

Otóż właśnie to Pani Aleksandro (?) -



Edit: Literówka.

Bez przesady. Mimo iż nacjonalizm to wynalazek rewolucji (anty)francuskiej, to jednak szybko przestał on podlegać kontroli rewolucjonistów. Podobnie jak unia europejska to był wynalazek europejskich katolików....

A co, to: http://metapedia.konserwatyzm.pl/wiki/Nacjonalizm jest za długie, że muszę to do dwóch zdań streszczać? Wystarczy jak przeczyta pan tylko Historia i polityczne przeobrażenia nacjonalizmu. To jakieś 2-3 kartki A4, więc da pan radę.

Proszę przeczytać całość, a nie tylko jedno zdanie. A jak pan nie uważa rewolucji francuskiej za twór lewicowy to nic już nie poradzę.

Dla ułatwienia:

Pamiętać trzeba, że n. narodził się na lewicy i to skrajnej i nie jest z samej definicji prawicowy, czy skrajnie prawicowy jak chciałyby tego mass-media zdominowane przez wrogów tak nacjonalizmu, jak i prawicy. Dlatego też należy zgodzić się z opinią P. Altera, że zamiast mówić o „nacjonalizmie”, poprawniej byłoby mówić o „nacjonalizmach" (P. Alter, dz.cyt.).

Znowu pan dyskutuje sam ze sobą. I w dalszym ciągu nie przeczytał pan tego linku w całości. Czy naprawdę tak trudno zrozumieć, że nacjonalizm narodził się w czasach rewolucji, a więc z gruntu był lewicowy, ale pod koniec XIX wieku stał się mniej rewolucyjny i pewne jego odmiany prawicowe? W którym miejscu wypowiedź papieża jest sprzeczna z takim twierdzeniem? Nie wiem czy robi pan to złośliwie czy ma jakieś problemy ze sobą.

Dobrze, będę dyskutowała tak jak pan. Dlaczego stoi pan w jednym szeregu z Robespierrem, jakobinami i karbonariuszami. I co, fajna jest taka argumentacja?
Poza tym nacjonalizm jest z gruntu lewicowy, czy to się panu podoba czy nie i papież Pius XI w tym zdaniu nigdzie temu nie zaprzecza.

Uściślijmy, narodowego katolicyzmu, bo to o tym mówi papież w tym cytacie, a nie o nacjonalizmie jako takim. To nie chodzi o czepianie się, ale jak pan będzie stosował nieprecyzyjne określenia, wkładał w usta rozmówców rzeczy, których nie mówili, a potem się oburzył na jakichś wyimaginowanych bolszewików, to taka dyskusja nie ma najmniejszego sensu.

Słyszał pan kiedyś o takim państwie jak np. Austro-Węgry?

Tak w ogóle to żeby jakoś uporządkować ten temat to warto by zrobić małe podsumowanie.
Chyba wszyscy, którzy się tu wypowiadają stoją na stanowisku, że UE w obecnej formie, walcząca z Bogiem, z Kościołem, z wszelkim normalnym porządkiem jest zła. Co do tego nie ma żadnej wątpliwości, więc pańskie wtręty, że katolicy stoją tam gdzie jacyś bolszewicy, masoneria, antify są śmieszne. Natomiast jest rzeczą oczywistą, że jakaś forma nowej Christianitas jest jak najbardziej pożądana.

"Prawy porządek chrześcijańskiego miłosierdzia nie zabrania prawowitej miłości Ojczyzny, ani nacjonalizmu; przeciwnie, kontroluje on go, uświęca i ożywia."  - Pius XI

Nie chcę wchodzić w tę dyskusję, ja tylko odnośnie tego cytatu z Piusa XI, który czytałam na wielu już stronach, ale jakoś w encyklice „Caritate Christi Compulsi” brzmi on inaczej, papież wstawiał się za Polakami, cierpiącymi pod zaborami, ale też ostrzegał nas przed ubóstwieniem naszego Narodu. A w ogóle piękna encyklika aktualna i dziś:

https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pius_xi/encykliki/caritate_christi_03051932.html

Tak, proszę Przeszanownej Pani. Słyszałem również o Unii Polsko-Litewskiej i nie widzę tu kolizji z nacjonalizmem. Uwielbia Pani, jak widzę, czepianie się słówek i szukanie dziury w całym.

Pius XI mówił o nacjonalizmie jako takim, a nie żadnym "narodowym katolicyzmie". Zaznaczył tylko, że nie może on usprawiedliwiać grzechu.

Odniesie się Pani do osoby Jana Pawła II? Słyszała Pani o tym człowieku? Czy może lepiej najpierw zdyskredytować wszystkich katolików, poza Panią, a potem dopiero można się zmierzyć ewentualnie z wrogami Kościoła(oczywiście nie mam tu na myśli papieża)?

Sam pan tu przyszedł, zaczął wmawiać oczywiste bzdury, że nacjonalizm był już w średniowieczu, że nie jest lewicowy i nazywa to czepianiem się słówek? :/ Przecież to pan tu przyszedł, zaczął zgrywać alfę i omegę, a jak ktoś ośmielił się mieć inne zdanie to nazwał go pan bolszewikiem. Pius XI jak najbardziej mówi o konkretnym rodzaju nacjonalizmu - narodowym katolicyzmie.

Nie rozumie pan, może jak podam panu to matematycznie to będzie lepiej.

Nacjonalizm - te wszystkie zastrzeżenia, które wymienia Pius XI = narodowy katolicyzm  ---> Nacjonalizm =/ narodowy katolicyzm, ergo nacjonalizm jest pojęciem szerszym aniżeli narodowy katolicyzm.

Czy teraz jest już jasne?

Przecież nie pisałam nic w tym temacie o Janie Pawle II, dyskutuję z panem tylko na temat nacjonalizmu, więc czemu oczekuje pan ode mnie odpowiedzi?

Dobrze, no to na tym kończę dyskusję z panem.

To oczywiste, ze nacjonalizm wyrósł z lewicowego nastawienia rewolucji (anty)francuskiej. Gdy obalono suwereów  z Nożej Łaski, zastąpiono ich suwerenem zastępczym w postaci narodu.

Oczywiste jest równiez to, ze obecnie w nacjonalizmie sa rózne nurty. Niektóre są zgodne z katolicyzmem, inne nie. Nie do zaakceptowania dla katolika sa na przykład te, które przynależność do narodu opierają na kryteriach genetycznych i gloryfikują mityczną "czystą krew".

Oczywiste jest w końcu to, że dla wiekszości tradycyjnych katolików milsze będzie katolickie państwo wielonarodowe niż laickie narodowe.

I jeszcze jedno. Istnieje ryzyko, że w przyszłości, moze nawet nieodległej odrodzi sie kalifat - wielonarodowe pańswo wszechmuzułmanskie. Europa zdoła mu sie oprzeć tylko jako wielonarodowe cesarstwo chrześcijańskie. W innej formie zostanie podbita.

Z wszystkim, co Szanowny Pan Artur Rumpel napisać raczył, się zgadzam. Niemniej wielonarodowe państwo niech będzie mocne silną różnorodnością i podtrzymaniem własnych tradycji poszczególnych narodów składowych. A z tym właśnie walczy UE od samych swoich początków i tylko ignorant może twierdzić inaczej. UE promuje jedną, prymitywną masować pseudokulturę, która ma uczynić człowieka bydłem, żeby łatwiej było nim sterować.

Zatem radzę porzucić babilońskie ciągoty wszystkim, którzy je żywią, i zająć się tematem papieża Jana Pawła II.

Czyli już wiemy, że o "początkach UE" to Pan nic nie wie ....

Ideałem to jest Europa setek państw, państewek, królestw,...... która jednocześnie posiada wspólny korzeń Chrześcijański.
Zezwalająca na wolne i swobodne przemieszczanie się ludzi i kapitału po całym jej terenie.
Do tego należy jeszcze dodać życzenie, aby taka Europa choć na "coodzień" pewnie nie wolna od konfliktów, potrafiła się zjednoczyć przeciw wspólnemu wrogowi.
Jak wspomniałem na samym początku - unowocześniona (i dostosowana do dzisiejszych realiów) wersja Christianitas.
Proszę zauważyć, że po upadku Rzymu, Chrześcijanie tworzyli niemal od podstaw rzeczywistość Europy, jej system społeczny, prawny itd. dokładnie na wzór ideału Chrześcijańskiego.
Co powstało? Christianitas, czyli unia państw wolnych i niezależnych ale jednak z Papiestwem i Cesarstwem po środku!

Izolacjonizm, egoizmy, antagonizmy,.... jakie towarzyszą nacjonalizmowi w mojej ocenie są absolutnie szkodliwe (również dla samego Państwa w którym występują).

Nacjonalizm jaki rozumie się dziś przez to pojęcie, byłby zupełnie niezrozumiały w czasach monarchii.
Potrzebny stał się dopiero wtedy kiedy wygoniono/zabito Królów.
Jedyny zwornik (często bardzo różnych narodów żyjących w jednym państwie) znikał i pojawiały się państwa, w których funkcjonowało wiele narodów, często zantagonizowanych bardzo.
Cała masa wojen, pogromów ostatnich 200 lat wzięło się właśnie stąd, że narody przechodziły ten proces "samookreślania".
My jesteśmy Ukraińcy, nie Polacy; zatem Polacy to nie my, to obcy; zatem dlaczego Polacy żyją w naszej Ukrainie, może po prostu ją okupują; zatem trzeba ich wygonić; nie chcą się dać wygonić, to zrobimy to inaczej,.....

Co do lewicowych korzeni nacjonalizmu już tu napisano kilkukrotnie, więc zostawmy ten wątek, nie ma tutaj żadnych wątpliwości.

Nacjonalizm jaki rozumie się dziś przez to pojęcie, byłby zupełnie niezrozumiały w czasach monarchii.
Potrzebny stał się dopiero wtedy kiedy wygoniono/zabito Królów.

Niedawno czytałem ciekawą pracę na temat przedrewolucyjnej Francji. Jak się przeanalizuje ówczensą prasę, pamflety polityczne, całą brukową literaturę, to zadziwiające jest, że sam termin "l’amour de la Patrie", "miłość ojczyzny", jest praktycznie nieobecny w pismach przedrewolucyjnych. Dopiero w okolicach 1788-9 pojawia się ten termin ze zwiększoną częstotliwoscią, a już w czasie samej rewolucji wszyscy masowo wycierają sobie gębę słowem "patrie".

Staram się z Panem rozmawiać ale okazuje się to kopaniem z koniem.
Dyskutujesz Pan ze sobą i obalasz własne tezy, albo nie rozumiesz co się do Ciebie pisze albo udajesz, że nie rozumiesz.

Zostawiam ten wątek dla kultu JPII, tak jak poprzednicy odpadam nie widząc sensu dalszego pisania do ściany.