Teologia sutanny

Kodeks Prawa Kanonicznego.
Kan.  284.
Duchowni powinni nosić odpowiedni strój kościelny, według przepisów wydanych przez Konferencję Episkopatu a także zwyczajów miejscowych, zgodnych z przepisami prawa.

e. Strój duchowny
Art. 97. Strojem dla duchownego jest sutanna lub tzw. strój krótki.
Art. 98. Sutanna obowiązuje przy wszystkich czynnościach liturgicznych, w kancelarii, na katechezie, podczas wszelkich uroczystości religijnych i w czasie występowania w charakterze urzędowym.
Art. 99. Strój krótki, składający się z ciemnego garnituru i koloratki, może być używany poza wypadkami wymienionymi w art. 98.
Art. 100. Duchowni mogą używać stroju świeckiego w takich okolicznościach, jak uciążliwa praca, podróż, pobyt w miejscowościach turystycznych i wczasowych, a także w innych wyjątkowych sytuacjach.

http://archidiecezja.lodz.pl/czytelni/synod/ksiega2.html

A ileż to Jan Paweł II mówił o stroju duchownym, tylko kto tego słuchał i się do tego stosował, np. to z 1982 roku:

List Ojca Świętego Jana Pawła II do Kardynała Ugo Poletti w sprawie stroju duchownego 08 września 1982 r.

Do czcigodnego Brata naszego Kardynała Ugo Poletti, Wikariusza Generalnego Diecezji Rzymskiej„

Troska o umiłowaną Diecezję Rzymską kładzie mi na sercu liczne problemy spośród których godny rozważenia, ze względu na wynikające zeń konsekwencje pastoralne, jest problem związany z zachowaniem przepisów odnoszących się do stroju duchownego. Wielokrotnie podczas spotkań z kapłanami mówiłem. co na ten temat myślę, podkreślając wartość i znaczenie owego odróżniającego znaku, nie tylko dlatego, że przyczynia się on do godności kapłana w jego czynnościach zewnętrznych czy podczas wykonywania posługi kapłańskiej, lecz nade wszystko dlatego, że uwidacznia on w łonie Wspólnoty kościelnej publiczne świadectwo kapłańskiej tożsamości i szczególnej przynależności do Boga, które ma obowiązek dawać każdy kapłan. Ponieważ zaś znak ten wyraża konkretnie fakt, że „nie jesteśmy ze świata" (por. J 17. 14), w modlitwie ułożonej na tegoroczny Wielki Czwartek, nawiązując do stroju duchownego prosiłem Boga: „Spraw, abyśmy Ducha Twego nie zasmucali... tym, co ujawnia się jako chęć ukrycia swego kapłaństwa przed ludźmi, a zatem unikaniem jego oznak zewnętrznych”.

Posłani przez Chrystusa, aby głosić Ewangelię, mamy do przekazania orędzie, które się wyraża zarówno w Sowach, jak i w znakach zewnętrznych, zwłaszcza w dzisiejszym świecie, który jest tak wrażliwy na jeżyk obrazów. Strój kapłański, jak również zakonny, posiada szczególne znaczenie dla kapłana diecezjalnego, ma on gównie charakter znaku, który odróżnia go od środowiska świeckiego, w którym żyje; w przypadku zakonnika i zakonnicy wyraża on również charakter konsekracji i ukazuje w oczywisty sposób eschatologiczny cel życia zakonnego. Tak więc strój służy celom ewangelizacji i skłania do zastanowienia się nad rzeczywistością, którą reprezentujemy w świecie oraz nad głoszonym przez nas prymatem wartości duchowych w egzystencji człowieka. Dzięki temu znakowi inni mogą łatwiej dotrzeć do tajemnicy, której jesteśmy nosicielami, do Tego, do którego przynależymy i którego całym naszym jestestwem chcemy przepowiadać.

Nie są mi nieznane uzasadnienia natury historycznej, środowiskowej, psychologicznej i społecznej, które mogą przemawiać przeciwko temu zaleceniu. Mógłbym jednakże powiedzieć, że istnieją uzasadnienia tej samej natury przemawiające na jego korzyść. Nade wszystko jednak muszę podkreślić, że przeciwne mu racje czy preteksty; w rzeczowej i spokojnej konfrontacji z poczuciem religijnym i oczekiwaniami większości Ludu Bożego oraz pozytywnym owocem odważnego świadectwa, którego wyrazem jest również strój, okazują się być o wiele bardziej natury czysto ludzkiej aniżeli eklezjologicznej. We współczesnym zeświecczonym mieście, gdzie zmysł sacrum jest tak zastraszająco osłabiony, ludziom potrzeba tych przypomnień Boga, których nie można pominąć bez pewnego zubożenia naszego kapłańskiego posługiwania.

Na mocy tych uwag, jako Biskup Rzymu czuję się w obowiązku zwrócić się do Waszej Eminencji, który z bliska uczestniczy w moich troskach i staraniach w zarządzaniu moją diecezja, ażeby, w porozumieniu z Kongregacjami Duchowieństwa, Zakonników i Instytutów Świeckich oraz Wychowania Katolickiego zechciał rozważyć stosowne inicjatywy, które zachęcą do używania stroju kapłańskiego i zakonnego, wydając w związki z tym konieczne polecenia i troszcząc się o stosowanie się do nich”.

Strona 23 jest ten list tu:

https://dbc.wroc.pl/Content/70369/WWK_1983_4-6.pdf

Pisze wciąż książkę o grzechach głównych polskiego Kościoła. Teraz pisze rozdział o braku miłości do Boga i oto prezent Opatrzności przez ręce Pani Ewy D., która w mailu przesłała mi właśnie listy wszystkie św Maksymiliana Marii Kolbe. Pół dnia je czytam i wynotowuję ważne myśli.

Zadzwonił do mnie ktoś i udzielił mi następującej informacji. Biskupi polscy przed wyjazdem do Watykanu dostali (każdy do ręki) instrukcje z Nuncjatury Apostolskiej w Polsce. Jeden z punktów tej instrukcji mówi, że gdy będą w Watykanie i będą się po nim przemieszczać, odwiedzać poszczególne dykasterie nie wolno im być sutannach. Mają być, bezwzględnie, w garniturach.

Ta historia zaczęła się już kilka lat temu. Bergoglio miał odwiedzić jedną z diecezji. Do tej diecezji przyszła instrukcja, że kapłani, z którymi się spotka nie mogą być w sutannach. Na przyjazd Bergolio zebrali się wszyscy kapłani w sutannach. Bergoglio wszedł do sali zobaczył tych kapłanów i natychmiast opuścił sale . Spotkanie się nie odbyło.

https://kukonfederacjibarskiej.wordpress.com/2021/10/18/biskupi-polscy-dostali-nakaz-chodzenia-w-garniturach/?fbclid=IwAR07z5ThZ8KfgNYsfilPweBx4ndsmsNk7vKSeQzj7f5GF8L4lGDhqCOF-Rc

Polscy biskupi w garniturach podczas ad limina

https://youtu.be/4wJ3oeE3nkI
Wszystko się zgadza, 100% info. A tak na przyszłość to Franciszek ma tyle na sumieniu, że nie trzeba wymyślać jakiś bzdur by go krytykować.

Owszem pan Krajski mógł coś przeinaczyć, źle zinterpretować  lub dokonać manipulacji.....


Natomiast taki strój poza Liturgią nosili księża do czasów Piusa IX
https://twitter.com/iktp_pl/status/1420333161091936259

Nie dajmy się zwieść fałszywemu tradycjonalizmowi! Wiadomo, że prawdziwie tradycyjny, rzymski ksiądz chodzi na krótko, a nie wałęsa się wszędzie w sutannie, jak to sobie wymyślił Pan Pius IX. Do tego oczywiście ferraioletto i trójrożny kapelusz (nie ten modernistyczny okrągły)Upside-down face

https://twitter.com/iktp_pl/status/1420167078737285122

January in Michigan has been just enough cold to ice skate! Happy 2022 everyone!

Łyżew ciąg dalszy

https://twitter.com/Sachinettiyil/status/1487970981696077825

Łyżew ciąg dalszy

Moja parafia, ICRSS Detroit
A wyżej dominikanki z Ann Arbor, po sąsiedzku. Zima w Michigan w tym roku wyjątkowo udana.

Ksiądz jedzie na desce
https://www.facebook.com/icksp/videos/2914121025540418/ 

To najlepiej wyglądająca i chyba najwygodniejsza wersja sutanny katolickiej jaką do tej pory widziałem, przypomina grecki podriasnik, główny mankamentem jest moim zadaniem stójka która w niewystarczającym stopniu eksponuje koloratkę:



https://www.holyart.pl/akcesoria-liturgiczne/paramenty-szaty-liturgiczne-bielizna-kielichowa-nakrycia/alby/alba-sutanna-zamek-ukryty?gclid=CjwKCAjw_b6WBhAQEiwAp4HyIEFAQ9gi9Xnpggf-QEx3Yga2U26EjbPDCOlieGSavB2EE34nv7DwzBoCMp8QAvD_BwE
Bardzo podoba mi się również poniższa, protestancka wariacja typowej sutanny rzymskiej, sprzedawca zapewnia o "regulaminowej" liczbie guzików (tj. 33):

Abbé Franciszek Liszt OFS, Kanonik Honorowy kapituły katedralnej w Albano.

Liszt po przedwczesnej śmierci swoich dzieci przeszedł nawrócenie i zaczął żyć w gruncie rzeczy jak zakonnik. Nie sposób znaleźć zdjęcia z ostatnich lat jego życia na którym nie byłby ubrany w strój duchowny.

I kazał zwracać się do siebie monsieur l'abbé. Był stałym akolitą.