LINGUA LATINA omnibus.

Być może mam więcéj do powiedzenia, ale ograniczę się (przynajmniéj na razie) do wykładu swoich twiérdzéń:

I Papież ma prawo (w celach porządkowych) do wyboru języka, który jest faktem (przynajmniéj historycznym).
II Papież nié ma żadnégo prawa do ingerencji w jakikolwiek język, na żadnym poziomie. A biorąc pod uwagę rzeczywistość, twiérdzenié przeciwné ma tylko niewiele więcéj sensu, niż przypisywanié papieżowi władzy nad pogodą.

Ponadto:
III Papież, jak i inni przełożeni świeccy i duchowni, może prawem kaduka tworzyć fakty językowe, albo przynajmniéj się starać. Dwa przykłady, z dziedzin grammatyki i phonetyki:
a) papież może usunąć z łaciny kościelnéj rzadką końcówkę czasu przeszłégo -ere, usuwając z sekwencji wielkanocnéj słowa "mors et vita duello conflixere mirando";
b) papież może narzucać wymowę włoską łaciny, nie kreując na kardynałów biskupów używających innéj wymowy i kreując wielu włoskich szowinistów.

Podsumowując, moje stanowisko: non est Papa supra grammaticos.

Warto listę rozwinąć i powiedzieć papieżowi.

Pragnę zauważyć, że papież jednak wpływ na interpretację pogody, bo to on ustalił kiedy zaczyna się niedziela, chociaż niektórzy nie zaczęli świętować jeszcze soboty. Papież ustalana nam kalendarz itd.
Przykłady z Pisma:

Pan Jezus zmienia nazwy: Jana 1:42

Władza apostołów nad pogodą: Łk 9:54

Co do łaciny, jeżeli chodzi o liturgię, to używa się w niej łaciny kościelnej, oficjalnego języka Watykanu, są specjalne komisje, które zajmują się tym językiem, dostosowują go do współczesności, np. wymyślając nowe słowa użyte w bankomatach etc. Myślę, że papież jako władca absolutny ma prawo, a nawet ta komisja, uznać, która wymowa łacina kościelnej jest poprawa i narzuć ją w liturgii.

Papież oczywiście nie ma wpływu na język łaciński w ogólności, tak jak na każdy inny język. Jako głowa Kościoła może jednak mieć wpływ na język liturgii i urzędowy język państwa, nad którym sprawuje władzę.  W Polsce jest podobnie. 

proszę sobie wyobrazić NOM w takiej wersji j. polskiego: https://www.youtube.com/watch?v=cSK1hsYhDQs czy w innych dialektach... rozumiem, że nikt nie ma prawa nakazać odprawiania w powszechnej wersji, bo: i tutaj historia rozwoju języka... 

Nie podejmuję dalszéj dyskussji z panem sm; wystarczy, że jasno wyłożyłem swoje zdanié. Niniejszy wpis jest bez związku z poprzednimi.

Ażeby ożywić hoc forum i mówić o rzeczach dobrych, postanowiłem wkleić dziś jedén wybrany cytat z Thomaszowéj Kateny. To tak dla zbudowania, a nie dla dyjabolicznych ("zarzucicielskich") sporów.

Łk VI 38: date, et dabitur vobis: mensuram bonam, confertam, coagitatam, supereffluentem dabunt in sinum vestrum; eadem quippe mensura, qua mensi fueritis, remetietur vobis
(za: http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-lucam_lt.html#6 )

Theophylactus. Interrogabit autem fortassis aliquis subtilius: si enim supereffluenter redditur, quo modo eadem est mensura? Ad quod dicimus, quod non dixit: in tanta mensura remetietur vobis, sed in eadem. Qui enim benefecit, bene fiet ei: quod est remetiri eadem mensura. Sed supereffluentem mensuram dicit, quia millies benefiet ei: sic et in iudicando: qui enim iudicat et deinde iudicatur, accipit eamdem mensuram; secundum vero quod ad plus diiudicabitur, quia sibi similem iudicavit, secundum hoc supereffluens est mensura.
(za: http://www.corpusthomisticum.org/clc04.html )

W nawiązaniu do dzisiejszéj Ewangelii, a poniekąd i ubiegłotygodniowéj:

Łk XXI 25a: Et erunt signa in sole et luna et stellis
Mt XXIV 29: Statim autem post tribulationem dierum illorum, sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellae cadent de caelo, et virtutes caelorum commovebuntur.
(za: http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_novum-testamentum_lt.html )

Chrysostomus. Sicut enim in hoc saeculo luna et sidera mox obfuscantur orto sole; sic in gloriosa Christi apparitione sol obtenebrescet, et luna non dabit proprium iubar, et stellae cadent de caelo, priore spoliatae amictu, ut potioris lucis amictu potiantur.
Albo inaczéj:
Augustinus. Sed ne dominus, propinquante secundo adventu suo, ea pro magno praedixisse videatur quae huic mundo etiam ante primum eius adventum fieri consueverant, et rideamur ab eis qui plura in historia gentium et maiora legerunt, haec quae dicta sunt, melius in Ecclesia existimo intelligi. Ecclesia enim est sol, et luna, et stellae, cui dictum est: pulchra ut luna, electa ut sol; quae tunc non apparebit, persecutoribus ultra modum saevientibus.
(za: http://www.corpusthomisticum.org/clc19.html )

Może Państwo przegapili, to polecam uwadze - jedna z popularniejszych (zasięgowo) rozmów z tego roku:

https://ekai.pl/lacina-wiecznie-zywa/

Ciekawy artykuł, dzięki za wstawienie linku.

To przykre, że te wspomniane 5 milionów tomów pozostaje w dużej mierze poza zasięgiem naszych radarów, bo zatraciliśmy znajomość łaciny.

To jest katastrofa bez precedensu, jeśli o tym pomyśleć: cywilizacja odcięła się od spuścizny swoich przodków, bo "zapomniała" ich języka.

W dodatku stało się to dość nagle: np. jak się przyjrzeć historii matematyki, to w XVIII w. łacina ciągle miała się dobrze, Euler pisał o mostach królewieckich po łacinie, a Gauss napisał swoją pracę doktorską po łacinie jeszcze w 1799 r. A potem przyszedł wiek XIX i łacina popadła w niełaskę: Laplace napisał swoją Mécanique Céleste już po francusku.

Dzisiaj mamy smutną sytuację, że matematycy w ogromnej większości nie mogą czytać prac Leibnitza, Bernoullich, Gaussa czy Eulera w oryginale, choć to przecież "ojcowie" współczesnej matematyki. A pomniejszych autorów z tych czasów nie mogą czytać wcale, bo w większości nikt ich nie przetłumaczył (i pewnie nie przetłumaczy - nawet na wujka googla nie ma tu chyba co liczyć).

Oczywiście o matematyce mówię tylko dlatego, że to dziedzina bliska mojemu sercu  - w innych dyscyplinach jest podobnie. W przypadku dzieł religijnych i teologicznych sytuacja jest jeszcze smutniejsza...

Dlatego: disce, puer, Latine!

Przyjdzie kiedyś nowy Champollion i rozszyfruje ten zapomniany język 
Ciekawa jest historia zapominania, np hieroglifow. To nie stalo sie nagle w wyniku wybuchu; tylko powoli, można powiedzieć "organicznie". Tak jak z reformacją.
Teraz również zalinkowany na fk profesor ostrzega przed uzielonoswiątkowieniem Kosciola. Wola na puszczy a zielonoswiatkowe imprezy trwają sobie w kurialnych palacach w najlepsze.
W Egipcie zdobiono sciany hieroglifami...ale nie rozumiano juz ich znaczenia. Tak jak wierni w kosciolach slyszą "Kyrie Eleison" ale nie wiedzą co to znaczy i guzik ich to interesuje.

Mt XI
2 Ioannes autem, cum audisset in vinculis opera Christi, mittens per discipulos suos
3 ait illi: “ Tu es qui venturus es, an alium exspectamus? ”.

Chrysostomus in Matth. Donec igitur Ioannes erat cum ipsis, suadebat eis continue de Christo: quia autem iam erat obiturus, amplius studium facit. Etenim formidabat, ne relinquat in discipulis suis perniciosi dogmatis conditionem, et maneant abiecti a Christo, cui et a principio omnes suos afferre studuit. Si autem dixisset eis: abite ad ipsum, quia melior me est, non utique persuasisset, sed aestimaretur humilia de se sentiens hoc dicere; et sic magis essent ei affixi. Quid igitur facit? Expectat ab eis audire quod Christus miracula facit. Neque omnes misit; sed duos quosdam, quos noverat fortassis aliis persuasibiliores existentes, ut insuspicabilis interrogatio fieret, et ex rebus ipsis discerent distantiam inter eum et Iesum.

4 Et respondens Iesus ait illis: “ Euntes renuntiate Ioanni, quae auditis et videtis:
5 caeci vident et claudi ambulant, leprosi mundantur et surdi audiunt et mortui resurgunt et pauperes evangelizantur;

Chrysostomus in Matth. Idem Christus autem mentem noscens Ioannis, non dixit: quoniam ego sum, quia per hoc rursus obsisteret audientibus: excogitassent enim, etsi non dixissent, quod Iudaei ad ipsum dixerunt: tu de teipso testimonium perhibes. Et propter hoc a miraculis fecit eos discere, insuspicabilem doctrinam faciens et manifestiorem. Testimonium enim quod est a rebus, credibilius est testimonio quod est a verbis. Unde confestim curavit caecos et claudos et alios multos, non ut doceret Ioannem scientem, sed hos qui dubitabant: et ideo sequitur et respondens Iesus ait illis: euntes renuntiate Ioanni quae audistis et vidistis. Caeci vident, claudi ambulant, leprosi mundantur, surdi audiunt mortui resurgunt, pauperes evangelizantur.

Za:
http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-matthaeum_lt.html#11
http://www.corpusthomisticum.org/cmt11.html

Jestem w posiadaniu;   III i IV tomu; 

R.P. Matthiae Fabri (e societate Jesu) CONCIONES IN EVANGELIA et festa totius anni (cui accedunt ejusdem auctoris Conciones funebres et nuptiales.

Augustae Taurinorum Typographia Pontifocia.  1898.   (1898!!!)

(Interesuje kogoś? Na priva).

+
Czy ktos mógłby mi pomóc przetłumaczyć na łacinę taki tekst:

"Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Św. Jana Pawła II"

nie wiem jakie słowa użyć do "absolwenci"

Alumni Universitatis Catholicae Lublinensis Ioannis Pauli II.

J I 21 Et interrogaverunt eum: “Quid ergo? Elias es tu?”. Et dicit: “Non sum”. “Propheta es tu?”. Et respondit: “Non”.

(za: http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-ioannem_lt.html )

Kontext: Mt XI
13 Omnes enim Prophetae et Lex usque ad Ioannem prophetaverunt;
14 et si vultis recipere, ipse est Elias, qui venturus est.

(za: http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-matthaeum_lt.html )

Gregorius in Evang. Ex his verbis nobis quaestio valde implexa generatur. Alio quippe in loco inquisitus a discipulis dominus de Eliae adventu, respondit: si vultis scire, Ioannes ipse est Elias.
Gregorius in Evang. Sed si subtiliter veritas ipsa requiratur, hoc quidem quod inter se contrarium sonat, quomodo contrarium non sit invenitur. Ad Zachariam namque de Ioanne Angelus dixit: ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Eliae, quia scilicet sicut Elias secundum domini adventum praeveniet, ita Ioannes praevenit primum; sicut ille praecursor venturus est iudicis, ita iste praecursor factus est redemptoris. Ioannes igitur in spiritu Elias erat, in persona Elias non erat. Quod autem dominus fatetur de spiritu, hoc Ioannes denegat de persona: quia et iustum sic erat ut discipulis dominus spiritalem de Ioanne sententiam diceret, et Ioannes turbis carnalibus non de suo spiritu, sed de corpore responderet.

(za: http://www.corpusthomisticum.org/cjo01.html )

Łk III
1 Anno autem quinto decimo imperii Tiberii Caesaris, procurante Pontio Pilato Iudaeam, tetrarcha autem Galilaeae Herode, Philippo autem fratre eius tetrarcha Ituraeae et Trachonitidis regionis, et Lysania Abilinae tetrarcha,
2 sub principe sacerdotum Anna et Caipha, factum est verbum Dei super Ioannem Zachariae filium in deserto.
(Za: http://www.vatican.va/archive/bible/nova_vulgata/documents/nova-vulgata_nt_evang-lucam_lt.html#3 )

Gregorius. Quia enim Iudaea erat pro culpa perfidiae dispergenda, in Iudaeae regno per partem et partem plurimi principabantur, secundum illud: omne regnum in seipsum divisum desolabitur.
(kontext: Mt XII 25, Mk III 24)
Beda. (...) Herodes autem et Philippus et Lysanias filii sunt Herodis illius sub quo dominus natus est, inter quos et ipse Herodes Archelaus frater eorum decem annis regnavit, qui a Iudaeis apud Augustum criminatus, apud Viennam exilio periit. (...)
Gregorius. Et quia Ioannes illum praedicavit qui simul rex et sacerdos existeret; Lucas Evangelista praedicationis eius tempora non solum per regnum, sed etiam per sacerdotium designavit; unde subditur sub principibus sacerdotum Anna et Caipha.
(za: http://www.corpusthomisticum.org/clc03.html )


Dopisek z 28 XII: Vienna to raczéj francuzkié Vienne, niż — jak początkowo myślałem — Wiedeń.

Z potrzeby chwili Łukaszowa Ewangelja o Łazarzu.

Łk XVI

22 Factum est autem ut moreretur pauper et portaretur ab angelis in sinum Abrahae; mortuus est autem et dives et sepultus est.
23 Et in inferno elevans oculos suos, cum esset in tormentis, videbat Abraham a longe et Lazarum in sinu eius.

Augustinus de Orig. An. Quod autem Abrahae sinum existimas esse corporeum, vereor ne in re tanta ioculariter, non serio agere credaris. Neque enim usque adeo deciperis, ut arbitreris corporeum sinum hominis unius ferre tot animas; immo, ut secundum te loquar, tot corpora quot illuc Angeli, sicut Lazarum, perferunt: nisi opineris fortasse illam unam animam solam ad eumdem sinum pervenire meruisse. Si errare pueriliter non vis, sinum Abrahae intellige remotam sedem quietis atque secretam, ubi est Abraham; et ideo Abrahae dictam, non quod ipsius tantum sit, sed quod ipse multarum gentium pater sit, qui ad imitandum fidei principatum praepositus est.

Basilius. Est autem Infernus quidam locus communis in intimo terrae, obumbratus undique, et opacus, cuius est quoddam orificium in profundum tendens, per quod patet descensus animabus ad mala damnatis.
Chrysostomus. Vel sicut regum carceres extra manent, sic et extra mundum foris alicubi est Infernus, unde et exteriores tenebrae dictae sunt.
Theophylactus. Quidam vero dicunt Infernum esse transitum ab apparenti ad disparens, et deformitatem animae: quamdiu enim anima peccatoris in corpore est, apparet per proprias operationes; ut autem evolat de corpore, fit deformis.

(za: http://www.corpusthomisticum.org/clc14.html )

Na niedzielę w oktawie Narodzenia Pańskiégo.

Łk II 34 Et benedixit illis Simeon et dixit ad Mariam matrem eius: “ Ecce positus est hic in ruinam et resurrectionem multorum in Israel et in signum, cui contradicetur

Graecus. Laudibus autem divinis exhibitis, vertit se Simeon ad benedictionem adducentium puerum; unde sequitur et benedixit illis Simeon. Benedictione igitur utrumque donat; occultorum vero praesagia dirigit tantum ad matrem; quatenus per communem benedictionem non privetur Ioseph similitudine patris; per ea vero quae dicit matri seorsum a Ioseph, veram praedicet genitricem;
unde sequitur et dixit ad matrem eius: ecce positus est hic in ruinam et in resurrectionem multorum in Israel.
Chrysostomus. Sicut enim lux, etsi oculos debiles turbet, lux est; hoc modo salvator perseverat, etsi corruant plurimi; neque enim est eius officium destructio, sed eorum vesaniae. Quamobrem non solum ex salute bonorum, sed etiam ex malorum dissipatione virtus eius ostenditur; nam sol quoniam multum radiat, propterea visus debiles praecipue perturbat.
Chrysostomus. Resurrectio quidem est conversatio nova: cum enim lascivus castus efficitur, avarus misericors, atrox mansuescit, resurrectio celebratur, mortuo quidem peccato, resurgente vero iustitia.

(za: http://www.corpusthomisticum.org/clc012.html )