Tradycyjni Anglikanie powrócili do Kościoła!

Kościoł angielski , galikański, iro-szkocki były to najbardziej niezależne kościoły na zachodzie i trzeba przyznać że anglikanizm mógł się tam tak dobrze rozwinąć dzięki tej tradycji niezależności. Często patrzy się na Kościół przed-trydencki oczyma Trydentu i dlatego można wypisywać takie rzeczy jak w tym artykule.
Wiele liturgii wschodnich wykrystalizowało się po schizmie. Ruch anglo-katolicki jednak przy reformach wewnętrznych korzystał z dziedzictwa przed-reformacyjnego i wydaje się że to ma na myśli Ojciec Święty pisząc o anglikańskiej tradycji - czyli nie od reformacji ale od czasów głębokiego średniowiecza.

Drogi Panie Marcinie, przykro mi ale muszę się z tą jakże co prawda obiecująca tezą nie zgodzić. Rzecz dotyczy bowiem jednoznacznie nie tylko okresu "po reformacyjnego" , ale konkretnych środowisk anglikańskich na gruncie tegoż wyrosłych. Tych środowisk, których zarówno liturgię jak i Święcenia zdecydowanie uznał za nieważne, niebyłe i w ogóle żadne w swej bulli "Apostolicae curae" Papież Leon XIII co było nieomylnym orzeczeniem rozstrzygającym tą kwestę.
Jakkolwiek chciałoby się odnaleźć szlachetne pobudki Papieża Benedykta XVI, to trudno odnosić jego "Angicanorum caetibus" do społeczności czy tez dziedzictwa przed reformacyjnego, to bowiem wszak jest już dziedzictwem Kościoła Katolickiego od początku. W ostatnim zaś dokumencie Benedykta XVI mamy wyraźnie określonych "adresatów" przesłania, zaś ich "duchowe dziedzictwo oraz bogactwo liturgiczne" ( choć z całą pewnością "bardziej tradycyjne" od NOM ) nie ma nic wspólnego z katolickim ( patrz" Apostolicae curae" Leona XIII ). "Common Book Prier"  ( ryt herezjarchy Cranmena - skażony zresztą kalwinizmem )został wszak zdecydowanie odrzucony i nic nie sprawia by miało być inaczej.


 Praxis Kościoła w tym względzie ( nawróconych byłych anglikanów ) zawsze wymagał ( tj do 1958 roku a nawet trochę dalej  - czyli czasu , w którym  konwersji było bardzo wiele) by dokonywali oni autentycznej konwersji, wyznania Katolickiej Wiary oraz całkowitego ( w przypadku dopuszczenia do Kapłaństwa ) wyświęcenia do Kapłaństwa. JP II zmienił ową praxis na święcenia "sub conditione" co zważywszy na stosowane w czasach jego pontyfikatu ryty "pawłowe" 1968 może być z ludzkiego punktu widzenia kwestią całkowicie zrozumiałą....ale co nie ma nic wspólnego z praxis Kościoła Katolickiego kierujących się nieomylnym Magisterium.  Tak więc niestety nie da się tu wyprowadzić analogii zarówno do "Kościołów Wschodnich" pozostających po 1054 roku w schiźmie i ich w tym względzie sytuacji jak też tym bardziej katolików angielskich z okresu  "przed reformacyjnego" , Ci bowiem ponieśli najczęściej śmierć męczeńską lub wielopokoleniowe szykany z rąk jakby na to nie patrzeć tychże właśnie "tradycyjnych anglikanów"...

Czy są anglikanie wyświęceni przez starokatolików? Czy ryt święceń sk jest ważny czy też nie?
Kolejna sprawa, sprawa BoCP jest źle rozpatrywana bo tu nie powinno chodzić czy jest to dzieło heretyka ale czy jest heretyckie a jeśli jest jakie nauki tam zawarte są błędne.

Święcenia sub conditione są jak najbardziej zrozumiałe z uwagi na to że już w XIX wieku a w XX na większą skale święcono anglikanów przez różne starokatolickie wspólnoty.

Co do schizmy, to prosze zauważyć że nauka iż prawosławnych nie trzeba chrzcić przy ich konwersji na katolicyzm też nie była taka jednoznaczna a w świetle ewolucji tej praktyki można mówić o rozmywaniu zasad wiary. Z czasem jak przy uniach szeregowy wierny nic nie wiedział że jest katolikiem a nie prawosławnym zwyczajnie decyzję o jego wyznaniu podejmował władyka. A jako że wiara może być aktem personalnym zachodzi pytanie o zasadność masowych konwersji gdzie wierni są jedynie masą niepoliczonych "owieczek".

Kiedy apostołowie dyskutowali jak przyjmować pogan do Kościoła były dwie drogi - skrajna która głosiła przejście przez judaizm, przyjęcie prawa oraz droga lżejsza - powstrzymanie się od cudzołóstwa, krwi itd. Nie mi tłumaczyć Pismo ale to pokazuje że cel jakim jest zbawienie jest czymś większym niż jednostkowe wyobrażenie o wierze. Zdaje mi się że Ojciec Święty rozumie ten problem i niby słowami apostoła mówi

Dz 15:28 Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne.

Amin

"Common Book Prier" 

raczej "Book of Common Prayer"

jeszcze jedno, u angikanów przy święceniach nie  bylo tradiotio instrumentorum, tzn. dotkniece "instrumentu", np. przy prezbiteracie pateny z chlebem i kielicha z winem i woda. Czy uznanie nieważności święceń przez Leona XIII nie dotykało problemu "TI" jeśli tak, to co z konstytucją apostolską Piusa XII "Sacramentum ordinis" ? Od tej konstytucji forma sakramentu swiecen jest wlozenie rak i odpowiednia modlitwa.
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pius_xii/konstytucje/sacramentum_ordinis_30111947.html

jeszcze jedno, u angikanów przy święceniach nie  bylo tradiotio instrumentorum, tzn. dotkniece "instrumentu", np. przy prezbiteracie pateny z chlebem i kielicha z winem i woda. Czy uznanie nieważności święceń przez Leona XIII nie dotykało problemu "TI" jeśli tak, to co z konstytucją apostolską Piusa XII "Sacramentum ordinis" ? Od tej konstytucji forma sakramentu swiecen jest wlozenie rak i odpowiednia modlitwa.
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pius_xii/konstytucje/sacramentum_ordinis_30111947.html

Traditio instrumentorum "Apostolicae curae" nie dotykała. Przyczyną nieważności owych "święceń" była głównie forma oraz intencja ich wprowadzenia, a także to iż "nie wyrażały już tego co miały wyrażać i nie oznaczały już tego co miały oznaczać", nigdy nie kwestionowano święceń Greków, którzy nie mieli tej tradycji. Podobnie rzecz ma się z Chrztem prawosławnych, mimo dyskusji w tej sprawie swego czasu. Z tego co mi wiadomo to raczej Porawosławie wymagało powtórzenia Chrztu Św. od katolików przechodzących na tą schizmę.Zresztą tak szczerze to wątpię ( choć nie mam wiedzy ) by Prawosławie uznawało święcenia anglikanów za ważne...
Dla nas katolików zaś ważne jest rozstrzygnięcie Leona XIII w tej sprawie. Co zaś do Konstytucji Apostolskiej "Sacramentum ordinis" Papieża Piusa XII to jak wiemy rozstrzygała ona definitywnie co jest materią i formą Święceń dla Kościoła Świętego  po wszystkie czasy. "Dekret dla Ormian" bowiem zalecał i wskazywał "TI" jako materię nie mając intencji negowania święceń Greków ( bez "TI" ) i nie rozstrzygając tegoż w tym sensie w jakim uczynił to Pius XII.
Co zaś do ważności święceń SK to faktycznie niektórzy spośród anglikanów mają takowe i tym można "zaaplikować" sub conditione" , niestety nie zaś wszystkim którzy konwersji podlegają.


Oczywiście że sprawa ta jest b. delikatna zwłaszcza wobec zadeklarowania przejścia "TAC" do Posoborowia, natomiast nie należy zapominać o tym że relatywizacja w tej materii jest b. niebezpieczna, może zatem bardziej zaszkodzić niż pomóc... W świetle Tradycji Katolickiej "Anglicanorum caetibus" niestety nie wygląda dobrze , wyraża bowiem "nową eklezjologię" do niej się odwołuje i opiera się na "LG" i "GS" oraz innych dokumentach SVII szczerze  pomijając Magisterium Nieomylne.

prawosławie i katolickich nieraz nie uznaje święceń (sic!) no bo "poza Kościołem" nie ma sakramentów

a poważnie, to teraz nie przytoczę źródeł ale w XVIII bodajże wieku była sprawa Jakuba Franka gdzie w celu przyciągnięcia żydów do chrześcijaństwa pozwolono im zachować księgę Zohar i inne obyczaje - nie kłócące się z katolicyzmem. Fleksybilność Kościoła przed-watykańskodrugiego też była spora. Dla mnie AC jest wyrazem szczerego pragnienia jedności. Mówiąc językiem luteran - papież nie czepia się 'adiafor'

prawosławie i katolickich nieraz nie uznaje święceń (sic!) no bo "poza Kościołem" nie ma sakramentów

a poważnie, to teraz nie przytoczę źródeł ale w XVIII bodajże wieku była sprawa Jakuba Franka gdzie w celu przyciągnięcia żydów do chrześcijaństwa pozwolono im zachować księgę Zohar i inne obyczaje - nie kłócące się z katolicyzmem. Fleksybilność Kościoła przed-watykańskodrugiego też była spora. Dla mnie AC jest wyrazem szczerego pragnienia jedności. Mówiąc językiem luteran - papież nie czepia się 'adiafor'

Tak tu się z Panem oczywiście Drogi Panie Marcinie zgodzę w 100% ..."mówiąc językiem luteran" 

Fleksybilność Kościoła przed-watykańskodrugiego też była spora. Dla mnie AC jest wyrazem szczerego pragnienia jedności. Mówiąc językiem luteran - papież nie czepia się 'adiafor'

Nikt kto zna historię Kościoła przed Vaticanum II nie pomyśli, że był niefleksybilny Jak dla mnie AC jak na Kościół posoborowy jest dokumentem, ośmielę się rzec, rewolucyjnym.

Anglikańskie kobiety-biskupi w 2014 roku?

Kościół anglikański Anglii za półtora roku, podczas Synodu w Yorku, podejmie decyzję w sprawie możliwości ordynowania kobiet na biskupów – poinformował abp Rowan Williams. Arcybiskup Canterbury wyjaśnił, że odrzucenie przez obradujący obecnie w Londynie Synod Generalny propozycji kompromisowej, która miała zapewnić konserwatystom oddzielne struktury kierowane przez biskupów-mężczyzn nie kończy prac na tą kwestią.
Wypracowaniem norm praktyki w tej dziedzinie ma się zająć Izba Biskupów. Komentując sobotnie głosowanie oraz dyskusję podczas obrad Synodu zwierzchnik Wspólnoty Anglikańskiej zaznaczył, że większość Kościoła Anglii opowiada się za dopuszczeniem kobiet, do biskupstwa. Obecnie stanowią one 28 proc. duchowieństwa anglikańskiego w Anglii.
Jak donosi „The Daily Telegraph” odrzucenie propozycji kompromisowych spowodowało oburzenie tzw. „kręgów konserwatywnych”, które zapowiadają, że co najmniej 200 duchownych anglikańskich skłonnych jest opuścić Kościół Anglii. Dziennik informuje, że w minioną sobotę sprawy możliwości skorzystania z postanowień Konstytucji Apostolskiej, Anglicanorum Coetibus z katolickim biskupem Nottigham, Malcolmem McMahonem omawiała grupa około 70 duchownych anglikańskich.
Kościół Anglii jest jedną z 38 prowincji Wspólnoty Anglikańskiej. W piętnastu z nich istnieje możliwość udzielania sakry biskupiej kobietom, choć faktycznie skorzystano z tego jednie w USA, Kanadzie, Nowej Zelandii i Australii.
 

http://www.deon.pl/religia/kosciol/z-zycia-kosciola/art,2324,anglikanskie-kobiety-biskupi-w-2014-roku.html

Oby tak dalej, z całego serca dopinguje dr. Williams'a - Niech się stanie jasne kto jest z Kim!!! A nie bawi się w "biskupa kościoła".
Teraz tylko trzeba się modlić aby nie zepsuto dopływu (powrotu) środowisk, które mają sensus fidei, bo i w Anglii trudno znaleźć go wśród wielu (choć są wyjątki)  "nowoczesnych katolików".   

Obecnie stanowią one 28 proc. duchowieństwa anglikańskiego w Anglii.

Jawna dyskryminacja!
Komitet Centralny Izby Biskupów powinien demokratycznie przegłosować parytety 50:50.
No, chyba że te "księżynki" są homoseksualne. Wtedy możnaby parytet złagodzić.
 

200 Church of England Priests to Enter Ordinariate

THE CATHOLIC KNIGHT has learned that as many as 200 Anglo-Catholic priests within the Church of England (CofE) are seriously considering entry into the Anglican ordinariate to be created by Pope Benedict XVI. Seventy CofE priests met with a Roman Catholic bishop last Saturday (before the synod vote on Sunday) to discuss this very thing. Now that the CofE synod has voted (on Sunday) to consecrate women bishops, without any provision made for Anglo-Catholic traditionalists, it is sure to have galvanized the 200 already considering conversion, and perhaps bring in a couple hundred more who were straddling the fence.

Źródło: http://catholicknight.blogspot.com/2010/07/200-church-of-england-priests-to-enter.html

Kościół Anglii sam się zabija, a królowa zamiast się wziąć i coś z tym zrobić, to woli tupać nóżką i strzelać foszki na papieża Benedykta

niech tupie! im w wieksze bagno wlezą oficjele, tym wiecej zwyklych wiernych sie zbuntuje i wroca do Kosciola

Czy są anglikanie wyświęceni przez starokatolików? Czy ryt święceń sk jest ważny czy też nie?

anglikańskich pastorów, którzy powracają do jedności z Rzymem i przyjmują święcenia kapłańskie sub conditione, można policzyć na palcach jednej ręki.

Ale sam ryt świeceń SK jest chyba wązny - nie?