Pytania liturgiczne błahe i trywialne (KRR)

Od czterystu pięćdziesięciu lat nic nie dodano do mszy. na tym zasadza się argumentacja trydentyzmu (czyli tradycjonalizmu pierwszego poziomu).

Nie, no św. Józef w kanonie, prefacje... A drugi stopień to będzie "divinoafflatyzm"? 

O widzi pan. po zauważeniu że argumentacja tradycjonalizmu "bo tak było zawsze i wszędzie" jest o kant dupy potłuc zaczyna się orka na polu rozdzielania co jest sensowne i a co bez sensowne.

Z argumentacją jest taki problem, że nie każdy kto jej używa jest w temacie wyrobiony. Można było się spotkać z argumentacją typu "Bo przecież Pan Jezus to ostatnią wieczerzę po łacinie odprawiał", natomiast nierzetelność argumentacji nie dowodzi o niesłuszności sprawy. Orkę należy docenić ale pomylić się też można. Szanując Pana argumenty mimo wszystko nie przekonałem się co do bezzasadności modlitw leonowych - ale to może wynikać z mojej ograniczoności. Kilka lat temu również tak reagowałem na argumenty co do Triduum pre55, a teraz już bardziej wiem o co chodzi. Natomiast - faktycznie musiałbym tutaj sprawdzić wyłączną "polityczność" motywów, jak i (nie)obowiązywalność prawną. Akurat traktowałem to bardziej tak jak Pan Albertus w ostatnim wpisie, a zatem - w oracji po Salve Regina jest podana intencja mogąca wykraczać treścią poza sprawy państwokościelne i wolnościoworosysjkie.

No i pozostaję przy opinii, że zbędne przedłużanie jest fajne , chociaż, oczywiście, nie w każdym miejscu i czasie stosowne.

Kilka lat temu również tak reagowałem na argumenty co Triduum pre55,

W jaki sposób na jakie argumenty?

No i pozostaję przy opinii, że zbędne przedłużanie jest fajne , chociaż, oczywiście, nie w każdym miejscu i czasie stosowne.

Owszem, ale można przedłużać w lepszym stylu.

Argumenty mówiące o "wyższości" Triduum pre55 i o "bugnigizmie" Triduum po55. Dla mnie, dla którego codziennością jest NOM, to nie wiedziałem o co chodzi i jakiś archeologizm mi się to wydawał być. Później trochę bardziej zapoznałem się z tematem.

Przepraszam, w zdaniu był błąd, powinno być "co do Triduum pre55". Przez to zdanie zrobiło się nieczytelne, już poprawiłem.

święto św. Stanisława w kalendarzu liturgicznym przypada 7 maja, a u nas obchodzi się je 8 maja. Dlaczego?

Bo w kalendarzu rzymskim 8 V przypadało święto Objawienia św. Michała Archanioła na Górze Gargano, skasowane w r. 1960.

Czym się różni wspomnienie od komemoracji? Różnicę znam, ale tylko w ujęciu Breviarium monasticum post-Vaticanum Secundum (Cystersi). Czy ante-VII jest podobnie?

Czy jest jakaś stała reguła dopuszczająca wspomnienie lub komemorację przy dniu liturgicznym wyższej klasy? Np. jutro (tzn. już dziś) mamy wsp. Św. Bernardyna ze Sieny przy Wigilii Wniebowstąpienia Pańskiego, zaś jutro wsp. św. Jana Nepomucena się opuszcza.

Ad 2.

111. Wspomnienia dopuszcza się według następujących zasad:
a) w dni liturgiczne 1. klasy oraz w Mszach ze śpiewem niekonwentualnych dopuszcza się tylko jedno wspomnienie uprzywilejowane;
b) w niedziele 2. klasy dopuszcza się tylko jedno wspomnienie, mianowicie święta 2. klasy, opuszcza się jednak to wspomnienie, jeżeli trzeba zrobić wspomnienie uprzywilejowane;
c) w inne dni liturgiczne 2. klasy dopuszcza się tylko jedno wspomnienie, mianowicie: albo jedno uprzywilejowane, albo jedno zwykłe;
d) w dni liturgiczne 3. i 4. klasy dopuszcza się tylko dwa wspomnienia.

http://mszatrydencka.waw.pl/index.php/msza-trydencka/zrubryk/23-rub-ogol

Czym się różni wspomnienie od komemoracji? Różnicę znam, ale tylko w ujęciu Breviarium monasticum post-Vaticanum Secundum (Cystersi). Czy ante-VII jest podobnie?

Proszę nie mieszać 2 systemów walutowych (jak powiedziałby Pan Rysio).

W LG mamy wspomnienie (memoria; jeśli jest to wspomnienie dowolne: memoria ad libitum) i wspomnienie dodatkowe (commemoratio). Memoria to ranga dnia liturgicznego w Kalendarzu; commemoratio to dodatkowa antyfona i modlitwa w Jutrzni i Nieszporach oraz dodatkowe czytanie z responsorium w Godzinie Czytań (kiedy 17–24 XII, w oktawie Narodzenia Pańskiego i w Wielkim Poście chce się uczcić jakiegoś świętego). Memoria dotyczy Mszy i Oficjum; commemoratio tylko Oficjum.

Natomiast w Kodeksie Rubryk z 1960 r. mamy tylko commemorationes, czyli wspomnienia. Jeśli chodzi o rangę dnia liturgicznego to posoborowa „memoria” to (mniej więcej) przedsoborowe „festum III classis” (święto III klasy).
Przedsoborowe commemorationes (wspomnienia) dotyczą nie tylko Oficjum, ale i Mszy. Są to wszelkie dodatkowe modlitwy, umieszczane po modlitwie głównej. One przede wszystkim mogą wynikać z zapisu w Kalendarzu (kiedy stale albo przypadkowo zbiegają się dwa lub trzy obchody liturgiczne), ale we Mszy mogą być również uzależnione od osobistych upodobań celebransa (modlitwa wotywna w dni liturgiczne IV klasy) albo od woli Ordynariusza (modlitwa nakazana).

Bardzo dziękuję Panom za odpowiedzi.

PS Na stronie https://divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl mamy zakładkę Monastic. Wystarczy porównać Oficja na dany dzień. 

Dlaczego przed Mszą pontyfikalną opróżnia się tabernakulum głównego ołtarza, jeśli jest ono obecne? (Pomijam kwestię tradycyjnego braku tabernakulum w głównym ołtarzu w katedrach i wszędzie tam, gdzie była modlitwa chórowa).
Mam na myśli uzasadnienie teologiczne, symboliczne lub historyczne. Spotkałem się bowiem z różnymi opiniami. Z góry dziękuję i przepraszam, jeśli to pytanie w tym wątku już padło - szukałem, ale nie znalazłem nic sensownego.

Pewne tłumaczenie z portalu zenit.org:

Puste tabernakulum w czasie mszy?
(...)
https://www.liturgia.pl/Puste-tabernakulum-w-czasie-mszy/

Nie potrafię powołać się na jakiś dokument, ale tak na zdrowy rozum: mentalność posoborowa zatraciła poczucie niestosowności odwracania się od Kogoś sempiterną.
W czasie liturgii np. bierzmowania lub udzielania sakramentu kapłaństwa, biskup był/jest zwrócony właśnie tą częścią ciała do tabernakulum. Myślę, że dla ludzi mających wiarę w realną Obecność było oczywiste, że lepiej aby w takiej sytuacji tabernakulum było puste.
Z tego samego powodu ambony były budowane tak, aby kaznodzieja nie odwracał się całkiem wcześniej wspomnianym organem do tabernakulum, ale był usytuowany tak na 3/4.

W czasie liturgii np. bierzmowania lub udzielania sakramentu kapłaństwa, biskup był/jest zwrócony właśnie tą częścią ciała do tabernakulum. Myślę, że dla ludzi mających wiarę w realną Obecność było oczywiste, że lepiej aby w takiej sytuacji tabernakulum było puste.

Bzdura.

W kościołach z tabernakulum ołtarzowym (wymysł renesansowy Karola Boromeusza) na czas pontyfikaliów NIE wyjmuje się Sanctissimum.

Przykład:

Proszę zmieniać wielkość wklejanego zdjęcia.

A jak wyglada powyzsza sprawa w liturgii neokatechumenalnej?