Pytania liturgiczne błahe i trywialne (KRR)

L.I.Ch.

Czy na Mszy uroczystej diakon i subdiakon otrzymują komunie w tej części Mszy gdy czyni to kapłan czy wtedy gdy wierni?

Najlepiej się wybrać na taką uroczystą Mszę i samemu zobaczyć

L.I.Ch.

Czy na Mszy uroczystej diakon i subdiakon otrzymują komunie w tej części Mszy gdy czyni to kapłan czy wtedy gdy wierni?

Nie pamiętam, ale pod względem rytualnym i teologicznem jestem zupełnie pewien że wtedy jeśli jest komunia udzielana wiernym.

Podobno istnieją jakieś przywileje dla zgromadzeń misyjnych, np. kadzenie na mszy cichej, msza solenna bez subdiakona, zakładanie wszelkich rodzajów szkaplerza przez członków tych zgromadzeń itp. Czy ktoś wie gdzie można przeczytać te przywileje?

Można szukać w dekretach Św. Kongregacji Obrzędów:
https://archive.org/search.php?query=creator%3A%22Sacra+Congregatio+Sacrorum+Rituum%22

Ale Msza solenna bez subdiakona to chyba młody pomysł, czy nie czasem pod wpływem reform Wielkiego Tygodnia...?

https://youtu.be/oU_s-yrrY7o?t=429
Czy taka praktyka czytania lekcji na Mszy śpiewanej (kapłan z mszału w ciszy, a lektor do ludu w języku narodowym) to jakiś tamtejszy zwyczaj, czy może szerzej spotykana praktyka?

+
Mam pytanie:
W jaki sposób kapłan coram Sanctissimo czyta/śpiewa oracje i wersykuły
1/ np. po litanii
2/ po śpiewie Tantum ergo
klęcząc czy stojąc?

https://youtu.be/oU_s-yrrY7o?t=429
Czy taka praktyka czytania lekcji na Mszy śpiewanej (kapłan z mszału w ciszy, a lektor do ludu w języku narodowym) to jakiś tamtejszy zwyczaj, czy może szerzej spotykana praktyka?

To pewnie na podstawie jednego z tych legendarnych indultów, które Arcybiskup uzyskał podczas pracy misyjnej w Gabonie.

Odgórnie zostało to dopuszczone, o ile mi wiadomo, dopiero w latach 50-tych podczas reformy Wielkiego Tygodnia, lecz tylko dla wielkopiątkowej Pasji.

Wcześniejsza praktyka była inna (cyt. za instrukcją De musica sacra et sacra liturgia z 1958 r.):

16 c) Tam gdzie specjalnym indultem zezwolono, aby w Mszach śpiewanych celebrans, diakon, subdiakon i lektor po odśpiewaniu Epistoły lub Lekcji
oraz Ewangelii według melodii gregoriańskich, mogli wygłosić te teksty także w języku narodowym, winni je głośno i wyraźnie odczytać.
96 e) Tam gdzie Stolica Święta pozwoliła na odczytanie epistoły i ewangelii w języku narodowym po prześpiewaniu tekstu łacińskiego, komentator nie
może tego czynić zamiast celebransa, diakona, subdiakona czy lektora (por. n. 1 6 c).

Kodeks rubryk przewiduje wotywę na 25-lecie lub 50-lecie ślubu wraz z błogosławieństwem z rytuału rzymskiego. Pytanie brzmi: kiedy można odprawić tę wotywę i udzielić błogosławieństwa? Czy musi to być co do dnia rocznica 25-lecia czy 50-lecia ślubu? Czy można to przenieść o kilka dni?

Jeżeli data tej Mszy wotywnej wypada w święto wyższej klasy, czy też w jakąkolwiek niedzielę, modlitwę Mszy wotywnej, która napotkała przeszkodę, dodaje się do modlitwy Mszy z dnia - pod jednym zakończeniem.

Nie czyni się tego jednak, gdy przeszkodę do Mszy wotywnej stanowią następujące dni: Święto Bożego Narodzenia, Niedziela Zmartwychwstania i Niedziela Zesłania Ducha Świętego (1. klasy z oktawą); Triduum Sacrum; Święta Objawienia i Wniebowstąpienia Pańskiego, Przenajświętszej Trójcy, Bożego Ciała, Serca Jezusowego i Chrystusa Króla oraz Dzień Zaduszny. (CR 341, 343c)

Nie, nie o to pytam. Czy można odprawić wotywę z okazji 25-lecia małżeństwa np. cztery dni po rocznicy?

Na ten temat nic w rubrykach nie znalazłem.

Pozostając w tematyce Mszy w rocznicę ślubu, i ja mam pytanie do głów tęższych od mojej Jeśli rocznica (niekoniecznie 25. czy 50.) ślubu wypadnie w sobotę 4. klasy, czy można sprawować wotywę o NMP z dodaniem oracji pro gratiarum actione?

jaki sposób kapłan coram Sanctissimo czyta/śpiewa oracje i wersykuły

Zgodnie z Rytuałem zatwierdzonym dla Polski, tj. Collectio rituum.

Caput 3: Ritus benedictionis eucharisticæ
§ 1. Benedictio solemnis sine ministris sacris

7. Deinde cantantur vel recitantur preces approbatæ. Interim sacerdos genuflexus remanet, ad cantandas vero orationes surgit, nulla præmissa inclinatione. Conclusio huiusmodi orationum brevis esse debet, nisi aliter expresse præscribatur. Omnes cantilenæ inchoantur non a celebrante, sed ab organœdo (Następnie śpiewa się lub odmawia zatwierdzone modlitwy. Tymczasem kapłan dalej klęczy, jednak wstaje, aby odśpiewać modlitwy, bez żadnego wcześniejszego pokłonu. Zakończenie takich modlitw powinno być zawsze krótkie, o ile nie przepisano wyraźnie czegoś innego. Wszystkie śpiewy rozpoczyna nie celebrans, lecz organista).

9. Post hymnum cantatum canitur a cantoribus vel a celebrante: V. Panem de cælo... [...] Deinde surgit sacerdos, nulla facta inclinatione, et, manibus iunctis, ministrantibus interim genuflexis librum vel tabulam sustinentibus, cantat stans orationem (Po odśpiewaniu hymnu śpiewacy albo celebrans śpiewają: V. Dałeś im... [...] Następnie kapłan powstaje, nie czyni żadnego pokłonu i ze złączonymi rękoma, podczas gdy klęczący ministranci podtrzymują księgę albo tabliczkę z tekstem, stojąc, śpiewa modlitwę [...]).

Czy musi to być co do dnia rocznica 25-lecia czy 50-lecia ślubu?

Nie musi być. Kodeks rubryk nie przepisuje, że ma to być Msza w samym dniu rocznicy. Zresztą logika podpowiada, że taką Mszę organizuje się w terminie dogodnym zarówno dla celebransa, jak i jubilatów i ich gości, niekoniecznie w sam dzień rocznicy.

Jeśli rocznica (niekoniecznie 25. czy 50.) ślubu wypadnie w sobotę 4. klasy, czy można sprawować wotywę o NMP z dodaniem oracji pro gratiarum actione?

Można. Jest to dzień 4. klasy, a więc zgodnie z KR 388 można wybrać wotywną Mszę dziękczynną.

Dziękuję bardzo za odpowiedź