Pytania liturgiczne błahe i trywialne (KRR)

Lud niech milczy!   

Czyli Kyrie i "et cum spiritu tuo" to także zło konieczne i nie powinno się odpowiadać?

Edit: zawsze było tak, że była Msza wieczorem. Potem się zmieniło, że jest rankiem, a wieczorem już nie. Potem znów dano możliwość wieczorem. Więc uzasadnienie, że tak było zawsze, z całym szacunkiem, średnio do mnie przemawia.

Bo w gruncie rzeczy Ojcze nasz we Mszy św. od czasów św. Grzegorza Wielkiego jest traktowane jak oracja mszalna, którą kapłan zanosi w imieniu wszystkich wiernych. Tak jak przed oracjami jest Oremus, a po nich lud odpowiada Amen na słowa kapłana Per omnia saecula saeculorum, tak tutaj też jest wstęp, tyle że rozbudowany (Oremus. Praeceptis salutaribus...), a ostatnia prośba (Sed libera nos a malo) jest traktowana jako odpowiedź ludu na Et ne nos inducas in tentationem kapłana. Zresztą tak samo jak w przypadku oracji mszalnych Pater noster jest w liczbie mnogiej, a kapłan odmawia go ze wzniesionymi rękoma.

Wielu moich znajomych zna ten tekst a nawet łaciny nie liznęli, ba - jeden jest niewierzący.

To całkiem tak jak przed Soborem. Na pewno wielu ludzi znało wtedy Pater noster, wielu mogło się nauczyć ze słyszenia np. prefacji o Najśw. Trójcy, wielu znało ostatnią Ewangelię. Tylko wtedy ludziom nie przychodziło do głowy, że skoro umieją to samo co ksiądz, to mogą albo powinni też to robić.

Lud niech milczy!   

Czyli Kyrie i "et cum spiritu tuo" to także zło konieczne i nie powinno się odpowiadać?

Właśnie tak. Lepiej zostawić to chórowi.

Bo w gruncie rzeczy Ojcze nasz we Mszy św. od czasów św. Grzegorza Wielkiego jest traktowane jak oracja mszalna, którą kapłan zanosi w imieniu wszystkich wiernych. Tak jak przed oracjami jest Oremus, a po nich lud odpowiada Amen na słowa kapłana Per omnia saecula saeculorum, tak tutaj też jest wstęp, tyle że rozbudowany (Oremus. Praeceptis salutaribus...), a ostatnia prośba (Sed libera nos a malo) jest traktowana jako odpowiedź ludu na Et ne nos inducas in tentationem kapłana. Zresztą tak samo jak w przypadku oracji mszalnych Pater noster jest w liczbie mnogiej, a kapłan odmawia go ze wzniesionymi rękoma.

Mnie z kolei wydaje się, że Ojcze nasz jest tak naprawdę wstawką pomiędzy Oremus a Libera nos, które jest typową oracją. Podobnie w rycie byzantyńskim - najpierw normalna ektenia, po Tobie Panie cicha modlitwa kapłana potem powinno być ekfonesis, ale między ekfonesis a modlitwę wstawiono Ojcze nasz. Od początku chrześcijaństwa było Ojcze nasz przed komunią, a wraz z rozwojem liturgii "obudowano je", by pasowało jakoś do reszty liturgii. Poza tym mi osobiście wydaje się niezbyt logicznym oddzielanie Praeceptis od Pater noster, do którego pasuje bardziej niż do Oremus.

J.A. Jungmann widział z kolei analogię między embolizmem a absolucją w Jutrzni:

Pater noster jest więc tu [tzn. Matutinum] odmawiane jako oracja, dlatego dość uroczyście. Ten uroczysty charakter wyraża się również przez szczególny dodatek, przez tak zwane absolutio. Tak jak we Mszy dochodzi do Pater noster tak zwany embolizm (Libera nos quąesumus, Domine), jako wzmocnienie końcowej prośby, tak w Oficjum absolutio, "zakończenie", "końcowa sentencja".

[Joseph Andreas Jungmann, Sprawowanie liturgii. Postawy i historia form liturgii], Kraków 1992, str. 116–117].

L.I.Ch.

I. Czy to prawda że tzw. Liturgia Św. Jakuba brata Pańskiego jest najstarszym znanym obrządkiem liturgicznm? Cz forma w jakiej jest odprawiana w Cerkwi jest identczną z orginalnm tekstem?
II. Jaki jest najstarszy tekst rtu zachodniego cz można go gdzieś znaleść?
III. Cz są gdzieś dostępne najstarsze tekst obrządków siedmiu sakramentów?

Na blogu Rorate Caeli podano, ze 3 lipca w Gricigliano są święcenia kapłańskie, czy ktoś może potwierdzić tę datę i zna dokładną godzinę, bo na stronie ICRSP nic nie znalazłem? Tego dnia wypada św. Ireneusza, czy można przewidzieć jaki będzie użyty kolor (czerwony z dnia czy może biały)?

W tym cholernym Liber Usualis `62 podają że Ireneusza jest 28 czerwca,

@emek
W Mszale 1962 pod datą 3 lipca jest święto św. Ireneusza, Biskupa i Męczennika, 3kl., kolor czerwony, jest to jednocześnie pierwszy czwartek miesiąca (wotywa o Panu Naszym Jezusie Chrystusie, najwyższym i wiecznym Kapłanie, 3kl.). Jeśli więc nie występuje nic w kalendarzu partykularnym, to Msza może być na czerwono lub na biało.

@Kefasz
Św. Ireneusz był pod datą 28 czerwca w Mszale 1920.

Czy Missale defunctorum z 1936 r. zawiera jakieś istotne różnice w stosunku do najnowszej wersji, czy można go swobodnie używać?

Można używać, pamiętając o zmianach wprowadzonych przez Kodeks Rubryk (nn. 390–423).

Msze żałobne. Jak dotąd formularz Mszy żałobnej 1., 2., 3. klasy za kapłana będzie brany z Dnia Zadusznego (pierwszy formularz) z odpowiednią modlitwą. Stąd przy Mszy rocznicowej rubryka dodaje – „qui non sunt sacerdotes”. Gdy odprawia się w ogólnej intencji za zmarłych, bierze się Mszę św. cotidiana z modlitwą Fidelium, dwie pozostałe modlitwy opuszcza się. Gdy po Mszy św. jest „absolucja” przy katafalku lub całunie, opuszcza się wtedy we Mszy św. ostatnią ewangelię.
Podczas pogrzebu śpiewa się na początku i na końcu całą antyfonę Exsultabunt i Ego sum.
W sobotę, gdy jest Oficjum o Matce Bożej in sabbato, niedozwolona jest Msza żałobna cotidiana (4. klasy), chociaż to jest dzień liturgiczny 4. klasy. Może ona bowiem być odprawiana tylko w ferie 4. klasy (n. 423), ale nie w innym dniu liturgicznym 4. klasy, jak ta właśnie sobota. Kodeks Rubryk rozróżnia Msze wotywne 4. klasy, które są dozwolone nie tylko w ferie, lecz i w dni liturgiczne 4. klasy (n. 387).

Gdy kapłan w czytanej żałobnej Mszy św. codziennej po modlitwie mszalnej pro uno defuncto (nr 9) pragnie zmówić jeszcze drugą modlitwę, również za jednego, ale innego zmarłego, albo gdy po modlitwie pro una defuncta (nr 10) pragnie zmówić jeszcze drugą modlitwę, również za jedną, ale inną zmarłą, wtedy w pierwszym przypadku używa jako drugiej modlitwy nr 10, zmieniając rodzaj żeński na męski, a w drugim przypadku używa modlitwy nr 9, zmieniając rodzaj męski na żeński.

W Mszach żałobnych ostatnią ewangelię opuszcza się także wtedy, gdy tzw. absolucja: a) odbywa się przy całunie; b) jest odprawiana (oczywiście zgodnie z przepisami) nie przez tego celebransa, który odprawiał Mszę św. (por. „Ephemerides Liturgicæ” (1961), s. 256).

Na podstawie:
http://www.nowyruchliturgiczny.pl/2012/04/materiay-dla-celebrujacych-w-starym.html

Czy był kiedyś zwyczaj całowania podstawy kielicha podczas ofiarowania? Widziałem to podczas transmisji mszy mariawickiej z Płocka. Czy to ich wymysł czy też ślady liturgii katolickiej z początku XX wieku.

W ogóle to można gdzieś w sieci obejrzeć Mariawicką wzorcową Mszę?

Przepraszam, że wbijam się z nieco innym pytaniem w kolejkę - proszę Państwa o instrukcję jak przyjmować Komunię Świętą w cerkwi. Postanowiłem się wybrać w najbliższym czasie, może za tydzień - a pojęcia nie mam jak to zrobić by było dobrze.

jak przyjmować Komunię Świętą w cerkwi.

Otworzyć szeroko usta i nie zamykać zbyt szybko – żeby nie dotknąć łyżeczki, którą podaje się Święte Postacie.

Jednak pójście do cerkwii to nie to samo co na Mszę Świętą w kaplicy FSSPX. Jeśli to nie jest ślub albo pogrzeb, nie widzę powodu, żeby wogóle tam chodzić.