Pytania liturgiczne błahe i trywialne (KRR)

a mozna wiedziec jakie (jeszcze) posty byly przed 1917? dzieki za odp

a mozna wiedziec jakie (jeszcze) posty byly przed 1917? dzieki za odp

Post ścisły ze wstrzemięźliwością od pokarmów mięsnych (jejunium):
- wszystkie dni Wielkiego Postu z wyjątkiem niedziel
- Suche Dni
- wigilie przed niektórymi świętami
- środy i piątki Adwentu

Wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych (abstinentia):
- wszystkie niedziele Wielkiego Postu
- wszystkie piątki i soboty całego roku
- Dni Krzyżowe

Takie zapytanie: czy kapłan na aspersję np. w którąś z niedziel po Zesłaniu Ducha Świętego czy też niedziel adwentu zamiast kapy w kolorze dnia może założyć białą? Jeżeli tak to czy stuła także biała?

Nie. Jak nie ma kapy w stosownym kolorze, to aspersję robi się w stule.

I pytania ode mnie :

1) Czy wolno śpiewać w czasie mszy introit z innej mszy zamiast/oprócz introitu właściwego?
2) Czy jeżeli chór długo śpiewa introit, czy celebrans może od razu odmówić Kyrie i udać się do sedilla, czy musi czekać na pierwsze "Kyrie" chóru?

Ad 1)
Na Mszy śpiewanej? Nie wolno ("zamiast" - wprost zakazane, "oprócz" - wyniknie z poniższego). Domyślam się, że wcale nie chodzi o gregoriański introit, a o pewien inspirowany chorałem XVIII-wieczny utwór pochodzenia francuzkiego – niewątpliwie zacny, jednak wykorzystujący zaledwie fragment tekstu właściwego introitu.

Z Instrukcji Ś.K.O. „De Musica Sacra et Sacra Liturgia” (1958):

21. To wszystko, co na mocy przepisów ksiąg liturgicznych ma być śpiewane czy to przez kapłana i asystujących mu, czy też przez chór i lud, należy w całości do świętej liturgii. Dlatego:
a) Zabrania się surowo zmieniać w jakikolwiek sposób porządek śpiewanego tekstu, zamieniać, opuszczać lub nieestetycznie powtarzać słowa. Także melodie ułożone według zasad polifonii sakralnej należy tak komponować, by poszczególne słowa tekstu można było wyraźnie usłyszeć.
b) Z tego samego powodu wyraźnie zakazuje się we wszelkiej czynności liturgicznej opuszczać całkowicie lub częściowo jakikolwiek tekst liturgiczny, który ma być śpiewany; chyba, że rubryki stanowią inaczej.
c) Jeśli zaś dla rozumnej przyczyny, np. z powodu małej ilości śpiewaków, albo ich małej biegłości w sztuce śpiewania, albo gdy czasem z powodu długości obrzędu lub utworu ten czy ów tekst liturgiczny wykonywany zwykle przez chór nie może być zaśpiewany według nut umieszczonych w księgach liturgicznych, pozwala się by teksty te w całości były odśpiewane albo na jednym tonie, albo na sposób psalmów, jeżeli to odpowiada z towarzyszeniem organów.

Ad 2)
Nie tylko może, ale powinien. Rusza wtedy do ołtarza mniej więcej w okolicach ostatniego Kyrie.

Przy czym rubryki wcale nie faworyzują długich introitów. W przywołanej Instrukcji czytamy:

27. a) Jeśli kapłan z asystującymi wchodzi dłuższą drogą do kościoła, po prześpiewaniu Antyfony na wejście, można śpiewać wiele innych wierszy tegoż psalmu. W tym wypadku po każdym wierszu, lub co dwa wiersze można powtarzać antyfonę i kiedy celebrans dojdzie do ołtarza, przerwawszy, jeśli potrzeba, psalm, śpiewa się Gloria Patri i powtarza antyfonę po raz ostatni.

Tę uwagę powtórzono w „De Ritibus Servandis in Cantu Missae” Graduale Romanum 1961 (pkt I).

Post ścisły ze wstrzemięźliwością od pokarmów mięsnych (jejunium):
(...)
- wigilie przed niektórymi świętami

Dla ciekawskich, w Polsce wyglądało to tak:

Post obowiązywał w wigilie przed uroczystościami:
1. Bożego Narodzenia
2. Zielonych Świątek
3. Wniebowzięcia NMP
4. ŚŚ. Apostołów Piotra i Pawła
5. Wszystkich Świętych

oraz, ze "starożytnego zwyczaju", w przeddzień uroczystości, wigilii liturgicznych nie posiadających:
6. Oczyszczenia NMP
7. Zwiastowania NMP
8. Narodzenia NMP

Przy czym, pośród rozlicznych, sławnych na cały świat chrześcijański indultów , miała również Polska indulta apostolskie od postów, z których najważniejszy, z roku 1775, zwalniał wiernych naszych diecezyj od postu w wigilie wszystkich uroczystości ŚŚ. Apostołów (wyjąwszy pkt 4 jak wyżej), zobowiązując ich w zamian do postu w środy i piątki Adwentu.

Czy jest cos takiego znane w liturgii, czy to naduzycie: ministranci na "Swiety, Swiety, Swiety..." schodza na dol przed oltarz, stoja tam (zwroceni w kierunku oltarza), pozniej klecza i na "Ojcze Nasz" ida z powrotem na swoje miejsce w prezbiterium?

Chodzi mi o NOM

Heh. NOM nie reguluje jak mają chodzić ministranci, przynajmniej nie spotkałem się ani w praktyce, ani w teorii z żadnym DOKUMENTEM. Są natomiast różniaste opracowania na temat służenia, ale ich nie znam. Na zdrowy rozum - to po prostu lokalna praktyka, być może jeszcze ma naleciałości sprzed reformy - nie jest nadużyciem liturgicznym, a czy jest potrzebna?
W mojej parafii ministranci stają w dwóch szeregach za ołtarzem, w przestrzeni Ołtarz - Tabernakulum, twarzami do siebie = bokiem do Ołtarza. Podchodzimy w czasie : "Módlcie się, aby moją..." odchodzimy w trakcie Komunii, potem na Modlitwę po Komunii podchodzimy i zostajemy do końca.

Na zdrowy rozum - to po prostu lokalna praktyka, być może jeszcze ma naleciałości sprzed reformy - nie jest nadużyciem liturgicznym, a czy jest potrzebna?

Toż to relikt po obrzędzie Sanctuskerze (świece na Sanctus, łac. intortitia). Gdzie jak gdzie, ale naszym forum chyba wszyscy zgodzimy się co do potrzeby podkreślenia świętości czasu Kanonu, zwłaszcza jeśli praktyka nawiązuje do blisko 600-letniego zwyczaju.

No tak, dziwne, że nie skojarzyłem z tym obrzędem..

Na zdrowy rozum - to po prostu lokalna praktyka, być może jeszcze ma naleciałości sprzed reformy - nie jest nadużyciem liturgicznym, a czy jest potrzebna?

Toż to relikt po obrzędzie Sanctuskerze (świece na Sanctus, łac. intortitia). Gdzie jak gdzie, ale naszym forum chyba wszyscy zgodzimy się co do potrzeby podkreślenia świętości czasu Kanonu, zwłaszcza jeśli praktyka nawiązuje do blisko 600-letniego zwyczaju.

Moglby Pan ten obrzed blizej wyjasnic, bo zupelnie jest mi to nieznane?

http://www.youtube.com/watch?v=EO68RpJkrek i kolejne części

Bóg zapłać panie Bartku!

pewien inspirowany chorałem XVIII-wieczny utwór pochodzenia francuzkiego – niewątpliwie zacny, jednak wykorzystujący zaledwie fragment tekstu właściwego introitu.

No tak, oczywiście ma pan rację Nawet dokładnie nie sprawdziłem...

Drugie pytanie zadałem w kontekście Requiem Mozarta - w zeszłym roku prałat Stanisławski grzecznie czekał przy ołtarzu, aż chór zacznie Kyrie. Trochę to trwało.

Z OWMR:

275. Ukłon wyraża uszanowanie i cześć oddawaną osobom lub ich wyobrażeniom. Rozróżnia
się dwa rodzaje ukłonów: pochylenie głowy i pochylenie ciała.
a) Pochylenie głowy czyni się, wymawiając razem imiona Trzech Osób Boskich, imię
Jezusa, Najświętszej Maryi Panny i Świętego, na cześć którego sprawuje się Mszę.
b) Pochylenie ciała, czyli głęboki ukłon, czyni się: przed ołtarzem; podczas wypowiadania
modlitw: Wszechmogący Boże, oczyść i Przyjmij nas, Panie; w czasie wyznania wiary na
słowa: I za sprawą Ducha Świętego; w Kanonie Rzymskim na słowa: Pokornie Cię błagamy.

Probuje dojsc do tego, kiedy wierni powinni robic uklony, a kiedy kaplan (konkretnie w ktorych momentach Mszy sw,) ? Te wspomniane modlitwy w punkcie b) - kiedy sa one i przez kogo mowione? Kiedy mowione sa razem imiona Trzech Osob Boskich i przez kogo?

wierni niczego (poza klęczeniem w odp. momentach) nie powinni. mogą - jeśli chą.
okropnie to wygląda jak na mszach ludzie się kicają zupełnie jak żydzi pod ścianą płaczu