Czy dekret Świętej Kongregacji Obrzędów z dnia 20 września 1806 roku o tym, że nieuprawniony jest zwyczaj siadania na stopniach ołtarza w czasie kazania, jest w mocy?
Nie słyszałem, aby coś znoszono w tej materii, nie mniej jednak podam Panu cytat z tegoż dekretu:
"3. In praedicta Ecclesia S. Laurentii consuescunt omnes Monachi atque etiam Colegiales seculares Seminarii eiusdem Monasterii audire sacras conciones sedendo in gradibus Altaris Maioris, terga vertendo SSmo Sacramento, sive sit vel non sit expositum : el cum hoc videatur maxime indecorum, idcirco quaeritur : An haec consuetudo sive corruptela debeat tolerari?" "Negative"
Natomiast Św. Kongregacja Obrzędów raczyła dozwolić ministrantom siedzieć na stopniach prezbiterium:
"5. An thuriferario et acolythis minoribos permittenda sit sedes in Missa solemni, quando celebrans sedet cum Ministris? et qaaienus affirmative: An tolerari possit illos sedere In gradibus Presbyterii?" "Ad 5. In Missa solemni, quando Celebrans et Ministri sacri sedent, possunt etiam in gradibus Presbyterii sedere acolythi, et etiam thuriferarius, quando non gerit vicem Caeremoniarii"
http://www.youtube.com/watch?v=8TFILKfX474
Czy diakon i subdiakon mają obowiązek, w czasie okadzenia ołtarza, podtrzymywać ornat kapłana (jeśli chodzi o gotycki - jest no naturalne, a co z rzymskim)?
Obowiązkiem to nie jest, a jest bardziej przejawem praktycyzmu lub pewnej tradycji.
Kiedyś ornaty kapłańskie były podwijane z boków i składane na rękach, aby nie krępowały ruchów. Obecnie używa się nierzadko ornatów gotyckich, jednak o tym dawnym zwyczaju nikt nie pamięta, a trzeba sobie radzić, więc lewici trzymają ornat. Natomiast podtrzymywanie ornatu rzymskiego w czasie okadzania jest wg mnie pozbawione sensu stosowane w celu maksymalnej pomponizacji liturgii