Czy jezuici jeszcze są katolikami?

Ks.Marek Rosłoń o niebie i piekle:

Określenia "niebo" i "piekło" są metaforami rzeczywistości duchowych w nas, nie zaś określeniami miejsca, do którego trafimy po śmierci. Metafora nieba oznacza bycie w bliskości z Bogiem, czyli zbawienie, piekło zaś oznacza postawienie w naszym życiu granicy Bogu, poza którą nie chcemy Go wpuszczać. W tym sensie piekło jest osobistą enklawą bez Boga (ten wątek rozwija Wacław Hryniewicz w "Chrześcijaństwie nadziei"). Obydwie te rzeczywistości wciąż towarzyszą chrześcijaninowi i zmaganie między nimi jest drogą rozwoju wiary i polem osobistej walki duchowej (wychodzenia z samotności ku wspólnocie), co niekiedy bywa nazywane "współpracą z łaską Bożą".

W tym sensie możemy powiedzieć, że wolą Boga wobec nas wszystkich jest zbawienie (niebo), rozumiane, jako bycie w bliskości z nami. Ale to zaproszenie do bliskości oczekuje przyjęcia - i tu trafia na konkretne losy ludzkie i na konkretną wolność, która ma możliwość zaproszenie to również odrzucić, ustanawiając w ten sposób granice osobistego piekła, bo o ile niebo jest wspólne, to piekło może być tylko osobiste.

http://www.rozmawiamy.jezuici.pl/rozmawiamy/forum/47/n/845#Com_845

Właściwie to jak jest? Uczono mnie, że to miejsca. W Ewangelii Pan Jezus również w ten sposób opisuje niebo i piekło. Tu zaś zupełnie coś innego.

http://www.fronda.pl/news/czytaj/tytul/jezuita_przeciw_arcybiskupowi:_autorytet_nigdy_nie_zastapi_sumienia_24693

http://www.rozmawiamy.jezuici.pl/rozmawiamy/forum/47/n/8254
Pytanie: "[...]
 1)koleżanka baptystka zaprasza mnie czasem na imprezy u nich w zborze,a ja ją np. na jakieś wykłady do nas.Gdyby wtedy była modlitwa ,to jak się należy zachować ?/bo w Asyżu chyba papież zalecał "modlić się jednocześnie ,ale w osobnych grupach"...?/,ale "Ojcze nasz" to chyba można odmawiać razem?
2)kiedyś nie wiedziałam,że tylko udział we Mszy Św. w cerkwii jest dla katolika za granicą "równy "udziałowi we Mszy Św.w kościele kat.i zdarzyło mi się w Szwecji ,USA,Niemczech być w niedzielę w świątyniach protest.bo nie mogłam znaleźć kościoła kat. blisko,czy to jakoś b. źle?"

Odpowiedź:Baptyści to chrześcijanie. Wierzą w Chrystusa jako jedynego Zbawiciela, Pana. Wierzą w Trójcę Świętą. A zatem, nie ma przeciwskazań, aby razem się modlić.
 Co do drugiego pytania, działała Pani w dobrej wierze, więc trudno tu mówić o grzechu. A poza tym, jeśli nie ma w pobliżu ani świątyni katolickiej, ani prawosławnej, to chyba już lepiej pójść w niedzielę do prtestantów na nabożeństwo i wysłuchać Słowa Bożego niż w ogóle nigdzie nie pójść. Również Katechizm Kościoła Katolickiego stanowi: "Jeśli z braku świętego szafarza albo z innej poważnej przyczyny nie można uczestniczyć w Eucharystii, bardzo zaleca się, ażeby wierni brali udział w liturgii słowa, gdy jest ona odprawiana w kościele parafialnym lub innym świętym miejscu, według przepisów wydanych przez biskupa diecezjalnego, albo poświęcali odpowiedni czas na modlitwę indywidualną w rodzinie lub w grupach rodzin" (nr 2183; por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 1248, paragraf 2). Owszem, przepis ten nie mówi wprost o innych wspólnotach chrześcijańskich niekatolickiech, ale wskazuje na to, aby starać się świętować Dzień Pański we wspólnocie.
Pozdrawiam,
Marek Blaza SJ"
"[...]Owszem, przepis ten nie mówi wprost o innych wspólnotach chrześcijańskich niekatolickiech, ale wskazuje na to, aby starać się świętować Dzień Pański we wspólnocie[...]". Ktoś wie, o jakiej wspólnocie pisze ojciec? Bo chyba o wspólnocie wiary łączącej członków Kościoła trudno tu mówić.

W tym roku byłem na rekolekcjach i prowadzący je ksiądz opowiadał, jak dziewczyna spytała go o taką sprawę. Była za granicą na praktykach i nie było w pobliżu kościoła, wiec poszła do zboru na nabożeństwo. Czy popełniła grzech? Odpowiedź była taka:

"Przede wszystkim dlaczego wybrałaś na miejsce praktyk, czy pracy miejcowość, gdzie nie ma kościoła?
Protestanci nie uznają Mszy jako ofiary i uczestnictwo w ich nabożeństwie nie wypełnia obowiązku uczestnictwa we Mszy św. Grzech jest"

Co ksiądz to obyczaj.

Ks. Krzysztof Ora
– Brak możliwości przyjmowania sakramentów
w kościołach protestanckich nie oznacza jednak zakazu
uczestnictwa w nabożeństwach czy też sprawowanej
liturgii Wieczerzy Pańskiej. zwłaszcza jeśli zaistnieje
sytuacja, że katolik nie będzie mógł uczestniczyć
w Eucharystii w swoim Kościele ani też w Kościele prawosławnym.
W takiej sytuacji, dla zaznaczenia świętego wymiaru niedzieli,
zaleca się, by udał się na liturgię do Kościoła protestanckiego,
by mógł przynajmniej wysłuchać słowa Bożego, przyjąć
napomnienia i zachęty związane z chrześcijańskim stylem życia
(sytuacja prawdopodobna podczas wakacyjnych lub zarobkowych
wyjazdów).

Za: Gość Świdnicki, strona III w artykule: "W imię prawdy"
http://gosc.pl/files/old/gosc.pl/zalaczniki/2010/08/10/1281469654/1281469676.pdf

Dobry artykuł w GN:

http://gosc.pl/doc/1359288.Ewangelizacja-Nergal-jest-spoko

"Żenującym i smutnym przykładem błędnego rozumienia otwartości Kościoła wobec świata stała się ostatnio postawa ks. Bonieckiego wobec satanisty-celebryty Nergala. Duchowny spotkał się przypadkowo z Nergalem, a ten wręczył mu swoją książkę „Spowiedź heretyka”. Ks. Boniecki poprosił nawet o dedykację, po czym obydwaj panowie zrobili sobie radosne zdjęcie. Fani ks. Bonieckiego zawyrokowali, że oto ich autorytet dał piękny przykład ewangelicznej otwartości wobec człowieka, bo przecież Jezus też spotykał się z grzesznikami. Nie wiem, co ma wspólnego z chrześcijańską życzliwością promowanie osoby i książki kogoś, kto darł Biblię, głosząc, że Kościół, to „najbardziej zbrodnicza sekta, jaka istniała na ziemi”, a ponadto chełpi się grupowym seksem z pijaną fanką.
Oczywiście zawsze można mieć nadzieję, że Pan Bóg potrafi pisać prosto po krzywych liniach i jest w stanie sprawić, aby prośba o dedykację skruszyła serce faceta, który wykrzykuje utwory w stylu „Chwała mordercom Wojciecha” (chodzi o biskupa męczennika). Jednak roztropność, do której zachęcał nas Mistrz z Nazaretu, każe przypuszczać, że specyficzna „otwartość” ks. Bonieckiego na satanistę sprawi jedynie to, że więcej małolatów (i nie tylko) dojdzie do wniosku, iż Nergal jest spoko, Boniecki jest spoko, pozdrowienie „Heil satan” jest spoko, a także darcie Biblii może być spoko. Niech nas Bóg broni od tego rodzaju nowej ewangelizacji!"

http://www.pch24.pl/o--blaszkiewicz-suspendowany,10144,i.html

https://www.facebook.com/jezuici Przegladajac ta oficjala strone jezuitow na fb - mozna sie wiele dowiedziec - https://www.facebook.com/media/set/?set=a.453977757995764.107532.146592822067594&type=1 - np. tu wielokrotnie cytowany jezuita na tym forum...

Sutann u jezuitów nie uświadczysz, ale inne stroje - bliższe prawdzie już tak

http://rebelya.pl/post/2970/ojciec-oszajca-wspomina-koscio-przed-soborem-st

http://www.fronda.pl/a/92-letni-jezuita-na-mszy-celebrowanej-przez-kobiete-zakon-zabronil-mu-opuszczania-miejscowosci-bez-zgody-przelozonych,24371.html

http://www.fronda.pl/a/92-letni-jezuita-na-mszy-celebrowanej-przez-kobiete-zakon-zabronil-mu-opuszczania-miejscowosci-bez-zgody-przelozonych,24371.html

 - wszak nie chcial siedziec spokojnie na krzeselku (podejrzewam ze wozka inwalidzkiego jeszcze nie uzywa) bujajac sie w rytm Hakuna matata - w czasie "pamiatkowej celebracji"   

Sutann u jezuitów nie uświadczysz, ale inne stroje - bliższe prawdzie już tak

http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/komentarze/art,933,dlaczego-msza-jest-taka-sztywna.html - zobacz i posłuchaj protagonistów  tego wątku

http://breviarium.blogspot.com/2012/12/niech-twoj-udzia-w-zyciu-gminy.html
"Niech Twój udział w życiu gminy żydowskiej przybliży Cię do Chrystusa."

to chyba żart na Chanukę 

tu Marek Rosłoń SJ o Komunii Św na klęcząco:
http://www.rozmawiamy.jezuici.pl/rozmawiamy/forum/47/n/2981
A to jest odpowiedź na krytyczny komentarz do jego wypowiedzi. Dowiadujemy się, że z celebracje papieskie są z pełne nadużyć. Papież dzień i noc myśli jakby tu ludziom w głowie namieszać. Na szczęście są jezuici którzy chętnie wytłumaczą, pomogą zrozumieć żeby nikt nam nie wmówił że czarne jest czarne a białe jest białe. 

"Celebracje papieskie mają bardzo szczególny charakter i podlegają szczególnym okolicznościom. Np. takim, że są wielojęzyczne, wielokulturowe albo masowe. Stąd też nie należy ich traktować jak celebracji wzorcowych, do skopiowania w warunkach lokalnych. Choć oczywiście ich piękno i majestat mogą być inspirujące. W wielu momentach odbiegają zresztą one od norm liturgicznych. Z drugiej strony wskazuje to także na to, że przepisy liturgiczne wskazują raczej na ducha celebracji, niż na literę. Celebracja musi być dostosowana do warunków i za właściwe dostosowanie odpowiadają np. ceremoniarze. A w celebrach papieskich, owszem, dochodzi do mieszania znaków. Osoby przystępujące do komunii z rąk papieża przystępują na klęcząco i przyjmują komunię do ust, podczas gdy w nawie bazyliki, czy na placu, przyjmują na stojąco; niekiedy do ust, a niekiedy na rękę. (Tutaj czasami wikariat apostolski wydaje stosowne instrukcje szafarzom - np. podczas beatyfikacji Jana Pawła II, komunia była udzielana wyłącznie do ust). Wynika to jednak z okoliczności. Celem jest takie zorganizowanie akcji liturgicznej, by przebiegała godnie i spokojnie. Z uszanowaniem przepisów liturgicznych, czytelności znaków, ale także stosownie do warunków.
Pozdrawiam."
- Marek Rosłoń SJ -