Wątpliwości co do forum

są takie, które lepiej jak pozostaną dla zarejestrowanych użytkowników...

I tak już jest od końca lat 70-tych. O śmieciach pod dywanem wiedzą tylko "zarejestrowani",   TW

uważam, że są rzeczy, które trzeba pokazywać wszystkim- ot, dział "Summorum Pontificum", a są takie, które lepiej jak pozostaną dla zarejestrowanych użytkowników

Prawda jest taka jaka jest i głupotą jest jej ukrywanie. Są osoby, które żeby zrozumieć sens SP musiały wcześniej zobaczyć KNO.

Jeśli ktoś poczyta nasze forum to może dojść do wniosku, że w Kościele są jeszcze rozsądni ludzie. Rzut oka na posoborowie i można w to zwątpić nawet bez KNO.

Przepraszam, mimo,że ostatnio bardzo się staram nie być,toja pozostaje najbardziej aktywnym użytkownikiem 

Tak czasem się zastanawiam, czy to, co piszemy, jeśli trafi w ręce( oczy ) kogoś, kto jest letnim katolikiem lub niewierzącym/wątpiącym nie spowoduje jego odejścia od Kościoła? I ciągle mam tego typu wątpliwości... Co Państwo o tym myślą?

Jeśli już - to stanie się to co najwyżej pretekstem. Z drugiej strony - sporym szokiem musi być z jednej strony pisanie o nadużyciach w Kościele, z drugiej twarde trzymanie się nauki (Nauki) tegoż Kościoła. Zmusza do myślenia.

Z drugiej strony - sporym szokiem musi być z jednej strony pisanie o nadużyciach w Kościele, z drugiej twarde trzymanie się nauki (Nauki) tegoż Kościoła. Zmusza do myślenia.

To racja

A ja niestety co do tego ostatniego mam poważne wątpliwości.

Owszem, zmusza do myślenia, ale tylko nielicznych o bardziej dojrzałej wierze albo bardziej wyrobionych ludzi w samodzielnych ocenach.

Mam na myśli to, że tzw. "przeciętny Kowalski" widząc nadużycia w Kościele i do tego jeszcze grzeszność księży - np. skandale obyczajowe, czy choćby tylko zwykłą pazerność niektórych z nich - powie, że cały kościół jest do niczego, tak samo jak te wszystkie zepsute klechy (bo innych on nie dostrzega), etc.

Mało kto pomyśli w ten sposób, że i owszem, taki czy inny ksiądz jest bardziej grzeszny od innych, ale nawet on ważnie udziela sakramentów, a przede wszystkim głosi WARTOŚCIOWĄ NAUKĘ (a przynajmniej powinien to robić), nawet wtedy jeśli sam tej nauki nie przestrzega, i że prawdziwość tej nauki zupełnie nie zależy od tego, czy głoszący ją przestrzega tego, co głosi.

nie ma sensu ukrywać czegokolwiek ...

"niech się wstydzi ten co robi, nie ten co widzi" - słusznie śpiewał p. Kazimierz Staszewski

No tak, lecz jak wiadomo "słowa pouczają, przykłady pociągają", a zatem szczególnie głoszący powinien starać się pokazywać wierność głoszonej nauce... choć jak wiadomo, jeśli tego nie robi, prawdziwa nauka, nadal pozostaje nauką prawdziwą, chociaż może być trudniej przyjmowana...

Panie Krusejder, zgoda, ale przecież również "Nie rzucajcie prawdziwych pereł przed fałszywe wieprze".

Jakoś dziś ten temat mi szczególnie mi leży, dzięki tej bytności na tym forum chyba staję się coraz większym rubrycystą liturgicznym. Dziś na Mszy św. drażniły mnie i gitary i schola odnowowa złożona z dziewczątek pod przewodnictwem młodego księdza, którzy dzielnie olewali przepisy liturgiczne, i celebrans z konferansjerką i II ME i komunia procesyjna. No nic ino lefebrzeję normalnie...

wielu rozsądnych ludzi zostało i zostaje agnostykami z uwagi na to, że nie mogą pogodzić z rozumem przekazu Kościoła Posoborowego. Oni są jedną z grup docelowych apostolatu tradycjonalistycznego.

I nie da się ich pozyskać bez krytyki współczesnego Kościoła.

Jakoś dziś ten temat mi szczególnie mi leży, dzięki tej bytności na tym forum chyba staję się coraz większym rubrycystą liturgicznym. Dziś na Mszy św. drażniły mnie i gitary i schola odnowowa złożona z dziewczątek pod przewodnictwem młodego księdza, którzy dzielnie olewali przepisy liturgiczne, i celebrans z konferansjerką i II ME i komunia procesyjna. No nic ino lefebrzeję normalnie...

wielu rozsądnych ludzi zostało i zostaje agnostykami z uwagi na to, że nie mogą pogodzić z rozumem przekazu Kościoła Posoborowego. Oni są jedną z grup docelowych apostolatu tradycjonalistycznego.

I nie da się ich pozyskać bez krytyki współczesnego Kościoła.

1 i 2 zdanie znakomite. Zgadzam się. Strzał w 10-tkę.

Zanim się zarejestrowałem, musiałem poznać podstawy, przeczytałem większość forum (jeszcze poprzedniego). Ukrywanie czegokolwiek nie będzie dobre.

Jak Państwo uważacie, to była tylko taka sugestia... Trzeba jednak pamiętać, że oprócz takich agnostyków i wątpiących z powodów "posoborowia" jest całe mnóstwo takich, którzy uważają, że KK nadal, nawet posoborowy, jest zbyt radykalny, bo chociażby ciągle obstaje przy sprzeciwie wobec antykoncepcji itp. No ale takim ludziom nie pomoże ani "utajnianie" ani "odkrywanie" naszego forum , bo ich problem nie polega na rozróżnieniu między Tradycją a posoborowiem, a na nie uznawaniu Magisterium jako takiego i samego Kościoła.

No tak, lecz jak wiadomo "słowa pouczają, przykłady pociągają", a zatem szczególnie głoszący powinien starać się pokazywać wierność głoszonej nauce... choć jak wiadomo, jeśli tego nie robi, prawdziwa nauka, nadal pozostaje nauką prawdziwą, chociaż może być trudniej przyjmowana...

Pani Cabbage - nawet w Ewangeliach jest "słuchajcie ich ale ich uczynków nie naśladujcie"

Jakoś dziś ten temat mi szczególnie mi leży, dzięki tej bytności na tym forum chyba staję się coraz większym rubrycystą liturgicznym. Dziś na Mszy św. drażniły mnie i gitary i schola odnowowa złożona z dziewczątek pod przewodnictwem młodego księdza, którzy dzielnie olewali przepisy liturgiczne, i celebrans z konferansjerką i II ME i komunia procesyjna. No nic ino lefebrzeję normalnie...

Ano. Czekamy na I na świecie wspólnotę DN z liturgią trydencką...

Trzeba jednak pamiętać, że oprócz takich agnostyków i wątpiących z powodów "posoborowia" jest całe mnóstwo takich, którzy uważają, że KK nadal, nawet posoborowy, jest zbyt radykalny, bo chociażby ciągle obstaje przy sprzeciwie wobec antykoncepcji itp.

Źródła są 2:
1) Brak wiedzy lub brak zrozumienia odnośnie tej nauki Kościoła
lub
2) Przywiązanie do grzechu większe od przywiązania do Chrystusa.

Remedium na 1) - poznanie.
Na drugie ludzkiego remedium nie ma.

bo ich problem nie polega na rozróżnieniu między Tradycją a posoborowiem, a na nie uznawaniu Magisterium jako takiego i samego Kościoła.

Ano właśnie. Ich wybór - ich droga.