Czym się różni sedevakantyzm od sedeprywacjonizmu???

Bardzo proszę o oświecenie bo już się gubię w tych denominacjach: czym się różniś zwolennicy: FSSPX, FSSP,IBP, Sedevakantyści, Sedepryvacjoniści, Indultowcy???
A do moderacji: czy nie dało by się porobić na forum jakiś rang specjalnych by każdy mógł się przypisać do swojej orientacji wspólnotowej??Dzięki temu może dało by się by zorientować jaką opcję prezentują poszczególni forumowicze??

Dzięki temu może dało by się by zorientować jaką opcję prezentują poszczególni forumowicze??

No coz, dobry watek do deklaracji.
Opcja : PX.

Kto nastepny?

Sedewakantyzm jest to teza teologiczna twierdząca i wierząca w to , że ostatnim prawdziwym katolickim Papieżem był Pius XII, a po jego śmierci w 1958 wszyscy jego następcy to antypapieże i heretycy.Sedewakantyści odrzucają wszystkie Reformy jakie miały miejsce po 1955 roku.

Sedeprywacjonizm - Stanowisko teologiczne, którego twórcą był mnich Guerard Des Lauriers, uznające posoborowych Papieży za ważnie wybranych lecz nie ważnie urzędujących na zasadzie "papież materialnie lecz nie Formalnie" ze względu na to ,że nie rządzą jak na prawdziwych katolickich papieży przystało.Sedeprywacjoniści  w przeciwieństwie do Sedewakantystów nie są między sobą zgodni co do daty popadnięcia Papieży w herezję, jedni np. ci z  Instytutu Matki Bożej Dobrej Rady (Institutio Mater Boni Consili IMBC) uznają ,że ostatnim prawdziwym katolickim papieżem był Jan XXIII a po jego śmierci w 1963 nie ma już w pełni papieży katolickich, inni sedeprywacjoniści uznają Pawła VI do 1965 r. kiedy to jak twierdzą "popadł w herezję".

Sedewakantyści odrzucają wszystkie Reformy jakie miały miejsce po 1955 roku.

To akurat nie do końca się zgadza, czego przykładem jest CMRI albo Trydenckie Bractwo Kapłańskie w Meksyku:

"Trwamy, pozostając w jedności z całym Kościołem rytu łacińskiego, przy liturgii świętego papieża Piusa X, uwzględniając zmiany poczynione w rubrykach, jakie mocą swojego apostolskiego autorytetu, wprowadził Jego Świątobliwość Pius XII".

http://www.ultramontes.pl/Trydenckie_Bractwo.htm

To raczej większość wyznawców Tezy Cassiciacum (jak nie wszyscy) odprawia starszą liturgię. Ponadto to nachalne rozróżnianie na sedewakantystów i "sedeprywacjonistów" jest starą metodą wbijania klina. Zawsze jeżeli ktoś powie: "skłaniam się ku sedeprywacjonizmowi" (cokolwiek to by nie znaczyło), to wtedy to brzmi, to taki ktoś zasługuje na szacunek publiczności, bo zgłębił i wyznaje jakże trudną tezę biskupa des Lauriers, w odróżnieniu od zwykłych sedewakantystów, którzy w wyobrażeniach ludzi są jakimiś chodzącymi potworami, monstrami itp.

ks. Coomaraswamy tak to opisuje:

"Rozważmy przede wszystkim tych ostatnich, których można z grubsza scharakteryzować jako uważających, że mamy papieża nieposiadającego żadnego autorytetu władzy, możliwej jednak do odzyskania gdyby on powrócił do wiary. Chociaż stanowisko to jest popierane przez pewne wysoce inteligentne osoby (biskup Guerard des Lauriers, biskup McKenna, biskup Sanborn i ks. Ricossa – to tylko niektóre osoby piszące w jego obronie), pozostaje jednak faktem, że przeciętny katolicki sedewakantysta ani nie rozumie tej tezy ani w nią nie wierzy. Gdyby pójść do sedewkantystycznej parafii i zapytać ludzi tam uczęszczających, co to jest teza Cassiciacum, to nie wiedzieliby, o czym w ogóle jest mowa. Do tej kategorii [(tzn. zwolenników “tezy”)] można by zaliczyć niespełna 1% tradycyjnych katolików (1)."

http://www.ultramontes.pl/FSSPX.htm

Jeżeli ktoś szuka akceptacji wśród "tradycjonalistów" powinien nazwać się "sedeprywacjonistą" i na każdym kroku to powtarzać, aby odciąć się w ten sposób od zwykłych katolików (sedewakantystów), którzy po prostu nie zajmują się wszystkimi możliwymi spekulacjami teologicznymi.

bardzo jestem ciekaw, czy w 10 lat później nasi bracia tradsi w Meksyku radzą sobie równie dobrze, jak opisano w tekście p. Niecikowskiego ? czy ktoś z Państwa wie coś na ten temat ?

Sedewakantyzm jest to teza teologiczna twierdząca i wierząca w to , że ostatnim prawdziwym katolickim Papieżem był Pius XII, a po jego śmierci w 1958 wszyscy jego następcy to antypapieże i heretycy.Sedewakantyści odrzucają wszystkie Reformy jakie miały miejsce po 1955 roku.

Kiedyś wjednym z artykułów p. Łukasz Kluska (wiem, wiem, też za nim nie przepadam, ale mimo wszystko przeczytałem) napisał, że sedewakantyzm pojawił się już za Leona XIII po zaakceptowaniu III Republiki Francuskiej. To prawda?

Sedewakantyzm jest to teza teologiczna twierdząca i wierząca w to , że ostatnim prawdziwym katolickim Papieżem był Pius XII, a po jego śmierci w 1958 wszyscy jego następcy to antypapieże i heretycy.Sedewakantyści odrzucają wszystkie Reformy jakie miały miejsce po 1955 roku.

Kiedyś wjednym z artykułów p. Łukasz Kluska (wiem, wiem, też za nim nie przepadam, ale mimo wszystko przeczytałem) napisał, że sedewakantyzm pojawił się już za Leona XIII po zaakceptowaniu III Republiki Francuskiej. To prawda?

Nic nam o tem nie wiadomo. Idea dziwna nawet jak na ŁK :|

Już prędzej można by wskazać na Petit Eglise z czasów porewolucyjnofrancuskich jak przykład zerwania łączności z Rzymem, w związku z jego mniemaną zdradą

Ale sedecośtam jest jednak inny jakościowo; jest wnioskiem zglobalizowanym, do jakiego dochodzą katolicy żyjący na całem świecie, a nie z jednego tylko kraju

Mam pytanie x.Trytek jest sedewakantystą czy też sedeprywacjonistą, bo sie sam już w tym troche gubię.

Mam pytanie x.Trytek jest sedewakantystą czy też sedeprywacjonistą, bo sie sam już w tym troche gubię.

Chyba sedeprywacjonistą.

Czyli w skrócie:
sedewakantyści: od 1958 nie ma papieży, lecz antypapieże
sedeprywacjoniści:  ostatnich kilku papieży było ważnie wybranych lecz nie ważnie urzędujących

A teraz pytanie: jeżeli papież-heretyk spowiada ze swoich grzechów i nawraca, publicznie odwołując błędy, to co wtedy? Sedeprywacjoniści chyba powiedzą, że papież urzędujący staje się papieżem formalnym, ale co powiedzą sedewakantyści?

A teraz pytanie: jeżeli papież-heretyk spowiada ze swoich grzechów i nawraca, publicznie odwołując błędy, to co wtedy? Sedeprywacjoniści chyba powiedzą, że papież urzędujący staje się papieżem formalnym, ale co powiedzą sedewakantyści?

nic nie powiedzą ...

nic nie powiedzą ...

Aha, czyli po nawróceniu papieża-heretyka będzie tak:

sedeprywacjoniści: hura, mamy znów prawdziwego papieża!
sedewakantyści: ładna dziś pogoda...
 

nic nie powiedzą ...

Aha, czyli po nawróceniu papieża-heretyka będzie tak:

sedeprywacjoniści: hura, mamy znów prawdziwego papieża!
sedewakantyści: ładna dziś pogoda...
 

dlatego traktuję ten cytat:

Gdyby pójść do sedewkantystycznej parafii i zapytać ludzi tam uczęszczających, co to jest teza Cassiciacum, to nie wiedzieliby, o czym w ogóle jest mowa. Do tej kategorii [(tzn. zwolenników “tezy”)] można by zaliczyć niespełna 1% tradycyjnych katolików

jako bardzo ostrą samokrytykę sedewakantystów. Wina tkwi oczywiście nie w wiernych, ale w ich pasterzach

A teraz pytanie: jeżeli papież-heretyk spowiada ze swoich grzechów i nawraca, publicznie odwołując błędy, to co wtedy? Sedeprywacjoniści chyba powiedzą, że papież urzędujący staje się papieżem formalnym, ale co powiedzą sedewakantyści?

nic nie powiedzą ...

Będą dalej czekać na koniec świata - czyli w sumie tak jak reszta katolików 

A teraz pytanie: jeżeli papież-heretyk spowiada ze swoich grzechów i nawraca, publicznie odwołując błędy, to co wtedy? Sedeprywacjoniści chyba powiedzą, że papież urzędujący staje się papieżem formalnym, ale co powiedzą sedewakantyści?

nic nie powiedzą ...

Będą dalej czekać na koniec świata - czyli w sumie tak jak reszta katolików 

Wiem, że to wygodnie imaginować sobie co się stanie gdy [...], a potem sugerować, że ci a ci postąpią tak a tak... Proponuję zająć się jednak teraźniejszością i rzeczywitością, a nie futurystycznymi urojeniami. Jest rok 2009, za kilka dni w Krakowie impreza pod tytułem Asyż. Proponuję zająć się tym, w kontekście własnego sumienia, w kontekście przynależności to tej samej religii, co organizatorzy tych imprez. Jeżeli jest się w jedności eklezjalnej z tymi nawiedzonymi ekumenistami, to są dwie możliwości, albo podziela się ich poglądy, albo potępia, ale wtedy na pośmiewisko wystawia się pojęcie jedności wiary i jest kpiną z religii. Lepiej więc zająć się własnym sumieniem, a nie próżnymi spekulacjami.