Ks. Waldemar Chrostowski - "Kościół Żydzi Polska" - Co Państwo sądzą?

Czy czytaliście Państwo tę książkę? Jeśi tak, to co sądzicie? Nie chcę pisać na razie konkretów (choć mam pierwsze myśli), ale uważam, że nie byłoby źle, gdyby każdy harcerz ją przeczytał (moralnego przymusu oczywiście nie ma!).

Czy czytaliście Państwo tę książkę? Jeśi tak, to co sądzicie? Nie chcę pisać na razie konkretów (choć mam pierwsze myśli), ale uważam, że nie byłoby źle, gdyby każdy harcerz ją przeczytał (moralnego przymusu oczywiście nie ma!).

Na razie przeczytałem poprzednią część, i nie podoba mi się to, co można z wypowiedzi ks. Chrostowskiego wyinterpretować.

Czy czytaliście Państwo tę książkę? Jeśi tak, to co sądzicie? Nie chcę pisać na razie konkretów (choć mam pierwsze myśli), ale uważam, że nie byłoby źle, gdyby każdy harcerz ją przeczytał (moralnego przymusu oczywiście nie ma!).

Na razie przeczytałem poprzednią część, i nie podoba mi się to, co można z wypowiedzi ks. Chrostowskiego wyinterpretować.

A co to za część? A co można wyinterpretować z tamtej części? Żaluje Pan, że przeczytał czy nie podobają się Panu wnioski które można wysnuć z lektury?

To może ja zdradzę odbrobinkę: Książka bardzo mi się podobała z kilku względów, ale...

A co to za część? A co można wyinterpretować z tamtej części? Żaluje Pan, że przeczytał czy nie podobają się Panu wnioski które można wysnuć z lektury?

Chodzi o pierwszą część wywiadu, kora ukazała się pod tytułem "Bóg, Biblia, Mesjasz" i nie podobają mi się niektóre wnioski/twierdzenia wypowiedziane przez x. Chrostowskiego jak i wnioski jakie można (i przeciętny katolik tak zrobi) wyciągnąć z lektury. Czy żałuję, iż przeczytałem: trochę tak, bo po recenzjach znajomych i rodziny oczekiwałem lepszej lektury. Więc nie wiem czy się za wymienioną przez Pana część "Kościół, Żydzi, Polska" zabierać - warto?

nie podobają mi się niektóre wnioski/twierdzenia wypowiedziane przez x. Chrostowskiego jak i wnioski jakie można (i przeciętny katolik tak zrobi) wyciągnąć z lektury

Ja Pana Gregorius bardzo dobrze rozumieć, ja Pana Gregorius więcej niż rozumieć. Ja od Pana Gregorius odkupić te bezeceństwa po dajmy na to 10% wartości, oczywiście z uwzględnieniem strat zużycia. Pan pisać do mnie na prv. U mnie żaden plastikowy piniądz. U mnie fidutzjarny gelt.

A co to za część? A co można wyinterpretować z tamtej części? Żaluje Pan, że przeczytał czy nie podobają się Panu wnioski które można wysnuć z lektury?

Chodzi o pierwszą część wywiadu, kora ukazała się pod tytułem "Bóg, Biblia, Mesjasz" i nie podobają mi się niektóre wnioski/twierdzenia wypowiedziane przez x. Chrostowskiego jak i wnioski jakie można (i przeciętny katolik tak zrobi) wyciągnąć z lektury. Czy żałuję, iż przeczytałem: trochę tak, bo po recenzjach znajomych i rodziny oczekiwałem lepszej lektury. Więc nie wiem czy się za wymienioną przez Pana część "Kościół, Żydzi, Polska" zabierać - warto?

to od razu odpowiem czy warto (wg mnie):

1. Ksiądz Ch opowiada - jako były szef komisji - o swoich doświadczeniach w diologu - dla mnie jest to spójna i wiarygodna historia - wielu rzeczy nie wiedziałem, ale ja w ogole mało wiedziałem na ten temat. To jest plus

2. Ksiądz Ch. pokazuje w wielu miejscach jak zachowywać się pozytywnie w przypadkach sporu i złej woli. Nawet jeśli jest to bajka (a nie sprawiło to na mnie takiego wrażenia) to jest to pouczająca bajka. Jeśli przyjąć, że Ksiądz przyjął zasadę nie oceniać a zwłaszca źle, a mimo to opisywać, to jest chyba mistrzem.

3. Opisuje sporo zachowań Żydów czy żydów - opisuje ten naród czy wyznanie, jak kto woli. Opis bardzo pasuje do tego co sobie o tym narodzie wyobrażałem, więc jak dla mnie jest to plus.


Z w/w punktów jestem z książki usatysfakcjonowany, teraz jedna do tego ale. No własnie jest jedna, ale duże ale. Najpierw powtórzę: żywię szacunek do Księdza za ten wysiłek i starania, które włożył. To ale dotyczy w sumie zagadnienia które odzwierciedla następujące pytanie w książce:

Czy przymierze Boga z Izraelem w momencie powstania Kościoła przestało istnieć, czy też trwa ono nadal?

Widać z treści książki, że ksiądz się troszkę miota: z jednej strony pisze, że Przymierze z Izraelem (jako narodem) trwa, a z drugiej pisze, że "Chrystus jest jedynym Zbawicielem całej ludzkości i każdego człowieka" i następnie: "Wszyscy potrzebują Chrystusa - Żydzi też". Szkoda, że po prostu nie napisał, że nie umie tego pogodzić. Przynajmniej mielibysmy jasną sytuację. Ale to ciekawe - widać jak dogmaty chronią przed herezją: Ksiądz w pwenym momencie przypamniał sobie o dogmacie konieczności Chrystusa i przestał brnąć w meandry

Nie mniej potrząc, że siedział w tym dole przez dwadzieściaparę lat, to jest to minimalna skaza. Pozatym wzrastał pod słońcem papieża-Polaka dla którego spotkania były chyba ważniejsze niż doktryna (co zreszta ks. Chrostowski dostrzega).

Więc po tym wszystkim powiem tak: jeśli chce Pan poznać historię dialogu katolicko-zydowskiego w Polsce to warto, jeśli chciałoby się znaleźć tu fundamenty teologiczne tego dialogu, to jednak nie.

A czego dotyczą te "wyinterpretacje"?

A czego dotyczą te "wyinterpretacje"?

Po pierwsze: w paru miejscach x. Chrostowski pisze o wyznawcach judaizmu, jako o wyznawcach prawdziwego Boga tylko, że nie mających pełni rozpoznania. (Bo odrzucili Chrystusa). Ta teza x. profesora jest bardzo szkodliwa, moim zdaniem.

Po drugie: O ile dobrze pamiętam, w jednym miejscu nazywa żydów jak i chrześcijan Ludami Księgi ( to ja się pytam: a co z Nowym Testamentem?)

Po trzecie: Stawia pytanie, czy judaizm nie jest drogą do zbawienia. Mam nieodparte wrażenie, że jego sugestie brną w kierunku odpowiedzi pozytywnej.

To chyba wszystko. W sumie książka "Bóg, Biblia, Mesjasz" jest jednak ciekawa, więc może racze przesadziłem z jej oceną.

Po drugie: O ile dobrze pamiętam, w jednym miejscu nazywa żydów jak i chrześcijan Ludami Księgi ( to ja się pytam: a co z Nowym Testamentem?)

To w ogóle chyba islamska terminologia... Tak nazywają oni żydów, chrześcijan i siebie...

A czego dotyczą te "wyinterpretacje"?

Po pierwsze: w paru miejscach x. Chrostowski pisze o wyznawcach judaizmu, jako o wyznawcach prawdziwego Boga tylko, że nie mających pełni rozpoznania. (Bo odrzucili Chrystusa). Ta teza x. profesora jest bardzo szkodliwa, moim zdaniem.

Po drugie: O ile dobrze pamiętam, w jednym miejscu nazywa żydów jak i chrześcijan Ludami Księgi ( to ja się pytam: a co z Nowym Testamentem?)

Po trzecie: Stawia pytanie, czy judaizm nie jest drogą do zbawienia. Mam nieodparte wrażenie, że jego sugestie brną w kierunku odpowiedzi pozytywnej.

To chyba wszystko. W sumie książka "Bóg, Biblia, Mesjasz" jest jednak ciekawa, więc może racze przesadziłem z jej oceną.

Dziękuję, skuszę się... Mam nieodparte wrażenie, ze mamy podobne wrażenia , ze w tym samym miejscu ksiądz Chrostowski wyczuwa niejasności, ale nie jest w stanie (na razie myślę) ich rozjasnić.

Acha! Jak mi sie niespodoba to nie bedę wyrzekał na Pana, bo... własnie wróciłem ze spaceru z książką pod pachą...

Dziękuję, skuszę się... Mam nieodparte wrażenie, ze mamy podobne wrażenia , ze w tym samym miejscu ksiądz Chrostowski wyczuwa niejasności, ale nie jest w stanie (na razie myślę) ich rozjasnić.

Moim zdaniem po prostu x. Chrostowski nie chce jednoznacznie opisać swojej pozycji w stosunku do "judaizmu rabinicznego" (jak on sam to nazywa). Wydaje mi się, że wpadł w pułapkę wyrażania niejednoznacznych opinii, jakże typową dla posoborowia.

Dziękuję, skuszę się... Mam nieodparte wrażenie, ze mamy podobne wrażenia , ze w tym samym miejscu ksiądz Chrostowski wyczuwa niejasności, ale nie jest w stanie (na razie myślę) ich rozjasnić.

Moim zdaniem po prostu x. Chrostowski nie chce jednoznacznie opisać swojej pozycji w stosunku do "judaizmu rabinicznego" (jak on sam to nazywa). Wydaje mi się, że wpadł w pułapkę wyrażania niejednoznacznych opinii, jakże typową dla posoborowia.

Ksiądz Chrostowski jest osobą, która - mam wrażenie - postanowiła nie oceniać bezpośr3ednio a poprzez pzytaczanie konkretnych zachowań. Dobiera bardzo dużo jednoznacznie np negatywnych zachowań żydów. Np jego opinie o o krzyżu w Auschwitz i karmelitankach jest jednoznacznie pozytywna. Przytoczenie kto jest winny ze nędze zobowiązania genewskiego - jednoznaczne i osąd także. Nie! Nie dostrzegam posoborowia. Raczej wahanie uczonego/teologa - coś jak ważenie argumentów, Ta niejednoznaczność w omawianej przez mnie książce dotyczy tylko tego aspektu teologicznego. Jego ocenie zachowania żydów podczas tych rozmów i w ogóle nie mozna nic zarzucić. Np jest genialne półtorastrony pytań o zachowanie się żydów około II wojny światowej. Powtarzam, jest to półtora strony wołania o sprawiedliwość w tym o sprawiedliwość dla Polaków.

Nie! Nie widzę u niego tzw posoborowia w żadnym wypadku!

Albo ten fragment, gdy miał prelekcję wśród hmmm.... tradycyjnie nastawionych słuchaczy (w Polsce) powidział na krytykę papieża Jana Pawła II: (z pamięci): "Proszę Państwa, musicie się zdecydować czy jest on papieżem czy nie, bądźcie konsekwentni". Wiele osób tu, nazywających się tradycjonalistami (to nie ja) nie wie jak odpowiedzieć na to pytanie (ja też jak mam zły dzień).

Zatem nie zawsze rozważanie i wątpienie jest oznaka posoborowia. A te słynne zdanie (plotkarsko roznoszone), że jak ktoś zostanie błogosławionym to ja sedewakantystą, które nie zostało wypelnione to jest oznaka posoborowia czy raczej niecierpliwości?

Oczywiście widzę pewna laurkowatość postaci, ale moje zainteresowanie księdzem datuje się od początku lat dziewięćdziesiątych w pozytywnym sensie tego słowa. Czytałem jesgo artykuły i widzę, że oprócz przeogromnego zwiększenia wiedzy ksiądz pozostał taki sam (o ile moja pamięć mnie starego nie zawodzi).

Czytałem, świetna książka.
Fachowe ujęcie zagadnienia, doskonałe słownictwo, głębokie i wszechstronne rozeznanie tematu.
Dalekie od ślepej judeofilli, bardzo mocno obiektywne. Demitologizuje parę tematów, demaskuje pewne środowiska katolickie w PL.
Oczywiście x.Ch pisze z pozycji naukowca, badacza, katolickiego księdza otwartego na dialog, ale... właśnie - dobrze opisuje czym jest i na czym polega prawdziwy dialog.

I powiem tyle, że jest to jeden z niewielu księży których czytałem, których wywody są jasne i uporządkowane. Trochę lepiej, ja bym to określił "z Duchem i mocą" pisał abp Marcel Lefebvre.
Oczywiście nie ze wszystkimi tezami x. Chrostowskiego można się zgodzić, ale tych najbardziej wrażliwych dla katolików - jak o drodze zbawienia w judaiźmie - nie stawia on raczej kategorycznie, ale w formie otwartej - tak jakby sam jeszcze to przemyśliwał.

Podczas lektury (zacząłem od tej książki) nabrałem ochoty na część 1. Już ją mam, ale... czeka na lepsze czasy.

Nie wiem czy tego gdzieś nie było już tutaj:

http://tnij.org/dialog1
http://tnij.org/dialog2
http://tnij.org/dialog3
http://tnij.org/dialog4

Ks. Chrostowski z krótkim wykładem dla kapłanów o dialogu katolików z żydami. W tej mowie ksiądz profesor, moim zdaniem, jednoznacznie pokazuje, iż judaizm rabiniczny jest anty‑Chrześcijaństwem.

nie czytalem jeszcze. ale troche o  niej ostatnio dyskutowalem i mam 2 opinie.
ks. Rubinkiewicz SDB, ktorego trudno posadzac o zbieznosc, przynajmniej ostatnimi czasy, pogladow z ks. Chrostowskim, prywatnie dobry znajomy ks. Chrostowskiego i razem z nim wspolredaktor Prymasowskiej Serii Biblijnej, bardzo ja w Ecole Biblique chwalil.
i opinia "naukowej podopiecznej" ks. Chrostowskiego, obecnie robiacej juz habilitacje na UKSW, ktora mowila mi, ze dzieki swemu Mistrzowi, jak go okresla, zrozumiala niewlasciwosc okreslenia "starszych braci w wierze", ktorymi absolutnie nie mozna okreslic tego, co powstalo w religii mojzeszowej po latach 70. I wieku po Chr. oraz nauczyla sie krytycznie patrzec na niektore posuniecia JPII w tzw. dialogu miedzyreligijnym...
daruje juz sobie szczegoly, ale, bedzie to jedna z pierwszych ksiazek, ktore przeczytam, kiedy wroce do Polski 

Ks. prof. dr. Waldemar Chrostowski

Żydzi są perfekcjonistami w robieniu rachunku sumienia...innym

http://www.gloria.tv/media/Usc8c3NZqFb