Mariawityzm w Polsce

Ale Ojcze Nasz śpiewany z ludem. Podobno niektóre parafie używają NOMowego lekcjonarza.

Ale Ojcze Nasz śpiewany z ludem. Podobno niektóre parafie używają NOMowego lekcjonarza.

Używają NOMowego lekcjonarza - jasna sprawa, cały swiat schodzi na psy. Mariawitów zapewne też to nie omija.
Co do śpiewanego z ludem Ojcze Nasz, to nie byłbym w stosunku do Mariawitów tak "ortodoksyjny". Obecnie używamy w liturgii (nie piszę o nowusku) "systemu" responsoryjnego - ale nie zawsze tak w KK było.

Tak czy inaczej, "ortodoksyjni" Mariawici, "Tradi" luteranie o Prawosławnych nie wspominając, są i tak "bardziej katoliccy" niż przeciętny postępak z SJ ze Znaku czy NEO.
Zatem nie ma się ich co czepiać   

Ziarnka prawdy w objawieniach mateczki Kozłowskiej dopatruje się, niebezpodstawnie, Józef Maciejowski: http://www.miesiecznik.znak.com.pl/Tekst/pokaz/3875/calosc. Ale jak mówią, pół prawdy to całe kłamstwo.

Ziarnka prawdy w objawieniach mateczki Kozłowskiej dopatruje się, niebezpodstawnie, Józef Maciejowski: http://www.miesiecznik.znak.com.pl/Tekst/pokaz/3875/calosc. Ale jak mówią, pół prawdy to całe kłamstwo.

jakaś ważna prawda o Kościele (na przykład o relacjach łączących duchowieństwo i świeckich; o roli świeckich, w tym kobiet, we wspólnocie kościelnej; o kapłaństwie powszechnym; o związkach pieniądza z sakramentem; o Komunii pod dwiema postaciami; o potrzebie nawrócenia etc.).

"niebezpodstawnie" --- czyżby? Toż to jest najważniejsza materia herezji posoborowia! A o  potrzebie nawrócenia mówi i kikokarmenat, z tym, że na ich heretyckie nauczanie.

Swoją drogą to znajomość z Kozłowską była także używana jako argument przeciw beatyfikacji o. Honorata Koźmińskiego, pomimo, że ich drogi się rozeszły.

Swoją drogą to znajomość z Kozłowską była także używana jako argument przeciw beatyfikacji o. Honorata Koźmińskiego, pomimo, że ich drogi się rozeszły.

Stanowisko bł. Honorata Koźmińskiego wobec mariawityzmu
http://christianitas.org/site_media/content/ch62_gorecki2.pdf

/.../
Tak czy inaczej, "ortodoksyjni" Mariawici, "Tradi" luteranie o Prawosławnych nie wspominając, są i tak "bardziej katoliccy" niż przeciętny postępak z SJ ze Znaku czy NEO.
Zatem nie ma się ich co czepiać   

Hmm... W ubiegłym roku gdzieś tak w maju wybrałem się na niedzielną mszę do kościoła mariawickiego na warszawskiej Woli. Oczywiście zaopatrzony w „Brewiarzyk mariawicki”, natomiast śpiewniki były dostępne na miejscu. Nie będę się naturalnie czepiał zespołowego odmawiania wraz z kapłanem psalmu 42 (43), ani staropolszczyzny sprzed 100 lat. Podobało mi się, że w czasie odmawiania Credo wstaje się dopiero na „I wstąpił do nieba”. Pierwszy minizgrzyt to Podniesienie. Nie wiem po co przez cały czas Podniesienia ministrant dzwonił. Zwłaszcza, że "Głównym celem Kościoła jest szerzenie czci dla Pana Jezusa w Przenajświętszym Sakramencie i wskazywanie na potrzebę wzywania nieustającej pomocy Matki Najświętszej," jak możemy przeczytać na stronie http://www.mariawita.waw.pl/wiara.php. Ale może to znowu czepialstwo, wszak przywykł człek do Świętej Ciszy...

Przychodzi czas Komunii Św. wiernych. I nagle słyszę - „Rachunek sumienia!”. Tak, komenda jak na placu musztry. Tu już „baran się rozindyczył a indyk zbaraniał”. Może minuta ciszy, może dwie i wierni idą komunikować. Nie powiem, na klęcząco i do ust. Niemniej ta komenda przyprawiła mnie o pewien szok. Aha, celebrował sam biskup naczelny SKM, nie sprawdzałem, jak msza wygląda gdy celebruje inny kapłan.
Zapewne było to „bardziej katolickie” od NEO, ale czy od SJ w ogóle również? Miałbym pewne wątpliwości.

Co do "Tradi" luteran - zdarzyło mi się odwiedzić ich katedrę przy Zachęcie, wygląda faktycznie pobożnie, na klęcząco, choć często na rękę. Ludzie po prostu opłatek przyjmują razem z winem z kielicha. Wszak nie może tam być Obecności.

Natomiast umieszczanie w tym szeregu prawosławnych wydaje mi się sporym nadużyciem. Widzę często, jak to wygląda u OO Bazylianów i myślę, że u prawosławnych jest podobnie.

Przychodzi czas Komunii Św. wiernych. I nagle słyszę - „Rachunek sumienia!”. Tak, komenda jak na placu musztry.

To dlatego, że po tym rachunku sumienia następuje absolucja zbiorowa.

Swoją drogą to znajomość z Kozłowską była także używana jako argument przeciw beatyfikacji o. Honorata Koźmińskiego, pomimo, że ich drogi się rozeszły.

Stanowisko bł. Honorata Koźmińskiego wobec mariawityzmu
http://christianitas.org/site_media/content/ch62_gorecki2.pdf

W kontekście tego co działo się w Kościele w następnych 100 latach ubolewanie i dążenie do nawrócenia mariawitów przez bł. Honorata jest jeszcze bardziej wymowne.
Nawet w najmniejszych parafiach, gdzie w niedziele pojawia się kilka osób ich duszpasterze niczego nie skracają, śpiewają wszystkie zwrotki pieśni czy części mszy które śpiewać można, odprawiają z naprawdę godnym pozazdroszczenia namaszczeniem, a ta (zewnętrzna przynajmniej) pobożność wydaje się być bez jakiejś nachalnej egzaltacji czy dewocji. To samo z szacunkiem do SS (unikanie odwracania się tyłem do tabernakulum). Skoro Kościół był w stanie przyjąć charyzmat anglikanów, to mam nadzieję, że i tutaj wydarzy się jakiś przełom.

Wydarzy się - wymrą mariawici, a garstka która zostanie albo będzie swego rodzaju "sektą" tak jak ten pseudo katolicki ruch w Poznaniu* albo rozproszy się po innych wyznaniach. Mariawityzm w takim kształcie jaki mamy - moim zdaniem - nie dotrwa końca stulecia.

*https://pl.wikipedia.org/wiki/Reformowany_Ko%C5%9Bci%C3%B3%C5%82_Katolicki_w_Polsce