Długość Rachunku sumienia

Jaka powinna być długość rachunku sumienia w zależności od długości czasu od poprzedniej spowiedzi?

Jaka powinna być długość rachunku sumienia w zależności od długości czasu od poprzedniej spowiedzi?

logarytmiczna

Niewątpliwie funkcja długości rachunku sumienia powinna uwzględnić też czas odbywania ostatniej pokuty,
wiek, stan cywilny i rodzinny  penitenta oraz  czynniki środowiskowe.
Konieczne jest powołanie międzyresortowej komisji do jej zdefiniowania.

Rachunek sumienia trwa tyle ile potrzeba. A Panu proponuję konsultację z jakimś kapłanem albo psychologiem.

Byłem już na takich konsultacjach co uspokoło niektóre z moich obaw ,które pewnie w czasie spowiedzi urosną i zwiększy się ich ilosc ... ,chodzi mi o to co to znaczy ile potrzeba co zawsze jeszcze jakiś grzech można znależć szkoda że nie ma dokumenty magisterium w  tej kwestii ..., i mam nadzieje ze nie musze zawalać nauki przez rachunek sumienia

Byłem już na takich konsultacjach co uspokoiło niektóre z moich obaw

Jeśli pisze Pan serio o problemach, które tu Pan porusza to konsultacje te powinien Pan kontynuować systematycznie.
Zwrócić należy bardziej uwagę na czas od spowiedzi do spowiedzi.
Może typowy miesiąc to dla Pana to za długo. Dobry byłby stały spowiednik z którym można by omawiać takie wątpliwości.

A czy znacie jakiś dokument Kościoła wypowiadający sie na temat czy jest grzeszna albo heretycka postawa myślna kiedy sobie myśle "żyje z nadzieją że ten rachunek sumienia był wystarczająco długi albo wystarczająco dobry aby uznać ze spowiedz będzie ok" ?


Przyznam że taka postawa życia z nadzieją że ta czy inna czynność nie jest grzeszna często ułatwia postępowanie ale czy na końcu może się okazać żę zostanę potępiony przez to przez taką postawę? Bo zawsze taka jest myśl że lepiej wybrać jakąs bardziej restrykcyjną postawę zeby nie zostać potępionym ... i czy jeśli czuje się spokojny po wykonanym rachunku sumienia czy to nie jest działanie szatana?

czy sa jakięs dokumenty Koscioła które dają wskazówkę co zrobić w takich sytuacjach?

Myślę, że powinien pan o swoich dylematach pogadać z Brawariem. Świetnie byście się uzupełniali, a dywagacjom nie było by końca. Ja zaś pobiegłbym po popcorn i colę.

Ale chcę odpowiedzi też od innych ludzi ...

Moja odpowiedź jest taka jaką wielokrotnie dawałem: pilny kontakt z jakimś kapłanem bo prędzej czy później takie skrupuły/problemy zaprowadzą do psychologa klinicznego albo do psychiatry jeśli się nasilą.

Panu potrzebny DOBRY kaplan. Albo psycholog/psychiatra (sa tacy w miare katoliccy, moge pogadac z moja przyjaciolka, ktora jest bardzo wierzaca psycholog, moze podjelaby sie jakis konsultacji).

A czy znacie jakiś dokument Kościoła wypowiadający sie na temat czy jest grzeszna albo heretycka postawa myślna kiedy sobie myśle "żyje z nadzieją że ten rachunek sumienia był wystarczająco długi albo wystarczająco dobry aby uznać ze spowiedz będzie ok" ?

Nie ma takiego dokumentu, a Pan Jezus nie stoi nad Panem ze stoperem.
Kościół na szczęście nie reguluje aż tak szczegółowo wszystkich sytuacji życiowych.
Czy w jakimkolwiek opracowaniu rachunku sumienia znalazł Pan pytanie: "Czy mój rachunek sumienia był wystarczająco długi?"

niektórzy z braku takich regulacji przez Kosciół maja znacznie ułatwioną drogę do skrupulanctwa,przykład "Nadmierne wydatki" - bałem się np że masło jest zbyt dorgie i przez to niejest dopuszczalne moralnie jedzenie jego

Nie po to Boski Odkupiciel uwolnił nas z niewoli rabinackich przepisów byśmy się katowali skrupułami w stylu naszego Pana Losowego.
Przychylam się do opinii, że konieczna jest pomoc duchowa i psychologiczna. 

niektórzy z braku takich regulacji przez Kosciół maja znacznie ułatwioną drogę do skrupulanctwa,przykład "Nadmierne wydatki" - bałem się np że masło jest zbyt dorgie i przez to niejest dopuszczalne moralnie jedzenie jego

A co znaczy zbyt drogie? W Tajlandii kilogram piersi kurczaka w przeliczeniu na euro kosztuje okolo 3 euro. W Niemczech 12. Czy moralnie dopuszczalne jest przeze mnie jedzenie kurczaka za 12 euro? Czy moralnie dopuszczalne jest jedzenie w restauracji? Panu potrzebny psychiatra.