Bijcie w dzwony (motu proprio "Traditionis Custodes")

Czyli nowusowców mając w starych, okupowanych przez się kościołach, ołtarz i ambonę zupełnie z nich nie korzystają. Tzn. korzystają: ołtarz służy za kwietnik a ambona za punkt widokowy podczas ważnych spotkań, czyli koncertów oraz liturgij. Natomiast OBOK NICH mają stoły i pulpity do celebrowania Nowusa.

W summie, ma to taki sam sens, jak ich Nowus. Czyli ... żaden.

W Polsce zachowało się stosunkowo dużo starych kościołów więc konserwatorzy zabytków często wiązali klerowi ręce w sprawie przebudowy prezbiteriów, natomiast w takich Stanach Zjednoczonych wiele ołtarzy, balasek czy ambon padło ofiarą "aggiornamento". Niekiedy małe, przedsoborowe ołtarzyki z jakiś kaplic były nawet wystawiane na sprzedaż na aukcjach internetowych.

Modlitwa wiernych jest chyba tylko w Polsce na każdej Mszy nowego rytu, na Zachodzie to jest najczęściej, chwała Bogu, pomijane.

Z tego co się orientuję modlitwę wiernych na mszach novusowych odmawia się w niedzielę i święta natomiast w dni powszechne pomija. Osobiście sądzę że o ile sam pomysł przywrócenia modlitwy wiernych był dobry o tyle jej współczesna forma to jakieś totalne, ahistoryczne kuriozum. 

Generalnie księża odprawiają albo z 2 mszałów, jeden leży na miejscu przewodniczenia (ten mszał księża w Polsce zastępują kartkami, które kupują w Hlondianum - no comment)

Jest też specjalny Mszał na miejsce przewodniczenia:
https://pallottinum.pl/produkt/mszal-na-miejsce-przewodniczeniaczesc-i.html

W Polsce zachowało się stosunkowo dużo starych kościołów więc konserwatorzy zabytków często wiązali klerowi ręce w sprawie przebudowy prezbiteriów, natomiast w takich Stanach Zjednoczonych wiele ołtarzy, balasek czy ambon padło ofiarą "aggiornamento". Niekiedy małe, przedsoborowe ołtarzyki z jakiś kaplic były nawet wystawiane na sprzedaż na aukcjach internetowych.

Co gorsza, wszyscy udają, że nic takiego nie miało miejsca. W Toronto bazylika św. Pawła ( z r. 1824) miała piękny ołtarz z białego marmuru, który dosłownie barbarzyńsko pocięto na kawałki i wyrzucono. W jego miejsce wstawiono stół. Na stronach o historii bazyliki nigdzie się nie wspomina, że to zrobiono, ani nawet, że taki ołtarz tam był przez prawie 150 lat. Można zajrzeć na stronę stpaulsbasilica.archtoronto.org, w zakładce "Our History"  piszą tam o różnych dziełach sztuki we wnętrzu, ale o ołtarzu ani słowa. Nigdy nie istniał.

Sam dowiedziałem się o tym przypadkiem (spotkałem starego parafianina, który był świadkiem destrukcji).

Czy są jakieś zdjęcia warszawskiej Katedry Świętego Jana już powojenne ale sprzed posoborowej dewastacji?

Czyli nowusowców mając w starych, okupowanych przez się kościołach, ołtarz i ambonę zupełnie z nich nie korzystają. Tzn. korzystają: ołtarz służy za kwietnik a ambona za punkt widokowy podczas ważnych spotkań, czyli koncertów oraz liturgij. Natomiast OBOK NICH mają stoły i pulpity do celebrowania Nowusa.

W summie, ma to taki sam sens, jak ich Nowus. Czyli ... żaden.

Najczęściej niestety nikt nie używa starych ołtarzy do Novusa. Wie Pan, nawet jak jest porządny ołtarz do novusa, nie jakiś stolik, czy tego typu paranoje, to i tak, jest jakieś dziwactwo, że księża nie odprawiają na starym ołtarzu. Pamiętam w Irlandii kościoły, gdzie stare ołtarze były odrywane od nastawy ołtarzowej, żeby odprawiać przodem do ludzi. Stary ołtarz jest wtedy używany do Mszy, ale jest to niepotrzebne. Odprawianie przodem do ludu to jakaś paranoja, wiem, że nie wynika z rubryk nowusowych, ale praktyka jest i to praktyka bardzo niedobra.

Natomiast OBOK NICH mają stoły i pulpity do celebrowania Nowusa.

Jak dla mnie to za słaby argument, techniczny. Bo jakby był drugi, porządny ołtarz z portatylem to by było już ok? Jak dla mnie niespecjalnie.
I jeśli byłaby ambona jak w starych kościołach, z prawdziwego zdarzenia, tylko bliżej ołtarza, to byłoby super? Jak dla mnie też niespecjalnie.
Podobnie jeśli odprawia się trydent na "stoliku z portatylem" w jakimś miejscu, bo takie są warunki, a kazanie ksiądz ma od kiczowatego pulpitu, to co, jest to bez sensu, tylko dlatego, że ma takie warunki?
Piszę jako nowusowiec, który chciałby każdej mszy tyłem, odprawianej na starym ołtarzu, każdej komunii tylko od balasek, Ewangelii i lekcji czytanych jak dawniej.

Modlitwa wiernych jest chyba tylko w Polsce na każdej Mszy nowego rytu, na Zachodzie to jest najczęściej, chwała Bogu, pomijane.

Z tego co się orientuję modlitwę wiernych na mszach novusowych odmawia się w niedzielę i święta natomiast w dni powszechne pomija. Osobiście sądzę że o ile sam pomysł przywrócenia modlitwy wiernych był dobry o tyle jej współczesna forma to jakieś totalne, ahistoryczne kuriozum.

To jest absurd zupełny... Lanie wody, nowomowa, jak niektóre listy pasterskie

W Polsce zachowało się stosunkowo dużo starych kościołów więc konserwatorzy zabytków często wiązali klerowi ręce w sprawie przebudowy prezbiteriów, natomiast w takich Stanach Zjednoczonych wiele ołtarzy, balasek czy ambon padło ofiarą "aggiornamento". Niekiedy małe, przedsoborowe ołtarzyki z jakiś kaplic były nawet wystawiane na sprzedaż na aukcjach internetowych.

W Irlandii Północnej zrobiono to w katedrze prymasowskiej w Armagh; bezceremonialnie zniszczono większość cennego neogotyckiego wyposażenia prezbiterium:
https://en.wikipedia.org/wiki/St_Patrick%27s_Cathedral,_Armagh_(Roman_Catholic)

Modlitwa wiernych jest na każdej mszy św. Nie tylko w niedziele.
Co do dwóch mszałów, to obecnie, coraz częściej stosuje sie "Mszał miejsca przewodniczenia" czyli mszał tylko  kolektami i modlitwami po Komunii, który, dzięki temu, jest chudszy niż standardowy.

Modlitwa wiernych jest na każdej mszy św. Nie tylko w niedziele.
Co do dwóch mszałów, to obecnie, coraz częściej stosuje sie "Mszał miejsca przewodniczenia" czyli mszał tylko  kolektami i modlitwami po Komunii, który, dzięki temu, jest chudszy niż standardowy.

W Polsce modlitwa wiernych to jak Kanon w starym rycie, co jest absurdalne, no ale jest, gdzie indziej tego, chwała Bogu, nie ma w tygodniu.

Modlitwa wiernych jest na każdej mszy św. Nie tylko w niedziele.

Dawno temu kiedy byłem ministrantem musiałem być obowiązkowo na 1 lub 2 mszach novusowych w tygodniu, szczerze powiedziawszy nie przypominam sobie modlitwy wiernych, być może teraz to się zmieniło.

To jest absurd zupełny... Lanie wody, nowomowa, jak niektóre listy pasterskie

Zasadniczo historyczną modlitwę wiernych możemy podzielić na dwie formy; starsza łacińska niestety zaniknęła, prawdopodobnie wyglądała ona w ten sposób że diakon odczytywał treść intencji a poszczególni członkowie zgromadzenia w ciszy odmawiali krótką modlitwę indywidualną, oraz późniejsza "bizantyjskopodobna" wersja którą stała się częścią liturgii Wielkiego Piątku. Osobiście optowałbym za tym aby modlitwa wiernych została włączona do Ordo Missae z 1962 w kształcie nawiązującym z jednej strony do pierwotnej formy łacińskiej a z drugiej strony harmonijnie łączącym się z pozostałymi częściami mszy. Powiedzmy że intencje byłyby odczytywane tuż przed liturgią razem z ogłoszeniami duszpasterskimi oraz powitaniem wiernych, następnie przed ofertorium a po "oremus" kapłan wraz z całym zgromadzeniem klękałby na kilka minut aby w ciszy zanosić wszystkie intencje ludu bożego, następnie wstawałby z kolan i wypowiadałby formułę kończącą, na sam koniec chór/zgromadzenie odśpiewuje 3krotne "Amen", dalej już normalnie.

Myślę, że w porządku byłaby na nowusie modlitwa wiernych w formie precesów ze starego brewiarza rzymskiego, ale wątpię, żeby któryś ksiądz się na to zgodził. Kiedyś na Lednicy śp. o. Jan Góra odmawiał stare rzymskie precesy po polsku, ale w jutrzni albo nieszporach, chyba nawet włączył je do swojego małego brewiarza. To nie było lanie wody, to było odmawianie na zasadzie wersetów, niektóre wezwania były super:

to były chyba te precesy:

W.: Zbaw, Panie, sługi Twoje.
O.: Którzy w Tobie pokładają nadzieję.

W.: Bądź, Panie, dla nas obroną i mocą.
O.: Przeciw naszym nieprzyjaciołom.

W.: Spraw, aby nieprzyjaciel nic przeciwko nam nie dokazał.
O.: I aby bezbożny nie odważył się nam szkodzić.

W.: Panie, nie postępuj z nami według grzechów naszych.
O.: I nie karz nas według nieprawości naszych.

W.: Módlmy się za Najwyższego Pasterza naszego...
O.: Panie, utrzymuj go, przedłużaj jego życie, błogosław mu na ziemi i nie podaj go na wolę nieprzyjaciół jego.

W.: Módlmy się za naszych dobrodziejów.
O.: Panie, racz wszystkich dobrodziejów naszych doprowadzić do żywota wiecznego.

W.: Módlmy się za wszystkich wiernych zmarłych.
O.: Wieczne odpoczywanie racz im dać Panie, a światłość wiekuista niech im świeci na wieki.

W.: Niech odpoczywają w pokoju.
O.: Amen.

W.: Módlmy się za naszych braci nieobecnych
O.: Panie, zbaw sługi Twoje, którzy w Tobie pokładają nadzieję.

W.: Panie, ześlij im pomoc z wysokości.
O.: I ze Syonu broń ich.

W.: Panie, wysłuchaj modlitwy nasze.
O.: A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

W Polsce zachowało się stosunkowo dużo starych kościołów więc konserwatorzy zabytków często wiązali klerowi ręce w sprawie przebudowy prezbiteriów, natomiast w takich Stanach Zjednoczonych wiele ołtarzy, balasek czy ambon padło ofiarą "aggiornamento". Niekiedy małe, przedsoborowe ołtarzyki z jakiś kaplic były nawet wystawiane na sprzedaż na aukcjach internetowych.

Co gorsza, wszyscy udają, że nic takiego nie miało miejsca. W Toronto bazylika św. Pawła ( z r. 1824) miała piękny ołtarz z białego marmuru, który dosłownie barbarzyńsko pocięto na kawałki i wyrzucono. W jego miejsce wstawiono stół. Na stronach o historii bazyliki nigdzie się nie wspomina, że to zrobiono, ani nawet, że taki ołtarz tam był przez prawie 150 lat. Można zajrzeć na stronę stpaulsbasilica.archtoronto.org, w zakładce "Our History"  piszą tam o różnych dziełach sztuki we wnętrzu, ale o ołtarzu ani słowa. Nigdy nie istniał.

Sam dowiedziałem się o tym przypadkiem (spotkałem starego parafianina, który był świadkiem destrukcji).

Pewnie pocięto na kawałki by "zwolennicy" emerytowanego abp Dakaru czasem nie odkupili
A słyszałem od pewnego Polaka co jest w Kanadzie że na robotę polegającą na na cięciu ołtarzy na kawałki zatrudniano niekatolików. Później po robocie się dziwili czemu katolicy robili taki wandalizm.....

W kolegiacie bielańskiej, jedynym miejscu w Polsce gdzie przez ostatnie piętnaście lat jest urząd stałego Kantora, utarło się że kiedy Xiądz Prepozyt odprawia sumę to mówi o co się modlimy, dodaje opis jak to wpływa na nas moralnie (wszystko bardzo krótko) i kończy prostym Kyriejson. Na który to Kantor, Chór i Zgromadzenie odśpiewuje Kyrielejson ozdobne.
Wygląda to właściwie, pobożnie i wszystko jest na miejscu.

Myślę, że w porządku byłaby na nowusie modlitwa wiernych w formie precesów ze starego brewiarza rzymskiego [...]
to były chyba te precesy:
[...]

Piękne. Taka modlitwa wiernych by mogła być. Ale niestety zamiast tego mamy np takie:

Natchnij przywódców aby byli otwarci na wysłuchanie tych, którzy są najbardziej dotknięci zmianami klimatycznymi i obdarz ich odwagą do pilnego i mądrego działania, aby nasz wspólny dom został uzdrowiony i odnowiony i aby wszyscy ludzie i przyszłe pokolenia mogli się nim cieszyć.

(nie zmyśliłem, wzięte ze strony amerykańskich Jezuitów, nawet nie podaję linku bo nie chce im nabijać kliknięć).

Il Santo Padre, nell’Udienza concessa il 20 febbraio u.s. al sottoscritto Cardinale Prefetto del Dicastero per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti, ha confermato quanto segue circa l’implementazione del Suo Motu Proprio Traditionis custodes del 16 luglio 2021.

Sono dispense riservate in modo speciale alla Sede Apostolica (cfr. C.I.C. can. 87 §1):

­ l’uso di una chiesa parrocchiale o l’erezione di una parrocchia personale per la celebrazione eucaristica usando il Missale Romanum del 1962 (cfr. Traditionis custodes art. 3 §2);

­ la concessione della licenza ai presbiteri ordinati dopo la pubblicazione del Motu proprio Traditionis custodes di celebrare con il Missale Romanum del 1962 (cfr. Traditionis custodes art. 4).

Come stabilito dall’art. 7 del Motu proprio Traditionis custodes, il Dicastero per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti esercita nei casi sopra menzionati l’autorità della Santa Sede, vigilando sull’osservanza di quanto disposto.

Qualora un Vescovo diocesano avesse concesso dispense nelle due fattispecie sopra menzionate è obbligato ad informare il Dicastero per il Culto Divino e la Disciplina dei Sacramenti che valuterà i singoli casi.

Inoltre, il Santo Padre, conferma – avendo già manifestato il suo assenso nell’udienza del 18 novembre 2021 – quanto stabilito nei Responsa ad dubia con le annesse Note esplicative del 4 dicembre 2021.

Il Santo Padre ha altresì ordinato che il presente Rescritto sia pubblicato su L’Osservatore Romano e, successivamente, nel commentario ufficiale degli Acta Apostolicae Sedis.

https://press.vatican.va/content/salastampa/it/bollettino/pubblico/2023/02/21/0150/00323.html