Cytat: Filip S w Grudnia 13, 2024, 14:21:22 pmJak ustosunkować się do tego w dzisiejszym kontekście?Coś jest pokiełbaszone.Klemens VII żył w latach 1478 - 1534. Klemens VII urodził się 26 maja 1478 we Florencji, zm. 25 września 1534 w Rzymie.św. Katarzyna ze Sieny nie mogła ogłosić i uznać za wybranego oraz powszechnie akceptowanego „papieża” Klemensa VII, ponieważ św. Katarzyna ze Sieny żyła w XIV wieku.
Jak ustosunkować się do tego w dzisiejszym kontekście?
Jacques Fournier to francuski kardynał wywodzący się z zakonu cystersów, który pod koniec 1334 r. został wybrany na papieża. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że stał się głową Kościoła katolickiego przez przypadek. Jako papież Benedykt XII błyskawicznie okazał się sprawnym reformatorem.Nie wiadomo kiedy dokładnie urodził się Jacques Fournier, ale przyjmuje się, że miało to miejsce między 1280 a 1285 r. w Saverdun. To niewielka francuska miejscowość w regionie Oksytania. Był synem młynarza i to właściwie wszystko, co wiadomo o jego pochodzeniu i dzieciństwie.Studiował na Uniwersytecie Paryskim, gdzie zdobył tytuł doktora teologii. Swoją karierę duchownego rozpoczął w zgromadzeniu cystersów w Boulbonne. Później przeniósł się do klasztoru Fontfroide, gdzie opatem był jego wuj, Arnold Novelli — informuje serwis New Advent.Kiedy Novelli awansował na kardynała, Fournier objął funkcję opata po wuju. Później został biskupem Pamiers, a po 10 latach sprawowania tego urzędu, został kardynałem. Jako inkwizytor w Langwedocji zajmował się sprawami związanymi z herezją i nadużyciami seksualnymi wśród kleru.Nie był brany pod uwagę, a wygrałJacques Fournier nigdy nie był brany pod uwagę jako kandydat na papieża, ponieważ niewiele było wiadomo o jego pochodzeniu, nie był bogaty i nie miał swoich zwolenników. Mimo to, po śmierci papieża Jana XXII, to właśnie on zasiadł na Tronie Piotrowym. Było to dziełem przypadku.Faworytem konklawe w grudniu 1334 r. był Jean-Raymond de Comminges, ale nie chciał się stanowczo określić czy sprawując ten urząd, pozostawi Stolicę Piotrową w Awinionie (Francja). Nie wszystkim się to podobało. Wielu kardynałów w tamtym czasie nie chciało, aby siedziba papieża wróciła do Rzymu. Dlatego postanowili zmniejszyć szansę faworyta i zagłosować na kardynała, który nie miał żadnych szans w głosowaniu. Najwyraźniej nie dogadali się w tej sprawie i doprowadzili do tego, że Jacques Fournier otrzymał 11 z 16 głosów — podaje Deon. Właśnie tak trzecim awiniońskim papieżem, 20 grudnia 1334 r., został Benedykt XII.Dobry papież "z przypadku"Papież Benedykt XII rozważał powrót do Rzymu, ale ostatecznie postanowił, że Stolica Apostolska pozostanie w Awinionie, gdzie w 1339 r. rozpoczął budowę istniejącego do dziś zamku papieskiego. Jako głowa Kościoła, był pozytywnie oceniany jako reformator, choć oczywiście miał swoich przeciwników, którzy go chętnie krytykowali. Stanowczo walczył z nadużyciami wśród duchownych, a także z chciwością kleru. Sprzeciwiał się też nepotyzmowi. Jak podkreśla New Advent, pod wpływem nalegań innych kardynałów, przyznał jednak awans na arcybiskupa jednemu ze swoich krewnych. Był nim John Bauzian.Doceniano go również za to, że doprowadził do złagodzenia konfliktu między Stolicą Apostolską a franciszkanami i zawarł pokój z cesarzem rzymskim Ludwikiem IV. Odegrał też ważną rolę dla ówczesnej Polski. W 1339 r. rozstrzygnął na korzyść Korony Królestwa Polskiego spór z zakonem krzyżackim — podkreśla Deon.Misja papieża Benedykta XII zakończyła się nagle, śmiercią 25 kwietnia 1342 r. w Avinionie. Tam też spoczął, w Katedrze Notre-Dame des Doms. Jego nagrobek zdobi rzeźba z wizerunkiem Jacques Fourniera w papieskich szatach.