Ciekawostki liturgiczne

Znajomy Hindus (ksiądz, zakonnik) mówi, że nie lubi takiej inkulturacji, która prowadzi do pomylenia Jezusa z pogańskimi bożkami, albo która za bardzo go upodabnia do przedstawień pogańskich. Te chińskie obrazki są jednoznaczne, te indyjskie są synkretyczne.

Pierwszy obrazek nie-chiński, nie wiem co to przedstawia. Drugi spotkanie z Samarytanką, trzeci chyba Zwiastowanie, czwarty nie mam pojęcia (jakąś ilustrację do Pieśni nad Pieśniami?)...
Obrazki chińskie są o tyle inkulturacją, że są wzięciem chińskiego zdobnictwa do klasycznych zachodnich przedstawień. Czasem ktoś jest ubrany w chińskie stroje jak na tym pierwszym obrazku. Napisy ujednoznaczniają przedstawienia. De facto jest to estetyka.
Na tych pozostałych obrazkach, to rzeczywiście jakaś forma synkretyzmu. Ja wiem, że nasz Pan jest uniwersalny, ale wcielenie było w pewnym miejscu i w pewnym czasie, ubieranie go w szaty azjatyckie jest jakoś dziwne. To tak, jakby Go dzisiaj przedstawiać ubranego w garnitur, dwieście lat temu w kontusz. Jest to dla mnie jakoś śliskie. Nie chciałbym się czepiać szczegółów, ale też sam, gdybym umiał malować, nie chciałbym dostosowywać Jezusa do siebie samego.

Nie wiem, czy tam na krzyżu jest jakiś Budda, czy kto, ale na pewno nie Pan Jezus.

Tilaka (kropka na czole) symbolizuje przynależność do hinduizmu, w przypadku Buddy takie przedstawianie ma sens  ponieważ urodził się w Indiach w warnie kszatrija. Jeśli zaś chodzi o Chrystusa to mamy do czynienia z rażącym zniekształceniem prawdy historycznej, tradycyjnie jego gęsta, długa broda i włosy miały  przede wszystkim wyrażać związek ze starożytną kulturą żydowską tak samo jak skrót "INRI" umieszczony na krucyfiksach.

Pierwszy obrazek nie-chiński, nie wiem co to przedstawia.

"Pan Jezus" i nierządnica. W cywilizacji indyjskiej pomarańczowa szata symbolizuje przynależność do stanu duchownego, hindusi wierzą że sam bóg Sziwa nakazał im je nosić. To kolor ognia który ma wyrażać palenie pragnień oraz przywiązań do rzeczy materialnych, wspomina się o nim w różnych świętych tekstach takich jak Wedy, Upaniszady i Purany. Kok na głowie to z kolei symbol oświecenia duchowego, wielu z pośród Sadhu je nosi:

czwarty nie mam pojęcia (jakąś ilustrację do Pieśni nad Pieśniami?)...

"Święta Rodzina".

Na tych pozostałych obrazkach, to rzeczywiście jakaś forma synkretyzmu. Ja wiem, że nasz Pan jest uniwersalny, ale wcielenie było w pewnym miejscu i w pewnym czasie, ubieranie go w szaty azjatyckie jest jakoś dziwne. To tak, jakby Go dzisiaj przedstawiać ubranego w garnitur, dwieście lat temu w kontusz. Jest to dla mnie jakoś śliskie. Nie chciałbym się czepiać szczegółów, ale też sam, gdybym umiał malować, nie chciałbym dostosowywać Jezusa do siebie samego.

Dobrze Pan to ujął, poza tym gdyby tego typu ikonografia była zastosowana powiedzmy 300-500 lat temu gdy 95% ludności było analfabetami i nie wiedziało że istnieje świat poza ich rodzinną wioską to jeszcze miałoby jakieś sensowne uzasadnienie i jako tako wpisywałoby się w Tradycję, dzisiaj natomiast jest już zupełnie sztuczne, nieszczere oraz ośmieszające chrześcijańskie objawienie. 

W dawnych Indiach gdy jeszcze nikomu nie śniło się o akukumenizmie czy innych posoborowych szaleństwach powstało nieco chrześcijańskiej ikonografii w stylu perskim gdy władająca prawie całym tym obszarem muzułmańska dynastia mogołów starała się umacniać oraz promować islamską cywilizację na subkontynencie indyjskim. Co by państwo o niej powiedzieli? Czy powinna być rozwijana przez tamtejszych chrześcijan?








Przedostatnia grafika przedstawia sułtana Akbara dyskutującego z przedstawicielami różnych religii, dwie postacie w czarnych strojach to jezuiccy misjonarze. Ostatni obraz to sam sułtan Nur ad-Din Salim Dżahangir trzymający w rękach obraz Matki Bożej podarowany mu przez jezuitów.

Całkowicie współczesne obrazy z Nepalu wykonane w stylu nawiązującym do tybetańskiej ikonografii buddyjskiej, gdyby nie ten przysiad w pozycji lotosu to byłyby całkiem znośne:

Odpowiadając na pytanie oikonografie to tak, jak najbardziej!

A co się panu nie podoba z siadem lotoskim?

W dawnych Indiach gdy jeszcze nikomu nie śniło się o akukumenizmie czy innych posoborowych szaleństwach powstało nieco chrześcijańskiej ikonografii w stylu perskim gdy władająca prawie całym tym obszarem muzułmańska dynastia mogołów starała się umacniać oraz promować islamską cywilizację na subkontynencie indyjskim. Co by państwo o niej powiedzieli? Czy powinna być rozwijana przez tamtejszych chrześcijan?








Przedostatnia grafika przedstawia sułtana Akbara dyskutującego z przedstawicielami różnych religii, dwie postacie w czarnych strojach to jezuiccy misjonarze. Ostatni obraz to sam sułtan Nur ad-Din Salim Dżahangir trzymający w rękach obraz Matki Bożej podarowany mu przez jezuitów.

To są bardzo piękne przedstawienia. Rzeczywiście, z jednej strony szanuje miejscową estetykę, z drugiej unika jakiegoś zlania z pogaństwem.

To są bardzo piękne przedstawienia. Rzeczywiście, z jednej strony szanuje miejscową estetykę, z drugiej unika jakiegoś zlania z pogaństwem.

Odpowiadając na pytanie oikonografie to tak, jak najbardziej!

Sęk w tym że tamtejszy stosunek do historycznego dziedzictwa Lodich i Mogołów jest mniej więcej podobny jak w Europie płd.-wschodniej do panowania osmańskiego i chyba trudno mieć o to pretensję. Pojawiają się nawet pomysły żeby wyburzyć średniowieczne pałace jak Taj Mahal postawione przez sułtanów, również nazwy miast założonych przez muzułmańskich władców są powoli acz systematycznie zmieniane, oczywiście muzułmanie z Azji Południowej widzą to diametralnie inaczej. Gdy w 1992 ogromny tłum zburzył meczet Babri w Ajodhji zbudowany przez Mogołów na świętej górze boga Rama to w całym kraju wybuchły krwawe, religijne zamieszki.   

A co się panu nie podoba z siadem lotoskim?

Ma określony, niechrześcijański kontekst religijny tak samo zresztą jak klęczenie, znak krzyża lub ułożenie palców podczas błogosławieństwa ręką w chrześcijaństwie.

Pan opisze ten  określony kontekst religijny.

Pan opiszę ten  określony kontekst religijny.

Myślę, że forma "Czy mógłby Pan opisać ten określony kontekst religijny?" wyglądałaby trochę lepiej i bardziej zachęciła do odpowiedzi.

Możliwe.

Just as the yoga posture padmāsana is archetypal in presenting an image of yoga and meditation we might say the same about the symbolic role of the lotus flower in certain religious and spiritual traditions such as Hinduism, Buddhism, Sikhism, and Jainism. Within Hindu iconography, the lotus flower is linked to spirituality, prosperity, fertility, and purity.  The physical posture is said to represent the image of a lotus flower and the image itself is often seen as a metaphor for the spiritual path.

https://yogajala.com/the-lotus-position/

Niezrealizowana koncepcja budowy bazyliki niepokalanego poczęcia NMP w Sewilli, pocz. XX wieku:

Prywatna kaplica w Castel Gandolfo za czasów Piusa XI:

Źródło (str. 4): https://www.wbc.poznan.pl/dlibra/show-content/publication/edition/494114?id=494114

Pan wie że do deform trydenckich to się żegnano trz ma palcami, dokładnie tak jak w Rzymie przez całe tysiąclecie przed świetym Konstantynem? O zarzucenie tej świętej pamiątki zresztą słusznie mają do nas pretensje prawosławni.
Wie pan, że liturgia godzin jest na wzór poświęcania kolejnych godzin kolejnym bogom co uświęcano przez wieki na Forum Romanum? Pan wie, że formuła Kyrielejson to naśladownictwo okrzyku niewolników, którzy to skandowali w czasie Epifanii i triumfu aby zwycięski wódz zachował ich przy życiu? A w ogóle pan wie, że instytucja ołtarza to stół ofiarny na którym mordowano zwierzęta na cześć bogom i że ten element również chrześcijaństwo uczyniło swoim. Nie ma takiej rzeczy w kulcie chrześcijańskim którego początków nie można by się dopatrzyć wśród innych religii.

Pan wie że do deform trydenckich to się żegnano trz ma palcami, dokładnie tak jak w Rzymie przez całe tysiąclecie przed świetym Konstantynem? O zarzucenie tej świętej pamiątki zresztą słusznie mają do nas pretensje prawosławni.
Wie pan, że liturgia godzin jest na wzór poświęcania kolejnych godzin kolejnym bogom co uświęcano przez wieki na Forum Romanum? Pan wie, że formuła Kyrielejson to naśladownictwo okrzyku niewolników, którzy to skandowali w czasie Epifanii i triumfu aby zwycięski wódz zachował ich przy życiu? A w ogóle pan wie, że instytucja ołtarza to stół ofiarny na którym mordowano zwierzęta na cześć bogom i że ten element również chrześcijaństwo uczyniło swoim. Nie ma takiej rzeczy w kulcie chrześcijańskim którego początków nie można by się dopatrzyć wśród innych religii.

Można poprosić o przypisy, ale bardziej naukowe niż popularne, żeby można było to zacytować