Ciekawostki liturgiczne

W mojej parafii są balaski, ale w Świdnicy w kościele św. Józefa na ul. Kotlarskiej (obecnie sanktuarium św. Józefa) nie ma po nich śladu!  Miesiąc temu albo i mniej poszłam tam się tam pomodlić
i odpust zyskać i jakie było moje zdziwienie gdy tam weszłam, a lata temu odbywały się tam Msze trydenckie:



(kliknąć na zdjęcie to się powiększy)

Jak dobrze pamiętam, to w 2013 roku bp Dec przekazał ten kościół Paulinom i tam zainstalował się Neokatechumenat.  W 2014 roku usunęli całkowicie balaski.



(kliknąć na zdjęcie to się powiększy)

Tam działa Bractwa Św. Józefa i niektórzy powiedzieli że nie wrócą do tego kościoła jak nie wrócą balaski czy jakieś inne rozwiązanie, a kilka osób przeniosło się do Wrocławia.  Chodzili też do bp Deca z żalami, ale bp Dec nawet nie wiedział, że
usunęli, że w ogóle takie coś zrobią.

Jak dobrze pamiętam, to w 2013 roku bp Dec przekazał ten kościół Paulinom i tam zainstalował się Neokatechumenat.  W 2014 roku usunęli całkowicie balaski.[/size]

A nie dało się ich jakoś poszczuć konserwatorem zabytków?

O święta naiwności! Konserwatorem zabytków ... 



Takie barbarzyństwo "klepnął" warszawski "konserwator" zabytków, pierwsze to pałac Branickich na Podwalu - "doświetlenie" strychów a drugie, podwyższenie Hotelu Europejskiego.

O święta naiwności! Konserwatorem zabytków ... 

Tonący brzydko się chwyta
każdego dostępnego uchwyta.

A niech się konserwator gimnastykuje, żeby wykazać że balaski nie są zabytkowe i to tylko takie przeszkadzajło. W końcu za to mu płacimy, nie?

Jakeś pan taki cwany to se pan wyegzekwuj.

Beurońska szkoła sztuki sakralnej: Styl sztuki opracowany przez benedyktynów z opactwa Beuron w Badenii-Wirtembergii w Niemczech pod koniec XIX i na początku XX.
Szkoła czerpała inspirację ze wzorów europejskiego średniowiecza, greckiego Bizancjum oraz starożytnego Egiptu, bardzo ważny był w niej ład symetria, harmonia, geometria i bogata kolorystyka. Jeden z głównych pionierów stylu czyli ojciec Desiderius Lenz OSB zdefiniował kilka zasad kanonicznych tej sztuki:
1. Sztuka przemawia do umysłu widza. Sztuka sama w sobie jest pełna czci i zaprasza go do uwielbienia. Nie wyróżnia się agresywnie i pretensjonalnie
2. Prace są anonimowe, wykonywane zbiorowym wysiłkiem, nie dla chwały artysty, ale dla Boga.
3. Podobnie jak w przypadku prawosławnych ikon styl beuroński przedkłada imitację nad oryginalność, a kopiowanie odręczne ujawnia prawdziwy geniusz artysty.
4. Istnieje pełna integracja sztuki i architektury. Malarstwo i rzeźba nie są „naklejkami” na plan architektoniczny, ale stanowią jego integralną część. Sztuka Beurońska obejmuje
    malarstwo, architekturę, naczynia ołtarzowe i meble.

Kilka przykładów:














https://en.wikipedia.org/wiki/Beuron_Art_School
http://www.newliturgicalmovement.org/2010/10/beuronese-school.html#.V3rkRdIrKCg

Szkoła kuzkeńska (hiszp. Escuela Cuzqueña) – szkoła malarska, której przedstawiciele działali w Cuzco i regionie kuzkeńskim od XVI do XVIII wieku.

Główną cechą owego nurtu było łączenie europejskich technik i tematów malarskich z charakterystyczną dla ludności Południowej Ameryki kolorystyką oraz dodawanie do obrazów elementów miejscowej natury i kultury.

Szkoła powstała, gdy europejscy malarze (jako jedni z pierwszych wymieniani są Juan Iñigo de Loyola czy Bernardo Bitti)[1] uczyli miejscowych Indian i Metysów malarstwa w stylu niderlandzkiego, hiszpańskiego i włoskiego manieryzmu. Do Europejczyków, którzy kształtowali malarstwo szkoły kuzkeńskiej zalicza się też Mateo Pereza de Alesio i Angelino Medoro[1]. Za jednego z pierwszych lokalnych malarzy szkoły kuzkańskiej uważa się Diego Quispe Tito, przedstawiciela ludu Keczua, pochodzącego z okolicy Cuzco.

Uczniowie, przejąwszy techniki i tematykę (sceny biblijne, figuratywne obrazy Marii i świętych) wprowadzili znacznie żywsze barwy, spłaszczenie perspektywy i dodawali elementy niewystępujące na obrazach pierwotnych, takie jak pochodzące z Ameryki Południowej zwierzęta i rośliny.

Niekiedy malarze stosowali elementy lokalne, aby lepiej pokazać wymowę obrazu. Na przykład ważne osoby ukazywano w ceremonialnych szatach inkaskich a Marcos Zapata, malując Ostatnią Wieczerzę w katedrze w Cuzco, umieścił na stole pieczoną świnkę morską, która była nie tylko zwykłym daniem, ale też zwierzęciem ofiarnym, co nawiązywało do ofiary Chrystusa (zamiast typowego dla malarstwa europejskiego baranka)[2].

Wpływy kuzkańczyków widoczne są nie tylko w malarstwie na terenie Peru, ale także w Argentynie, Boliwii i Chile[2].

Współcześnie malowane obrazy będące kopiami dawnych dzieł albo nowoczesnymi stylizacjami barokowych obrazów szkoły kuzkeńskiej są nadal częstymi dziełami lokalnych malarzy[2].

W Cuzco działa Academia de Bellas Artes w Cusco imienia Diego Quispe Tito (jednak w końcu XX wieku nie nauczano tam tradycyjnego malarstwa)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Szko%C5%82a_kuzke%C5%84ska
https://vod.tvp.pl/video/boso-przez-swiat,peru-szkola-kuskenska,52671032

ksiadz tradycjonalista "kapłan zabrany" wykonuje nieznany mi obrzęd egyorcyzmownia sali sądu:

https://www.youtube.com/watch?v=g4vq684Vkss

Biały welon umieszczany na balaskach a następnie ściągany na czas udzielania komunii świętej to kolejna już zapomniana, rzymskokatolicka praktyka liturgiczna która powinna być pilnie przywrócona:

Może mało istotne pytanie:
podczas Mszy, po Komunii, kleryk będący na praktyce, a służący do Mszy jako ministrant, wykonywał puryfikację naczyń - celebransi odpoczywali.
I to na ołtarzu zajmował się puryfikacją, choć obok była kredencja.
Czy tak można?

Może mało istotne pytanie:
podczas Mszy, po Komunii, kleryk będący na praktyce, a służący do Mszy jako ministrant, wykonywał puryfikację naczyń - celebransi odpoczywali.
I to na ołtarzu zajmował się puryfikacją, choć obok była kredencja.
Czy tak można?

Jak to dokładnie wyglądało? Gdzie ablucja celebransa? Kleryk spożył puryfikację?

Może mało istotne pytanie:
podczas Mszy, po Komunii, kleryk będący na praktyce, a służący do Mszy jako ministrant, wykonywał puryfikację naczyń - celebransi odpoczywali.
I to na ołtarzu zajmował się puryfikacją, choć obok była kredencja.
Czy tak można?

Jak to dokładnie wyglądało? Gdzie ablucja celebransa? Kleryk spożył puryfikację?

1. Ablucja celebransa? - Może skorzystał z vasculum przy tabernakulum, ale trudno było zauważyć.
2. Kleryk spożył puryfikację? - Nie podszedł do odpoczywającego celebransa, więc tak.

Może mało istotne pytanie:
podczas Mszy, po Komunii, kleryk będący na praktyce, a służący do Mszy jako ministrant, wykonywał puryfikację naczyń - celebransi odpoczywali.
I to na ołtarzu zajmował się puryfikacją, choć obok była kredencja.
Czy tak można?

pewnie akolita, więc można.

Może mało istotne pytanie:
podczas Mszy, po Komunii, kleryk będący na praktyce, a służący do Mszy jako ministrant, wykonywał puryfikację naczyń - celebransi odpoczywali.
I to na ołtarzu zajmował się puryfikacją, choć obok była kredencja.
Czy tak można?

pewnie akolita, więc można.

A to akolicie wolno puryfikowac przy Oltarzu?

Wolno. Jednak w tym opisanym przypadku - nie doczytałem, że na Ołtarzu a obok była kredencja (279 OWMR).