Ciekawostki liturgiczne

Nigdzie nie ma nakazu wyburzania lektorów.

I wprost przeciwnie - przetrwały przede wszystkim u reformatów.

Tak się jednak składa że zaczęły znikać z kościołów po soborze trydenckim więc jakiś związek istnieć musiał. Jeśli zna Pan jakieś inne przyczyny zniknięcia lektoriów to proszę napisać, z miłą chęcią poczytam. Zamieszczone przeze mnie zdjęcia pochodzą z kościołów anglikańskich a jak wiemy z historii sekta anglikańska sprotestantyzowała się stopniowo i początkowo  :Pbliżej jej było do katolików niż do luteranów czy kalwinów.

Po prostu zaprzestano ich budowania. Ostatnie postawione lektorium to 1525 rok. Dużo przed soborem trydenckim.

Cyborium to nie tylko naczynie do przechowywania hostii ale także tradycyjna, katolicka obudowa ołtarza w kształcie baldachimowym lub kopułowym wsparta na kolumnach:

Sakramentarium − specjalne pomieszczenie na Najświętszy Sakrament, pełniące podobną rolę co tabernakulum. Upowszechniło się w średniowieczu, a zwłaszcza w okresie gotyku.

Sakramentaria były częstokroć lokowane po lewej stronie (od strony nawy), tuż obok ołtarza głównego, który wówczas najczęściej przybierał formę retabulum i stanowiły integralną część prezbiterium kościoła. Sakramentaria były wznoszone w różnych formach. Początkowo powstawały w formie zamykanych nisz, oprawianych częstokroć dekoracją architektoniczną i rzeźbiarską. Od XIV stulecia przybierały kształt strzelistych wież, traktowane były jako świątynia w świątyni, dlatego też nadawano im bardzo wyszukaną formę.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Sakramentarium

Na stronie renomowanej australijskiej pracowni krawieckiej (Sanit Bede Studio) tworzącej tradycyjne szaty liturgiczne na potrzeby Kościoła Katolickiego zamieszczono wyjaśnienie dlaczego tzn: ornaty rzymskie lub skrzypcowe stanowiły rodzaj przedsoborowego nadużycia liturgicznego:
http://saintbedestudio.blogspot.com/2016/03/chasuble-styles-of-roman-rite-revisited.html
^Jak dowiadujemy się z lektury powyższego artykułu ornaty skrzypcowe zostały nawet potępione przez św. Karola Boromeusza

Wielu tradycjonalistów narzeka (słusznie) na dzisiejsze ornaty używane w liturgii mylnie nazywając je "gotyckimi". W rzeczywistości nie mają one z gotykiem nic wspólnego stanowiąc jedynie mizerną podróbkę długich ornatów pochodzących z przełomu XIX/XX wieku bardzo pięknych zresztą, wklejam parę przykładów jak powinny być wykonane w sposób niedziadowski:





W okresie średniowiecza używano wczesnochrześcijańskich ornatów stożkowych które zostały zepchnięte do lamusa ze względu na krępujący ruchy celebransa krój:

Piękna katedra Phat Diem w Wietnamie jest wzorowym przykładem katolickiej świątyni wybudowanej w lokalnym, wschodnioazjatyckim stylu architektonicznym:







https://en.wikipedia.org/wiki/Ph%C3%A1t_Di%E1%BB%87m_Cathedral

No to duże uproszczenie to co Pan napisał.

Co Pan powie na temat tego? Czyj to płaszcz?

Św. Tomasza Becketta:
https://en.wikipedia.org/wiki/Fermo_chasuble_of_St._Thomas_Becket

Zrekonstruowany przez Ensemble Organum chorał starorzymski typowy dla liturgii łacińskiej czasów starożytnych i wczesnośredniowiecznych Południowej/Środkowej Italii z Rzymem włącznie:
https://www.youtube.com/watch?v=Bh-PqCNCreM
https://www.youtube.com/watch?v=pGgB0bf2PHU
https://www.youtube.com/watch?v=Kdka1WN1c8c
https://www.youtube.com/watch?v=X5xoJfXT1LU
^Marcel Peres wykonuje naprawdę wspaniałą pracę, oby kiedyś wykorzystano jego dorobek w liturgii.

Chorał gallikański występujący w tym samym okresie ale na terenie pre-karolińskiej Francji oraz prawdopodobnie Iberii:
https://www.youtube.com/watch?v=2JBorpgJRpA
https://www.youtube.com/watch?v=QzdQdtWmUZ8

@Filip S
Marcel Pérès od ponad 20 lat ma wpływ na teorię i praktykę śpiewu liturgicznego w Polsce, zwłaszcza u dominikanów i tradsów. Jedna z ostatnich jego inicjatyw to coroczne warsztaty chorału starorzymskiego w Lubomierzu.

Zrekonstruowany przez Ensemble Organum chorał starorzymski typowy dla liturgii łacińskiej czasów starożytnych i wczesnośredniowiecznych Południowej/Środkowej Italii z Rzymem włącznie:

^Marcel Peres wykonuje naprawdę wspaniałą pracę, oby kiedyś wykorzystano jego dorobek w liturgii.

Zapraszam.
https://www.youtube.com/watch?v=R8pcdWwiQ5Q

Powtórzę się z reklamą średniowiecznych sakramentarzy. Jak dowiedziałem się z Internetu, tysiąc lat temu rozróżniano missalia gelasiana oraz gregoriana. W Sieci udało mi się dotrzeć do wydania sakramentarza gelazjańskiégo oraz do skanów Sakramentarza Tynieckiégo, xięgi typu gregorjańskiégo, towarzyszącéj nam od jakiégo tysiąca lat. Dla porównania, formularz na Niedzielę Siedemdziesiątnicy (kolekta, sekreta i modlitwa po komunii):
— po gelazjańsku;
— w Sakramentarzu Tynieckim (to samo, co się używa do dziś; można porównać z Diuinum Officium).

Ja się już trochę oczytałem, więc daję parę wskazówek dla tych, którzy zabiérają się właśnie do czytania swojego piérwszégo średniowiecznégo textu:
— nié ma rozróżnień u/v oraz i/j; Polåcy nigdy nie mieli powodu, by inaczéj czytać "u" w "qui", a zupełnie inaczéj w "uiuis";
— "m" oraz "n" mogą być zastąpioné falką nad samogłoską, to jest sanctam może być zapisane, na przykład, sãctã;
— podobna falka oznacza w ogóle skrót, na przykład "dne" pod falką to "Domine";
— przedrostki pro-, prae- i per-, a także takié samé przyimki, są zapisywané skrótami, mianowicie literą "p" z jakąś dodatkową kréską;
— litera "s" ma przeważnie taki kształt, że współczesny człowiek widzi "f"; końcówka -bus często jest zapisywana jako "b" z jakimś przecinkiem na średniéj wysokości.
Oczywiście nie spodziéwajcie się żadnéj interpunkcji, to i tak bardzo postępowy rękopis, bo dają odstępy między wyrazami.

Zachęcam do porównywania w nadchodzących okrésach roku liturgicznégo.

Panie daj nam pan porównanie propriów a nie oracyj!

A z jakiego dokumentu wynika posoborowe likwidowanie zabytkowych balustrad oddzielających prezbiterium od transeptu?
- wszystkie tego typu dewastacje wynikają z "ducha soboru".

Ale to jest ciekawa sprawa (nie zastanawiałem się nad tym specjalnie): czy podawano wtedy jakiekolwiek uzasadnienia, dlaczego tak się robi (powołując się np. na jakieś wytyczne episkopatu, komisji liturgicznych); czy też była to całkowita samowolka, bez podania żadnej przyczyny, tak jakby nie wymagało to tłumaczenia i rozumiało się samo przez się?

Wynika to z nieposłuszeństwa, kard. Arinze mówi:

Kościół nigdy nie kazał usunąć balasek... którzy usuneli... wyrządzili wielką krzywdę (kard. Arinze)
(...)
https://www.youtube.com/watch?v=ZVBr-anomlo

https://youtu.be/cMJvo5AF5qo


W Anamnesis nr. 13 (Posoborowe normy kształtowania przestrzeni do sprawowania liturgii1) możemy przeczytać:



https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TAL/kkbids/anamnesis013.pdf

W mojej parafji Wszystkich Świętych na warszawskim Grzybowie właśnie w ostatnich mięsiącach przy okazji jeneralnego remontu przeniesiono balaski z prezbiterium i umiejscowiono je przy bocznym ołtarzu.

I tak się długo utrzymały, u mnie ŚP Proboszcz szybko przebudował prezbiterium ale ze 3/4 balasków zostawił - po bokach z przerwą w środku. Są do dziś.
Próbował zachować ambonę, też ją przebudował robiąc wejście schodkami od ołtarza ale się nie przyjęło jej używanie. Też jest do dziś. Samo prezbiterium podwyższył i postawił w centrum murowany stół ofiarny.