Ciekawostki liturgiczne

Elegancki, czterorożny biret kapłański dawniej popularny wśród duchowieństwa w Hiszpanii i Ameryce Południowej, moim subiektywnym zdaniem wygląda o wiele lepiej niż 
standardowy, trójrożny z groteskowym pomponikiem na środku:

Może mało istotne pytanie:
podczas Mszy, po Komunii, kleryk będący na praktyce, a służący do Mszy jako ministrant, wykonywał puryfikację naczyń - celebransi odpoczywali.
I to na ołtarzu zajmował się puryfikacją, choć obok była kredencja.
Czy tak można?

pewnie akolita, więc można.

A to akolicie wolno puryfikowac przy Oltarzu?

O. Hariolf Ettensperger pisał: "Jeżeli Crm jest klerykiem, może przynieść do ołtarza kielich przygotowany na kredensie, nalać wina i wody oraz podać C , jak to zazwyczaj czyni D. Nie odmawia jednak razem z C 'Offerimus'. Obsługuje również po komunii św. ampułki, czyści kielich i zanosi go na kredens.".

Więc skoro po czyszczeniu odnosi kielich na kredens, to sama puryfikacja musi być dozwolona przy ołtarzu.

Standardowy jest czworonożny. To tylko włoski obyczaj że zwykli księża mają trzy rogi a dopiero doktorzy cztery.
Też uważam że bez pomponu biret jest lepszy.

Konopeum- tkanina którą dawniej okrywano tabernakulum  jest to jeden ze znaków ukazujących rzeczywistą obecność Chrystusa w sakramencie eucharystii,
miała symbolicznie przypominać Namiot Wyjścia, w którym mieściła się Arka Przymierza:

Przypominająca perski meczet katedra ormiańska Świętego Zbawiciela w Isfahanie:






Jej budowa rozpoczęła się w 1606 r. przez przesiedlonych przez szacha Abbasa I Wielkiego w te rejony Ormian i została zakończona  w latach 1655-1664. Katedra składa się ze zwieńczonego kopułą korpusem i półośmiokątnej absydy. W 1702 dobudowano dzwonnicę, w 1884 otworzono bibliotekę, kończąc powiększanie kompleksu o muzeum otwarte w 1905 roku.

Orthodox Latin Bishop chants a praise
https://www.youtube.com/watch?v=xj7wl2Zq1Fo

Na cmentarzu drewnianego kościoła pw. św. Marcina w Kaczanowie znajduje się osobliwa kapliczka z 1855 r., dzieło profesora Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu Józefa Kalasantego Jakubowskiego (1786-1877), świadectwo rozwoju łączenia wątków religijnych i narodowych w świadomości Polaków pod zaborami.

Wysoki drewniany słup pokryty płaskorzeźbami o tematyce religijnej i związanej z historią Polski (głównie herbami) zakończony jest figurą św. Jana Nepomucena. Autor tak opisał swoją pracę: Wypracowałem też - dla kaczanowskiego kościoła na cmentarz w trzy lata do 1855 r. Kolos Śgo Jana Nep. - z sosny - 11 łokci długi i 4 obwodu. Na wierzchu z tegoż Kolosu jest wyrobiona statua kolosalna przez anioła unoszona. Na powierzchni Kolosu jest 21 Symboli religijnych ozdobionych gzypsami, girlandami, napisami i stósownemi wyrobami[1]. Upływ czasu nie oszczędził wystawionej na warunki atmosferyczne rzeźby. Świętego Jana Nepomucena można domyślić się jedynie po jednym z jego atrybutów, metalowej aureoli z pięcioma gwiazdami, które miały się pojawić na wodzie, wskazując szukającym położenie ciała męczennika. Nie widać unoszącego świętego anioła. Najlepiej zachowały się płaskorzeźby ze środkowej części słupa.

http://kapliczki.org.pl/kapliczki/Kaczanowo_-_kolos

Ciekawostka liturgiczna - jednym z prezentów J. Bidena dla Franciszka był piękny ręcznie robiony ornat rzymski z pracowni Gammarelli z 1930r. Ornat byl przechowywany w Kościele św. Trójcy w Waszyngtonie, parafii Bidena prowadzonej przez jezuitów.
Udany prezent? 

Kiedy należy używać biretu? Pod tym względem panują różne zwyczaje, które przy większym zebraniu kapłanów, wbrew przysłowiu, że „varietas delectat", obniżają powagę uroczystości.
Oto przepisy Kościoła co do używania biretu.

A. Celebransi i asysta.
I. Używają biretu:
1) Podczas procesji tak w kościele jak i poza kościołem (z wyjątkiem procesji z Najświętszym Sakramentem i Drzewem Krzyża świętego);
2) Idąc do ołtarza i wracając do zakrystii. Uwaga. Ilekroć celebrans idzie ad sedem i wraca ad altare biretu nie kładzie (np. na Gloria);
3) Ilekroć siedzą podczas Mszy św., nieszporów, innych godzin kanonicznych, chyba, że odprawiają się wobec wystawionego Najśw. Sakramentu.

II. Może mieć kapłan biret na głowie (ad libitum):
1) Głosząc kazanie;
2) Słuchając spowiedzi. (Dawniejsi liturgiści kazali biret zdejmować na Misereatur, Indulgentiam i początek "Dominus noster", dzisiejsi o tym milczą.

III. Nie wolno używać biretu:
1) Ilekroć celebrans, asysta czy kler w komżach stoi lub klęczy. (Np. przy stacjach podczas procesji należy zdjąć biret);
2) Przy sprawowaniu wszystkich sakramentów (z wyjątkiem Sakramentu Pokuty) i sakramentaliów, a więc podczas chrztu, błogosławienia ślubu, ostatniego namaszczenia, podczas absolucji zmarłego przy trumnie, podczas tumulacji (składania cała do grobu), podczas aspersji, przy wywodzie, świeceniu medalików, obrazów („stojąc poświęca i z odkrytą głową”; Rit. Pro Pol. Tit. 8, cap. 1 n. 7) itd. U nas pod tym względem szczególnie podczas pogrzebu panuje rozbieżność: np. w czasie "Libera" wszyscy powinni stać z odkrytymi głowami, tymczasem jedni stoją w biretach, inni bez biretów.
3) Przy rozdawaniu świec i palm w oraz posypywaniu popiołem (Ś. K. O. dekr. 501).

B. Kler w komżach używa biretu:
a) ilekroć siedzi w chórze;
b) podczas procesji poza kościołem (z zastrzeżeniami jak celebrans!).
Nie używają biretu:
a) Ceremoniarze;
b) Niosący relikwie Świętych (np. przy konsekracji kościoła), chociaż inni duchowni idą wówczas w biretach.

Przy okazji przypominam dwa przepisy:
Jeśli celebrans z kielichem w ręku przechodzi przed Najśw. Sakramentem zamkniętym w tabernakulum, przyklęka na jedno kolano z głową nakrytą.
Jeśli celebrans z kielichem w ręku przechodzi przed wystawionym Najśw. Sakramentem, klęka na oba kolana, zdejmuje biret, pochyla głęboko głowę, poczem wkłada biret i dopiero powstaje z klęczek.
Jeśli celebrans idzie manibus iunctis, w pierwszym wypadku zdejmuje biret i przyklęka, w drugim zdejmuje biret in conspectu SSmi (skoro zobaczy monstrancję), klęka na oba kolana, pochyla głęboko głowę, wstaje i z głową odkrytą przechodzi, dopóki nie zniknie z widoku wystawiona Hostia. Podobnie jeżeli celebrans z kielichem w ręku przechodzi obok biskupa lub chóru, powinien zrobić inklinacje z głową nakrytą; gdyby nie niósł kielicha, zdejmuje biret i detecto capite kłania się siedzącym w chórze poczem biret wkłada. (De Herdt, S. Liturgiae Prax, 1902, I, 192; 252).

http://www.nowyruchliturgiczny.pl/2010/02/o-uzywaniu-biretu.html

Pół-ornaty i szerokie stuły wierzchnie noszone w tradycyjnej liturgii przez diakonów i subdiakonów w okresie wielkiego postu oraz adwentu:





Krótki paliusz arcybiskupi o tradycyjnym kroju:

Tradycja rzymska która Rzym ma głeboko gdzieś.

Odmiana dalmatyki diakońskiej ze specjalnymi frędzlami:

Kołnierz diakoński był noszony przez diakona i subdiakona (ale nie prezbitera) podczas mszy uroczystych, ozdobny frędzel często towarzyszył sznurkom do mocowania

Białoruś: ruiny dawnego, rzymskokatolickiego, bernardyńskiego kościoła pw. Św. Trójcy:





http://stepoffthebeatentrack.com/2016/09/07/the-abandoned-saint-trinity-church-belarus/

Katolickie morsowanie na Węgrzech:
https://www.youtube.com/watch?v=KksEzZCoIRc