Ciekawostki liturgiczne

Pan wie że do deform trydenckich to się żegnano trz ma palcami, dokładnie tak jak w Rzymie przez całe tysiąclecie przed świetym Konstantynem? O zarzucenie tej świętej pamiątki zresztą słusznie mają do nas pretensje prawosławni.
Wie pan, że liturgia godzin jest na wzór poświęcania kolejnych godzin kolejnym bogom co uświęcano przez wieki na Forum Romanum? Pan wie, że formuła Kyrielejson to naśladownictwo okrzyku niewolników, którzy to skandowali w czasie Epifanii i triumfu aby zwycięski wódz zachował ich przy życiu?

I co w związku z tym? Chrześcijaństwo epoki patrystycznej a także w późniejszym okresie kształtowało się w ramach cywilizacji europejskiej ale to nie znaczy że bezmyślnie kopiowało lokalne, pogańskie zwyczaje religijne. Mało tego, posuwano się nawet do bezwzględnego zabraniana chrześcijanom pochówków ciałopalnych po to aby radykalnie odciąć ich od indoeuropejskich kultów pogańskich w których ten zwyczaj był szeroko stosowany a do dzisiaj przetrwał w hinduizmie. To samo zresztą możemy powiedzieć o np. mitach greckich czy posągach bóstw, kiedyś je bezwzględnie niszczono by z czasem po wielu wiekach powrócić do ich nauki oraz stawiana kiedy już całkowicie straciły swój pierwotny kontekst religijny...Właśnie kontekst to słowo klucz o którym Pan i chyba większość ludzi oceniających minione wydarzenia historyczne zdaje się pomijać. Gdyby religie dharmiczne były od wielu wieków całkowicie martwe to wówczas moglibyśmy rzeczywiście machnąć ręką na religijną symbolikę przysiadu w pozycji lotosu.

A w ogóle pan wie, że instytucja ołtarza to stół ofiarny na którym mordowano zwierzęta na cześć bogom i że ten element również chrześcijaństwo uczyniło swoim. Nie ma takiej rzeczy w kulcie chrześcijańskim którego początków nie można by się dopatrzyć wśród innych religii.

Zarówno tron królewski jak i fotel dentystyczny służą do siedzenia oraz z grubsza mają podobną konstrukcję fizyczną ale to nie znaczy że są tożsame. Zresztą tradycyjne chrześcijaństwo uznaje samo siebie za kolejne stadium rozwoju starożytnego judaizmu lewicko-świątynnego (patrz katolicka teoria zastępstwa).

Pan wie, że formuła Kyrielejson to naśladownictwo okrzyku niewolników, którzy to skandowali w czasie Epifanii i triumfu aby zwycięski wódz zachował ich przy życiu?

Formuła "Panie zmiłuj się" wydaje się wzięta z Pisma Św: Psalmów, Łk 18, Mk 10, Mt 15. W starożytnych wspólnotach monastycznych często modlono się fragmentem Pisma Świętego.

Pan wie że do deform trydenckich to się żegnano trz ma palcami, dokładnie tak jak w Rzymie przez całe tysiąclecie przed świetym Konstantynem?  O zarzucenie tej świętej pamiątki zresztą słusznie mają do nas pretensje prawosławni.

Jak mogą mieć pretensje, jak u Ruskich żegnanie trzema palcami zaprowadził dopiero patriarcha Nikon w 1654, jakieś 100 lat po Wspaniałym Soborze. Spotkało się to się z wielkim buntem frakcji konserwatywnej, bo wcześniej używano dwóch palców i rozłamem który trwa tam po dziś dzień.

Te posągi to niszczyły jakieś ostatnie huligany, ten sam typ ludzi których nazywamy dziś russkimi orkami albo kebabami z Isis.
Ci mądrzejsi przepisywali Iliadę z Odyseją, Sokratesa z Platonem i przyjęli całą aparaturę pojęciową od Greków.
Dużo więcej energii poświęcono na zwalczanie herezyj niż na pogaństwo.


To że w Pismach świętych padają jakieś słowa nie wynika wcale że tedy weszły do liturgii.

Starożytne wspólnoty monastyczne nie narodziły się w próżni ani w niej nie funkcjonowały. Monastycyzm to helleński wytwór I trzeba było trzech wieków chrześcijaństwa zanim powstał chrześcijański odpowiednik.

Pan niech Moskali nie nazywa prawosławnymi, to obraża chrześcijan.

Żegnanie się było zagrywka propagandową, różnice między patriarchatem moskali a starowierami są znacznie większe.

Te posągi to niszczyły jakieś ostatnie huligany, ten sam typ ludzi których nazywamy dziś russkimi orkami albo kebabami z Isis.

W takim razie wielu chrześcijańskich władców i świętych Kościoła było "russkimi orkami" albo "kebabami z ISIS":

Marcin nie zwleka z ukazaniem się jako biskup władający z autorytetem, kochany, szanowany przez wiernych. Jest pokorny i serdeczny. Nadal jest ubogi. Mieszka w pustelni o pół godziny drogi pieszo od Tours. Dołączają się do niego uczniowie. Tak bierze początek klasztor w Marmoutier. Ustanawia w nim regułę życia opartą na modlitwie, ubóstwie i umartwieniu. Biskup przyjmuje w nim 80 dusz pragnących żyć jak on – święty. Przywdziewają zgrzebne burki. Każdy żyje w swoim domku, modląc się, rozmyślając, kopiując święte księgi. Marcin udaje się co dnia do katedry odprawić nabożeństwa. Pewnego dnia, w czasie Eucharystii wierni widzą promieniejącą aureolę… biskup właśnie dał biedakowi własną tunikę. Jego miłosierdzie jest niestrudzone. Wykupuje więźniów, wstawia się za skazanymi na śmierć, przemierza wioski diecezji, burzy świątynie pogańskie i demoniczne bożki, wycina święte gaje. Niezliczone znaki towarzyszą niestrudzonym wysiłkom ewangelizacyjnym tego pasterza dusz. Umacnia wiernych w wierze, osłabia wierzenia pogańskie i ariańskie herezje. Na miejscu zburzonych świątyń buduje kościoły i klasztory. Powoli w jego diecezji mnożą się miejsca święte, które biskup powierza swym kapłanom. Rośnie liczba powołań wokół niego i pod jego kierownictwem.

https://parafiaratnowice.pl/parafia/patroni/sw-marcin/

Szenute bazował na zasadach stworzonych przez Pachomiusza, poddał je jednak dość znaczącym zmianom, czego wyraz możemy odnaleźć przede wszystkim w pozostawionych przez niego pismach. Nie napisał reguły jako takiej, ale swoje rady, czy zalecenia dla mnichów zawarł w kierowanych do nich listach. Badacze nie są do końca zgodni, jak określić związek pomiędzy tradycją pachomiańską a tą stworzoną przez Szenutego. Jedni twierdzą, iż cenobityzm praktykowany w Deir al-Abiad był schyłkową fazą cenobityzmu pachomiańskiego, inni natomiast zakładają, że Pachomiusz i Szenute byli twórcami dwóch różnych dróg życia monastycznego. Podstawowe elementy pozostawały te same: modlitwa, praca, życie we wspólnocie, posłuszeństwo wobec przełożonego, ale Szenute był przekonany, że jego poprzednik ustanowił zbyt łagodne zasady życia dla swoich mnichów. W Białym Klasztorze obowiązywało więc znacznie więcej modlitw, umartwień, jeden posiłek w ciągu dnia (bez ryb, jaj, sera) oraz bardzo surowa dyscyplina, bezwzględne posłuszeństwo wobec przełożonego. Nierzadko wobec mnichów i mniszek stosowane były kary cielesne. Wyraźne było również nastawienie antyintelektualne, co bliskie było życiu anachoreckiemu. Sam święty był człowiekiem wykształconym w zakresie filozofii i literatury greckiej, ale czuł się znacznie silniej związany z tradycją koptyjską. W porównaniu z kongregacją pachomiańską, mamy tu również do czynienia ze znacznie większym otwarciem na ludzi świeckich i gorliwym zwalczaniem pogaństwa, posuniętym wręcz do fanatyzmu. Szenute organizował ekspedycje, których celem było zniszczenie świątyń pogańskich.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Szenute_z_Atripe

Teodozjusz zarządził, że heretycy (niektórych wymieniono z imienia) muszą oddać pomieszczenia kultowe prawowiernym biskupom. Heretycy nie mogli wyświęcać swych duchownych; tym, którzy byli już wyświęceni, odmawiano uznania ich kościelnej godności. Nie wolno im było nauczać swej wiary, urządzać synodów. Od momentu wprowadzenia edyktu tesalońskiego wyznawanie tradycyjnej religii pogańskiej było karane konfiskatą majątku i śmiercią. I tak w 381 roku usunięto ze stanowisk urzędowych wszystkich pogan i chrześcijan heretyków. W 382 roku na rozkaz cesarza Gracjana wyniesiono z sali posiedzeń senatu posąg bogini Wiktorii.

https://imperiumromanum.pl/biografie/teodozjusz-i-wielki/#wiara-i-polityka-religijna

Starożytne wspólnoty monastyczne nie narodziły się w próżni ani w niej nie funkcjonowały. Monastycyzm to helleński wytwór I trzeba było trzech wieków chrześcijaństwa zanim powstał chrześcijański odpowiednik.

Nigdy o czymś takim nie słyszałem, przypuszczam że nie było to zbyt popularne, monastycyzm chrześcijański narodził się na egipskiej prowincji gdzie wpływy klasycznej greckiej kultury były stosunkowo mniejsze niż w innych częściach Imperium Romanum. Zresztą pewne podobieństwa w praktykach religijno-kulturowych wcale nie muszą oznaczać jakiś głębszych inspiracji lub ich wspólnego pochodzenia.

To że w Pismach świętych padają jakieś słowa nie wynika wcale że tedy weszły do liturgii.

Po pierwsze Pismo Święte jest podstawą wiary i jest normalne, że jego teksty są podstawą modlitw. W każdej liturgii Mszy Świętej jest takich tekstów dość.
Po drugie fragmenty Pisma Świętego, które wymieniłem mają oczywisty kontekst modlitwy błagalnej - gdy ktoś prosi o jakąś łaskę.

To raczej to "Pan wie, że formuła Kyrielejson to naśladownictwo okrzyku niewolników, którzy to skandowali w czasie Epifanii i triumfu aby zwycięski wódz zachował ich przy życiu?" wygląda mi na wymysł. Chętnie obejrzałbym źródła.

Starożytne wspólnoty monastyczne nie narodziły się w próżni ani w niej nie funkcjonowały. Monastycyzm to helleński wytwór I trzeba było trzech wieków chrześcijaństwa zanim powstał chrześcijański odpowiednik.

Niemniej ludzie wierzący w katolicyzm widzą w monastycyzmie nie odpowiednik pogaństwa, a przykład Proroków, Pana Jezusa i Maryi i Świętych. Co robił Jan Chrzciciel i czego uczył?

Co do tego, skąd Święci Arseniusz, Antoni Wielki i inni pierwsi mnisi wzięli pomysł na swoje życie, to Apoftegmaty Ojców Pustyni podają jasno, że sami na to wpadli pod wyjątkowym natchnieniem Łaski Bożej:

"
1(39). Abba Arseniusz, kiedy żył jeszcze w pałacu ce­sarskim, modlił się do Boga: „Panie, zaprowadź mnie na drogę zbawienia". I usłyszał głos mówiący: „Arse­niuszu, uciekaj od ludzi, a będziesz zbawiony".
2(40). Ten sam, kiedy już odszedł na pustynię, znowu się modlił tymi samymi słowami, i znowu usłyszał głos: „Arseniuszu, uciekaj, milcz, módl się: to są bowiem korzenie bezgrzeszności"."

 

Pan niech Moskali nie nazywa prawosławnymi, to obraża chrześcijan.

Biskupi Rosji, Grecji, Egiptu, Syrii i inni tym podobni przez ostatnie kilkaset lat deklarują komunię ze sobą (z małymi przerwami), co jest dość jasnym życzeniem by uważać ich za jedną religię.

Żegnanie się było zagrywka propagandową, różnice między patriarchatem moskali a starowierami są znacznie większe.

Na tyle na ile inne ich oskarżenia o używaniu złego chleba przez Rzym i tak dalej. Nie przeczę, że to bez sensu, ale jeśli ktoś traktuje to poważnie, to równie dobrze i Ruscy ultrakonserwatyści mogą mieć swoją schizmę.

Panie Filip pan dał przykłady nieuczonych fanatyków religijnych a poprzedni kontekst był o ludziach władzy i kultury.

Co do tego, skąd Święci Arseniusz, Antoni Wielki i inni pierwsi mnisi wzięli pomysł na swoje życie, to Apoftegmaty Ojców Pustyni podają jasno, że sami na to wpadli pod wyjątkowym natchnieniem Łaski Bożej

:-D
 oczywiście

Panie Filip pan dał przykłady nieuczonych fanatyków religijnych a poprzedni kontekst był o ludziach władzy i kultury.

Co do tego, skąd Święci Arseniusz, Antoni Wielki i inni pierwsi mnisi wzięli pomysł na swoje życie, to Apoftegmaty Ojców Pustyni podają jasno, że sami na to wpadli pod wyjątkowym natchnieniem Łaski Bożej

:-D
 oczywiście

Pjoter, ty chyba chcesz iść znów kontrolnie na kwarantannę...

Panie Filip pan dał przykłady nieuczonych fanatyków religijnych a poprzedni kontekst był o ludziach władzy i kultury.
:-D
 oczywiście

Miałem  jakoś dyskutować z powyższa utratą wspaniałej okazji do milczenia, ale Pan szkielet wyczerpał temat.

Mogę ewentualnie dopomnieć się raz jeszcze źródeł na potwierdzenie poniższego tekstu, bo ani widu ani słychu:

    Pan wie że do deform trydenckich to się żegnano trz ma palcami, dokładnie tak jak w Rzymie przez całe tysiąclecie przed świetym Konstantynem? O zarzucenie tej świętej pamiątki zresztą słusznie mają do nas pretensje prawosławni.
    Wie pan, że liturgia godzin jest na wzór poświęcania kolejnych godzin  kolejnym bogom (... i tak dalej)

Większość osób stereotypowo kojarzy cebulaste kopuły wyłącznie z prawosławną i rosyjską architekturą sakralną, nie jest to do końca prawdą ponieważ wiele kościołów katolickich zwieńczonych podobnym nakryciem można znaleźć w niemieckiej Bawarii, Austrii oraz Południowym Tyrolu:

Żadna z tych świątyń nie jest cerkwią grekokatolicką?

Żadna z tych świątyń nie jest cerkwią grekokatolicką?

Grekokatolicy w Alpach?  Jeśli już to tylko w charakterze niedawnych imigrantów przebywających w największych miastach regionu. Parę innych przykładów:

Przyglądając się wizerunkom różnych świętych mężów, np. św. Franciszka, dostrzec możemy bardzo charakterystyczną fryzurę, jakby obręcz z dłuższych włosów. Jednak wbrew popularnemu osądowi nie jest to wcale tonsura. Tonsurą jest utrzymanie włosów tak, aby szyja, oczy i uszy były odsłonięte. Z reguły chodziło jednak nie tyle o golenie, ale o krótkie przystrzyżenie, tak żeby włosy nie wymagały jakiejś większej dbałości, układania fryzury itp. Od strony praktycznej pozwalało to na godne sprawowanie sakramentów bez przejmowania tym, że np. długie włosy wpadną do kielicha. Dlatego np. synod żmudzki w 1642 r. przypomina o przycinaniu wąsów przy ustach, żeby nie przeszkadzały w odprawianiu Mszy św. Ma to również oczywiście symbolikę. Odsłonięcie czoła, oczu i ust powalać ma na ujrzenie światła łaski Bożej. Mylona w powszechnym obiegu z tonsurą fryzura to tak naprawdę „korona”. Polegała ona na wygoleniu włosów z czubka głowy na kształt koła. Co ciekawe, istniały nawet szczegółowe zalecenia co do wielkości tego wygolenia. Najmniejszą miał obowiązek nosić akolita (jedno ze święceń niższych) – musiała ona mieć średnicę 3,5 cm. Później z każdym święceniem koronę powiększano. Subdiakon miał obowiązek wycięcia 4,5-centymetrowej korony, diakon 5,5-centymetrowej, a kapłan 7,5-centymetrowej. Również biskupi po otrzymaniu wiadomości o nominacji powiększać mieli korony: biskup do 9,5 cm, kardynał do 11,5 cm, a papież aż do 13,5 cm. Ponieważ włosy symbolizowały przywiązanie do świata, stopniowe ich pozbywanie się oznaczało „wyzbywanie się” świata. Kapłana nie miało nic oddzielać od Boga, stąd czubek głowy pozostawać miał ogolony. Zakonnicy golili się jeszcze inaczej, gdyż nie mieli oni właściwej korony. Nosili oni jednak włosy krótkie, a na karku aż do prostej lini ponad uszami podgolone, przez co fryzura przypominała trochę miskę. Najbardziej charakterystyczną fryzurę nosili jednak mnisi z zakonów żebraczych. Poza wygoloną koroną na czubku głowy golą również kark zostawiając tylko obręcz z włosów przypominającą trochę aureolę. Przypominać ma ona koronę cierniową.

https://misyjne.pl/dlaczego-swieci-maja-dziwne-fryzury/

Parę innych przykładów:

Piękne!

Portugalskie błękitne płytki ceramiczne znane jako "azulejos" stanowią perfekcyjne dopełnienie fasady barokowych kościołów:

Ładne, kolorowe.