Forum Krzyż
Novus Ordo => Kościół posoborowy => Wątek zaczęty przez: Andrzej75 w Października 20, 2012, 00:54:15 am
-
http://pl.radiovaticana.va/articolo.asp?c=631404
W przyszłym roku w ojczyźnie Chrystusa katolicy świętować będą Zmartwychwstanie Pańskie bardzo późno, bo aż 5 maja - a nie 31 marca, jak przewiduje używany przez nas kalendarz gregoriański. Mają bowiem obchodzić Wielkanoc w tym samym terminie co prawosławni używający kalendarza juliańskiego. Decyzję taką podjęło Zgromadzenie Katolickich Ordynariuszy Ziemi Świętej. Dotyczy ona wszystkich obrządków. W przeszłości w Ziemi Świętej i innych krajach Bliskiego Wschodu również katolicy obrządku wschodniego stosowali kalendarz gregoriański przyjęty przez wszystkich chrześcijan zachodnich.
"To konkretny ekumeniczny krok, spowodowany prośbami wiernych" - wyjaśnia łaciński patriarchat Jerozolimy. W ojczyźnie Chrystusa jest bowiem wiele małżeństw mieszanych katolicko-prawosławnych i członkowie tych samych rodzin świąt najważniejszych dla wyznawców Chrystusa nie mogli obchodzić razem.
W 2014 r. Wielkanoc Wschodu i Zachodu znowu się zbiegnie 20 kwietnia. Natomiast co do dalszych lat katoliccy biskupi Ziemi Świętej przedłożą do zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską dekret wprowadzający już na stałe termin Paschy wspólny z prawosławnymi.
1. Dlaczego to katolicy dostosowują się do prawosławnych?
2. Jeśli różnice kalendarzowe są problemem, to może lepiej na stałe przywrócić kalendarz juliański?
-
Dlaczego to katolicy dostosowują się do prawosławnych?
Źle postawione pytanie. To katolicy tradycji łacińskiej dostosowują się do katolików obrządków wschodnich, jacy w tamtym rejonie stanowią większość. Co więcej historycznie to ich teren. Używanie przez unitów kalendarza gregoriańskiego było czymś sztucznym i już Leon XIII nawoływał, by unici zachowywali całe całość swojej wschodniej tradycji. Po prostu zlatynizowani nie spełniają oni swojej zasadniczej funkcji - nie przyciągają do nawrócenia prawosławnych i monofizytów, którzy postrzegają ich jak farbowane lisy (i ciężko im się dziwić) z dziwnym, mieszanym obrządkiem łacińsko-wschodnim.
Z kolei akcentowanie w artykule prawosławnych to głównie wymiar ecumenical correctness.
-
Dlaczego to katolicy dostosowują się do prawosławnych?
Źle postawione pytanie.
Niekoniecznie, bo:
W przeszłości w Ziemi Świętej i innych krajach Bliskiego Wschodu również katolicy obrządku wschodniego stosowali kalendarz gregoriański przyjęty przez wszystkich chrześcijan zachodnich.
A zresztą:
Poszczególni ordynariusze mogą jednak pozostać przy kalendarzu gregoriańskim. Tak uczynił w Galilei arcybiskup maronitów ze względu na to, że Kościół maronicki w Libanie obchodzi Wielkanoc razem z łacinnikami.
-
Ale jednak właśnie tak
W przeszłości w Ziemi Świętej i innych krajach Bliskiego Wschodu również katolicy obrządku wschodniego stosowali kalendarz gregoriański przyjęty przez wszystkich chrześcijan zachodnich.
Wschodni unici przyjmowali kalendarz gregoriański zwykle długo po zawarciu unii, w pakiecie z mnóstwem innych latynizmów, które nijak się mają do ich tradycji i obrzędowości. Najczęściej parę pokoleń po tym, jak kandydaci na hierarchów musieli się udawać na studia do Europy i wracali z niej. Powrót do czystej tradycji wschodniej to jednak wezwanie Stolicy Apostolskiej i jest stopniowo wdrażany od ponad wieku.
Poszczególni ordynariusze mogą jednak pozostać przy kalendarzu gregoriańskim. Tak uczynił w Galilei arcybiskup maronitów ze względu na to, że Kościół maronicki w Libanie obchodzi Wielkanoc razem z łacinnikami.
Maronici to jedyny wschodni Kościół sui juris, który jako całość wszedł w unię z Rzymem i nie ma przeciwwagi w postaci Kościoła prawosławnego / nestoriańskiego / monofizyckiego z tym samym obrządkiem liturgicznym i tradycją. U nich akurat latynizacje to element tożsamościotwórczy, a i jakoś brak tam zainteresowania czystością praktyki liturgicznej.
Maronici to pod wieloma względami wyjątek i ewenement na tle innych katolickich wschodniaków.
-
Powrót do czystej tradycji wschodniej to jednak wezwanie Stolicy Apostolskiej i jest stopniowo wdrażany od ponad wieku.
Po co się ograniczać do Kościołów wschodnich: niech wszyscy łacinnicy powrócą do czystej tradycji zachodniej i porzucą reformę gregoriańską z 1582 r., która sprawia tyle problemów.
-
Kolega ironizuje jak trads.
Tymczasem kalendarz neojuliański to nie byłby taki zły pomysł.
-
W związku z kalendarzem juliańskim warto dodać, że od czasu rozbiorów na terenie Cesarstwa Rosyjskiego (ale nie w Królestwie Polskim) była sytuacja odwrotna niż obecnie w Ziemi Świętej: Wielkanoc była obchodzona zgodnie z kalendarzem gregoriańskim, natomiast wszystkie święta stałe - zgodnie z kalendarzem juliańskim. Chodziło tu o dostosowanie dat do urzędowego kalendarza. Oczywiście konsekwencją było późniejsze rozpoczynanie się Adwentu i różnice w liczbie niedziel po Trzech Królach i Zielonych Świątkach w stosunku do reszty Kościoła katolickiego.
-
Tymczasem kalendarz neojuliański to nie byłby taki zły pomysł.
Trzeba by jeszcze przekonać niektórych prawosławnych:
http://prawoslawnypartyzant.wordpress.com/masoni/nowy-styl/precz-z-neojulianskim/ (http://prawoslawnypartyzant.wordpress.com/masoni/nowy-styl/precz-z-neojulianskim/)
-
Ja bym był za ujednoliceniem terminu świąt, inna sprawa jak to zrobić. Bo to trochę dziwne, że np. w Kościele Katolickim w innych dniach są obchodzone przez rzymskich katoliklow i katolików obrządków wschodnich. Choćby ze względów praktycznych i rodzinnych: małżeństwa mieszane itp. Zresztą chyby terminy swiąt to nie jest sprawa dogmatyczna?
-
Trzeba by jeszcze przekonać niektórych prawosławnych:
http://prawoslawnypartyzant.wordpress.com/masoni/nowy-styl/precz-z-neojulianskim/
To dość zakapiorzasta prawosławna odmiana ruchu tradi. Również bez szerszego poparcia hierarchii, która mogłaby być bardziej skoro do dyskusji. Oporu natomiast można by się spodziewać ze strony konserwatywnych monasterów.
Ja bym był za ujednoliceniem terminu świąt, inna sprawa jak to zrobić. Bo to trochę dziwne, że np. w Kościele Katolickim w innych dniach są obchodzone przez rzymskich katoliklow i katolików obrządków wschodnich. Choćby ze względów praktycznych i rodzinnych: małżeństwa mieszane itp. Zresztą chyba terminy świąt to nie jest sprawa dogmatyczna?
Z relacji wiem, że małżeństwa mieszane jakoś sobie radzą, choćby siłą nawyku :) Po jakimś czasie podwójne obchodzenie Wielkiejnocy i Bożego Narodzenia po prostu wchodzi w krew.
Sprawa stricte dogmatyczna to to nie jest, jednak bagatelizować jej z tej przyczyny również nie należy. Jednolity sposób obliczania daty Paschy zatwierdzona na Soborze Nicejskim miała być jednym ze znaków widzialnej jedności Kościoła, więc i tym razem porozumienie w tej kwestii byłoby nie tylko ważnym krokiem ku jedności, ale i świadectwem dobrej woli dwu stron.
Poza tym w obrębie samego Kościoła łacińskiego rozchodzą nam się terminy świąt: Episkopaty niektórych krajów regułą uczyniły przenoszenie niektórych świąt (nakazanych) na niedzielę. Wniebowzięcie oderwane od swojego naturalnego terminu 40 dni po Zmartwychwstaniu niech będzie najlepszym przykładem.
-
Ja bym był za ujednoliceniem terminu świąt, inna sprawa jak to zrobić.
II Sobór Watykański dołączył do Konstytucji o Liturgii takie oświadczenie:
Sobór święty nie sprzeciwia się temu, aby uroczystość Zmartwychwstania została wyznaczona na określoną niedzielę w kalendarzu gregoriańskim, jeżeli zgodzą się na to wszyscy zainteresowani, zwłaszcza bracia odłączeni od wspólnoty ze Stolicą Apostolską.
Bo to trochę dziwne, że np. w Kościele Katolickim w innych dniach są obchodzone przez rzymskich katoliklow i katolików obrządków wschodnich. Choćby ze względów praktycznych i rodzinnych: małżeństwa mieszane itp. Zresztą chyby terminy swiąt to nie jest sprawa dogmatyczna?
Ja też nie widzę tu problemów dogmatycznych. Jednak nie jest to sytuacja nowa: od 1582 r. istniały dwa style (np. na Kresach Rzeczypospolitej), a małżeństwa mieszane jakoś dawały sobie radę z podwójnymi świętami.