Forum Krzyż
Novus Ordo => Kościół posoborowy => Wątek zaczęty przez: Fons Blaudi w Listopada 26, 2009, 09:13:02 am
-
Ks. Aulagnier, jeden z pierwszych seminarzystow Bractwa sw. Piusa X w 1969 r., organizator Bractwa we Francji, zalozyciel Instytutu Dobrego Pasterza przypomina z okazji 35 rocznicy Deklaracje z 1974 roku :
"Dobra rzecz jest przypomniec sobie w jej rocznice deklaracje Abpa Lefebvre'a z 21 listopada 1974 r. Pomimo roznych naciskow ze strony przyjaciol, profesorow, wykladowcow z Ecône, pomimo nieslychanej presji kardynalow Tabery, Wrighta i Garonne'a w Rzymie, pomimo presji bpa Benelliego, substytuta w Sekretariacie Stanu, pomimo presji kard. Villota, Sekretarza Stanu, pomimo zagrozenia Bractwa likwidacja, ktorej dokonal bp Mamie, ordynariusz Fryburga, nastepca bpa CHarrière, Abp Lefebvre nigdy nie zmienil jej o jote. Co za piekna moc duchowa ! Coz za piekna milosc prawdy ! Wszystko nalezy jej poswiecic !
Deklaracja ta jest wciaz moja "magna carta", nawet jesli dostrzegam z radoscia, ze Rzym za pontyfikatu Benedykta XVI krok po kroczku wyraznie zmienia kurs na korzysc Tradycji."
Całym sercem i całą duszą należymy do Rzymu katolickiego, stróża wiary katolickiej oraz tradycji niezbędnych do jej zachowania, do wiecznego Rzymu, nauczyciela mądrości i prawdy. Odrzucamy natomiast i zawsze odrzucaliśmy pójście za Rzymem o tendencji neomodernistycznej i neoprotestanckiej, która wyraźnie zaznaczyła się podczas Soboru Watykańskiego II, a po soborze we wszystkich z niego wynikających reformach.
-
Przecież "komisja kardynałów" stwierdziła, że nie może się zgodzić z ani jednym punktem tej deklaracj :oi. Zatem dla katolika posoborowego punkt ten by brzmiał:
Zupełnie nie należymy do Rzymu katolickiego, stróża wiary katolickiej oraz tradycji niezbędnych do jej zachowania, do wiecznego Rzymu, nauczyciela mądrości i prawdy. Praktykujemy natomiast pójście za Rzymem o tendencji neomodernistycznej i neoprotestanckiej, która wyraźnie zaznaczyła się podczas Soboru Watykańskiego II, a po soborze we wszystkich z niego wynikających reformach.
-
;D
-
Ks. Aulagnier, jeden z pierwszych seminarzystow Bractwa sw. Piusa X w 1969 r., organizator Bractwa we Francji, zalozyciel Instytutu Dobrego Pasterza przypomina z okazji 35 rocznicy Deklaracje z 1974 roku
Deklaracja Abpa. Marcelego Lefebvre’a z 21 listopada 1974 r.
„Całym sercem i całą duszą należymy do Rzymu katolickiego, stróża wiary katolickiej oraz tradycji niezbędnych do jej zachowania, do wiecznego Rzymu, nauczyciela mądrości i prawdy. Odrzucamy natomiast i zawsze odrzucaliśmy pójście za Rzymem o tendencji neomodernistycznej i neoprotestanckiej, która wyraźnie zaznaczyła się podczas Soboru Watykańskiego II, a po soborze we wszystkich z niego wynikających reformach.
Wszystkie one przyczyniły się i wciąż się przyczyniają do zniszczenia Kościoła, zrujnowania kapłaństwa, unicestwienia Najświętszej Ofiary i sakramentów, zaniku życia zakonnego, nauczania na uniwersytetach , w seminariach i w katechizmach naturalizmu i telhardyzmu, które to prądy wywodzą się z liberalizmu i protestantyzmu, wielokrotnie potępianych przez uroczyste magisterium Kościoła.
Żadna władza, nawet najwyższa w hierarchii, nie może zmusić nas do porzucenia lub umniejszenia wiary katolickiej, którą to magisterium Kościoła jasno wykłada i wykazuje od ponad dziewiętnastu stuleci. „Ale gdybyśmy my lub Anioł z Nieba głosił wam Ewangelie różną od tej, którą wam głosiliśmy - niech będzie przeklęty” (Gal.1,osiem). Czyż nie to powtarza nam dzisiaj Ojciec Święty? A jeżeli w słowach lub czynach, albo też w aktach dykasteriów dałoby się dostrzec jakieś sprzeczności, to wybieramy wówczas to, czego zawsze nauczano i zamykamy uszy na niszczące Kościół nowinki.
Nie można poważnie zmienić lex orandi nie zmieniając jednocześnie lex credenti. Nowej Mszy odpowiada nowy katechizm, nowe kapłaństwo, nowe seminaria i uniwersytety, charyzmatyczny kościół zielonoświątkowy, wszystko to, co jest sprzeczne z katolicką prawowiernością i odwiecznym magisterium. Reforma ta, tkwiąca korzeniami w liberalizmie i protestantyzmie, jest całkowicie zatruta ; z herezji się wywodzi i do herezji prowadzi, nawet jeżeli nie wszystkie jej czyny są formalnie heretyckie. Jest zatem niemożliwe , by świadomy i wierny katolik miał te reformę przyjąć lub poddać się jej w jakikolwiek sposób. Jedyna droga wierności Kościołowi i doktrynie katolickiej, dla dobra naszych dusz, to kategoryczne odrzucenie reformy.
Dlatego tez bez buntu, goryczy ni urazy kontynuujemy nasze dzieło formacji kapłańskiej w świetle odwiecznego magisterium w przekonaniu , że jest to największa przysługa jaką możemy oddać Kościołowi, Papieżowi i przyszłym pokoleniom. Z tej to przyczyny, w oczekiwaniu na chwilę, kiedy prawdziwe światło Tradycji rozproszy ciemności zakrywające niebo nad wiecznym Rzymem, trzymamy się mocno tego, w co zawsze wierzono i praktykowano w Kościele w zakresie wiary, moralności, liturgii, katechizmu., formacji kapłanów, struktury Kościoła, a co zostało skodyfikowane w księgach sprzed okresu modernistycznych wpływów Soboru.
Jesteśmy przekonani, że postępując w ten sposób, z pomocą łaski Bożej, Najświętszej Maryi Panny, św. Józefa i św. Piusa X zachowujemy wierność Kościołowi Rzymsko-Katolickiemu, wszystkim następcom św. Piotra i pozostajemy fideles dispensatores mysteriorum Domini Nostri Jesu Christi In Spiritu Santo. Amen.
Zawsze Wierni nr.11/1996
-
Ale czytałam, że potem abp powiedział, że była to odpowiedź zbyt emocjonalna... głównie spowodowana szczeniackim zachowaniem delegacji, która przyjechała do Econe i zdenerwowała abpa twierdząc, że nie wierzą już w zmartwychwstanie- ci delegaci, i że chcą zniesienia celibatu. Takie teksty do starszego, zasłużonego człowieka, nawet gdyby błądził, były nie na miejscu...
-
Dziś mija 40 lat od tej Deklaracji abpa. Marcelego Lefebvre’a z 21 listopada 1974 r.
http://sspx.org/en/news-events/news/archbishops-declaration-fresh-after-40-years-5584
-
Po 41 latach, ta deklaracja nic nie stracila na ważności, czytając choćby ostatnie informacje jak np. ta:
http://krzyz.nazwa.pl/forum/index.php/topic,7585.msg202935.html#msg202935